A hairstyle, hairdo, or haircut ref

A hairstyle, hairdo, or haircut refers to the styling of hair, usually on the human scalp. Sometimes, this could also mean an editing of beard hair. The fashioning of hair can be considered an aspect of personal grooming, fashion, and cosmetics, although practical, cultural, and popular considerations also influence some hairstyles.[1] The oldest known depiction of hair braiding dates back about 30,000 years. In ancient civilizations, women's hair was often elaborately and carefully dressed in special ways. In Imperial Rome, women wore their hair in complicated styles. From the time of the Roman Empire[citation needed] until the Middle Ages, most women grew their hair as long as it would naturally grow. During the Roman Empire as well as in the 16th century in the western world, women began to wear their hair in extremely ornate styles. In the later half of the 15th century and on into the 16th century a very high hairline on the forehead was considered attractive. During the 15th and 16th centuries, European men wore their hair cropped no longer than shoulder-length. In the early 17th century male hairstyles grew longer, with waves or curls being considered desirable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรงผม ทรงผม หรือตัดผมหมายถึงผมของผม มักจะอยู่บนหนังศีรษะมนุษย์ บางครั้ง นี้อาจหมายถึง การแก้ไขของผมเครา Fashioning ของผมสามารถถือด้านส่วนตัวการแต่งตัว แฟชั่น และเครื่อง สำอาง แต่จริง วัฒนธรรม และข้อควรพิจารณาที่นิยมยังมีผลบางทรงผม [1]ภาพเก่ารู้จักผมถักเปียวันกลับประมาณ 30,000 ปี ในอารยธรรมโบราณ ผมของผู้หญิงมักภัตตาคาร และระมัดระวังตัวในวิธีพิเศษ ในโรมอิมพีเรียล ผู้หญิงสวมผมของพวกเขาในลักษณะที่ซับซ้อน จากเวลาของจักรวรรดิโรมัน [แก้] จนถึงยุคกลาง ผู้หญิงส่วนใหญ่เติบโตผมตราบใดที่มันจะเติบโตตามธรรมชาติ ในช่วงจักรวรรดิโรมันเช่นในศตวรรษที่ 16 ในโลกตะวันตก ผู้หญิงเริ่มสวมใส่ผมของพวกเขาในสไตล์หรูหรามาก ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 และในในศตวรรษที่ 16 ผมบนหน้าผากสูงมากน่าสนใจ ในระหว่างศตวรรษ 15 และ 16 ผู้ชายยุโรปสวมผมของพวกเขาตัดไม่เกินไหล่ยาว ในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 ทรงผมชายเติบโตอีกต่อไป กับคลื่นหรือหยิกถูกถือว่าเป็นที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรงผม, ทรงผมหรือตัดผมหมายถึงการจัดแต่งทรงผมของผมมักจะอยู่บนหนังศีรษะมนุษย์ บางครั้งยังอาจหมายถึงการแก้ไขของผมเครา สมัยของผมที่ได้รับการพิจารณาเป็นลักษณะของส่วนบุคคล grooming แฟชั่นและเครื่องสำอางแม้ว่าในทางปฏิบัติทางวัฒนธรรมและเป็นที่นิยมยังมีอิทธิพลต่อการพิจารณาทรงผมบาง. [1] ภาพที่รู้จักกันที่เก่าแก่ที่สุดของวันที่ถักเปียผมกลับมาประมาณ 30,000 ปีที่ผ่านมา ในอารยธรรมโบราณผมของผู้หญิงมักจะเป็นอย่างประณีตและในรูปแบบพิเศษสวมใส่อย่างระมัดระวัง ในจักรวรรดิโรมผู้หญิงสวมผมของพวกเขาในรูปแบบที่มีความซับซ้อน จากเวลาของจักรวรรดิโรมัน [ต้องการอ้างอิง] จนกระทั่งยุคกลางที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ขยายตัวผมของพวกเขาตราบเท่าที่มันจะเติบโตตามธรรมชาติ ในช่วงจักรวรรดิโรมันเช่นเดียวกับในศตวรรษที่ 16 ในโลกตะวันตกที่ผู้หญิงเริ่มที่จะสวมใส่ผมของพวกเขาในรูปแบบที่หรูหรามาก ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 และเข้าสู่ศตวรรษที่ 16 เส้นผมสูงมากบนหน้าผากได้รับการพิจารณาที่น่าสนใจ ในช่วงศตวรรษที่ 15 และ 16 คนในยุโรปสวมผมของพวกเขาถูกตัดไม่เกินไหล่ยาว ในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 ทรงผมชายขยายตัวอีกต่อไปกับคลื่นหรือหยิกได้รับการพิจารณาเป็นที่น่าพอใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรงผม , ทรงผมหรือตัดผมหมายถึงการใส่สไตล์ผม มักจะ บนหนังศรีษะมนุษย์ บางครั้งก็หมายถึงการแก้ไข ของ ผม เครา ส่วนสมัยผมจะถือว่าเป็นลักษณะของกรูมมิ่งส่วนบุคคล แฟชั่น เครื่องสำอาง แม้ว่าในทางปฏิบัติ วัฒนธรรม และการพิจารณาความนิยมยังมีอิทธิพลต่อบางทรงผม [ 1 ] ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักการถักเปียผมวันที่กลับ ประมาณ 30 , 000 ปี ในอารยธรรมโบราณ ผมของผู้หญิงมักจะแต่งตัวอย่างประณีต และรอบคอบในวิธีพิเศษ ในกรุงโรมอิมพีเรียล , ผู้หญิงสวมผมของพวกเขาในลักษณะที่ซับซ้อน จากเวลาของจักรวรรดิโรมันอ้างอิง [ ต้องการ ] จนถึงยุคกลาง ผู้หญิงส่วนใหญ่เติบโตผมของพวกเขาตราบเท่าที่มันย่อมต้องเติบโตขึ้น ในระหว่างที่จักรวรรดิโรมันเช่นเดียวกับในศตวรรษที่ 16 ในโลกตะวันตก ผู้หญิงเริ่มที่จะสวมใส่ผมของพวกเขาในลักษณะที่แสนหรูหรา ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 ในศตวรรษที่ 16 เป็นไรผมสูงมากบนหน้าผากก็ถือว่าน่าสนใจ ในช่วงศตวรรษที่ 15 และ 16 , ผู้ชายยุโรปสวมผมของพวกเขาถูกตัดไม่เกินความยาวไหล่ ทรงผมชายต้นศตวรรษที่ 17 เติบโตอีกต่อไป ด้วยคลื่น หรือหยิกจะถือว่าเป็นที่น่าพอใจ