Once upon a time, there was an isla

Once upon a time, there was an island where all the feelings lived: Happiness, Sadness, Knowledge, and all of the others, including Love. One day it was announced to the feelings that the island would sink, so all constructed boats and left. Except for Love.


Love was the only one who stayed. Love wanted to hold out until the last possible moment.


When the island had almost sunk, Love decided to ask for help.


Richness was passing by Love in a grand boat. Love said,
"Richness, can you take me with you?"
Richness answered, "No, I can't. There is a lot of gold and silver in my boat. There is no place here for you."


Love decided to ask Vanity who was also passing by in a beautiful vessel. "Vanity, please help me!"
"I can't help you, Love. You are all wet and might damage my boat," Vanity answered.


Sadness was close by so Love asked, "Sadness, let me go with you."
"Oh ... Love, I am so sad that I need to be by myself!"


Happiness passed by Love, too, but she was so happy that she did not even hear when Love called her.


Suddenly, there was a voice, "Come, Love, I will take you." It was an elder. So blessed and overjoyed, Love even forgot to ask the elder where they were going. When they arrived at dry land, the elder went her own way. Realizing how much was owed the elder,

Love asked Knowledge, another elder, "Who Helped me?"
"It was Time," Knowledge answered.
"Time?" asked Love. "But why did Time help me?"
Knowledge smiled with deep wisdom and answered, "Because only Time is capable of understanding how valuable Love is."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่ง มีความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ที่เกาะ: ความสุข ความโศกเศร้า ความรู้ และอื่น ๆ รวมทั้งความรักทั้งหมด วันหนึ่งได้มีประกาศให้ความรู้สึกที่เกาะจะจม เพื่อทั้งหมดสร้างเรือและด้านซ้าย ยกเว้นสำหรับความรัก


รักเดียวเท่านั้นที่อยู่ ความรักอยากเล่นจนถึงขณะนี้เป็นไปได้ล่าสุด


เมื่อเกาะได้เกือบจม ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ


ร่ำรวยถูกช่วย ด้วยความรักในเรือแกรนด์ กล่าวว่า ความรัก
"ร่ำรวย คุณสามารถใช้ฉันกับคุณ"
ร่ำรวยตอบ "ไม่ ฉันไม่ได้ มีทองและเงินในเรือของฉัน มีอยู่ไม่เหมาะกับที่นี่คุณ"


รักตัดสินใจถามโต๊ะเครื่องแป้งที่ยังไม่ผ่านโดยในเรือที่สวยงาม "โต๊ะเครื่องแป้ง โปรดช่วยฉัน! "
"ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณ รัก คุณจะเปียก และอาจเสียหายเรือของฉัน มานตอบ


ความโศกเศร้าถูกปิดโดยเพื่อถามความรัก "ความโศกเศร้า ผมไปกับคุณด้วย"
"Oh... ความรัก ฉันนั้นเศร้าไปโดยตัวเอง "


ความสุขผ่านไป ด้วยความรัก เกินไป แต่เธอมีความสุขมากที่เธอไม่ได้ได้ยินเมื่อความรักเรียกว่าเธอ


ก็ มีเสียง, "มา ความรัก จะพาคุณ" ก็มีพี่ ดังนั้นความสุข และ ปลื้ม ความรักแม้แต่ลืมถามผู้อาวุโสที่พวกเขาจะ เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินแห้ง ผู้อาวุโสไปวิธีของเธอเอง ตระหนักถึงจำนวนค้างชำระผู้อาวุโส,

รักถามรู้ อีกคน "ผู้ช่วย"
"มันเป็นเวลา ความรู้ตอบ
"เวลา" ขอให้รักกัน "แต่ทำไมได้เวลาช่วยฉัน"
รู้ยิ้ม มีสติปัญญาลึก และ ตอบ "เนื่องจากเวลาที่มีความสามารถในความเข้าใจดีว่า ความรักคือ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีเกาะที่ความรู้สึกทั้งหมดที่อาศัยอยู่: ความสุข, เศร้า, ความรู้และทุกคนอื่น ๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมันก็บอกความรู้สึกว่าเกาะจะจมดังนั้นสิ่งที่สร้างเรือและที่เหลือ ยกเว้นความรักความรักเป็นเพียงคนเดียวที่เข้าพัก ความรักต้องการที่จะถือออกจนถึงขณะที่เป็นไปได้สุดท้ายเมื่อเกาะจมเกือบความรักจึงตัดสินใจที่จะขอความช่วยเหลือร่ำรวยได้รับการผ่านความรักในเรือแกรนด์ ความรักกล่าวว่า"ความร่ำรวยที่คุณสามารถพาฉันกับคุณ" ความร่ำรวยตอบว่า "ไม่ผมไม่สามารถ. มีจำนวนมากทองและเงินในเรือของฉันคือ. มีสถานที่ที่นี่สำหรับคุณ." ความรักตัดสินใจที่จะขอ โต๊ะเครื่องแป้งที่ยังผ่านในเรือที่สวยงาม "นีตี้โปรดช่วยฉัน" "ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณมีความรัก. คุณมีทั้งหมดเปียกและอาจเกิดความเสียหายเรือของฉัน" นีตี้ตอบความโศกเศร้าเป็นอย่างใกล้ชิดเพื่อให้ความรักโดยถามว่า "ความโศกเศร้าให้ฉันไปกับคุณ." "โอ้ ... ความรัก, ผมมีความเศร้าที่ฉันต้องด้วยตัวเอง!" ความสุขผ่านความรักได้อีกด้วย แต่เธอก็มีความสุขมากที่เธอไม่ได้แม้กระทั่งได้ยินเมื่อความรักเรียกเธอทันใดนั้นก็ไม่มีเสียง, "มารักฉันจะนำคุณ." มันเป็นผู้สูงอายุ เพื่อความสุขและความสุขความรักแม้กระทั่งลืมที่จะขอให้ผู้สูงอายุที่พวกเขากำลังจะ เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินแห้งพี่ไปทางของเธอเอง ตระหนักถึงวิธีการมากเป็นหนี้ที่ค้างชำระผู้สูงอายุที่รักความรู้ถามพี่อีก "ใครช่วยฉัน" "มันเป็นเวลาที่" ความรู้ตอบ"เวลา" ถามความรัก "แต่ทำไมเวลาช่วยฉันได้อย่างไร" ความรู้ยิ้มกับภูมิปัญญาลึกและตอบว่า "เพราะเพียง แต่เวลาที่มีความสามารถในการทำความเข้าใจว่ารักที่มีคุณค่า."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่ง มีประกาศให้ความรู้สึกว่าเกาะจะจมแล้ว ทั้งหมดขึ้นเรือ และจากไป ยกเว้นความรัก


ความรักเท่านั้นที่ยังอยู่ ความรักต้องการที่จะอยู่จนช่วงเวลาสุดท้าย .


เมื่อเกาะเกือบจะจมอยู่ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ


ส่วนผ่านความรักในเรือใหญ่ ความรักพูด
" ความ คุณสามารถพาฉันกับคุณ ?
ความร่ำรวยตอบว่า " ไม่ ผมทำไม่ได้ มีมากของทองและเงินในเรือของฉัน ที่นี่ไม่มีที่สำหรับคุณ . "


ความรักตัดสินใจจะถามไร้สาระที่ถูกผ่านโดยในสวยงาม เรือ " โต๊ะเครื่องแป้ง ได้โปรดช่วยฉันด้วย ! "
" ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณเปียกหมดแล้ว และอาจเกิดความเสียหายเรือของฉัน " มานตอบ


เศร้า อยู่ ใกล้ ความรักจึงถามว่า " ความเศร้า ให้ผมไปกับคุณ "
" โอ้ . . . . . . . รัก ฉัน เสียใจ ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว "


ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เธอก็ดีใจที่เธอไม่ได้ยิน เมื่อความรักเรียกหา


ทันใดนั้นมีเสียง มา รัก ฉันก็จะพาคุณ . " มันเป็นผู้อาวุโส มีความสุข และดีใจมากความรักแม้ลืมถามผู้เฒ่าที่พวกเขาจะไป เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา ตระหนักถึงเท่าไหร่ที่เป็นหนี้ผู้เฒ่า

รักถามความรู้ อีกท่าน ใครช่วยฉัน ? "
" ถึงเวลา " ความรู้ที่ตอบ
" เวลา " ? ขอให้ความรัก . แต่ทำไมเวลาช่วยฉัน ? "
ความรู้ยิ้มด้วยปัญญาอย่างลึกซึ้ง และตอบ" ก็เพราะมีแต่เวลาเท่านั้นแหละ เข้าใจว่าความรักมีค่าเพียงใด "