Tracheostomy Care and Complications

Tracheostomy Care and Complications in the Intensive Care Unit
Linda L. Morris, PhD, APN, CCNS⇑, Andrea Whitmer, RN, MSN, ACNP-BC and Erik McIntosh, RN, MSN, ACNP-BC

Tracheotomy is a common procedure in intensive care units, and nurses must provide proper care to tracheostomy patients to prevent complications. One of the most important considerations is effective mobilization of secretions, and a suction catheter is the most important tool for that purpose. Each bedside should be equipped with a functional suctioning system, an oxygen source, a manual resuscitation bag, and a complete tracheostomy kit, which should accompany patients wherever they go in the hospital. Complications include infection, tracheomalacia, skin breakdown, and tracheoesophageal fistula. Tracheostomy emergencies include hemorrhage, tube dislodgement and loss of airway, and tube obstruction; such emergencies are managed more effectively when all necessary supplies are readily available at the bedside. This article describes how to provide proper care in the intensive care unit, strategies for preventing complications, and management of tracheostomy emergencies.
Tracheotomy is a common procedure for multiple medical indications.1 To provide safe and competent care, nursing staff must understand the immediate postoperative and long-term management of tracheostomy patients. Each institution should have its own standard policies and procedures for caring for these patients. Basic minimal care usually consists of cleaning or changing the inner cannula, caring for the stoma, and suctioning at least 3 times a day. Depending on the thickness and quantity of secretions, more frequent inspection of the inner cannula may be necessary.
Tracheostomy tubes are made from various materials. Mitchell et al2 recommend that a plastic tracheostomy tube be used for initial placement. Metal tracheostomy tubes are rigid, lack a cuff, and cannot be attached to a ventilator or a bag-valve mask. For these reasons and the cost of materials and production, metal tubes are not commonly used in hospitals today.3 Some plastic tracheostomy tubes conform to a patient’s anatomy as the plastic softens at body temperature, and silicone tracheostomy tubes can conform to the size and shape of a patient’s trachea.3
In this article, we discuss management in the intensive care unit (ICU) of patients with a new tracheostomy. We include indications for tracheostomy, tube placement, patient care, prevention of complications, and emergency management.
This article has been designated for CNE credit. A closed-book, multiple-choice examination follows this article, which tests your knowledge of the following objectives:
1. Identify evidence-based recommendations for care, indications for placement, and general types of tracheostomies
2. Describe postoperative care of patients with a new tracheostomy
3. Describe the assessment and emergency interventions for patients with tracheostomy
Indications for Tracheotomy

Indications for placing tracheostomy tubes can be grouped into 4 general categories: ventilation, airway obstruction, airway protection, and secretions. The first category applies to patients who require long-term mechanical ventilation because of chronic respiratory failure, who cannot maintain respiratory function unassisted, or who cannot be weaned from ventilatory support. Numerous studies4–9 have been done to determine the optimal interval from orotracheal intubation to placement of a tracheostomy tube, but no definitive recommendations have been made because of varied results in different populations of patients and in patients with different comorbid conditions. The American College of Chest Physicians10 recommends consideration of a tracheostomy for patients who require an endotracheal tube for more than 21 days. Benefits of establishing a tracheostomy rather than using an endotracheal tube include decreasing direct laryngeal injury, improving comfort, and improving activities of daily living such as mobility, speech, and eating.11

Patients who have tumors within the airway, paralyzed vocal cords, swelling, stricture, or unusual airway anatomy are another category for tracheostomy because of airway obstruction that compromises normal respiration. A third category includes patients who cannot protect their airway and patients with an inefficient swallow and/or cough mechanism, common situations in patients who have a high spinal cord injury, cerebrovascular accident, or traumatic brain injury. Last, patients who cannot mobilize or manage their secretions may also require a tracheostomy.
Tracheostomy Placement

A tracheostomy tube may be placed surgically or percutaneously. Surgical placement is done in the operating room or at the bedside, generally with use of general anesthesia. A stoma is created by using an open surgical technique. Landmarks are identified, and a skin incision is made below the cricoid cartilage. The isthmus of the thyroid gland is exposed, cross-clamped, and ligated. The trachea can then be visualized. A common technique is to create a “trap door” (Björk flap) in which a small part of the tracheal cartilage is pulled down and sutured to the skin. This flap is thought to facilitate reinsertion of the tracheostomy tube if accidental decannulation occurs, especially in patients with difficult anatomy or obesity.12,13
Percutaneous tracheotomy is generally performed solely on intubated patients and, unlike surgical tracheotomy, can be performed without direct visualization of the trachea. Bronchoscopy is used to guide and confirm placement of the tracheostomy tube within the trachea and is considered standard of care.13 In contrast to an open surgical incision, a small opening is created with a needle and then dilated.13 Contraindications to percutaneous tracheotomy include uncorrected coagulopathy, infection at the incision site, high ratio of positive end-expiratory pressure to fraction of inspired oxygen, elevated intracranial pressure, tracheal obstruction, unusual neck anatomy, and the need for emergency airway management.11,14
Postoperative Care
Immediate postoperative priorities of care for a patient with a new tracheostomy include ensuring that the tracheostomy tube is securely in place and is patent. Routine care, as well as prompt management of postoperative complications, can be facilitated by ensuring that proper equipment and supplies are quickly available. Table 1 lists the contents of a tracheostomy kit that should be present at the patient’s bedside and, per recommendations, should accompany the patient whenever he or she is away from the ICU.2,15,16
View this table:
• In this window

• In a new window
Table 1
Bedside tracheostomy kit
The American Academy of Otolaryngology Head and Neck Surgery recently published consensus statements for tracheostomy care.2 These statements were developed by a multidisciplinary panel of experts on care of patients with a tracheostomy. Using a modified Delphi method, the panel members completed surveys on various aspects of care. Consensus was reached on 77 statements that address the initial change of the tracheostomy tube, management of emergencies and complications, prerequisites for decannulation, management of tube cuffs and communication devices, and specific needs of patients and the patients’ caregivers. These statements are an important document because few randomized studies have addressed these issues, possibly because of the difficulty in study design and recruitment and because of ethical concerns. Table 2provides some of these important statements.
View this table:
• In this window

• In a new window
Table 2
Consensus statements for tracheostomy care
Scheduled Changes of Tracheostomy Tubes
Currently, no empirical evidence indicates a standardized time for changing a tracheostomy tube, and changes are typically done according to the preference of the health care provider. White et al17 suggest that indications for changing a tracheostomy tube include the need for a different size tube, tube malfunction, need for a different type of tube, and routine changes for ongoing airway management and prevention of infection. They suggest that a tracheostomy tube should be changed every 7 to 14 days after initial insertion, but they acknowledge that no evidence supports that recommendation. Mitchell et al2 recommend replacing the initial tracheostomy tube within 10 to 14 days after placement if a percutaneous procedure was used to establish the tracheostomy and within 3 to 7 days if a surgical procedure was used. A tracheostomy tube inserted percutaneously fits more tightly within the stoma than does a tube that was inserted through a surgical incision. If a tracheostomy tube is changed prematurely, the tissue of the dilated stoma tract is more likely to recoil than it would if the change were done later.18 In addition, Mitchell et al2 recommend that patients should not be discharged from the hospital with the tracheostomy tube sutured in place because the first tracheostomy tube change should be done before discharge.
Changing tracheostomy tubes can correct problems that cause ventilator asynchrony, improve comfort by reducing tube size, and correct a cuff leak due to tracheomalacia or malposition or fracture of the tracheostomy tube or flange.17 Most manufacturers recommend changing the tubes every 1 to 2 months; however, Yaremchuk19 found that routine tube changes every 2 weeks decreased the formation of granulation tissue. In a study by Björling et al,20 electron micrographs of plastic tubes revealed visible surface changes after 30 days in all types of tubes studied: polyvinyl chloride, silicone, and polyurethane.
Cleaning and Replacing the Inner Cannula
The primary purpose of the inner cannula is to prevent tube obstruction by allowing regular cleaning or replacement. Many episodes of tube obstruction can be prevented with simple inspection and cleaning or changing of the inner

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูแล tracheostomy และภาวะแทรกซ้อนในหน่วยดูแลเร่งรัดลินดา L. มอร์ริส ดร. APN, CCNS⇑, Andrea Whitmer, RN, MSN, ACNP BC และ Erik แมคอินทอช RN, MSN, ACNP BCหายใจขั้นตอนทั่วไปในหน่วยดูแลเร่งรัด และพยาบาลต้องให้การดูแลที่เหมาะสมกับ tracheostomy ผู้ป่วยเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน การพิจารณาที่สำคัญที่สุดคือมีประสิทธิภาพการเคลื่อนไหวของหลั่ง และพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลดูดเป็นเครื่องมือสำคัญที่ ข้างเตียงแต่ละควรจะเพียบพร้อมไป ด้วยระบบ suctioning ทำงาน แหล่งมาของออกซิเจน ถุง resuscitation ด้วยตนเอง และ ชุด tracheostomy สมบูรณ์ ซึ่งควรพร้อมผู้ป่วยที่ใดก็ ตามที่พวกเขาไปในโรงพยาบาล ภาวะแทรกซ้อนได้แก่การติดเชื้อ ท่อลมอ่อน ผิวแบ่ง และดำ tracheoesophageal Tracheostomy ฉุกเฉินได้แก่ตกเลือด หลอด dislodgement และขาดทุนของสินค้า ท่ออุดตัน มีจัดการสถานการณ์ฉุกเฉินดังกล่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อที่ข้างเตียงมีพร้อมอุปกรณ์จำเป็นทั้งหมด บทความนี้อธิบายวิธีการดูแลที่เหมาะสมในหน่วยเร่งรัดดูแล กลยุทธ์การป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการสถานการณ์ฉุกเฉิน tracheostomyหายใจเป็นขั้นตอนทั่วไปสำหรับ indications.1 แพทย์หลายให้ปลอดภัย และพนักงานเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่พยาบาลต้องเข้าใจทันทีในการผ่าตัด และระยะยาวบริหารผู้ป่วย tracheostomy แต่ละสถาบันควรมีมาตรฐานนโยบายและขั้นตอนการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ของตัวเอง ดูแลพื้นฐานน้อยที่สุดประกอบด้วยมักจะทำความสะอาด หรือเปลี่ยน cannula ภายใน สำหรับปากใบ และ suctioning น้อย 3 ครั้งต่อวัน ขึ้นอยู่กับความหนาและปริมาณของหลั่ง ตรวจสอบบ่อยกว่า cannula ภายในอาจมีความจำเป็นTracheostomy ท่อที่ทำจากวัสดุต่าง ๆ Mitchell et al2 แนะนำว่า ใช้หลอดพลาสติก tracheostomy สำหรับตำแหน่งเริ่มต้น ท่อโลหะ tracheostomy เป็นแข็ง ขาดการวาง และไม่สามารถแนบการระบายหรือหน้ากากถุงวาล์ว เหตุผลเหล่านี้และต้นทุนของวัสดุและการผลิต ท่อโลหะจะไม่โดยทั่วไปใช้ในโรงพยาบาล today.3 บางหลอดพลาสติก tracheostomy สอดคล้องกับกายวิภาคของผู้ป่วยเป็นพลาสติกนุ่มอุณหภูมิร่างกาย และหลอดซิลิโคน tracheostomy สามารถสอดคล้องกับขนาดและรูปร่างของ trachea.3 ของผู้ป่วยในบทความนี้ เราหารือเกี่ยวกับการจัดการในหน่วยดูแลเร่งรัด (ฉุกเฉิน) ของผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่ เรารวมบ่งชี้ tracheostomy วางท่อ ดูแลผู้ป่วย ป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการฉุกเฉินบทความนี้ได้ถูกกำหนดสำหรับ CNE เครดิต การปิดหนังสือ การตรวจสอบแบบ multiple-choice ตามบทความนี้ การทดสอบความรู้ของวัตถุประสงค์ต่อไปนี้:1. ระบุหลักฐานตามคำแนะนำสำหรับการดูแล บ่งชี้ และชนิดทั่วไปของ tracheostomies2. อธิบายการดูแลรักษาผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่ในการผ่าตัด3. อธิบายการประเมินและการรักษาฉุกเฉินสำหรับผู้ป่วยที่มี tracheostomyบ่งชี้ในการเจาะคอบ่งชี้ในการวางท่อ tracheostomy สามารถจัดกลุ่มเป็น 4 ประเภท: ระบาย จำกัด(มหาชน)อุดตัน ป้องกันจำกัด(มหาชน) และหลั่งได้ ประเภทแรกใช้กับผู้ป่วยที่ต้องการระบายอากาศเครื่องจักรกลระยะยาว เพราะเรื้อรังทางเดินหายใจล้มเหลว ที่ไม่สามารถรักษาหายใจบรรยาย หรือที่ไม่ได้หย่านมถึงจากสนับสนุน ventilatory Studies4 – 9 จำนวนมากได้กำหนดช่วงเวลาดีที่สุดจาก orotracheal ท่อช่วยหายใจการวางหลอด tracheostomy แต่คำแนะนำทั่วไปที่ไม่ได้ทำเนื่องจากผลแตกต่างกัน ในกลุ่มประชากรที่แตกต่างกันของผู้ป่วย และผู้ป่วยที่มี comorbid ต่าง ๆ เงื่อนไข วิทยาลัยอเมริกันของ Physicians10 หน้าอกแนะนำพิจารณา tracheostomy เป็นผู้ป่วยที่ต้องการท่อ endotracheal มากกว่า 21 วัน ประโยชน์ของการสร้าง tracheostomy เป็น แทนที่ใช้เป็นท่อ endotracheal รวมลดบาดเจ็บ laryngeal โดยตรง ปรับปรุงความสะดวกสบาย และปรับปรุงกิจกรรมของชีวิตประจำวันเช่นการเคลื่อนไหว เสียง และ eating.11ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกภายในจำกัด(มหาชน) อัมพาตสายเสียง บวม stricture หรือกายวิภาคปกติทำ เป็นประเภทอื่นสำหรับ tracheostomy เพราะอุดตันสินค้าที่ลดระดับในเรื่องหายใจปกติ ประเภทที่สามรวมถึงผู้ป่วยที่ไม่สามารถปกป้องสินค้าของพวกเขา และผู้ป่วยที่ไม่กลืน หรือไอกลไก สถานการณ์ทั่วไปในผู้ป่วยที่มีบาดเจ็บสันหลังสูง cerebrovascular อุบัติเหตุ หรือเจ็บปวดสมองบาดเจ็บ ล่าสุด ผู้ป่วยที่ไม่สามารถระดม หรือจัดการของพวกเขาหลั่งอาจยังต้อง tracheostomy เป็นวาง tracheostomyหลอด tracheostomy อาจวางได้รับการผ่าตัด หรือ percutaneously ตำแหน่งที่ผ่าตัดจะทำ ในห้องปฏิบัติการ หรือ ที่ข้าง เตียง โดยทั่วไปมีการใช้ยาทั่วไป ปากใบสร้างขึ้น โดยใช้เทคนิคการผ่าตัดเปิด ระบุสถานที่ และแผลผิวหนังจะอยู่ใต้กระดูกอ่อน cricoid คอคอดของต่อมไทรอยด์คือสัมผัส clamped ข้าม และควบ แล้วจะ visualized หลอดลม เทคนิคทั่วไปคือการ สร้างการ "ดักประตู" (ปรบ Björk) ซึ่งเป็นดึงลง และ sutured ผิวส่วนเล็ก ๆ ของกระดูกอ่อนการใส่ แผ่นพับนี้เป็นความคิดที่ช่วย reinsertion ท่อ tracheostomy decannulation อุบัติเหตุเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่มีกายวิภาคศาสตร์ยากหรือ obesity.12,13Percutaneous หายใจโดยทั่วไปดำเนินการแยกจากผู้ป่วย intubated และ ซึ่งแตกต่างจากการเจาะคอผ่าตัด สามารถดำเนินการได้ โดยแสดงภาพประกอบเพลงโดยตรงของหลอดลม เจาะใช้คำแนะนำ และยืนยันตำแหน่งท่อ tracheostomy ภายในหลอดลม และถือว่าเป็นมาตรฐานของ care.13 ตรงข้ามมีแผลผ่าตัดเปิด เปิดขนาดเล็กสร้าง ด้วยเข็ม และข้อห้ามใช้ dilated.13 การหายใจ percutaneous รวม uncorrected coagulopathy ติดเชื้อที่แผลที่ไซต์ อัตราส่วนที่สูงของแรงดันท้าย expiratory บวกเศษส่วนของออกซิเจนที่ได้แรงบันดาลใจยกระดับความดัน intracranial อุดตันการใส่ กายวิภาคศาสตร์คอผิดปกติ และต้องการสินค้าฉุกเฉิน management.11,14ดูแลในการผ่าตัดระดับความสำคัญในการผ่าตัดทันทีของการดูแลสำหรับผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่รวมหลอด tracheostomy อยู่อย่างปลอดภัย และเป็นสิทธิบัตร ดูแลประจำ ตลอดจนจัดการรวดเร็วของภาวะแทรกซ้อนในการผ่าตัด สามารถบริการได้ โดยมั่นใจว่าอุปกรณ์ที่เหมาะสม และอุปกรณ์มีอย่างรวดเร็ว ตารางที่ 1 แสดงรายการเนื้อหาของชุด tracheostomy ที่ควรจะอยู่ที่ข้างเตียงของผู้ป่วย และ ต่อคำแนะนำ ควรพร้อมกับผู้ป่วยทุกครั้งที่เขาหรือเธอจะอยู่ ICU.2,15,16ดูตารางนี้:•ในหน้าต่างนี้ •ในหน้าต่างใหม่ตารางที่ 1ชุดแผง tracheostomyอเมริกันสถาบันโสตศอนาสิกวิทยาว.ว.เพิ่งประกาศงบมติคำสั่งเหล่านี้ถูกพัฒนา โดยแผงของผู้เชี่ยวชาญในการดูแลรักษาผู้ป่วยด้วย tracheostomy เป็น multidisciplinary care.2 tracheostomy โดยใช้วิธีเดลฟายแก้ไข สมาชิกแผงเสร็จสำรวจในแง่มุมต่าง ๆ ของ มติแล้วในงบ 77 ที่จัดการกับการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นท่อ tracheostomy จัดการสถานการณ์ฉุกเฉิน และภาวะแทรกซ้อน ข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับ decannulation การจัดการท่อ cuffs และอุปกรณ์สื่อสาร และความต้องการเฉพาะของผู้ป่วยและผู้ป่วยเรื้อรัง คำสั่งเหล่านี้เป็นเอกสารสำคัญ เพราะศึกษา randomized น้อยมีอยู่ปัญหาเหล่านี้ อาจจะยากลำบากในการศึกษาออกแบบและสรรหาบุคลากร และเนื่อง จากความกังวลด้านจริยธรรม ตาราง 2provides ของคำสั่งที่สำคัญเหล่านี้ดูตารางนี้:•ในหน้าต่างนี้ •ในหน้าต่างใหม่ตารางที่ 2มติงบดูแล tracheostomyเปลี่ยนแปลงเวลาของหลอด Tracheostomyปัจจุบัน เวลามาตรฐานสำหรับการเปลี่ยนหลอด tracheostomy บ่งชี้ไม่มีหลักฐานประจักษ์ และโดยทั่วไปทำการเปลี่ยนแปลงตามความพอใจของผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ ต้องขาวร้อยเอ็ด al17 แนะนำว่า บ่งชี้สำหรับการเปลี่ยนหลอด tracheostomy รวมสำหรับหลอดขนาดต่าง ๆ ความผิดปกติของท่อ ท่อชนิดอื่น และขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงการบริหารสินค้าอย่างต่อเนื่องและป้องกันการติดเชื้อ พวกเขาแนะนำว่า หลอด tracheostomy ควรเปลี่ยนทุก ๆ 7-14 วันหลังจากเริ่มแทรก แต่พวกเขายอมรับว่า ไม่มีหลักฐานสนับสนุนคำแนะนำที่ Mitchell et al2 แนะนำแทน tracheostomy เริ่มต้นหลอดภาย ใน 10-14 วันหลังจากตำแหน่งถ้ามีใช้วิธี percutaneous tracheostomy ที่สร้าง และภาย ใน 3-7 วันถ้ามีใช้วิธีการผ่าตัด หลอด tracheostomy แทรก percutaneously แน่นมากเหมาะสมกับปากใบมากกว่าหลอดที่ถูกใส่ผ่านแผลผ่าตัดไม่ ถ้าเปลี่ยนหลอด tracheostomy ก่อนกำหนด เนื้อเยื่อของทางเดินปากใบโป่งจะมี recoil ต้องถ้าการเปลี่ยนแปลงที่ทำ later.18 นอกจากนี้ Mitchell et al2 แนะนำว่า ผู้ป่วยควรไม่สามารถออกจากโรงพยาบาล ด้วยหลอด tracheostomy sutured ในเนื่องจากเปลี่ยนหลอด tracheostomy แรกควรจะทำก่อนที่จะปลดประจำการเปลี่ยนหลอด tracheostomy สามารถแก้ไขปัญหาที่ทำให้ระบายอากาศ asynchrony เพิ่มความสะดวกสบาย โดยการลดขนาดท่อ และแก้ไขวางรั่วไหลเนื่องจากท่อลมอ่อน หรือ malposition หรือทำ tracheostomy tube หรือ flange.17 ผู้ผลิตส่วนใหญ่แนะนำให้เปลี่ยนหลอดทุก 1-2 เดือน อย่างไรก็ตาม Yaremchuk19 พบว่า เปลี่ยนหลอดเป็นประจำทุก 2 สัปดาห์ลดการก่อตัวของเนื้อเยื่อ granulation ในการศึกษาโดย Björling et al, 20 อิเล็กตรอน micrographs ของท่อพลาสติกเปิดเผยมองเห็นการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวหลังจาก 30 วันในท่อทุกชนิดที่ศึกษา: โพลิไวนิลคลอไรด์ ซิลิโคน และยูรีเทนแกนทำความสะอาดและ Cannula ภายในแทนวัตถุประสงค์หลักของ cannula ภายในเพื่อ ป้องกันไม่ให้ท่ออุดตัน โดยให้ทำความสะอาดปกติหรือทดแทนได้ หลายตอนของท่ออุดตันสามารถป้องกันได้ ด้วยการตรวจสอบง่าย และการทำความสะอาด หรือการเปลี่ยนแปลงภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tracheostomy ดูแลและภาวะแทรกซ้อนในหออภิบาล
ลินดาแอลมอร์ริส, PhD, APN, CCNS⇑, Andrea Whitmer, RN, MSN, ACNP-BC และเอริคแมคอินทอช, RN, MSN, ACNP-BC Tracheotomy เป็นขั้นตอนที่พบบ่อยในผู้ป่วยหนัก หน่วยและพยาบาลต้องให้การดูแลที่เหมาะสมในการ Tracheostomy ผู้ป่วยเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน หนึ่งในข้อพิจารณาที่สำคัญที่สุดคือการชุมนุมที่มีประสิทธิภาพของสารคัดหลั่งและสายสวนดูดเป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ที่ ข้างเตียงแต่ละคนควรได้รับการติดตั้งระบบดูดทำงานแหล่งออกซิเจนถุงกู้ชีพคู่มือและชุด tracheostomy สมบูรณ์ซึ่งควรอยู่กับผู้ป่วยที่ใดก็ตามที่พวกเขาไปอยู่ในโรงพยาบาล ภาวะแทรกซ้อนรวมถึงการติดเชื้อท่อลมอ่อนสลายผิวหนังและทวาร tracheoesophageal กรณีฉุกเฉิน Tracheostomy รวมตกเลือด dislodgement หลอดและการสูญเสียทางเดินหายใจและการอุดตันของท่อ; กรณีฉุกเฉินดังกล่าวได้รับการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพเมื่ออุปกรณ์ที่จำเป็นทั้งหมดมีความพร้อมที่ข้างเตียง บทความนี้อธิบายวิธีการให้การดูแลที่เหมาะสมในหน่วยดูแลผู้ป่วยหนักกลยุทธ์ในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนและการจัดการฉุกเฉิน tracheostomy. Tracheotomy เป็นขั้นตอนทั่วไปสำหรับ indications.1 ทางการแพทย์หลายเพื่อให้การดูแลความปลอดภัยและมีอำนาจพยาบาลจะต้องเข้าใจในทันทีหลังการผ่าตัด และการจัดการในระยะยาวของผู้ป่วยหายใจ สถาบันการศึกษาแต่ละคนควรมีนโยบายมาตรฐานของตัวเองและวิธีการในการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ การดูแลน้อยที่สุดขั้นพื้นฐานมักจะประกอบด้วยการทำความสะอาดหรือเปลี่ยน cannula ภายใน, การดูแลปากและดูดอย่างน้อย 3 ครั้งต่อวัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความหนาและปริมาณของสารคัดหลั่งตรวจสอบบ่อยมากขึ้นของ cannula ภายในอาจมีความจำเป็น. หลอด Tracheostomy ที่ทำจากวัสดุต่างๆ มิตเชลล์และ AL2 ขอแนะนำให้ท่อหายใจพลาสติกถูกนำมาใช้สำหรับตำแหน่งเริ่มต้น ท่อโลหะ tracheostomy จะแข็งขาดข้อมือและไม่สามารถจะแนบมากับเครื่องช่วยหายใจหรือหน้ากากถุงวาล์ว ด้วยเหตุผลเหล่านี้และค่าใช้จ่ายของวัสดุและการผลิตท่อโลหะจะไม่ใช้กันทั่วไปในโรงพยาบาล today.3 บางท่อหายใจพลาสติกสอดคล้องกับลักษณะทางกายวิภาคของผู้ป่วยที่เป็นพลาสติกนุ่มที่อุณหภูมิร่างกายและหลอดซิลิโคน tracheostomy สามารถสอดคล้องกับขนาดและรูปร่าง trachea.3 ของผู้ป่วยในบทความนี้เราจะหารือถึงการจัดการในหน่วยดูแลผู้ป่วยหนัก (ICU) ของผู้ป่วยที่มี tracheostomy ใหม่ เรารวมถึงตัวชี้วัดสำหรับ tracheostomy, ตำแหน่งของท่อ, การดูแลผู้ป่วย, การป้องกันภาวะแทรกซ้อนและการจัดการเหตุฉุกเฉิน. บทความนี้ได้รับการกำหนดให้เครดิต CNE ปิดหนังสือการตรวจสอบแบบปรนัยดังนี้บทความนี้ซึ่งการทดสอบความรู้ของวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้: 1 ระบุคำแนะนำตามหลักฐานสำหรับการดูแลตัวชี้วัดสำหรับตำแหน่งและประเภททั่วไปของ tracheostomies 2 อธิบายการดูแลหลังการผ่าตัดของผู้ป่วยที่มี tracheostomy ใหม่3 อธิบายการประเมินและการแทรกแซงฉุกเฉินสำหรับผู้ป่วยที่มี tracheostomy ข้อบ่งชี้สำหรับ Tracheotomy ตัวชี้วัดสำหรับการวางท่อ tracheostomy สามารถแบ่งออกเป็น 4 ประเภททั่วไป: การระบายอากาศอุดตันทางเดินหายใจการป้องกันทางเดินหายใจและสารคัดหลั่ง ประเภทแรกนำไปใช้กับผู้ป่วยที่จำเป็นต้องใช้ในระยะยาวช่วยหายใจเพราะความล้มเหลวทางเดินหายใจเรื้อรังที่ไม่สามารถรักษาฟังก์ชั่นระบบทางเดินหายใจสายตาหรือผู้ที่ไม่สามารถหย่านมจากการสนับสนุนเครื่องช่วยหายใจ หลาย studies4-9 ได้รับการดำเนินการเพื่อกำหนดช่วงเวลาที่ดีที่สุดจากการใส่ท่อช่วยหายใจ orotracheal ตำแหน่งของท่อหายใจ แต่ไม่มีคำแนะนำที่ชัดเจนได้รับการทำเพราะผลที่แตกต่างกันในประชากรที่แตกต่างกันของผู้ป่วยและในผู้ป่วยที่มีโรคร่วมที่แตกต่างกัน American College ของหน้าอก Physicians10 แนะนำการพิจารณาของ tracheostomy สำหรับผู้ป่วยที่จำเป็นต้องใช้ท่อช่วยหายใจนานกว่า 21 วัน ประโยชน์ของการสร้าง tracheostomy แทนที่จะใช้ท่อช่วยหายใจรวมถึงการลดการบาดเจ็บของกล่องเสียงโดยตรงปรับปรุงความสะดวกสบายและการปรับปรุงกิจกรรมของการใช้ชีวิตประจำวันเช่นการเคลื่อนไหว, การพูด, และ eating.11 ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกภายในทางเดินหายใจเป็นอัมพาตสายเสียงบวม การตีบหรือกายวิภาคศาสตร์ทางเดินหายใจที่ผิดปกติเป็นหมวดหมู่อื่นสำหรับ tracheostomy เพราะหายใจอุดตันที่บั่นทอนการหายใจปกติ ประเภทที่สามรวมถึงผู้ป่วยที่ไม่สามารถป้องกันสายการบินและผู้ป่วยของพวกเขากับกลืนไม่มีประสิทธิภาพและ / หรือกลไกไอสถานการณ์ที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยที่มีอาการบาดเจ็บที่เส้นประสาทไขสันหลังสูง, โรคหลอดเลือดสมองหรือแผลบาดเจ็บที่สมอง ล่าสุดผู้ป่วยที่ไม่สามารถระดมหรือจัดการคัดหลั่งของพวกเขายังอาจต้อง tracheostomy. Tracheostomy ตำแหน่งท่อหายใจอาจจะอยู่ในการผ่าตัดหรือ percutaneously ตำแหน่งผ่าตัดจะทำในห้องปฏิบัติการหรือที่ข้างเตียงโดยทั่วไปที่มีการใช้การดมยาสลบ ปากจะถูกสร้างขึ้นโดยใช้เทคนิคการผ่าตัดเปิด สถานที่สำคัญจะมีการระบุและแผลที่ผิวหนังจะทำต่อไปนี้กระดูกอ่อน cricoid คอคอดของต่อมไทรอยด์เป็นที่เปิดเผยข้ามคาบและ ligated หลอดลมนั้นจะสามารถมองเห็น เทคนิคทั่วไปคือการสร้าง "กับดักประตู" (พนังBjörk) ซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆ ของกระดูกอ่อน tracheal ถูกดึงลงและ sutured ให้กับผิว พนังนี่คือความคิดที่จะอำนวยความสะดวกใน Reinsertion ของหลอด tracheostomy ถ้า decannulation อุบัติเหตุเกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่มีลักษณะทางกายวิภาคยากหรือ obesity.12,13 Percutaneous แช่งชักหักกระดูกจะดำเนินการ แต่เพียงผู้เดียวโดยทั่วไปในผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจและไม่เหมือนแช่งชักหักกระดูกผ่าตัดสามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องสร้างภาพโดยตรงของ หลอดลม bronchoscopy ถูกนำมาใช้เพื่อให้คำแนะนำและยืนยันตำแหน่งของท่อหายใจภายในหลอดลมและถือว่าเป็นมาตรฐานของ care.13 ในทางตรงกันข้ามกับแผลผ่าตัดเปิดช่องเล็ก ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเข็มแล้ว dilated.13 ห้ามที่จะแช่งชักหักกระดูกลวดรวมถึงการแก้ไข แข็งตัวของการติดเชื้อที่เว็บไซต์แผลอัตราส่วนสูงของความดันปลายหายใจบวกกับส่วนของออกซิเจนแรงบันดาลใจ, ความดันในกะโหลกศีรษะสูงอุดตันหลอดลมกายวิภาคศาสตร์คอผิดปกติและความจำเป็นใน management.11,14 เดินหายใจฉุกเฉินหลังผ่าตัดการดูแลหลังการผ่าตัดทันทีจัดลำดับความสำคัญของ การดูแลผู้ป่วยที่มี tracheostomy ใหม่รวมถึงการสร้างความมั่นใจว่าท่อหายใจเป็นอย่างปลอดภัยในสถานที่และเป็นสิทธิบัตร การดูแลตามปกติเช่นเดียวกับการจัดการได้อย่างรวดเร็วของภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดสามารถอำนวยความสะดวกโดยการสร้างความมั่นใจว่าอุปกรณ์ที่เหมาะสมและวัสดุสิ้นเปลืองที่มีอยู่ได้อย่างรวดเร็ว ตารางที่ 1 แสดงเนื้อหาของชุด tracheostomy ที่ควรจะอยู่ที่ข้างเตียงของผู้ป่วยและต่อข้อเสนอแนะควรอยู่กับผู้ป่วยเมื่อใดก็ตามที่เขาหรือเธออยู่ห่างจาก ICU.2,15,16 ดูตารางนี้: •ในหน้าต่างนี้• ในหน้าต่างใหม่ตารางที่ 1 ข้างเตียงชุด tracheostomy สถาบันการศึกษาอเมริกันโสตศอนาสิกศีรษะและคอศัลยกรรมเผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ งบฉันทามติสำหรับ tracheostomy care.2 งบเหล่านี้ได้รับการพัฒนาโดยคณะสหสาขาวิชาชีพของผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยที่มี tracheostomy การใช้วิธี Delphi แก้ไขสมาชิกแผงเสร็จสิ้นการสำรวจในแง่มุมต่าง ๆ ของการดูแล ฉันทามติก็มาถึงเมื่อวันที่ 77 งบที่อยู่ในการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นของท่อหายใจ, การจัดการของภาวะฉุกเฉินและภาวะแทรกซ้อน, ข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการ decannulation ผู้บริหารของเสื้อท่อและอุปกรณ์การสื่อสารและความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้ป่วย งบเหล่านี้เป็นเอกสารสำคัญเพราะการศึกษาแบบสุ่มเพียงไม่กี่คนที่ปัญหาเหล่านี้อาจจะเป็นเพราะความยากลำบากในการออกแบบการศึกษาและการรับสมัครและเนื่องจากความกังวลทางจริยธรรม ตาราง 2provides บางส่วนของงบที่สำคัญเหล่านี้. ดูตารางนี้: •ในหน้าต่างนี้•ในหน้าต่างใหม่ตารางที่ 2 งบฉันทามติสำหรับการดูแล tracheostomy การเปลี่ยนแปลงกำหนดการ Tracheostomy ท่อปัจจุบันยังไม่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ระบุเวลาที่เป็นมาตรฐานสำหรับการเปลี่ยนหลอดหายใจและการเปลี่ยนแปลง มักจะทำตามความต้องการของผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ สีขาวและ al17 ชี้ให้เห็นว่ามีข้อบ่งชี้สำหรับการเปลี่ยนหลอด tracheostomy รวมถึงความจำเป็นสำหรับหลอดขนาดที่แตกต่างกัน, ความผิดปกติของหลอดต้องการสำหรับชนิดที่แตกต่างกันของหลอดและการเปลี่ยนแปลงตามปกติสำหรับการจัดการทางเดินหายใจอย่างต่อเนื่องและป้องกันการติดเชื้อ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าท่อหายใจควรจะเปลี่ยนทุก 7-14 วันหลังจากการแทรกเริ่มต้น แต่พวกเขายอมรับว่าไม่มีหลักฐานสนับสนุนข้อเสนอแนะว่า มิตเชลล์และ AL2 แนะนำการเปลี่ยนหลอด tracheostomy ครั้งแรกภายใน 10 ถึง 14 วันหลังจากการจัดวางถ้าขั้นตอนลวดถูกใช้ในการสร้าง tracheostomy และภายใน 3-7 วันหากขั้นตอนการผ่าตัดที่ใช้ ท่อหายใจแทรก percutaneously พอดีแน่นภายในปากกว่าหลอดที่ถูกใส่ผ่านแผลผ่าตัด หากท่อหายใจมีการเปลี่ยนแปลงก่อนกำหนดเนื้อเยื่อของระบบทางเดินปากพองมีแนวโน้มที่จะหดตัวกว่าที่มันจะถ้ามีการเปลี่ยนแปลงได้ทำ later.18 นอกจากนี้มิตเชลล์และ AL2 แนะนำว่าผู้ป่วยไม่ควรที่จะออกจากโรงพยาบาลที่มีการหายใจ หลอด sutured ในสถานที่เพราะการเปลี่ยนแปลงหลอด tracheostomy แรกที่ควรจะทำก่อนที่จะปล่อย. เปลี่ยนหลอด tracheostomy สามารถแก้ไขปัญหาที่ก่อให้เกิด asynchrony ระบายเพิ่มความสะดวกสบายด้วยการลดขนาดหลอดและแก้ไขการรั่วไหลของข้อมือเนื่องจากท่อลมอ่อนหรือ malposition หรือแตกหักของท่อหายใจ หรือ flange.17 ผู้ผลิตส่วนใหญ่แนะนำให้เปลี่ยนหลอดทุก 1-2 เดือน แต่ Yaremchuk19 พบว่าหลอดประจำการเปลี่ยนแปลงทุก 2 สัปดาห์ที่ลดลงก่อตัวของเนื้อเยื่อ ในการศึกษาโดยBjörling, et al, 20 อิเล็กตรอนไมโครของหลอดพลาสติกเปิดเผยการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวที่มองเห็นได้หลังจาก 30 วันในทุกประเภทของหลอดศึกษา:. โพลีไวนิลคลอไรด์, ซิลิโคนและยูรีเทนทำความสะอาดและเปลี่ยนภายใน Cannula วัตถุประสงค์หลักของ cannula ภายในคือ เพื่อป้องกันการอุดตันของท่อโดยให้ทำความสะอาดปกติหรือการเปลี่ยน ตอนหลายอุดตันท่อสามารถป้องกันได้ด้วยการตรวจสอบที่ง่ายและทำความสะอาดหรือการเปลี่ยนแปลงของชั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจาะคอดูแลและภาวะแทรกซ้อนในหอผู้ป่วย
ลินดาลิตรมอร์ริส , ปริญญาเอก , APN , ccns ⇑ แอนเดรีย วิทเมอร์ , RN , MSN , acnp-bc และอีริค แมคอินทอช , RN , MSN , acnp-bc

ต้นหางจระเข้เป็นขั้นตอนทั่วไปในหน่วยอภิบาลผู้ป่วยหนัก และพยาบาลจะต้องให้การดูแลที่เหมาะสมกับผู้ป่วยการเจาะคอเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน หนึ่งในข้อพิจารณาที่สำคัญที่สุดคือการหลั่งที่มีประสิทธิภาพ ,และการดูดใช้เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ที่ แต่ละเตียง ควรติดตั้งระบบการทำงานโดยเป็นแหล่งออกซิเจน ถุงชีพคู่มือและชุดอสัญที่สมบูรณ์ ซึ่งควรกับผู้ป่วยของพวกเขาไปทุกที่ในโรงพยาบาล ภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ การติดเชื้อ ท่อลมอ่อน ผิวเสีย และคนปกติมี .ฉุกเฉินอสัญรวมถึง เลือดออกในสมอง dislodgement หลอดและการสูญเสียของการบิน , และท่ออุดตัน ; เช่นฉุกเฉินมีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ เมื่อวัสดุที่จำเป็นทั้งหมดจะพร้อมใช้งานที่ข้างเตียง บทความนี้อธิบายวิธีการให้การดูแลที่เหมาะสมในหอผู้ป่วยวิกฤต กลยุทธ์สำหรับการป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการเหตุฉุกเฉินอสัญ .
ต้นหางจระเข้เป็นขั้นตอนทั่วไปสำหรับข้อบ่งชี้ทางการแพทย์หลาย . 1 เพื่อให้ปลอดภัยและการดูแลที่เชี่ยวชาญ พยาบาลต้องเข้าใจทันทีหลังผ่าตัด และระยะยาวการจัดการผู้ป่วยอสัญ . แต่ละสถาบันควรมีนโยบายของตนเอง มาตรฐาน และวิธีการ เพื่อการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ ดูแลน้อยที่สุดพื้นฐานมักจะประกอบด้วยการทำความสะอาด หรือเปลี่ยนท่อขนาดเล็กด้านในการดูแลรูเล็กๆ และห้องพัก อย่างน้อย 3 ครั้งต่อวัน ขึ้นอยู่กับความหนาและปริมาณการหลั่ง , การตรวจสอบบ่อยมากขึ้นของ cannula ภายในอาจมีความจำเป็น .
อสัญท่อทำจากวัสดุต่าง ๆ มิทเชลและ al2 แนะนำว่า การเจาะคอพลาสติกหลอดใช้สำหรับตำแหน่งเริ่มต้น ท่อโลหะจะแข็ง การเจาะคอ , ข้อมือขาด ,และไม่สามารถติดเครื่องช่วยหายใจหรือถุงวาล์วหน้ากาก สำหรับเหตุผลเหล่านี้และค่าใช้จ่ายของวัสดุและการผลิตท่อโลหะจะไม่นิยมใช้ในโรงพยาบาลวันนี้ 3 หลอดบางอสัญพลาสติกสอดคล้องกับกายวิภาคของผู้ป่วยเป็นพลาสติกนุ่มที่อุณหภูมิของร่างกาย และท่อซิลิโคนสามารถอสัญที่สอดคล้องกับขนาดและรูปร่างของหลอดลมของผู้ป่วย 3
ในบทความนี้เราได้กล่าวถึงการจัดการในหอผู้ป่วยวิกฤต ( ICU ) ของผู้ป่วยด้วยการเจาะคอใหม่ เรารวมถึงข้อบ่งชี้สำหรับการเจาะคอ หลอด การจัดวาง การดูแลผู้ป่วย การป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการในภาวะฉุกเฉิน
บทความนี้ได้รับการแต่งตั้งสำหรับ CNE เครดิต หนังสือปิด , การสอบแบบตามบทความนี้ ซึ่งจากการทดสอบความรู้ของวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ :
1