subjects, for example, mathematics

subjects, for example, mathematics versus history, were considered to be problems to be corrected. Educational finance began to be thought of in terms of the ―price‖ or ―cost of service‖ rather than as an investment in future social and economic stability. Interest in educational efficiency was rekindled in the 1950s when Milton Friedman, an
American economist and public intellectual, began a movement to advocate for school choice. Friedman argued that public school systems propagated stagnancy and ineffectiveness because schools were not organized according to the principles of the free market economy (Friedman, 1953/1962). These and other similar claims fuelled the development of the school voucher system in the United States. Callahan (1962/2009) called this kind of preoccupation with the
economics of education the ―cult of efficiency.‖ Although there is evidence of this ―bean counter‖ approach to educational funding in Canada (e.g., most provincial grants are still fundamentally enrolment-based, even though the resource needs of schools are quite different across school communities) the notion of education as an investment in social and economic well-being is a more common way of conceptualizing education today. After World War II, the poor state of the economy dominated public discourse. Like the approach advocated by many of those countries severely affected by the 2009 global economic downturn, governments in the post-War period managed their economies using Keynesian economic policies. These spending policies are widely believed to have contributed to the difficult economic times of the 1980s, and early 1990s when the prime interest rate reached 21.5 percent in the United States 1 and government deficits in Canadian provinces mushroomed. Macklem, Rose and Tetlow (1995) point out that Canada’s debt-to-GDP ratio 2 rose sharply in the last third of the 20th century. In the late 1960s the level ofconsolidated public sector net debt was 1 Source: Federal Deposit Insurance Corporation, History of the Eighties—Lessons for the Future, Vol. 1. December 1997.
2 Defined as the ratio of government debt to gross domestic product (GDP) in Canada. Lessons in Leadership: Perspectives on Corporate Managerialism and Educational Reform 6 12.5 percent of GDP. By 1991 Canada’s inflation rate was at 5.9 percent and by 1995 the debt-to GDP ratio peaked at a staggering 71 percent before trending downwards toward the end of the decade, (Government of Canada, 2001). By the early 1990s Canadian foreign currency had been downgraded and its fiscal position relative to other G7 nations was a poor second-last. In a Globe and Mail article, Egan and Palmer (2011) outlined some of the radical changes engineered by the Chretien government of the day, intended to reduce dependence on government programs and limit the pace of spending: Cuts ranged from 5 to 65 per cent of departmental budgets and included controversial cuts in transfers that help provinces pay for health and education, decisions that lengthened medical waiting lists for years to come. (p. 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่อง เช่น คณิตศาสตร์กับประวัติศาสตร์ ได้ถือเป็นปัญหาที่จะแก้ไข ทางการศึกษาเริ่มคิด ―price‖ หรือ ―cost ของ service‖ มากกว่าเป็นการลงทุนในความมั่นคงทางสังคม และเศรษฐกิจในอนาคต สนใจในประสิทธิภาพทางการศึกษาถูก rekindled ในช่วงทศวรรษ 1950 เมื่อมิลตันฟรีดแมน มี
นักเศรษฐศาสตร์อเมริกันและสาธารณะทรัพย์สินทางปัญญา เริ่มเคลื่อนไหวเพื่อสนับสนุนการเลือกโรงเรียน ฟรีดแมนโต้เถียงว่า ระบบโรงเรียนเผยแพร่ stagnancy และ ineffectiveness เนื่องจากโรงเรียนไม่ได้จัดตามหลักการของเศรษฐกิจตลาดเสรี (ฟรีดแมน 1953/1962) เหล่านี้และเรียกร้องอื่น ๆ คล้ายเติมพลังการพัฒนาของระบบใบสำคัญโรงเรียนในสหรัฐอเมริกา Callahan (1962/2009) preoccupation กับชนิดนี้เรียกว่าการ
เศรษฐศาสตร์การศึกษา ―cult มีประสิทธิภาพ‖แม้ว่ามีหลักฐานของ counter‖ นี้ ―bean วิธีการศึกษาเงินทุนในประเทศแคนาดา (เช่น เงินช่วยเหลือมากที่สุดจังหวัดยังคงความเล่าเรียนตาม แม้ว่าความต้องการทรัพยากรของ โรงเรียนอย่างค่อนข้างตรงข้ามโรงเรียนชุมชน) แนวคิดของการศึกษาเป็นการลงทุนในทางสังคม และเศรษฐกิจเป็นอยู่ตามพรมแดนศึกษาวันนี้วิธีทั่วไป หลังจากสงครามโลก รัฐเศรษฐกิจไม่ดีครอบงำวาทกรรมสาธารณะ เช่นวิธี advocated โดยหลายประเทศอย่างรุนแรงรับผลกระทบจากการชะลอตัวทางเศรษฐกิจทั่วโลก 2009 รัฐบาลในระยะหลังสงครามจัดการเศรษฐกิจผู้ใช้นโยบายเศรษฐกิจสำนักเคนส์ ใช้นโยบายเหล่านี้กันอย่างแพร่หลายเชื่อว่ามีส่วนช่วงเวลาที่เศรษฐกิจยากไฟต์ และช่วงต้นทศวรรษ 1990 เมื่ออัตราดอกเบี้ยนายกถึง 215 เปอร์เซ็นต์ในสหรัฐอเมริกา 1 และรัฐบาลขาดดุลการคลังในจังหวัดแคนาดา mushroomed Macklem โรส และ Tetlow (1995) ชี้ให้เห็นว่า อัตราส่วนหนี้ต่อ GDP ของแคนาดา 2 กุหลาบอย่างรวดเร็วในที่สามสุดท้ายของศตวรรษ 20 ในปี 1960 ปลาย สุทธิหนี้สินภาครัฐระดับ ofconsolidated เป็นแหล่ง 1: บริษัทประกันเงินฝากของรัฐบาลกลาง ประวัติของอันดับ — บทเรียนสำหรับอนาคต vol 1 1997 ธันวาคม
กำหนด 2 เป็นอัตราส่วนของหนี้สินรัฐบาลผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ในประเทศแคนาดา บทเรียนในความเป็นผู้นำ: มุมมองบน Managerialism องค์กรและศึกษาปฏิรูป 6 12.5 เปอร์เซ็นต์ของ GDP โดย 1991 อัตราเงินเฟ้อของประเทศแคนาดาได้ ที่ร้อย ละ 5.9 และ 1995 หนี้-ต่อ GDP peaked ที่ 71 เปอร์เซ็นต์ส่ายก่อน trending ลงไปทางส่วนท้ายของทศวรรษ (รัฐบาลแคนาดา 2001) โดยช่วงปี 1990 สกุลเงินต่างประเทศแคนาดามีการลด และตำแหน่งทางการเงินเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ จี 7 ได้จนวินาทีสุด ในบทความโลกและ Mail, Egan และพาล์มเมอร์ (2011) ระบุไว้เปลี่ยนแปลงรุนแรงที่ได้วางแผน โดยรัฐ Chretien วัน วัตถุประสงค์เพื่อลดการพึ่งพาโปรแกรมรัฐบาล และจำกัดก้าวของการใช้จ่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง: ตัดอยู่ในช่วงจาก 5 ไป 65 ร้อยละของงบประมาณของแผนก และตัดแย้งรวมในการโอนย้ายที่ช่วยให้จังหวัดจ่ายสำหรับสุขภาพและการศึกษา การตัดสินใจที่ lengthened แพทย์รอรายการสำหรับปีมา (p. 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิชาเช่นคณิตศาสตร์เมื่อเทียบกับประวัติศาสตร์ที่ถูกถือเป็นปัญหาที่จะได้รับการแก้ไข การเงินการศึกษาเริ่มจะคิดว่าในแง่ของการ‖ราคาหรือค่าใช้จ่ายของ‖ให้บริการมากกว่าการลงทุนในความมั่นคงทางสังคมและเศรษฐกิจในอนาคต ความสนใจในการศึกษาที่มีประสิทธิภาพได้รับการลุกโชนในปี 1950 เมื่อมิลตันฟรีดแมน
นักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกันและทางปัญญาของประชาชนเริ่มเคลื่อนไหวที่จะสนับสนุนในการเลือกโรงเรียน ฟรีดแมนเป็นที่ถกเถียงกันว่าระบบโรงเรียนของรัฐขยายพันธุ์ความเมื่อยล้าและไม่มีประโยชน์เพราะโรงเรียนไม่ได้รับการจัดตามหลักการของเศรษฐกิจตลาดเสรี (ฟรีดแมน, 1953/1962) เหล่านี้และเรียกร้องอื่น ๆ ที่คล้ายกันผลักดันการพัฒนาของระบบบัตรกำนัลโรงเรียนในประเทศสหรัฐอเมริกา สิทธิชัย (1962/2009) เรียกว่าชนิดของหมกมุ่นกับเรื่องนี้
ทางเศรษฐศาสตร์ของการศึกษา-ศาสนาของประสิทธิภาพ. ‖แม้ว่าจะมีหลักฐานนี้ถั่ววิธี‖สวนทางกับเงินทุนการศึกษาในประเทศแคนาดา (เช่นทุนจังหวัดส่วนใหญ่ยังคงลงทะเบียนพื้นฐาน ตามแม้ว่าความต้องการทรัพยากรของโรงเรียนจะค่อนข้างแตกต่างกันในชุมชนโรงเรียน) แนวความคิดของการศึกษาในขณะที่การลงทุนในทางเศรษฐกิจและสังคมเป็นอยู่ที่ดีเป็นวิธีการทั่วไปของการ conceptualizing การศึกษาวันนี้ หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสภาพที่น่าสงสารของเศรษฐกิจครอบงำวาทกรรมของประชาชน เช่นเดียวกับวิธีการสนับสนุนโดยหลายประเทศได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากปี 2009 ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลกรัฐบาลในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่มีการจัดการเศรษฐกิจของตนโดยใช้นโยบายเศรษฐกิจของเคนส์ นโยบายการใช้จ่ายเหล่านี้เชื่อกันอย่างกว้างขวางที่จะมีส่วนร่วมในเวลาที่เศรษฐกิจที่ยากลำบากของปี 1980 และต้นปี 1990 เมื่ออัตราดอกเบี้ยที่สำคัญถึงร้อยละ 21.5 ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่ 1 และการขาดดุลของรัฐบาลในแคนาดาจังหวัด mushroomed Macklem โรสและ Tetlow (1995) ชี้ให้เห็นว่าของแคนาดาหนี้สินต่อจีดีพีอัตราส่วน 2 เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในไตรมาสที่สามสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ในปลายปี 1960 ofconsolidated หนี้สินสุทธิในระดับภาครัฐเป็นที่ 1 ที่มา: สหพันธ์ บริษัท ประกันเงินฝากประวัติของแปด-บทเรียนสำหรับอนาคตฉบับ 1 ธันวาคม 1997
2 กำหนดเป็นอัตราส่วนของหนี้ภาครัฐกับผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ในประเทศแคนาดา บทเรียนในการเป็นผู้นำ: มุมมองในการจัดการเกี่ยวบาลและการปฏิรูปการศึกษา 6 12.5 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพี โดยปี 1991 อัตราเงินเฟ้อของประเทศแคนาดาอยู่ที่ร้อยละ 5.9 และปี 1995 โดยหนี้สินต่อจีดีพีอัตราส่วนแหลมที่ส่ายร้อยละ 71 ก่อนที่จะมีแนวโน้มลดลงในช่วงปลายทศวรรษ (รัฐบาลแคนาดา, 2001) โดยต้นปี 1990 เงินตราต่างประเทศแคนาดาได้รับการลดระดับและตำแหน่งการคลังเทียบกับประเทศอื่น ๆ G7 เป็นที่น่าสงสารสองที่ผ่านมา ในบทความโลกและจดหมาย Egan และพาลเมอร์ (2011) ที่ระบุไว้บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงออกแบบโดยรัฐบาล Chretien ของวันที่ตั้งใจที่จะลดการพึ่งพาโครงการของรัฐบาลและ จำกัด ก้าวของการใช้จ่าย: ตัดตั้งแต่ 5-65 ร้อยละ ของงบประมาณแผนกและรวมถึงการลดความขัดแย้งในการถ่ายโอนที่ช่วยให้จังหวัดจ่ายเงินเพื่อสุขภาพและการศึกษาการตัดสินใจที่ยาวรายการรอทางการแพทย์สำหรับปีที่ผ่านมา (พี 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิชา เช่น คณิตศาสตร์ และประวัติศาสตร์ เป็นปัญหาที่ต้องได้รับการแก้ไข การเงินการศึกษาเริ่มที่จะคิดในแง่ของราคา หรือ ผมอยาก‖ผมอยากต้นทุนบริการ‖มากกว่าการลงทุนในเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและสังคมในอนาคต ความสนใจในประสิทธิภาพทางการศึกษาได้ rekindled ในปี 1950 เมื่อมิลตัน ฟรีดแมนเป็นนักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกัน และสติปัญญา
สาธารณะเริ่มเคลื่อนไหวเพื่อสนับสนุนโรงเรียนทางเลือก . ฟรีดแมนเสนอว่าระบบโรงเรียนสาธารณะประโยชน์เพราะความซบเซาไปและโรงเรียนไม่ได้จัดตามหลักการของระบบเศรษฐกิจเสรี ( Friedman , 1953 / 1954 ) เหล่านี้และการเรียกร้องที่คล้ายกันอื่น ๆเชื้อเพลิงการพัฒนาระบบคูปองโรงเรียนในสหรัฐอเมริกาสิทธิชัย ( 1962 / 2552 ) เรียกว่า preoccupation ชนิดนี้กับ
เศรษฐศาสตร์การศึกษา ผมอยากศาสนาของประสิทธิภาพ ‖แม้ว่าจะมีหลักฐานนี้ผมอยากถั่วเคาน์เตอร์‖วิธีการระดมทุนเพื่อการศึกษาในแคนาดา ( เช่น มอบจังหวัดส่วนใหญ่จะยังคงคิดค้นลงทะเบียนเรียนตามแม้ว่าทรัพยากรความต้องการของโรงเรียนจะค่อนข้างแตกต่างกันในชุมชนโรงเรียน ) ความคิดของการศึกษาเป็นการลงทุนในทางสังคม เศรษฐกิจ และความเป็นอยู่ที่ดีเป็นวิธีทั่วไปของมโนทัศน์การศึกษาในวันนี้ หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง สภาพที่น่าสงสารของเศรษฐกิจครอบงำวาทกรรมสาธารณะชอบแนวทางสนับสนุนโดยหลายประเทศที่ได้รับผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจโลกถดถอยในปี 2009 , รัฐบาลในหลังยุคการจัดการเศรษฐกิจของการใช้นโยบายเศรษฐกิจแบบเคนส์ . นโยบายการใช้จ่ายเหล่านี้จะเชื่อกันอย่างกว้างขวางเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจครั้งยากของทศวรรษที่ 1980 และ 1990 เมื่ออัตราดอกเบี้ยไพรม์ถึง 215 เปอร์เซ็นต์ในสหรัฐอเมริกา 1 และรัฐบาลขาดดุลในแคนาดาจังหวัด mushroomed . macklem , กุหลาบและ tetlow ( 1995 ) ชี้ว่า สัดส่วนหนี้ต่อ GDP ของแคนาดา 2 เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงที่สามสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ในปลายทศวรรษที่ 1960 ระดับ ofconsolidated หนี้สาธารณะสุทธิ 1 ที่มา : รัฐบาลกลางฝากเงินประกัน Corporation , ประวัติศาสตร์ของยุคบทเรียนสำหรับอนาคต , Vol 1ธันวาคม 1997
2 หมายถึง อัตราส่วนของหนี้ภาครัฐต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) ในแคนาดา บทเรียนภาวะผู้นำ : มุมมองในการจัดการองค์กรและการปฏิรูปการศึกษา 6 12.5 เปอร์เซ็นต์ของ GDP 1991 แคนาดาโดยอัตราเงินเฟ้ออยู่ที่ 5.9 เปอร์เซ็นต์ และอัตราส่วนหนี้ต่อ GDP โดย 1995 แหลมที่ตุปัดตุเป๋ 71 เปอร์เซ็นต์ ก่อนโน้มลงสู่จุดสิ้นสุดของทศวรรษ( รัฐบาลของประเทศแคนาดา , 2001 ) โดยในช่วงต้นทศวรรษ 1990 แคนาดา สกุลเงินต่างประเทศได้ถูกลดระดับและสถานะการคลังเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆเป็น G7 จนวินาทีสุดท้าย ในโลกและจดหมายบทความ อีแกน และพาลเมอร์ ( 2011 ) ระบุไว้บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงการออกแบบโดย chretien รัฐบาลของวัน วัตถุประสงค์เพื่อลดการพึ่งพาโปรแกรมรัฐบาลจำกัดการก้าวของการใช้ :ตัดระหว่าง 5 ถึงร้อยละ 65 ของงบประมาณแผนกและรวมแย้งตัดโอนช่วยให้จังหวัดจ่ายเงินเพื่อสุขภาพและการศึกษา , การตัดสินใจทางการแพทย์ที่ระยะเวลารอรายการสำหรับปีมา ( หน้า 4 )