Joseph Rudyard was born in 30 Decem

Joseph Rudyard was born in 30 December 1865. He was an English journalist, short-story writer, poet, and novelist. Kipling's works of fiction include The Jungle Book (1894), Kim (1901), and many short stories, including "The Man Who Would Be King" (1888). His poems include "Mandalay" (1890), "Gunga Din" (1890), "The Gods of the Copybook Headings" (1919), "The White Man's Burden" (1899), and "If—" (1910). He is regarded as a major innovator in the art of the short story;[3] his children's books are classics of children's literature; and one critic described his work as exhibiting "a versatile and luminous narrative gift". Kipling was one of the most popular writers in the United Kingdom, in both prose and verse, in the late 19 and early 20 centuries. In 1907, at the age of 42, he was awarded the Nobel Prize in Literature, making him the first English-language writer to receive the prize, and its youngest recipient to date. He was also sounded out for the British Poet Laureateship and on several occasions for a knighthood, both of which he declined. Kipling's subsequent reputation has changed according to the political and social climate of the age and the resulting contrasting views about him continued for much of the 20th century. George Orwell called him a "prophet of British imperialism".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Joseph Rudyard เกิด 30 1865 ธันวาคม เขาก็เป็นนักข่าวภาษาอังกฤษ นักเขียนเรื่องสั้น กวี และนักประพันธ์ ผลงานของคิพลิงของนิยายได้แก่เดอะจังเกิ้ลบุ๊ค (1894), Kim (1901), และ เรื่องสั้นหลาย รวมทั้ง "เดอะคนที่จะเป็นคิง (1888) บทกวีของเขาได้แก่ "มัณฑะเลย์" (1890), "Gunga Din" (1890) "พระเจ้าของการ Copybook หัว" (1919), "ขาวคนของภาระ" (1899), และ "ถ้า — " (1910) เขาถือเป็นผู้ริเริ่มที่สำคัญในศิลปะของเรื่องสั้น [3] หนังสือเด็กเขาเป็นคลาสสิกของวรรณกรรมเด็ก และนักวิจารณ์หนึ่งอธิบายการทำงานของเขาเป็นการจัดแสดงนิทรรศการ "หลากหลาย และเรืองเล่าของขวัญ" คิพลิงเป็นตัวเขียนที่นิยมมากที่สุด ในสหราชอาณาจักร ในร้อยแก้วและข้อ ใน 19 ช่วงปลายและช่วงต้นศตวรรษที่ 20 อย่างใดอย่างหนึ่ง ใน 1907 อายุ 42 เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ทำให้เขาเขียนภาษาแรกที่ได้รับรางวัล ผู้อายุน้อยที่สุดวันที่ เขายังถูกไพเราะออกสำหรับการ Laureateship กวีอังกฤษ และหลาย ๆ ครั้งสำหรับการ knighthood ซึ่งเขาปฏิเสธ ชื่อเสียงของคิพลิงต่อมามีการเปลี่ยนแปลงตามสภาพภูมิอากาศทางการเมือง และสังคมของอายุและมุมตัดกันเป็นผลลัพธ์เกี่ยวกับเขาอย่างต่อเนื่องอย่างมากของศตวรรษที่ 20 จอร์จออร์เวลล์เรียกเขา "ศาสดาของลัทธิจักรวรรดินิยมอังกฤษ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจเซฟ Rudyard เกิดในเดือนธันวาคมปี 1865 วันที่ 30 เขาเป็นนักข่าวอังกฤษ, นักเขียนเรื่องสั้นกวีและนักประพันธ์ ผลงานของคิปลิงของนิยาย ได้แก่ The Jungle Book (1894), คิม (1901) และเรื่องสั้นจำนวนมากรวมทั้ง "คนที่จะเป็นกษัตริย์" (1888) บทกวีของเขา ได้แก่ "มั ณ ฑะเล" (1890), "กุงกาดิน" (1890), "พระเจ้าของสมุดลอกหัว" (1919), "คนขาวภาระ" (1899) และ "If-" (1910) เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ริเริ่มที่สำคัญในศิลปะของเรื่องสั้นนั้น [3] หนังสือเด็กของเขามีความคลาสสิกของวรรณกรรมเด็ก; และนักวิจารณ์คนหนึ่งอธิบายการทำงานของเขาในฐานะผู้จัดแสดงนิทรรศการ "เล่าเรื่องของขวัญที่หลากหลายและการส่องสว่าง" ปลิงเป็นหนึ่งในนักเขียนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในสหราชอาณาจักรทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองในช่วงปลายยุค 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ในปี 1907 ตอนอายุ 42 เขาได้รับรางวัลโนเบลวรรณกรรมทำให้เขาเป็นนักเขียนคนแรกภาษาอังกฤษจะได้รับรางวัลและผู้รับที่อายุน้อยที่สุดของวันที่ นอกจากนี้เขายังฟังดูออกสำหรับอังกฤษกวี Laureateship และหลายต่อหลายครั้งสำหรับอัศวินทั้งสองซึ่งเขาปฏิเสธ ปลิงชื่อเสียงต่อมาได้มีการเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพภูมิอากาศทางการเมืองและสังคมของอายุและมุมมองที่ทำให้เกิดความแตกต่างเกี่ยวกับเขาอย่างต่อเนื่องมากที่สุดของศตวรรษที่ 20 จอร์จออร์เวลเรียกเขาว่า "พระศาสดาของลัทธิจักรวรรดินิยมอังกฤษ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจเซฟรัดยาร์ด เกิด 30 ธันวาคม ปี ค . เขาเป็นนักข่าวภาษาอังกฤษ เรื่องสั้น นักเขียน กวี และนักประพันธ์ ลิ้งค์ผลงานนิยายรวมหนังสือ ( 1894 ) , คิม ( 1901 ) และหลายๆเรื่อง รวมทั้ง " ผู้ชายคนนั้นจะได้เป็นกษัตริย์ " ( 1888 ) บทกวีของเขารวมถึง " มัณฑะเลย์ " ( 1890 ) , " ร็อคดิน " ( 1890 ) , " พระเจ้าของหนังสือสำหรับคัดลายมือหัวเรื่อง " ( 2462 ) , " ภาระของคนขาว " ( 1899 ) และ " ถ้า " ( 2453 ) เขาถือได้ว่าเป็นนวัตกรรมหลักในศิลปะของเรื่องสั้น ; [ 3 ] เด็กของเขาเป็นหนังสือคลาสสิกของเด็กวรรณกรรม และหนึ่งในนักวิจารณ์อธิบายงานจัดแสดง " เอนกประสงค์ และแพรวขวัญ " เรื่องเล่า จีน เป็นหนึ่งในนักเขียนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในอังกฤษ ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง ในช่วง 19 และต้น 20 ศตวรรษ ใน 1907 เมื่ออายุ 42 , เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ทำให้เขาเป็นนักเขียนภาษาอังกฤษได้รับรางวัล และน้องเล็กของผู้รับเสมอ เขายังพูดออกสำหรับกวีชาวอังกฤษ laureateship และหลายโอกาสสำหรับอัศวินทั้งสองซึ่งเขาปฏิเสธ Kipling ตามมา ชื่อเสียงก็เปลี่ยนไปตามบรรยากาศทางการเมืองและสังคมของอายุและผลตัดความคิดเห็นเกี่ยวกับเขายังคงมากที่สุดของศตวรรษที่ 20 จอร์จ Orwell เรียกเขาว่า " ศาสดาของจักรวรรดินิยม " อังกฤษ