ณ วันที่ 8 พฤศจิกายน เวลา 17:05 น.

ณ วันที่ 8 พฤศจิกายน เวลา 17:05 น. คุณ เปมิกา ขณะนั้นประชุมอยู่ ได้สนทนานผ่าน Facebook กับบุคคลที่ใช่ชื่อ “วาวาไงจะใครอีกล่ะ” จนถึงเวลา 20:30 น. คุณเปมิกา ได้ออกจากห้องประชุมไปหาคุณ วรินทร์ ที่สระว่ายน้ำ ทั้งสองมีปากเสียงกัน เป็นเหตุให้คุณเปมิกา พลัดตกน้ำแล้วเล็บของเปมิกา ได้ข่วนคุณวรินทร์ เพราะจากหลักฐานในซอกเล็บของคุณเปมิกาได้พบเนื้อเยื้อของคุณวรินทร์ หลังจากนั้นคุณเปมิกามีอาการหวาดกลัวจึงกลับไปที่ห้องประชุม คุณอุทมพรได้พบเห็นคุณเปมิกาในสภาพที่เปียกน้ำและมีอาการหวาดกลัว ในช่วงเวลา 21:00 น. คุณเปมิกา กับ คุณวรรณิษา ได้เดินตรวจอาคารและแยกทางกัน คุณเปมิกาได้บอกกับคุณวรรณิษา ว่า จะกลับไปอาบน้ำที่ห้อง ได้พบช่อดอกไม้ใส่ยาพิษที่ คุณภาวิชญ์ เตรียมไว้ให้ในตอนเย็น ซึ่งในเย็นวันนั้น คุณ ภาวิชญ์ ได้รอคุณ เปมิกา จึงพยายามโทรศัพท์หาถึง 33 ครั้ง ซึ่งดอกไม้ที่คุณเปมิกาได้มาเจอนั้น มีสารพิษชื่อว่า ไดเอททิล อีเทอร์ (Diethyl ether) โดยสารพิษนี้ มีลักษณะเป็นสารระเหย ที่ก่อให้ก่อเกิดการระคายเคือง ในด้าน ระบบหายใจ และ ระบบสายตา จึงเป็นเหตุให้คุณเปมิกา เกิดอาการ ระคายเคืองบริเวณดวงตา จึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างบริเวรดวงตา คุณ ภาวิชณ์ ก็เดินตาม คุณ เปมิกา ไปที่ห้องน้ำขณะนั้นได้พบ คุณ เรืองเดช ใช้มีดปอกมะม่วงทิ้งไว้ เลยได้หยิบขึ้นมากรีดบริเวรข้อมือด้านซ้ายของ คุณ เปมิกา โดยมีเจตนาให้คุณ เปมิกาตาย เพราะคุณภาวิชญ์ คิดว่าสารพิษที่ใส่ลงไปในดอกไม้นั้นไม่สามารถฆ่า คุณ เปมิกา ได้ ขณะนั้น คุณ เรืองเดช ได้ทำงานตั้งแต่ 22:00 น. - 00:00 น. จึงได้ทำการเก็บอุปกรณ์และปิด Office
ณ วันที่ 9 พฤศจิกายน เวลา 05:40 น. โดยประมาณ คุณ กรรณิษา และ คุณ อุทุมพร ได้มายังห้องพักครูเพื่อที่จะอาบน้ำ คุณ กรรณิษา เป็นผู้เปิดประตูห้องน้ำ และเป็นผู้เจอศพ คุณ เปมิกา ซึ่งขณะนั้นคุณ อุทุมพร ได้ไปดื่มน้ำ จึงไม่ได้เป็นผู้พบศพ โดยสภาพศพของ คุณ เปมิกา มีร่องรอยการกรีดข้อมือข้างซ้าย มีความยาวของบาดแผล 2 นิ้ว ซึ่งเป็นสาเหตุหลัก ที่ทำให้ คุณ เปมิกา เสียเลือดมา ทำให้ความดันลดลงเฉียบพลัน เกิดภาวะ Hemorrhagic shock สภาพของศพอยู่ในชุดทำงาน ตรวจสอบพบเสื้อมีคราบเกลือ พบโทรศัพท์มือถือ รวมทั้งอุปกรณ์อาบน้ำ ซึ้งทางตำรวจได้ระบุมาแล้วว่าไม่พบร่องรอยการต่อสู้แต่อย่างใด
โดยสรุปบุคคลผู้ต้องสงสัยคือ คุณ ภาวิชญ์ เป็นฆาตกร เพราะว่าธุระกิจของเขากำลังตกต่ำ และคุณ เปมิกา ซึ่งเคยคบหากับคุณ ภาวิชญ์ พยายามตีตัวออกห่างจึงทำให้ คุณภาวิชญ์ เกิดความโกรธแค้นและกำลังอยู่ในภาวะอาการป่วยทางจิต จึงเป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ณวันที่ 8 พฤศจิกายนเวลา 17:05 น.คุณเปมิกาขณะนั้นประชุมอยู่ได้สนทนานผ่าน Facebook กับบุคคลที่ใช่ชื่อ "วาวาไงจะใครอีกล่ะ" จนถึงเวลา 20:30 น.คุณเปมิกาได้ออกจากห้องประชุมไปหาคุณวรินทร์ที่สระว่ายน้ำทั้งสองมีปากเสียงกันเป็นเหตุให้คุณเปมิกาพลัดตกน้ำแล้วเล็บของเปมิกาได้ข่วนคุณวรินทร์เพราะจากหลักฐานในซอกเล็บของคุณเปมิกาได้พบเนื้อเยื้อของคุณวรินทร์หลังจากนั้นคุณเปมิกามีอาการหวาดกลัวจึงกลับไปที่ห้องประชุมคุณอุทมพรได้พบเห็นคุณเปมิกาในสภาพที่เปียกน้ำและมีอาการหวาดกลัวในช่วงเวลา 21:00 น.คุณเปมิกาดื่มด่ำคุณวรรณิษาได้เดินตรวจอาคารและแยกทางกันคุณเปมิกาได้บอกกับคุณวรรณิษาว่าจะกลับไปอาบน้ำที่ห้องได้พบช่อดอกไม้ใส่ยาพิษที่คุณภาวิชญ์เตรียมไว้ให้ในตอนเย็นซึ่งในเย็นวันนั้นคุณภาวิชญ์ได้รอคุณเปมิกาจึงพยายามโทรศัพท์หาถึง 33 ครั้งซึ่งดอกไม้ที่คุณเปมิกาได้มาเจอนั้นมีสารพิษชื่อว่าไดเอททิลอีเทอร์ (Diethyl อีเทอร์) โดยสารพิษนี้มีลักษณะเป็นสารระเหยที่ก่อให้ก่อเกิดการระคายเคืองในด้านระบบหายใจและระบบสายตาจึงเป็นเหตุให้คุณเปมิกาเกิดอาการระคายเคืองบริเวณดวงตาจึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างบริเวรดวงตาคุณภาวิชณ์ก็เดินตามคุณเปมิกาไปที่ห้องน้ำขณะนั้นได้พบคุณเรืองเดชใช้มีดปอกมะม่วงทิ้งไว้เลยได้หยิบขึ้นมากรีดบริเวรข้อมือด้านซ้ายของคุณเปมิกาโดยมีเจตนาให้คุณเปมิกาตายเพราะคุณภาวิชญ์คิดว่าสารพิษที่ใส่ลงไปในดอกไม้นั้นไม่สามารถฆ่าคุณเปมิกาได้ขณะนั้นคุณเรืองเดชได้ทำงานตั้งแต่ 22:00 น. - 00:00 น.จึงได้ทำการเก็บอุปกรณ์และปิดสำนักงาน ณวันที่ 9 พฤศจิกายนเวลา 05:40 น.โดยประมาณคุณกรรณิษาและคุณอุทุมพรได้มายังห้องพักครูเพื่อที่จะอาบน้ำคุณกรรณิษาเป็นผู้เปิดประตูห้องน้ำและเป็นผู้เจอศพคุณเปมิกาซึ่งขณะนั้นคุณอุทุมพรได้ไปดื่มน้ำจึงไม่ได้เป็นผู้พบศพโดยสภาพศพของคุณเปมิกามีร่องรอยการกรีดข้อมือข้างซ้ายมีความยาวของบาดแผล 2 นิ้วซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้คุณเปมิกาเสียเลือดมาทำให้ความดันลดลงเฉียบพลันเกิดภาวะเลือดออกช็อกสภาพของศพอยู่ในชุดทำงานตรวจสอบพบเสื้อมีคราบเกลือพบโทรศัพท์มือถือรวมทั้งอุปกรณ์อาบน้ำซึ้งทางตำรวจได้ระบุมาแล้วว่าไม่พบร่องรอยการต่อสู้แต่อย่างใด โดยสรุปบุคคลผู้ต้องสงสัยคือ คุณ ภาวิชญ์ เป็นฆาตกร เพราะว่าธุระกิจของเขากำลังตกต่ำ และคุณ เปมิกา ซึ่งเคยคบหากับคุณ ภาวิชญ์ พยายามตีตัวออกห่างจึงทำให้ คุณภาวิชญ์ เกิดความโกรธแค้นและกำลังอยู่ในภาวะอาการป่วยทางจิต จึงเป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ณ วันที่ 8 พฤศจิกายนเวลา 17:05 น คุณเปมิกาขณะนั้นประชุมอยู่ ได้สนทนานผ่าน Facebook กับบุคคลที่ใช่ชื่อ "วาวาไงจะใครอีกล่ะ" จนถึงเวลา 20:30 น คุณเปมิกาได้ออกจากห้อง ประชุมไปหาคุณวรินทร์ที่สระว่ายน้ำทั้งสองมีปากเสียงกันเป็นเหตุให้คุณเปมิกาพลัดตกน้ำแล้วเล็บของเปมิกาได้ข่วนคุณวรินทร์ เพราะจากหลักฐานในซอกเล็บของคุณ เปมิกาได้พบเนื้อเยื้อของคุณวรินทร์หลังจากนั้นคุณเปมิกามีอาการหวาดกลัวจึงกลับไปที่ห้องประชุมคุณอุทมพรได้พบเห็นคุณเปมิกาในสภาพที่ เปียกน้ำและมีอาการหวาดกลัวใน ช่วงเวลา 21:00 น คุณเปมิกากับคุณวรร ณิษาได้เดินตรวจอาคารและแยกทางกันคุณเปมิกาได้บอกกับคุณวรรณิษาว่าจะกลับไปอาบน้ำที่ห้องได้พบช่อดอกไม้ใส่ยาพิษที่คุณภาวิชญ์ เตรียมไว้ให้ในตอนเย็นซึ่งใน เย็นวันนั้นคุณภาวิชญ์ได้รอคุณเปมิกาจึงพยายามโทรศัพท์หาถึง 33 ครั้งซึ่งดอกไม้ที่คุณเปมิกา ได้มาเจอนั้นมีสารพิษชื่อว่าไดเอททิลอีเทอร์ (อีเทอร์) โดยสารพิษนี้มีลักษณะเป็นสารระเหย ที่ก่อให้ก่อเกิดการระคายเคืองในด้านระบบหายใจและระบบสายตาจึงเป็นเหตุให้คุณเปมิกาเกิดอาการระคายเคืองบริเวณดวงตาจึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างบริ เวรดวงตาคุณภาวิชณ์ก็ เดินตามคุณเปมิกาไปที่ห้องน้ำขณะนั้นได้พบคุณเรืองเดชใช้มีดปอกมะม่วงทิ้งไว้เลยได้หยิบขึ้นมากรีดบริเวรข้อมือด้านซ้ายของคุณเปมิกาโดย มีเจตนาให้คุณเปมิกาตาย เพราะคุณภาวิชญ์คิดว่าสารพิษที่ใส่ลงไปในดอกไม้นั้นไม่สามารถฆ่าคุณเปมิกาได้ขณะนั้นคุณเรืองเดชได้ทำงานตั้งแต่ 22:00 น - 00:00 น จึงได้ทำการเก็บอุปกรณ์และปิดสำนักงาน
ณ วันที่ 9 พฤศจิกายนเวลา 05:40 น โดยประมาณคุณกรรณิษาและคุณ อุทุมพรได้มายังห้องพักครูเพื่อที่จะอาบน้ำคุณกรรณิษาเป็นผู้เปิดประตูห้องน้ำและเป็นผู้เจอศพคุณเปมิกาซึ่งขณะนั้นคุณอุทุมพรได้ไปดื่มน้ำจึงไม่ได้เป็น ผู้พบศพโดยสภาพศพของคุณ เปมิกามีร่องรอยการกรีดข้อมือข้างซ้ายมีความยาวของบาดแผล 2 นิ้วซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้คุณ เปมิกาเสียเลือดมาทำให้ความดันลดลงเฉียบพลันเกิดภาวะ เลือดออกในช็อตสภาพ ของศพขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดชุดทำงานตรวจสอบพบเสื้อมีคราบเกลือพบโทรศัพท์มือถือรวมทั้งอุปกรณ์อาบคุณน้ำซึ้งทางตำรวจได้ระบุ DIV มาแล้วว่าได้ไม่พบร่องรอยหัวเรื่อง: การต่อสู้ แต่อย่างใด
โดยสรุปบุคคลคุณผู้คุณต้องสงสัยคือที่คุณคุณภาคุณวิชญ์ เป็นฆาตกรเพราะว่าธุระกิจของเขากำลัง ตกต่ำและคุณเปมิกาซึ่งเคยคบหากับคุณภาวิชญ์พยายามตีตัวออกห่างจึงทำให้คุณภาวิชญ์เกิดความโกรธแค้นและกำลังอยู่ในภาวะอาการป่วยทางจิตจึงเป็น เหตุให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ณวันที่ 8 พฤศจิกายนเวลา 17:05 น . คุณเปมิกาขณะนั้นประชุมอยู่ได้สนทนานผ่าน Facebook กับบุคคลที่ใช่ชื่อ " วาวาไงจะใครอีกล่ะ " จนถึงเวลา 20 : 30 น . คุณเปมิกาได้ออกจากห้องประชุมไปหาคุณวรินทร์ที่สระว่ายน้ำทั้งสองมีปากเสียงกันเป็นเหตุให้คุณเปมิกาพลัดตกน้ำแล้วเล็บของเปมิกาได้ข่วนคุณวรินทร์เพราะจากหลักฐานในซอกเล็บของคุณเปมิกาได้พบเนื้อเยื้อของคุณวรินทร์หลังจากนั้นคุณเปมิกามีอาการหวาดกลัวจึงกลับไป ที่ห้องประชุมคุณอุทมพรได้พบเห็นคุณเปมิกาในสภาพที่เปียกน้ำและมีอาการหวาดกลัวในช่วงเวลา 21 : 00 น . คุณเปมิกากับคุณวรรณิษาได้เดินตรวจอาคารและแยกทางกันคุณเปมิกาได้บอกกับคุณวรรณิษาว่าจะกลับไปอาบน้ำที่ห้องได้พบช่อดอกไม้ใส่ยาพิษที่คุณภาวิชญ์เตรียมไว้ให้ในตอนเย็นซึ่งในเย็นวันนั้นคุณภาวิชญ์ได้รอคุณเปมิกาจึงพยายามโทรศัพท์หาถึง 33 ครั้งซึ่งดอกไม้ที่คุณเ ปมิกาได้มาเจอนั้นมีสารพิษชื่อว่าไดเอททิลอีเทอร์ ( diethyl ether ) โดยสารพิษนี้มีลักษณะเป็นสารระเหยที่ก่อให้ก่อเกิดการระคายเคืองในด้านระบบหายใจและระบบสายตาจึงเป็นเหตุให้คุณเปมิกาเกิดอาการระคายเคืองบริเวณดวงตาจึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างบริเวรดวงตาคุณภาวิชณ์ . ็เดินตามคุณเปมิกาไปที่ห้องน้ำขณะนั้นได้พบคุณเรืองเดชใช้มีดปอกมะม่วงทิ้งไว้เลยได้หยิบขึ้นมากรีดบริเวรข้อมือด้านซ้ายของคุณเปมิกาโดยมีเจตนาให้คุณเปมิกาตายเพราะคุณภาวิชญ์คิดว่าสารพิษที่ใส่ลงไปในดอกไม้นั้นไม่สามารถฆ่าคุณเปมิกาได้ขณะนั้นคุณเรืองเดชไ ด้ทำงานตั้งแต่ 22 : 00 น . - 00 : 00 น . สำนักงานจึงได้ทำการเก็บอุปกรณ์และปิดณวันที่ 9 พฤศจิกายนเวลา 05:40 น . โดยประมาณคุณกรรณิษาและคุณอุทุมพรได้มายังห้องพักครูเพื่อที่จะอาบน้ำคุณกรรณิษาเป็นผู้เปิดประตูห้องน้ำและเป็นผู้เจอศพคุณเปมิกาซึ่งขณะนั้นคุณอุทุมพรได้ไปดื่มน้ำจึงไม่ได้เป็นผู้พบศพโดยสภาพศพของคุณเปมิกามีร่องรอยการกรีดข้อมือข้างซ้ายมีความยาวของบาด แผล 2 นิ้วซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้คุณเปมิกาเสียเลือดมาทำให้ความดันลดลงเฉียบพลันเกิดภาวะสภาพของศพอยู่ในชุดทำงานตรวจสอบพบเสืช็อตจากการเสียเลือด