groups which do not bridge social c

groups which do not bridge social cleavages may create trust internally among their own members, but distrust
externally with other groups and wider society. Organizations which cut across social cleavages may help to teach
tolerance and understanding, and thereby create the ‘habits of the heart’ (Bellah et al. 1985) associated withtr ust,
reciprocity and co-operation.
Two observations can be made about the de Tocqueville/Putnam model of social capital as rooted in community
groups, voluntary associations, and intermediary organizations. First, there is, indeed, a huge number and great
diversity of suchorg anizations in all Western societies, and they cater for almost every conceivable sort of interest and
activity known to humankind (Newton 1976: 31–88). At the same time they account for a relatively small proportion
of the time of most citizens. A large minority of people in most Western societies do not belong to any voluntary
organization, and most of the rest do not spend much time with them. Only a highly active but small stage-army of
community leaders and organizers (the ‘joiners’) give a significant proportion of their adult life and emotional
commitment to voluntary associations.
By most measures the Netherlands has one of the highest levels of voluntary membership and activity in the Western
world, but members and volunteers spend an average of between four and five hours a week with their organizations
(Dekker and de Hart 1996: Table 12). This amounts to around 8 per cent of their leisure time. In the Republic of
Ireland two-thirds of volunteers give less than ten hours a month to the activity (Ruddle and O'Connor 1995: 93). In
ten Western and Eastern European countries the average is around ten hours a week (Gaskin and Smith 1995: 31).
For the great majority who participate in associational life, other institutions are likely to have a much more important
role in generating sociability: for the young it is school and the family; for adults, work and neighbourhood. Coleman
(1988: 109–16) emphasizes school and the family; Putnam (1995b: 667) suggests that education has a strong
connection withboth trust and association membership; Verba et al. (1995: 320, 514) find the workplace and education
important. School, family, work, and neighbourhood are likely to have a far greater significance in the origins of trust,
reciprocity, and co-operation than the limited and sporadic involvement of most people in voluntary organizations (see
also Levi 1996: 48). It is not surprising, therefore, that recent American research finds much higher levels of social
participation than trust (Broder 1997).
Nor is it a surprise that World Values data show no statistically significant relationships between voluntary activity and
social trust in four countries, and only a weak relationship in three others (Table 8.1). Only in Italy is the statistical
association strong, and even here it is weaker than four other measures dealing with satisfaction with life, morality,
national pride, and social and economic status. The voluntary organization variable in these regressions is the strongest
available, dealing not merely with members but with the most deeply involved activists who do unpaid voluntary work.
If activists do not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มที่สะพาน cleavages สังคมอาจสร้างความน่าเชื่อถือภายในตนเองสมาชิก แต่ระแวงภายนอกกับกลุ่มอื่น ๆ และสังคมที่กว้างขึ้น องค์กรที่ตัดข้าม cleavages สังคมอาจช่วยสอนยอมรับและความเข้าใจ และสร้าง "นิสัยของหัวใจ' (Bellah et al. 1985) สัมพันธ์ withtr ustreciprocity และความร่วมมือข้อสังเกตุที่สองสามารถทำได้เกี่ยวกับแบบ de Tocqueville/Putnam ของทุนทางสังคมเป็นใช้ในชุมชนกลุ่ม ความสัมพันธ์ของความสมัครใจ และองค์กรสื่อกลาง ครั้งแรก มี แน่นอน จำนวนมากและดีความหลากหลายของ anizations suchorg ในสังคมของตะวันตกทั้งหมด และพวกเขาตอบสนองเกือบทุกเรียงหลากหลายน่าสนใจ และกิจกรรมรู้จักมวลมนุษย์ (นิวตัน 1976:31 – 88) ขณะเดียวกัน พวกเขาบัญชีในสัดส่วนค่อนข้างเล็กเวลาของประชาชนส่วนใหญ่ ชนกลุ่มน้อยใหญ่ของคนในสังคมของตะวันตกมากที่สุดเป็นความสมัครใจใด ๆองค์กร และส่วนใหญ่ของเหลือใช้เวลามากด้วย เฉพาะการใช้งานสูง แต่มีขนาดเล็กระยะกองทัพผู้นำชุมชนและทาง (ที่ 'เพิ่ม') ให้สัดส่วนสำคัญ ของชีวิตผู้ใหญ่ และอารมณ์ความมุ่งมั่นเพื่อความสัมพันธ์ของความสมัครใจมาตรการส่วนใหญ่ ประเทศเนเธอร์แลนด์ได้ระดับสูงสุดของสมาชิกที่สมัครใจและกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งในตะวันตกโลก แต่สมาชิก และอาสาสมัครใช้เวลาโดยเฉลี่ยระหว่าง 4-5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์กับองค์กรของพวกเขา(Dekker และฮาร์ทเด 1996:12 ตาราง) นี้จำนวนการประมาณ 8 ร้อยละของเวลาพักผ่อน ในสาธารณรัฐไอร์แลนด์สองในสามของอาสาสมัครให้น้อยกว่าสิบชั่วโมงเดือนกิจกรรม (Ruddle และโอ 1995:93) ในประเทศตะวันตกและยุโรปตะวันออก 10 เฉลี่ยได้ประมาณ 10 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ (Gaskin และ Smith 1995:31)สำหรับส่วนใหญ่ที่ดีที่มีส่วนร่วมในชีวิต associational สถาบันอื่น ๆ มักจะมีความสำคัญมากบทบาทในการสร้าง sociability: หนุ่มสาวเป็นโรงเรียนและครอบครัว สำหรับผู้ใหญ่ ทำงาน และพื้นที่ใกล้เคียง โคล์(1988:109 – 16) เน้นโรงเรียนและครอบครัว Putnam (1995b: 667) แนะนำว่า การศึกษามีความเข้มแข็งเชื่อมต่อ withboth แทนสมาคมและสมาชิก Verba et al. (1995:320, 514) ค้นหาทำงานและการศึกษาสำคัญ โรงเรียน ครอบครัว การงาน และอาสาจะให้ความสำคัญที่ไกลมากขึ้นในจุดเริ่มต้นของความน่าเชื่อถือreciprocity และความร่วมมือกว่าจำกัด และมีมีส่วนร่วมของคนส่วนใหญ่ในองค์กรที่สมัครใจ (ดูนอกจากนี้ Levi 1996:48) จึงไม่น่าแปลกใจ ว่า อเมริกันวิจัยล่าสุดพบว่าระดับสูงมากของสังคมมีส่วนร่วมมากกว่าความน่าเชื่อถือ (Broder 1997)หรือมันเป็นความประหลาดใจว่า โลกค่าข้อมูลแสดงไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกิจกรรมที่สมัครใจ และสังคมให้ความเชื่อถือในสี่ประเทศ เฉพาะความสัมพันธ์อ่อนสามคนอื่น (ตารางที่ 8.1) เฉพาะในอิตาลีเป็นที่สถิติความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง และแม้แต่ที่นี่ จะต่ำกว่ามาตรการอื่น ๆ กับความพึงพอใจกับชีวิต จริยธรรม 4ชาติ และสถานะทางสังคม และเศรษฐกิจ ตัวแปรใน regressions เหล่านี้องค์กรที่สมัครใจจะแข็งแกร่งที่สุดว่าง จัดการ กับสมาชิกไม่เพียง แต่มีมากที่สุดลึกเกี่ยวข้องนักเคลื่อนไหวที่ทำงานยังไม่ได้ชำระความสมัครใจถ้าไม่มีนักเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มที่ไม่ได้เชื่อมปริสังคมอาจสร้างความไว้วางใจในหมู่สมาชิกภายในของตัวเอง
แต่ไม่ไว้วางใจภายนอกกับกลุ่มอื่นๆ และสังคมในวงกว้าง องค์กรที่ตัดข้ามปริสังคมอาจช่วยในการสอนความอดทนและความเข้าใจและจึงสร้างนิสัยของหัวใจ '(Bellah et al. 1985) ที่เกี่ยวข้อง withtr อุสต์, การแลกเปลี่ยนและความร่วมมือ. สองสังเกตสามารถทำเกี่ยวกับ de Tocqueville / รุ่นพัทของทุนทางสังคมเป็นรากฐานในชุมชนของกลุ่มสมาคมอาสาสมัครและองค์กรสื่อ แรกมีจริงเป็นจำนวนมากและดีหลากหลายของ anizations suchorg ในสังคมตะวันตกทั้งหมดและพวกเขาให้ความสำคัญสำหรับเกือบทุกการจัดเรียงเป็นไปได้ที่น่าสนใจและกิจกรรมที่รู้จักกันเพื่อมนุษยชาติ(นิวตัน 1976: 31-88) ในเวลาเดียวกันพวกเขาบัญชีสำหรับสัดส่วนที่ค่อนข้างเล็กของเวลาของประชาชนมากที่สุด ชนกลุ่มน้อยที่มีขนาดใหญ่ของผู้คนในสังคมตะวันตกส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นความสมัครใจใด ๆองค์กรและส่วนที่เหลือไม่ได้ใช้เวลามากกับพวกเขา เพียงขั้นตอนกองทัพที่ใช้งานสูงแต่มีขนาดเล็กของผู้นำชุมชนและการจัดงาน (ที่ร่วมอยู่) ให้เป็นสัดส่วนที่มีนัยสำคัญของชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของพวกเขาและอารมณ์ความมุ่งมั่นในความสัมพันธ์ของความสมัครใจ. โดยมาตรการส่วนใหญ่ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์มีหนึ่งในระดับสูงสุดของการเป็นสมาชิกสมัครใจและ กิจกรรมในตะวันตกโลกแต่สมาชิกและอาสาสมัครใช้เวลาเฉลี่ยระหว่างสี่และห้าชั่วโมงต่อสัปดาห์กับองค์กรของพวกเขา(Dekker และฮาร์ท 1996: ตารางที่ 12) จำนวนนี้ประมาณร้อยละ 8 ของเวลาว่างของพวกเขา ในสาธารณรัฐแห่งไอร์แลนด์สองในสามของอาสาสมัครให้น้อยกว่าสิบชั่วโมงต่อเดือนเพื่อกิจกรรม (ดินแดงชนิดหนึ่งและโอคอนเนอร์ 1995: 93) ในสิบประเทศในยุโรปตะวันตกและตะวันออกโดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณสิบชั่วโมงต่อสัปดาห์ (Gaskin และสมิ ธ 1995: 31). สำหรับส่วนที่ดีที่มีส่วนร่วมในชีวิต associational สถาบันอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญมากขึ้นบทบาทในการสร้างความเป็นกันเองสำหรับหนุ่มมันเป็นโรงเรียนและครอบครัว; สำหรับผู้ใหญ่ที่ทำงานและพื้นที่ใกล้เคียง โคลแมน(1988: 109-16) เน้นโรงเรียนและครอบครัว; พัท (1995b: 667) แสดงให้เห็นว่าการศึกษามีความแข็งแกร่งการเชื่อมต่อwithboth ความไว้วางใจและสมาชิกสมาคม; Verba et al, (1995: 320, 514) พบในสถานที่ทำงานและการศึกษาที่สำคัญ โรงเรียนครอบครัวการทำงานและพื้นที่ใกล้เคียงที่มีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญมากขึ้นในต้นกำเนิดของความไว้วางใจซึ่งกันและกันและความร่วมมือมากกว่าการมีส่วนร่วมที่ จำกัด และเป็นระยะ ๆ ของคนส่วนใหญ่ในองค์กรอาสาสมัคร (ดูยังลีวายส์1996: 48) มันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจจึงว่าการวิจัยอเมริกันที่ผ่านมาพบว่าระดับที่สูงมากของสังคมมีส่วนร่วมมากกว่าความไว้วางใจ (โบรเดอ 1997). หรือมันเป็นความประหลาดใจว่าข้อมูลค่าโลกแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกิจกรรมโดยสมัครใจและความไว้วางใจทางสังคมในสี่ประเทศและเพียง แต่ความสัมพันธ์ที่อ่อนแอในสามคน (ตารางที่ 8.1) เฉพาะในอิตาลีเป็นสถิติสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งและแม้กระทั่งที่นี่มันเป็นอ่อนแอกว่าสี่มาตรการอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจกับชีวิตคุณธรรมภาคภูมิใจของชาติและสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจ ตัวแปรองค์กรอาสาสมัครในการวิเคราะห์เหล่านี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่มีอยู่จัดการไม่เพียง แต่กับสมาชิกที่มีกิจกรรมมากที่สุดหลวมตัวที่ทำผลงานโดยสมัครใจที่ค้างชำระ. ถ้าไม่ร้องให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มที่ไม่อาจสร้างความไว้วางใจภายในสะพานรอยร้าวทางสังคมระหว่างสมาชิกของตนเอง แต่กินใจ
ภายนอก มีกลุ่มอื่น ๆและสังคมที่กว้างขึ้น องค์กรที่ตัดข้ามรอยร้าวทางสังคมอาจช่วยสอน
ความอดทนและความเข้าใจ เพื่อสร้างนิสัยของ ' หัวใจ ' ( เบลลา et al . 1985 ) ที่เกี่ยวข้อง withtr Ust

, การแลกเปลี่ยนและความร่วมมือสองสังเกตได้เกี่ยวกับ de ต็อกเกอวิลล์ / พัทรูปแบบของทุนทางสังคมในชุมชนเป็นรากฐาน
กลุ่มอาสาสมัครสมาคมและองค์กรกลาง แรกมี จริงๆ แล้ว ตัวเลขขนาดใหญ่และความหลากหลายที่ดีของ suchorg
anizations ในสังคมตะวันตกทั้งหมด และมันรองรับเกือบทุกประเภทเป็นไปได้ของความสนใจและกิจกรรมที่รู้จักกันเพื่อมนุษยชาติ
( นิวตัน 1976 : 31 88 )ในเวลาเดียวกันพวกเขาบัญชีสำหรับ
สัดส่วนที่ค่อนข้างเล็กของเวลาของประชาชนมากที่สุด เป็นชนกลุ่มน้อยที่มีขนาดใหญ่ของผู้คนในสังคมตะวันตกส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นขององค์กรใดสมัครใจ
, และส่วนใหญ่ของส่วนที่เหลือไม่ใช้เวลามากกับพวกเขา เพียงที่ใช้งานสูง แต่เวทีเล็กกองทัพ
ผู้นำชุมชน และจัด ( ' joiners ' ) ให้มีสัดส่วนที่สำคัญของชีวิตและความผูกพันทางอารมณ์

โดยสมาคมอาสาสมัครของพวกเขา ส่วนใหญ่วัดเนเธอร์แลนด์มีหนึ่งในระดับสูงสุดของการเป็นสมาชิกและกิจกรรมในโลกตะวันตก
แต่สมาชิกและอาสาสมัครใช้เวลาเฉลี่ยระหว่างสี่และห้าชั่วโมงต่อสัปดาห์ กับองค์กรของพวกเขา
( เดกเกอร์และ de ฮาร์ท 1996 : ตารางที่ 12 ) นี้มากถึงประมาณร้อยละ 8 ของการใช้เวลาว่างของพวกเขา ในสาธารณรัฐแห่งไอร์แลนด์สองในสามของอาสาสมัครให้
ไม่น้อยกว่า 10 ชั่วโมงต่อเดือนกับกิจกรรม ( ย้อมสีแดงแล้วโอคอนเนอร์ 1995 : 93 ) ใน
สิบประเทศตะวันตกและตะวันออกยุโรป เฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 10 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ( กัสคิ่นและ Smith 1995
: 31 )