You lounged on the daybed for littl

You lounged on the daybed for little over an hour, flipping through the few books you could endure to read, but it eventually became boring... So you decided to slowly wander around the penthouse suite. There were a few locked doors along the hallway that couldn't quite block the smell of burned belongings, and other doors that lead to rooms which were completely empty with large holes in the walls and rubble covering the floor. Then, at the end of the hallway there was a door that opened up to a large lounge room. The majority of the furniture had been moved to one side of the room, and it looked as though this was the room the daybed had come from.

You stepped into the open room. The perfectly polished tiled floor was cool against your feet sending a tingle through your legs. You took a deep breath in. The air was hotter and stuffier than in the first room or hallway and made your throat slightly dry. Your (e/c) eyes moved around the room. The marble topped bar was empty, the bottles that were once housed there had either been carelessly removed, or broken in a scuffle. From the cracks, dents and scratches in the walls, floor and ceiling you guessed it would be the fight that had broken the bar shelves. A glint in the corner of your eye caught your attention. The glass to the outside was boarded with cheap looking plasterboard, blocking the doors but allowing light to just filter through. You walked up to the covered window and ran your hand over the wooden board, but you stopped when another, slightly shinier glint caught your eye. When you realised what it was, a mixture of shock and excitement ran through your core. A large, metal hammer sat squarely in the middle of the lounge room, causing the wood to buckle and crack underneath its monstrous weight. Thor's hammer... You quickly stepped over the spider web-like cracks in the floor and moved closer to the weapon.

The closer you moved to the hammer, the more you could feel its energy swirling around you. It was like an invisible whirlwind that drew you closer and closer while also managing to pull all of the air out of your lungs. You knelt down next to the weapon and cautiously trailed your fingertips over the engraved metal. It was mostly blank, but around the edges was detail so intricate and never-ending that you could hardly begin to truly admire its craftsmanship.
"Whosoever holds this hammer, should he be worthy, shall possess the power of Thor..." A cold shudder ran up your spine as the words echoed in your mind. You shook your head to clear your mind before letting out a soft huff,
"It's not gonna work..." you murmured to yourself with a small smile. You pondered the idea of looking like a complete and utter idiot... but considering there was no one around to laugh or make snide remarks, you decided to give it a shot. You stood up and placed your hand on the cool leather handle. "One... Two..." you tightened your hold on the handle and pulled with all your might - - and nothing happened. It didn't even shift an inch... You widened your stance a little and tried again, but it resulted in the same thing... nothing at all. You sighed and placed your hands on your hips. Something in the back of your mind scolded you for thinking you could actually lift his hammer... But still... it was a fun thought... You took a deep breath in and moved on from the hammer quickly, choosing to delve deeper into the other areas of the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณนั่งเล่นสบาย ๆ บนเตียงนอนเล่นที่สำหรับน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง พลิกหลายเล่มคุณสามารถทนอ่าน แต่ในที่สุดก็กลายเป็นน่าเบื่อ... ดังนั้น คุณจึงตัดสินใจค่อย ๆ เดินไปรอบ ๆ ห้องเพนเฮ้าส์ มีกี่ล็อคประตูตามห้องโถงที่ไม่ปิดกั้นกลิ่นเผาทรัพย์สินค่อนข้าง และประตูอื่น ๆ ที่นำไปสู่ห้องเปล่า มีหลุมขนาดใหญ่ในผนังและอิฐครอบคลุมพื้น แล้ว ที่สุดของห้องโถง มีประตูที่เปิดไปยังห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ได้ถูกย้ายไปด้านใดด้านหนึ่งของห้อง และมันดูเหมือนว่านี้เป็นห้องเตียงนอนเล่นที่ได้มาจากคุณก้าวเข้าไปในห้องเปิด กระเบื้องขัดเงาอย่างดีคือเย็นกับเท้าของคุณส่งตูมผ่านขา คุณสามารถเอาลึก ๆ ใน อากาศร้อน และ stuffier กว่าในห้องแรกหรือห้องโถง และทำของคุณคอแห้งเล็กน้อย ตา (e/c) ย้ายไปรอบ ๆ ห้อง ว่างแถบบุหินอ่อน มีขวดที่ถูกตั้งอยู่เมื่อมีการพิจารณาถอด หรือเสียในนี้ยัง จากรอยแตก dents และรอยขีดข่วนในผนัง พื้นและเพดานที่คุณเดาได้ว่า มันจะเป็นการต่อสู้ที่มีเสียแถบชั้น ประกายในมุมของตาจับความสนใจของคุณ กระจกด้านนอกถูกขึ้น ด้วย แต่ราคาถูกมอง ผนัง ประตูปิดกั้นให้แสงเพียงกรองผ่าน คุณเดินขึ้นไปที่หน้าต่างหลังคา และวิ่งมือกว่าไม้กระดาน แต่คุณหยุดทำงานเมื่ออื่น เล็กน้อยเงาประกายจับตา เมื่อคุณตระหนักว่าสิ่งที่มันเป็น ช็อตและตื่นเต้นวิ่งผ่านหลักของคุณ ค้อนขนาดใหญ่ โลหะเริ่มนั่งอยู่กลางห้องนั่งเล่น ไม้หัวเข็มขัด และแตกภายใต้น้ำหนักของตัวมหึมาที่ก่อให้เกิด ค้อนของ Thor ... คุณได้อย่างรวดเร็วก้าวผ่านเว็บเหมือนแมงมุมรอยแตกในชั้น และย้ายใกล้ชิดกับอาวุธยิ่งคุณไปค้อน มากขึ้นคุณอาจรู้สึกพลังงานหมุนรอบตัวคุณ มันเป็นเหมือนลมหมุนมองไม่เห็นที่คุณใกล้ชิด และใกล้ในขณะที่ยัง จัดการดึงอากาศออกจากปอดทั้งหมด คุณทำลงถัดจากอาวุธ และระมัดระวังโคนหางปลายนิ้วของคุณผ่านโลหะแกะสลัก มันเป็นส่วนใหญ่ว่างเปล่า แต่รอบขอบรายละเอียดจึงประณีต และไม่ว่า คุณแทบไม่สามารถเริ่มต้นอย่างแท้จริงชื่นชมฝีมือของ"ผู้ใดถือค้อนนี้ เขาควรคุ้มค่า จะมีพลังของ Thor..." ความกลัวหวาดหวั่นเย็นวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังของคุณเป็นคำที่ดังก้องในใจของคุณ คุณส่ายหัวของคุณล้างใจก่อนให้ออกอารมณ์โกรธอ่อนคุณ "มันจะไม่ทำงาน..." murmured กับตัวเอง ด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ คุณ pondered ความคิดของการมองเหมือนมีสมบูรณ์ และเปล่งเสียงคนบ้า... แต่พิจารณาก็ไม่มีใครรอบ ๆ หัวเราะหรือ snide หมายเหตุ คุณตัดสินใจที่จะให้มันยิง คุณยืนขึ้น และวางมือบนจับหนังเย็น "หนึ่ง... สอง... "คุณทำให้รัดกุมของคุณไว้มือจับ และดึง ด้วยทั้งหมดของคุณ - และไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้มันไม่เลื่อนนิ้ว... คุณถึงเวลาสติเล็กน้อย และลองอีกครั้ง แต่จะส่งผลเหมือนกัน...ไม่มีอะไรเลย คุณถอนหายใจ และวางมือบนสะโพกของคุณ บางสิ่งบางอย่างในด้านหลังใจบๆ คุณคิดว่า คุณจริงสามารถยกค้อนของเขา... เพิ่มแต่ก็คิดว่า สนุก... คุณเอาลึก ๆ ใน และย้ายจากค้อนอย่างรวดเร็ว การเลือกที่จะเจาะลึกเข้าไปในพื้นที่อื่น ๆ ของห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณ lounged บนเก้าอี้นอนสำหรับน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงพลิกผ่านหนังสือไม่กี่เล่มที่คุณสามารถทนต่อการอ่าน แต่ในที่สุดก็กลายเป็นน่าเบื่อ ... ดังนั้นคุณจึงตัดสินใจที่จะค่อย ๆ เดินไปรอบ ๆ ห้องสวีทเพิง มีอยู่เป็นล็อคประตูไม่กี่ไปตามทางเดินที่ไม่มากป้องกันกลิ่นของทรัพย์สินที่ถูกเผาและประตูอื่น ๆ ที่นำไปสู่ห้องที่ว่างเปล่าได้อย่างสมบูรณ์ที่มีรูขนาดใหญ่ในผนังและเศษหินหรืออิฐครอบคลุมพื้น จากนั้นในตอนท้ายของห้องโถงมีประตูที่เปิดขึ้นไปที่ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ของเฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับการย้ายไปด้านใดด้านหนึ่งของห้องและมันดูราวกับว่านี่เป็นห้องเตียงนอนเล่นได้มาจาก.

คุณก้าวเข้ามาในห้องเปิด พื้นกระเบื้องขัดอย่างสมบูรณ์แบบเป็นเย็นกับเท้าของคุณส่งผ่านซ่าขาของคุณ คุณเอาลมหายใจลึกลงไปใน. อากาศก็ร้อนและ stuffier กว่าในห้องแรกหรือห้องโถงและทำให้ลำคอของคุณแห้งเล็กน้อย (E / C) ดวงตาของคุณย้ายไปรอบ ๆ ห้อง หินอ่อนราดบาร์เป็นที่ว่างเปล่าขวดที่ถูกตั้งเมื่อมีได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งลบออกลวกหรือเสียในการต่อสู้ จากรอยแตกรอยบุบและรอยขีดข่วนในผนังพื้นและเพดานคุณ guessed มันจะเป็นการต่อสู้ที่ได้หักชั้นวางบาร์ แววในมุมของตาของคุณจับความสนใจของคุณ แก้วออกไปข้างนอกก็ขึ้นกับราคาถูกมอง plasterboard ปิดกั้นประตู แต่ช่วยให้แสงที่จะเพียงแค่กรองผ่าน คุณเดินขึ้นไปยังหน้าต่างที่ครอบคลุมและวิ่งมือของคุณมากกว่าไม้กระดาน แต่คุณหยุดเมื่ออีกแววเงางามเล็กน้อยจับตาของคุณ เมื่อคุณตระหนักถึงสิ่งที่มันเป็นส่วนผสมของการช็อกและความตื่นเต้นวิ่งผ่านหลักของคุณ ขนาดใหญ่ค้อนโลหะนั่งตรงกลางห้องเลานจ์ที่ก่อให้เกิดไม้หัวเข็มขัดและแตกใต้น้ำหนักมหึมาของมัน ค้อนของ ธ อร์ ... คุณได้อย่างรวดเร็วก้าวข้ามแมงมุมรอยแตกบนเว็บเช่นในชั้นและย้ายใกล้ชิดกับอาวุธ.

ใกล้ชิดคุณย้ายไปค้อนที่มากกว่าที่คุณจะรู้สึกหมุนพลังงานรอบตัวคุณ มันเป็นเหมือนลมกรดที่มองไม่เห็นที่ดึงคุณได้ใกล้ชิดและใกล้ชิดในขณะที่ยังมีการจัดการที่จะดึงทั้งหมดของอากาศออกจากปอดของคุณ คุณคุกเข่าลงข้างอาวุธและระมัดระวังหายปลายนิ้วของคุณมากกว่าโลหะสลัก มันเป็นส่วนใหญ่ว่างเปล่า แต่รอบขอบเป็นรายละเอียดเพื่อให้ซับซ้อนและไม่มีที่สิ้นสุดที่คุณแทบจะไม่สามารถเริ่มต้นอย่างแท้จริงชื่นชมฝีมือของตน.
"ผู้ใดถือค้อนนี้เขาควรจะสมควรจะได้ยึดครองอำนาจของ ธ อร์ ... " เป็น สั่นเย็นวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังของคุณเป็นคำที่สะท้อนความในใจของคุณ คุณส่ายหัวของคุณเพื่อล้างใจของคุณก่อนที่จะปล่อยออกมาเป็นอารมณ์โกรธนุ่ม
"มันไม่ gonna ทำงาน ... " ท่านทั้งหลายได้บ่นกับตัวเองด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ คุณไตร่ตรองความคิดของการมองเช่นคนงี่เง่าและสมบูรณ์ที่สุด ... แต่เมื่อพิจารณาไม่มีใครไปรอบ ๆ เพื่อหัวเราะหรือให้ข้อสังเกตเยาะเย้ยคุณตัดสินใจที่จะให้มันยิง คุณลุกขึ้นยืนและวางไว้ในมือของคุณที่จับหนังเย็น "หนึ่ง ... สอง ... " คุณรัดกุมถือของคุณในการจับและดึงมีทั้งหมดอาจของคุณ - - และไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันไม่ได้เปลี่ยนนิ้ว ... คุณกว้างขึ้นท่าทางของคุณเพียงเล็กน้อยและพยายามอีกครั้ง แต่มันก็ส่งผลให้ในสิ่งเดียวกัน ... ไม่มีอะไรที่ทั้งหมด คุณถอนหายใจและวางไว้ในมือของสะโพกของคุณ บางสิ่งบางอย่างในด้านหลังของใจของคุณดุคุณคิดว่าคุณจริงสามารถยกค้อนของเขา ... แต่ก็ยังคง ... มันเป็นความคิดที่สนุก ... คุณเอาลมหายใจลึกและย้ายที่จากค้อนอย่างรวดเร็วเลือกที่จะเจาะ ลึกลงไปในพื้นที่อื่น ๆ ของห้องพัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้คุณบนเตียงเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับชั่วโมง , พลิกผ่านหนังสือไม่กี่คุณสามารถทนอ่าน แต่ในที่สุดก็กลายเป็นน่าเบื่อ . . . . . . . ดังนั้นคุณจึงตัดสินใจค่อยๆ เดินรอบห้องเพนเฮาส์ มีไม่กี่ประตูตามทางเดินที่ค่อนข้างไม่ปิดกั้นกลิ่นเผาข้าวของ และประตูที่นำไปสู่ห้องที่เคยว่างเปล่ามีหลุมขนาดใหญ่ในผนังและเศษหินหรืออิฐที่ครอบคลุมพื้น จากนั้นที่ส่วนท้ายของห้องโถงมีประตูเปิดสู่ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ของเฟอร์นิเจอร์ได้ถูกย้ายไปที่ด้านหนึ่งของห้อง และมันดูราวกับว่านี่เป็นห้องนอนได้ มา จากคุณก้าวเข้ามาในห้อง เปิด สมบูรณ์ขัดพื้นกระเบื้องเย็นกับเท้าของคุณส่งซ่าผ่านขาของคุณ คุณเอาลมหายใจลึกใน อากาศก็ร้อน และ stuffier กว่าห้องแรก หรือทางเดิน และทำให้คอของคุณแห้งเล็กน้อย ( E / C ) ตาย้ายไปรอบ ๆห้อง หินอ่อนราดบาร์ว่างเปล่าขวดที่ถูก housed ครั้งมีทั้งถูกลวกเอา หรือเสียในการต่อสู้ จากรอยแตก , dents และรอยขีดข่วนในผนังพื้นและเพดาน คุณเดามันคงจะสู้ที่หักบาร์ชั้นวางสินค้า แววในมุมของตาของคุณจับความสนใจของคุณ แก้วด้านนอกเป็นผู้โดยสารที่มีราคาถูกดูประชุมพงศาวดาร ขวางประตู แต่ให้แสงเพื่อกรองผ่าน คุณเดินไปที่ปกคลุมหน้าต่างและวิ่งมือของคุณบนกระดานไม้ แต่คุณหยุดเมื่ออีกเล็กน้อย เงาแววจับสายตาของคุณ เมื่อคุณรู้ว่าสิ่งที่มันเป็นส่วนผสมของช็อกและตื่นเต้นวิ่งผ่านหลักของคุณ ค้อนโลหะขนาดใหญ่ นั่งตรงกลางห้อง ทำให้ไม้แตกใต้หัวเข็มขัดและน้ำหนักมหึมาของมัน ธอร์ค้อน . . . . . . . คุณได้อย่างรวดเร็วข้ามเว็บแมงมุมเหมือนรอยแตกในชั้น และย้ายใกล้ชิดกับอาวุธถ้าคุณย้ายไปค้อน ยิ่งคุณจะรู้สึกพลังงานหมุนวนรอบ ๆตัวคุณ มันเป็นเหมือนสายลมมองไม่เห็นที่วาดคุณใกล้ชิดและใกล้ชิด ในขณะที่ยังจัดการเพื่อดึงทั้งหมดของอากาศออกจากปอดของคุณ คุณคุกเข่าลงข้างๆ อาวุธ และระมัดระวังตามปลายนิ้วของคุณผ่านสลักโลหะ ส่วนมากก็จะว่าง แต่รอบขอบมีรายละเอียดเพื่อให้ประณีตและไม่มีที่สิ้นสุดที่คุณแทบจะไม่สามารถเริ่มต้นที่จะชื่นชมฝีมือของ" ผู้ใดที่ถือค้อนนี้ ถ้าเขาคู่ควร จะครอบครองพลังของธอร์ . . . . . . . " หนาวตัวสั่นวิ่งขึ้นกระดูกสันหลังเป็นคำที่สะท้อนในจิตใจของคุณ . คุณสั่นหัวของคุณเพื่อล้างความคิดของคุณก่อนปล่อยหอบอ่อนๆ" มันไม่ทำงาน . . . . . . " เธอบ่นกับตัวเองด้วย เล็กยิ้ม คุณคิดว่าความคิดของเหมือนคนบ้าที่สมบูรณ์และที่สุด . . . . . . . แต่ไม่มีใครอยู่ จะหัวเราะ หรือ ให้กล่าวเยาะเย้ย คุณตัดสินใจที่จะให้มันยิง คุณยืนวางมือของคุณบนมือจับหนังเย็น . หนึ่ง . . . . . . . สอง . . . . . . . " คุณแน่นของเธอจับบนจับและดึงสุดกำลัง - - ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันไม่ได้เปลี่ยนนิ้ว . . . . คุณรักษาท่าทางเล็ก ๆน้อย ๆของคุณและพยายามอีกครั้ง แต่ผลคือสิ่งเดียวกัน . . . . . . . ไม่มีอะไรที่ทั้งหมด เธอถอนหายใจและวางไว้ในมือของคุณในสะโพกของคุณ บางสิ่งบางอย่างในด้านหลังของใจของคุณว่าคุณคิดคุณจะยกค้อนของเขา . . . . . . . แต่ . . . . . . . มันสนุกคิด . . . . . . . เธอสูดหายใจเข้าลึกๆและเปลี่ยนจากค้อนได้อย่างรวดเร็วเลือกที่จะเจาะลึกเข้าไปในพื้นที่อื่น ๆของห้อง