Historically, international shippin

Historically, international shipping to and from New Zealand started out with the first explorer-traders, with New Zealand waters soon becoming a favourite goal for whalers as well as merchants trading with the Maori and beginning European colonies.

In the 19th century, one of the most important changes for New Zealand shipping – and for New Zealand itself – came with the introduction of refrigerated ships, which allowed New Zealand to export meat to overseas, primarily to the United Kingdom. This led to a booming agricultural industry which was suddenly offered a way to ship their goods to markets around the world.

Larger, deeper-draught ships from the middle of the 19th century made dredges a common sight in shipping channels around New Zealand, and tugboats were also often bought to assist them to the quays, where electric or hydraulic cranes were increasingly used for on- and off-loading. However, manpower was still needed in large amounts, and waterfronts were the hotbeds of the industrial actions of the early 20th century.[31]

In the 1970s, containerisation revolutionised shipping, eventually coming to New Zealand as well. The local harbour boards wrought massive changes on those ports selected (after much political wrangling) to handle the new giant vessels, such as Lyttelton and Auckland Port. Gantry cranes, straddle carriers and powerful tugboats were built or purchased, and shipping channels dredged deeper, while large areas of land were reclaimed to enable the new container terminals. The changes have been described as having been more radical than the changeover from sail to steam a century before.[32]

However, containerisation made many of the smaller ports suffer, this being only later recovered somewhat with newer, smaller multi-purpose ships that could travel to smaller ports, and the loosening of the trade links with the United Kingdom, which diversified the trade routes. The time for river ports had gone however, and most of them disappeared, facing particular pressure from the new rail ferries,[31][32] In the 1980s, deregulation also involved and heavily changed the port industry, with harbour boards abolished, and replaced by more commercially-focussed companies. Many port jobs were lost, though shipping costs fell

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ ขนส่งระหว่างประเทศ และ จากนิวซีแลนด์เริ่มออกกับแรก explorer-ผู้ค้า กับน่านน้ำนิวซีแลนด์เร็ว ๆ นี้ กลายเป็น เป้าหมายที่ชื่นชอบสำหรับ whalers ตลอดจนร้านค้าที่ค้าขายกับพัฒนาการ และอาณานิคมยุโรปเริ่มต้นในศตวรรษที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงสำคัญ สำหรับขน ส่งนิวซีแลนด์ – และ สำหรับนิวซีแลนด์เอง – หนึ่งมาพร้อมกับแนะนำเรือควบคุมอุณหภูมิ ซึ่งได้รับอนุญาตการส่งออกเนื้อสัตว์ไปต่างประเทศ หลักการสหราชอาณาจักรนิวซีแลนด์ นี้นำไปสู่อุตสาหกรรมเกษตรเฟื่องฟูซึ่งก็แนะนำวิธีการจัดส่งสินค้าไปยังตลาดทั่วโลกของพวกเขาใหญ่ เรือกินน้ำลึกลึกจากกลางศตวรรษที่ 19 ทำ dredges เห็นทั่วไปในการจัดส่งช่องรอบนิวซีแลนด์ และ tugboats ก็ยังมักจะซื้อเพื่อช่วยเหลือพวกเขาส ที่เครนไฟฟ้า หรือไฮดรอลิกขึ้นใช้สำหรับบน - และ off-loading อย่างไรก็ตาม ยังต้องการกำลังคนในจำนวนมาก และ waterfronts ได้ hotbeds ของอุตสาหกรรมของศตวรรษที่ 20 ต้น[31]ในทศวรรษ 1970, containerisation revolutionised ขนส่ง ในที่สุดมาถึงนิวซีแลนด์เป็นอย่างดี บอร์ดท้องถิ่นฮาร์เบอร์ wrought ใหญ่เปลี่ยนพอร์ตเหล่านั้นเลือกจัดการกับเรือยักษ์ใหม่ Lyttelton และท่าเรือโอกแลนด์ (หลังจาก wrangling ทางการเมืองมาก) เครนสนาม คร่อมสาย tugboats มีประสิทธิภาพถูกสร้าง หรือซื้อ และช่องทางการจัดส่ง dredged ลึก ในขณะที่มีคืนพื้นที่ขนาดใหญ่ของแผ่นดินเพื่อเปิดใช้งานเทอร์มินัลคอนเทนเนอร์ใหม่ การเปลี่ยนแปลงได้ถูกอธิบายว่า มีรุนแรงมากขึ้นกว่าการปรับเปลี่ยนจากเซลแล่นศตวรรษก่อน[32]อย่างไรก็ตาม containerisation ทำของต่ำพอร์ตทุกข์ นี้เป็นเฉพาะหลังกู้ค่อนข้าง มีเรือใหม่ ขนาดเล็กเอนกประสงค์ที่สามารถเดินทางไปยังพอร์ตขนาดเล็ก และคลายการค้าเชื่อมโยงกับสหราชอาณาจักร ซึ่งมีความหลากหลายเส้นทางการค้า เวลาสำหรับพอร์ตหายไปไหนอย่างไรก็ตามแม่น้ำ และส่วนใหญ่ของพวกเขาหายไป หันความดันเฉพาะจากเรือรถไฟใหม่, [31] [32] ในทศวรรษ 1980 เสรียังเกี่ยวข้อง และหนักเปลี่ยนพอร์ตอุตสาหกรรม กับบอร์ดฮาร์เบอร์ยุติ และแทนที่ โดยบริษัทมากขึ้นในเชิงพาณิชย์-focussed งานท่าเรือจำนวนมากสูญหาย ว่าส่งค่าใช้จ่ายลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตการขนส่งระหว่างประเทศและจากนิวซีแลนด์เริ่มออกสำรวจครั้งแรกที่ผู้ค้ามีน้ำนิวซีแลนด์เร็ว ๆ นี้กลายเป็นเป้าหมายที่ชื่นชอบสำหรับเวลเลอร์เช่นเดียวกับร้านค้าที่ค้าขายกับชาวเมารีและอาณานิคมยุโรปเริ่มต้นในศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นหนึ่งใน การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดสำหรับการจัดส่งสินค้านิวซีแลนด์ - และนิวซีแลนด์ตัวเอง - มาพร้อมกับการเปิดตัวของเรือในตู้เย็นซึ่งได้รับอนุญาตนิวซีแลนด์ในการส่งออกเนื้อสัตว์ไปยังต่างประเทศซึ่งส่วนใหญ่เป็นประเทศสหราชอาณาจักร นี้นำไปสู่อุตสาหกรรมการเกษตรเฟื่องฟูซึ่งก็ถูกเสนอวิธีการจัดส่งสินค้าของพวกเขาไปยังตลาดทั่วโลกขนาดใหญ่เรือลึกร่างจากตรงกลางของศตวรรษที่ 19 ทำ dredges ธรรมดาในสถานีขนส่งทั่วนิวซีแลนด์และทั้กโบ๊ต ก็มักจะซื้อเพื่อช่วยให้พวกเขาท่าเรือที่รถเครนไฟฟ้าหรือไฮดรอลิถูกนำมาใช้มากขึ้นสำหรับในและนอกโหลด แต่กำลังคนก็ยังคงจำเป็นต้องใช้ในปริมาณมากและ waterfronts เป็นเรือนกระจกของการดำเนินการอุตสาหกรรมของต้นศตวรรษที่ 20. [31] ในปี 1970, containerisation ปฏิวัติการจัดส่งสินค้าในที่สุดก็มาถึงนิวซีแลนด์ได้เป็นอย่างดี ท่ากระดานท้องถิ่นดัดการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่บนพอร์ตเหล่านั้นที่เลือก (หลังจากการถกเถียงทางการเมืองมาก) ที่จะจัดการกับเรือขนาดใหญ่แห่งใหม่เช่นลีทและโอ๊คแลนด์พอร์ต กล้องเครนกางบินและทั้กโบ๊ตที่มีประสิทธิภาพถูกสร้างขึ้นหรือซื้อและการจัดส่งสินค้าช่องขุดลึกลงไปในขณะที่พื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินถูกยึดเพื่อเปิดใช้งานอาคารภาชนะใหม่ การเปลี่ยนแปลงที่ได้รับการอธิบายว่าเป็นรุนแรงมากขึ้นกว่าการเปลี่ยนจากเรือไอน้ำศตวรรษก่อน. [32] อย่างไรก็ตาม containerisation ทำหลายพอร์ตขนาดเล็กประสบนี้เป็นเพียงการกู้คืนในภายหลังค่อนข้างใหม่ที่มีขนาดเล็กเรืออเนกประสงค์ที่ สามารถเดินทางไปยังท่าเรือขนาดเล็กและคลายของการค้าเชื่อมโยงกับสหราชอาณาจักรที่หลากหลายเส้นทางการค้า เวลาสำหรับพอร์ตแม่น้ำได้หายไปอย่างไรและมากของพวกเขาหายไปเผชิญแรงกดดันโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเรือข้ามฟากรถไฟใหม่ [31] [32] ในปี 1980 กฎระเบียบยังมีส่วนร่วมและมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในอุตสาหกรรมพอร์ตด้วยท่ากระดานยุบและ แทนที่ด้วย บริษัท ที่เน้นเชิงพาณิชย์ งานพอร์ตหลายคนที่หายไป แต่ค่าใช้จ่ายการจัดส่งสินค้าลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีตการขนส่งระหว่างประเทศ และจากนิวซีแลนด์ เริ่มออก กับผู้ค้าสำรวจครั้งแรก กับน่านน้ำนิวซีแลนด์เร็วๆนี้เป็นเป้าหมายที่ชื่นชอบ ) ตลอดจนพ่อค้าค้าขายกับชาวเมารีและเริ่มอาณานิคมยุโรป

ในศตวรรษที่ 19 ,หนึ่งของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดสำหรับนิวซีแลนด์จัดส่ง–และนิวซีแลนด์เอง ) มาเสียบกับเรือแช่เย็น ซึ่งได้รับอนุญาตให้ส่งออกไปยังต่างประเทศนิวซีแลนด์เนื้อ หลักไปยังสหราชอาณาจักร นี้นำไปสู่เฟื่องฟู อุตสาหกรรม เกษตร ซึ่งก็เสนอวิธีการจัดส่งสินค้าไปยังตลาดทั่วโลก

ขนาดใหญ่ลึกลงเรือจากกลางศตวรรษที่ 19 ทำให้เดรจส์เห็นร่วมกันในการจัดส่งช่องรอบนิวซีแลนด์ และเรือโยงก็มักจะซื้อเพื่อช่วยให้พวกเขาไปยังท่าเรือที่ไฟฟ้าหรือไฮดรอลิกเครนถูกใช้มากขึ้นเพื่อเปิด - ปิดการโหลด อย่างไรก็ตาม แรงงานยังต้องการปริมาณมากและ waterfronts เป็น hotbeds ของการดำเนินการอุตสาหกรรมของต้นศตวรรษที่ 20 [ 31 ]

ในปี 1970 , containerisation ปฏิวัติการขนส่ง ในที่สุดก็มาถึงนิวซีแลนด์เช่นกัน บอร์ดท่าเรือท้องถิ่นกระทำการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่บนพอร์ตที่เลือก ( หลังการถกเถียงทางการเมือง ) ที่จะจัดการกับยักษ์ใหม่เรือ เช่น Hobart และโอ๊คแลนด์พอร์ต ปั้นจั่น Gantry ,คร่อมผู้ให้บริการและมีประสิทธิภาพเรือโยงสร้างหรือซื้อ และช่องทางการขนส่งขุดลึก ในขณะที่พื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินที่ถูกถมเพื่อให้ขั้วภาชนะใหม่ การเปลี่ยนแปลงที่ได้รับการอธิบายว่ามีมากขึ้นรุนแรงกว่า เปลี่ยนจากเรือเป็นไอน้ำศตวรรษก่อน [ 32 ]

แต่ containerisation สร้างหลายพอร์ตขนาดเล็ก ประสบนี่เป็นเพียงในภายหลังได้ค่อนข้างมีรุ่นใหม่ ขนาดเล็ก อเนกประสงค์ เรือที่สามารถเดินทางไปยังท่าเรือขนาดเล็กและคลายของการเชื่อมโยงการค้ากับสหราชอาณาจักร ซึ่งหลากหลายเส้นทางการค้า เวลาสำหรับพอร์ตแม่น้ำไปแล้วแต่และส่วนใหญ่ของพวกเขาหายไป เผชิญแรงกดดันโดยเฉพาะจากเรือข้ามฟากรถไฟใหม่ [ 31 ] [ 32 ] ในช่วงปี 1980 ,กฎระเบียบยังเกี่ยวข้องและหนักเปลี่ยนอุตสาหกรรมท่าเรือกับท่าเรือบอร์ดยกเลิกและแทนที่โดยเน้นเพิ่มเติมในเชิงพาณิชย์ บริษัท งานพอร์ตหลายคนหายไป แม้ว่าต้นทุนการขนส่งลดลง