Higher protein diets and risk of ch

Higher protein diets and risk of chronic disease
Despite numerous studies demonstrating metabolic advantages
of higher protein diets, there remains concern that long-term
consumption of higher protein diets contributes to the development
and progression of chronic disease. Recent cross-sectional
and laboratory animal studies have linked diminished longevity,
increased all-cause mortality, cancer development, and fracture
risk with diets that are both high in protein (Levine and others
2014; Solon-Biet and others 2014) and dairy (Michaelsson and
others 2014). These results should be interpreted cautiously given
the nature of their study designs (Couzin-Frankel 2014; Schooling
2014). Renal dysfunction is, perhaps, the most commonly cited
potential risk of consuming a higher protein diet. This is certainly
important for individuals with compromised renal function, who
benefit from consuming a protein-restricted diet (Fouque and
Laville 2009). There is no evidence, however, that renal function
in healthy individuals is diminished by consuming higher protein
diets (Martin and others 2005). Glomerular filtration rate generally
increases when consuming higher protein diets (Schwingshackl
and Hoffmann 2014), but renal function is not compromised,
particularly in healthy, physically active individuals consuming
2 to 3 times the RDA for protein (Poortmans and Dellalieux
2000; Manninen 2004). The IOM (National Academy of Sciences
2005), WHO (World Health Organization 2011), and the
Australian and New Zealand (2014) reports on dietary protein requirements
are in agreement and state that there is no link betwee

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารโปรตีนสูงและความเสี่ยงของโรคเรื้อรังแม้ มีการศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงข้อดีที่เผาผลาญของอาหารโปรตีนสูง มียังคงเป็นปัญหาระยะยาวการบริโภคอาหารโปรตีนสูงก่อให้เกิดการพัฒนาและความก้าวหน้าของโรคเรื้อรัง ล่าสุดที่โรงพยาบาลและห้องปฏิบัติการศึกษาสัตว์มีอายุยืนยาวลดลงเพิ่มอัตราการตายทุกสาเหตุ มะเร็งพัฒนา และกระดูกความเสี่ยงกับอาหารที่มีโปรตีน (Levine และอื่น ๆ สูง2014 Solon-Biet และอื่น ๆ 2014) และนม (Michaelsson และอื่น ๆ 2014) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรจะตีความให้ระมัดระวังลักษณะของการออกแบบการศึกษา (Couzin-ผ้าเช็ดหน้า แฟรง 2014 ศึกษา2014) . ความผิดปกติของไต บางที อ้างกันมากที่สุดความเสี่ยงของการบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูง นี้เป็นที่แน่นอนสิ่งสำคัญสำหรับบุคคลที่มีอันตราย ไตที่ประโยชน์จากการบริโภคอาหารที่จำกัดโปรตีน (Fouque และทาง Laville ที่ 2009) มีหลักฐาน อย่างไรก็ตาม ที่ทำงานของไตในบุคคลที่มีสุขภาพดีจะลดน้อยลง โดยบริโภคโปรตีนสูงอาหาร (มาร์ตินและอื่น ๆ 2005) อัตราการกรองที่บ่งบอกโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นเมื่อบริโภคอาหารโปรตีนสูง (Schwingshacklและ Hoffmann 2557), ไตแต่ฟังก์ชันไม่ถูกโจมตีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบุคคลที่มีสุขภาพดี ใช้งานร่างกายบริโภค2-3 ครั้ง RDA สำหรับโปรตีน (Poortmans และ Dellalieux2000 ทาง Manninen ที่ 2004) IOM (ชาติสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์2005), WHO (องค์การอนามัยโลก 2011), และออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ (2014) รายงานความต้องการอาหารโปรตีนในข้อตกลงและรัฐว่ามี betwee ไม่มีการเชื่อมโยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารที่มีโปรตีนสูงกว่าและความเสี่ยงของโรคเรื้อรัง
แม้จะมีการศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงข้อดีของการเผาผลาญ
ของอาหารที่มีโปรตีนสูงขึ้นยังคงมีความกังวลว่าในระยะยาว
การบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูงขึ้นก่อให้เกิดการพัฒนา
และความก้าวหน้าของโรคเรื้อรัง ล่าสุดตัดขวาง
และสัตว์ทดลองศึกษาที่เชื่อมโยงยืนยาวลดลง
เพิ่มขึ้นทุกสาเหตุการตาย, การพัฒนาของมะเร็งและการแตกหัก
ความเสี่ยงที่มีอาหารที่มีทั้งโปรตีนสูง (Levine และอื่น ๆ
2014; โซล-Biet และคนอื่น ๆ 2014) และผลิตภัณฑ์นม (Michaelsson และ
คนอื่น ๆ 2014) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรจะตีความได้รับความระมัดระวัง
ลักษณะของการออกแบบการศึกษาของพวกเขา (Couzin-แฟรงเคิล 2014; การศึกษา
2014) ผิดปกติของไตเป็นบางทีที่อ้างถึงกันมากที่สุด
มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของการบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูง นี้อย่างแน่นอน
ที่สำคัญสำหรับบุคคลที่มีฟังก์ชั่นการทำงานของไตที่ถูกบุกรุกที่
ได้รับประโยชน์จากการบริโภคอาหารที่มีโปรตีน จำกัด (Fouque และ
Laville 2009) ไม่มีหลักฐาน แต่ที่ฟังก์ชั่นการทำงานของไต
ในคนที่มีสุขภาพดีจะลดน้อยลงโดยการบริโภคโปรตีนสูง
อาหาร (มาร์ตินและคนอื่น ๆ 2005) อัตราการกรอง glomerular ทั่วไป
เพิ่มขึ้นเมื่อบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูงกว่า (Schwingshackl
และ Hoffmann 2014) แต่การทำงานของไตจะไม่บุกรุก,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสุขภาพบุคคลที่ใช้งานทางร่างกายนาน
2 ถึง 3 ครั้ง RDA โปรตีน (Poortmans และ Dellalieux
2000 Manninen 2004) IOM (National Academy of Sciences
2005) WHO (องค์การอนามัยโลก 2011) และ
ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ (2014) รายงานเกี่ยวกับความต้องการโปรตีน
อยู่ในข้อตกลงและรัฐที่มีการเชื่อมโยง betwee ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารโปรตีนสูงและความเสี่ยงของโรคเรื้อรังแม้จะมีข้อดีหลายการศึกษาแสดงให้เห็นถึงการเผาผลาญของอาหารโปรตีนสูง , ยังคงมีความกังวลว่าในระยะยาวการบริโภคอาหารโปรตีนสูง มีส่วนช่วยในการพัฒนาและความก้าวหน้าของโรค เรื้อรัง ภาคล่าสุดและการศึกษาสัตว์ทดลองได้เชื่อมโยงลดลงอายุการใช้งานเพิ่มรูปภาพจากการพัฒนามะเร็ง และการแตกหักเสี่ยงกับอาหารที่มีทั้งสูงในโปรตีน ( Levine และคนอื่น ๆ2014 ; โซลอน biet และอื่น ๆ ) และนม ( michaelsson 2014 และคนอื่น 2014 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ควรจะตีความให้ระวังลักษณะของรูปแบบการศึกษาของพวกเขา ( couzin แฟรงเคิล 2014 ; ตน2014 ) ไตผิดปกติ บางที มักอ้างความเสี่ยงของการบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูง นี้อย่างแน่นอนที่สำคัญสำหรับบุคคลที่มีการทำงานของไตที่ถูกบุกรุก ,ได้รับประโยชน์จากการบริโภคอาหารที่มีโปรตีน ( fouque จำกัดและลาวิลล์ 2009 ) ไม่มีหลักฐาน อย่างไรก็ตาม ฟังก์ชันไตในบุคคลที่มีสุขภาพดีจะลดลง โดยการบริโภคโปรตีนที่สูงขึ้นอาหาร ( มาร์ติน และคนอื่น ๆในปี 2005 ) ของอัตราการกรองโดยทั่วไปเพิ่มเมื่อการบริโภคอาหารโปรตีนสูง ( schwingshacklHoffmann และ 2014 ) แต่ไตจะไม่บุกรุกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสุขภาพร่างกายบุคคลที่ใช้งานนาน2 ถึง 3 ครั้ง ปริมาณโปรตีน และ dellalieux ( poortmans2000 ; manninen 2004 ) มีพันธะ ( สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติ( 2005 ) ที่องค์การอนามัยโลก และออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ( 2014 ) รายงานความต้องการโปรตีนในข้อตกลงกับรัฐนั้นไม่มีลิงค์ betwee