Barings Debacle Sharefacebooktwitt

Barings Debacle

Sharefacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin

Followfacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin

The collapse of Britain’s Barings Bank in February 1995 is perhaps the quintessential tale of financial risk management gone wrong. The failure was unexpected. Over a course of days, the bank went from apparent strength to bankruptcy. Barings was Britain’s oldest merchant bank. It had financed the Napoleonic wars, the Louisiana purchase, and the Erie Canal. Barings was the Queen’s bank. What really grabbed the world’s attention was the fact that the failure was caused by the actions of a single trader based at a small office in Singapore.

The trader was Nick Leeson. He had grown up in the Watford suburb of London. After attending university, he worked briefly for Morgan Stanley before joining Barings. At both firms, he worked in operations, but shortly after joining Barings, he applied for and received a transfer to the Far East. His first task when he arrived was working through a back-office mess in Jakarta. The bank held GBP 100MM in stock certificates and bearer bonds that were not in deliverable form. Many of the stocks had been purchased on behalf of clients. Because the stock market had subsequently declined, the clients were trying to avoid taking delivery—they complained that certificates were in the wrong denomination, not properly document or in physically unacceptable condition. Over a period of 10 months, Leeson worked his way through the certificates, addressing the problems and making delivery.

Barings had maintained an office in Singapore since 1987. Called Baring Securities (Singapore) Limited (BSS), it had originally focused on equities, but its volume of futures trading on the SIMEX (today’s Singapore Exchange) was growing. Without a seat on the exchange, BSS was having to pay commissions for all its transactions. The next step was to purchase a seat and hire traders.

Leeson’s accomplishments in Jakarta attracted the attention of Barings management. When he applied for a position within BSS, they not only accepted him, but they made him general manager with authority to hire traders and back office staff.

Leeson arrived at BSS in 1992 and started hiring local staff. As general manager, Leeson’s job was not trading, but he soon took the necessary exam so that he could trade on SIMEX along with his small team of traders. He was now general manager, head trader and, due to his experience in operations, de facto head of the back office. Such an arrangement should have rung alarm bells, but no one within Barings’ senior management seemed to notice the blatant conflicts. Leeson and his traders had authority to perform two types of trading:
1.transacting futures and options orders for clients or for other firms within the Barings organization, and
2.riskless arbitraging of price differences between Nikkei futures traded on the SIMEX and Japan’s Osaka exchange.

Perhaps it was the inherent lack of risk in such trading that prompted people to not be concerned about Leeson wearing multiple hats.

Leeson took unauthorized speculative positions primarily in futures linked to the Nikkei 225 and Japanese government bonds (JGB) as well as options on the Nikkei. He hid his trading in an unused BSS error account, number 88888. Exactly why Leeson was speculating is unclear. He claims that he originally used the 88888 account to hide some embarrassing losses resulting from mistakes made by his traders. However, Leeson started actively trading in the 88888 account almost as soon as he arrived in Singapore. The sheer volume of his trading suggests a simple desire to speculate. He lost money from the beginning. Increasing his bets only made him lose more money. By the end of 1992, the 88888 account was under water by about GBP 2MM. A year later, this had mushroomed to GBP 23MM. By the end of 1994, Leeson’s 88888 account had lost a total of GBP 208MM. Barings management remained blithely unaware as losses accelerated. On February 23, 1995, Nick Leeson hopped on a plane to Kuala Lumpur leaving behind a GBP 827MM hole in the Barings balance sheet.

As a trader, Leeson had extremely bad luck. By mid February 1995, he had accumulated an enormous position—half the open interest in the Nikkei future and 85% of the open interest in the JGB future. The market was aware of this and probably traded against him. Prior to 1995, however, he just made consistently bad bets. The fact that he was so unlucky shouldn’t be too much of a surprise. If he hadn’t been so misfortunate, we probably wouldn’t have ever heard of him.

Traders sometimes speculate without authorization. Presumably, a few are able to cover their tracks. Others are caught. When they are caught, they are fired, and their employer eats the loss. Usually, neither the trader nor his employer has any interest in publicizing the incident. Leeson made headlines precisely because he was so unlucky. By the time he was discovered, he had bankrupted his employer. Publicity was unavoidable.

What is amazing about Leeson’s activities is the fact that he was able to accumulate such staggering losses without Barings’ management noticing. As Leeson lost money, he had to pay those losses to SIMEX in the form of margin. Leeson needed cash. By falsifying accounts and making various misrepresentations, he was able to secure funding from various companies within the Barings organization and from client accounts. His misrepresentations were flimsy at best. For example, he claimed that he needed funds to make margin payments on behalf of BSS clients, and he gave a technical argument related to how the SIMEX collected margin as justification. This claim was false. It was actually against SIMEX rules for a broker to post its own money as margin for a client. Even if the claim were true, the funds would have been needed only temporarily—until the client could make payment. Instead, Leeson continued to ask for ever more funding. Most of this came from three companies within the Barings organization:
•Baring Securities Limited (BSL)—securities arm of parent Barings Plc.;
•Baring Securities (London) Limited (BSLL)—BSL’s London office;
•Baring Securities (Japan) Limited (BSJ)—BSL’s Japan office.

Exhibit 1 tracks the funding of BSS by these three companies in the months leading up to Barings’ collapse.

Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.
Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.

Despite his having to fund millions of GBP in losses, there were various factors that allowed Leeson to avoid discovery. At the time, there was a merger going on between two parts of the Barings organization. Barings had acquired stock brokerage Henderson Crosthwaite in 1984, which became BSL. Originally, BSL was run as an entirely separate company from the banking business, which was called Baring Brothers and Company (BB&Co.). This is indicated in Exhibit 2.

Exhibit 2: An abbreviated organizational structure for Barings prior to the 1993 merging of BB&Co. and BSL. Entities not relevant to this article have been omitted. For example, BSL also had offices in New York and Hong Kong. Source: Bank of England.

In November 1993, BSL was merged into BB&Co. in anticipation of a subsequent initiative to form a Barings Investment Bank (BIB). The merger was not easy because the two firms had markedly different cultures. It was a distraction right in the middle of Leeson’s tenure at BSL. The new organizational structure following the merger is indicated in Exhibit 3.

Exhibit 3: An abbreviated organization structure for Barings following the 1993 merging of BB&Co. and BSL. In 1994, BB&Co. and BSL became part of the new BIB. Source: Bank of England.

Barings was just starting to form a risk management function. Risk controllers were appointed in London, Tokyo and Hong Kong during 1994, but not in Singapore. In BSS, Leeson effectively controlled the front and back offices. There was no middle office. Also, there was no single person within Barings responsible for supervising Leeson.

As part of the 1993 reorganization, Barings had adopted a “matrix” approach to management of its offices. There was one reporting structure based upon products that cut across all offices. Another was based upon operations, ensuring local management of such items as systems, controls, settlement and accounting. Employees complained that lines of reporting were not always clear.

Leeson was involved with two “products”:
•futures arbitrage, and
•trade execution for clients or other companies within the Barings organization.

During 1994, his “product” line of reporting could arguably have been to either Ron Baker, who managed derivatives, or Mike Killian, head of Global Futures and Options Sales. Locally, Leeson could have reported to James Bax, who was head of the Singapore office, or to Simon Jones, who was Regional Operations Manager for South East Asia.

Another issue was that Leeson was an accomplished liar. He falsified records, fabricated letters and made up elaborate stories to deflect questions from management, auditors and even representatives of SIMEX. Leeson actively played on people’s insecurities. He notes in his (1996) book that:

People at the London end of Barings were all so know-all that nobody dared ask a stupid question in case th

Barings Debacle
 
 
Sharefacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin
 
Followfacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin

The collapse of Britain’s Barings Bank in February 1995 is perhaps the quintessential tale of financial risk management gone wrong. The failure was unexpected. Over a course of days, the bank went from apparent strength to bankruptcy. Barings was Britain’s oldest merchant bank. It had financed the Napoleonic wars, the Louisiana purchase, and the Erie Canal. Barings was the Queen’s bank. What really grabbed the world’s attention was the fact that the failure was caused by the actions of a single trader based at a small office in Singapore.

The trader was Nick Leeson. He had grown up in the Watford suburb of London. After attending university, he worked briefly for Morgan Stanley before joining Barings. At both firms, he worked in operations, but shortly after joining Barings, he applied for and received a transfer to the Far East. His first task when he arrived was working through a back-office mess in Jakarta. The bank held GBP 100MM in stock certificates and bearer bonds that were not in deliverable form. Many of the stocks had been purchased on behalf of clients. Because the stock market had subsequently declined, the clients were trying to avoid taking delivery—they complained that certificates were in the wrong denomination, not properly document or in physically unacceptable condition. Over a period of 10 months, Leeson worked his way through the certificates, addressing the problems and making delivery.

Barings had maintained an office in Singapore since 1987. Called Baring Securities (Singapore) Limited (BSS), it had originally focused on equities, but its volume of futures trading on the SIMEX (today’s Singapore Exchange) was growing. Without a seat on the exchange, BSS was having to pay commissions for all its transactions. The next step was to purchase a seat and hire traders.

Leeson’s accomplishments in Jakarta attracted the attention of Barings management. When he applied for a position within BSS, they not only accepted him, but they made him general manager with authority to hire traders and back office staff.

Leeson arrived at BSS in 1992 and started hiring local staff. As general manager, Leeson’s job was not trading, but he soon took the necessary exam so that he could trade on SIMEX along with his small team of traders. He was now general manager, head trader and, due to his experience in operations, de facto head of the back office. Such an arrangement should have rung alarm bells, but no one within Barings’ senior management seemed to notice the blatant conflicts. Leeson and his traders had authority to perform two types of trading:
1.transacting futures and options orders for clients or for other firms within the Barings organization, and
2.riskless arbitraging of price differences between Nikkei futures traded on the SIMEX and Japan’s Osaka exchange.

Perhaps it was the inherent lack of risk in such trading that prompted people to not be concerned about Leeson wearing multiple hats.

Leeson took unauthorized speculative positions primarily in futures linked to the Nikkei 225 and Japanese government bonds (JGB) as well as options on the Nikkei. He hid his trading in an unused BSS error account, number 88888. Exactly why Leeson was speculating is unclear. He claims that he originally used the 88888 account to hide some embarrassing losses resulting from mistakes made by his traders. However, Leeson started actively trading in the 88888 account almost as soon as he arrived in Singapore. The sheer volume of his trading suggests a simple desire to speculate. He lost money from the beginning. Increasing his bets only made him lose more money. By the end of 1992, the 88888 account was under water by about GBP 2MM. A year later, this had mushroomed to GBP 23MM. By the end of 1994, Leeson’s 88888 account had lost a total of GBP 208MM. Barings management remained blithely unaware as losses accelerated. On February 23, 1995, Nick Leeson hopped on a plane to Kuala Lumpur leaving behind a GBP 827MM hole in the Barings balance sheet.

As a trader, Leeson had extremely bad luck. By mid February 1995, he had accumulated an enormous position—half the open interest in the Nikkei future and 85% of the open interest in the JGB future. The market was aware of this and probably traded against him. Prior to 1995, however, he just made consistently bad bets. The fact that he was so unlucky shouldn’t be too much of a surprise. If he hadn’t been so misfortunate, we probably wouldn’t have ever heard of him.

Traders sometimes speculate without authorization. Presumably, a few are able to cover their tracks. Others are caught. When they are caught, they are fired, and their employer eats the loss. Usually, neither the trader nor his employer has any interest in publicizing the incident. Leeson made headlines precisely because he was so unlucky. By the time he was discovered, he had bankrupted his employer. Publicity was unavoidable.

What is amazing about Leeson’s activities is the fact that he was able to accumulate such staggering losses without Barings’ management noticing. As Leeson lost money, he had to pay those losses to SIMEX in the form of margin. Leeson needed cash. By falsifying accounts and making various misrepresentations, he was able to secure funding from various companies within the Barings organization and from client accounts. His misrepresentations were flimsy at best. For example, he claimed that he needed funds to make margin payments on behalf of BSS clients, and he gave a technical argument related to how the SIMEX collected margin as justification. This claim was false. It was actually against SIMEX rules for a broker to post its own money as margin for a client. Even if the claim were true, the funds would have been needed only temporarily—until the client could make payment. Instead, Leeson continued to ask for ever more funding. Most of this came from three companies within the Barings organization:
•Baring Securities Limited (BSL)—securities arm of parent Barings Plc.;
•Baring Securities (London) Limited (BSLL)—BSL’s London office;
•Baring Securities (Japan) Limited (BSJ)—BSL’s Japan office.

Exhibit 1 tracks the funding of BSS by these three companies in the months leading up to Barings’ collapse.

Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.
Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.

Despite his having to fund millions of GBP in losses, there were various factors that allowed Leeson to avoid discovery. At the time, there was a merger going on between two parts of the Barings organization. Barings had acquired stock brokerage Henderson Crosthwaite in 1984, which became BSL. Originally, BSL was run as an entirely separate company from the banking business, which was called Baring Brothers and Company (BB&Co.). This is indicated in Exhibit 2.

Exhibit 2: An abbreviated organizational structure for Barings prior to the 1993 merging of BB&Co. and BSL. Entities not relevant to this article have been omitted. For example, BSL also had offices in New York and Hong Kong. Source: Bank of England.

In November 1993, BSL was merged into BB&Co. in anticipation of a subsequent initiative to form a Barings Investment Bank (BIB). The merger was not easy because the two firms had markedly different cultures. It was a distraction right in the middle of Leeson’s tenure at BSL. The new organizational structure following the merger is indicated in Exhibit 3.

Exhibit 3: An abbreviated organization structure for Barings following the 1993 merging of BB&Co. and BSL. In 1994, BB&Co. and BSL became part of the new BIB. Source: Bank of England.

Barings was just starting to form a risk management function. Risk controllers were appointed in London, Tokyo and Hong Kong during 1994, but not in Singapore. In BSS, Leeson effectively controlled the front and back offices. There was no middle office. Also, there was no single person within Barings responsible for supervising Leeson.

As part of the 1993 reorganization, Barings had adopted a “matrix” approach to management of its offices. There was one reporting structure based upon products that cut across all offices. Another was based upon operations, ensuring local management of such items as systems, controls, settlement and accounting. Employees complained that lines of reporting were not always clear.

Leeson was involved with two “products”:
•futures arbitrage, and
•trade execution for clients or other companies within the Barings organization.

During 1994, his “product” line of reporting could arguably have been to either Ron Baker, who managed derivatives, or Mike Killian, head of Global Futures and Options Sales. Locally, Leeson could have reported to James Bax, who was head of the Singapore office, or to Simon Jones, who was Regional Operations Manager for South East Asia.

Another issue was that Leeson was an accomplished liar. He falsified records, fabricated letters and made up elaborate stories to deflect questions from management, auditors and even representatives of SIMEX. Leeson actively played on people’s insecurities. He notes in his (1996) book that:

People at the London end of Barings were all so know-all that nobody dared ask a stupid question in case th

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Barings Debacle Sharefacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin Followfacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedinการล่มสลายของ ธนาคาร Barings ของสหราชอาณาจักรในเดือน 1995 กุมภาพันธ์ได้ทีเรื่องรี่ของการบริหารความเสี่ยงทางการเงินไปผิด ความล้มเหลวไม่คาดคิด ผ่านหลักสูตรของวัน ธนาคารไปจากแรงชัดล้มละลาย Barings ธนาคารพาณิชย์ที่เก่าแก่ที่สุดของสหราชอาณาจักร มันมีเงินครา ซื้อหลุยเซียน่า และคลองอีรี Barings ธนาคารของพระราชินี อะไรคว้าความสนใจของโลกเป็นความจริงที่เกิดความล้มเหลว โดยการกระทำของผู้ประกอบการเดี่ยวตามที่สำนักงานขนาดเล็กในสิงคโปร์ผู้ประกอบการมีนิค Leeson เขาได้เติบโตขึ้นในวัตลอนดอน หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เขาทำงานสั้น ๆ สำหรับมอร์แกนสแตนลีย์ก่อนเข้าร่วม Barings บริษัททั้งสอง เขาทำงานในการดำเนินงาน แต่หลังจากเข้าร่วม Barings เขาใช้ และได้รับการโอนย้ายไปที่ตะวันออกไกล งานแรกของเขาเมื่อเขามาถึงทำงานผ่านระเบียบสำนักงานหลังในจาการ์ตา ธนาคารจัด GBP 100 มม.ใบหุ้นและผู้ถือพันธบัตรได้ในฟอร์มสิ่งที่จัดส่ง ของหุ้นที่มีการซื้อในนามของลูกค้า เนื่องจากตลาดหุ้นได้ปฏิเสธในเวลาต่อมา ลูกค้าพยายามหลีกเลี่ยงการส่ง — พวกเขาแนะนำว่า ใบรับรองได้ ใน หน่วยไม่ถูกต้อง เอกสารไม่ถูกต้อง หรือ ในสภาพที่ร่างกายไม่สามารถยอมรับ ช่วงระยะเวลา 10 เดือน Leeson ทำทางของเขาผ่านใบรับรอง กำหนดปัญหา และทำการจัดส่งBarings มีรักษาสำนักงานในสิงคโปร์ตั้งแต่ปี 1987 เรียกว่าหลักทรัพย์ Baring (สิงคโปร์) จำกัด (BSS), มันมีเดิมเน้นหุ้น แต่โตปริมาณของในอนาคตซื้อขายบน SIMEX (แลกเปลี่ยนสิงคโปร์วันนี้) ไม่ มีนั่งในการแลกเปลี่ยน BSS ถูกต้องชำระแก่ผู้ขายสำหรับธุรกรรมทั้งหมดของ ขั้นตอนต่อไปคือการ นั่งซื้อ และเช่าผู้ค้าสำเร็จของ Leeson ในดึงดูดความสนใจของ Barings จัดการ เมื่อเขาใช้สำหรับตำแหน่งภายใน BSS พวกเขาไม่ยอมรับเขา แต่พวกเขาทำให้เขาผู้จัดการทั่วไป มีอำนาจในการจ้างผู้ค้า และกลับสำนักLeeson ถึง BSS ในปี 1992 และเริ่มจ้างพนักงานท้องถิ่น เป็นผู้จัดการทั่วไป งานของ Leeson ไม่ซื้อขาย แต่เขาเร็ว ๆ นี้ได้สอบจำเป็นเพื่อให้เขาสามารถค้ากับ SIMEX พร้อมทีมผู้ค้าขนาดเล็ก เขาเป็นตอนนี้ผู้จัดการทั่วไป หัวคนขาย และ เนื่องจากเขามีประสบการณ์ในการดำเนินการ เดดีแฟ็คโตหัวหน้าสำนักงานหลัง การจัดเรียงมีระฆังปลุกรุ่ง แต่หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของ Barings ประจักษ์สังเกตเห็นความขัดแย้งมุทะลุ Leeson และเทรดเดอร์ของเขามีอำนาจการค้าสองชนิด:1. transacting สั่งล่วงหน้าและตัวเลือก สำหรับลูกค้า หรือ สำหรับบริษัทอื่น ๆ ภายในองค์กร Barings และ2. arbitraging riskless ของส่วนต่างราคาระหว่างคไกล่วงหน้าซื้อขายแลกเปลี่ยนโอซาก้า SIMEX และญี่ปุ่นบางทีก็ขาดโดยธรรมชาติของความเสี่ยงในการซื้อขายดังกล่าวที่ทำให้คนไม่ถูกกังวล Leeson สวมหมวกหลายLeeson เอาตำแหน่งโดยถือหลักในการในอนาคตที่เชื่อมโยงกับญี่ปุ่นและ 225 คไกพันธบัตรรัฐบาล (JGB) และตัวเลือกบนคไก เขาซ่อนเขาค้าขายในใช้ BSS ข้อผิดพลาดบัญชี หมายเลข 88888 ว่าทำไม Leeson ถูก speculating ไม่ชัดเจน เขาอ้างว่า เดิมเคยบัญชี 88888 ซ่อนบางขาดอายที่เกิดจากความผิดพลาดที่การค้าของเขา อย่างไรก็ตาม Leeson เริ่มต้นอย่างการซื้อขายในบัญชี 88888 เกือบทันทีที่เขาเข้ามาในสิงคโปร์ ปริมาณแท้จริงเขาซื้อขายแนะนำความปรารถนาอย่างคาดคะเน เขาเสียเงินตั้งแต่เริ่มต้น เพิ่มเดิมพันของเขาเท่านั้นทำให้เขาสูญเสียเงิน โดยปลายปี 1992 บัญชี 88888 อยู่ใต้น้ำเกี่ยวกับ GBP 2 มม. ปีต่อมา ที่นี้มี mushroomed ไป GBP 23 มม. โดยปลายปี 1994 บัญชีของ Leeson 88888 มีสูญหายจำนวน GBP 208 MM. Barings จัดการอยู่ฝ่ายไม่รู้ตัวเป็นความสูญเสียเร่ง บน 23 กุมภาพันธ์ 1995 นิค Leeson hopped บนเครื่องบินกัวลาลัมเปอร์ออกหลัง GBP 827 MM รูใน Barings ดุลเป็นผู้ประกอบการ Leeson ได้ซวยมาก โดยกลาง 1995 กุมภาพันธ์ เขามีสะสมตำแหน่งที่มหาศาล — เปิดครึ่งสนใจในอนาคตคไกและ 85% ของดอกเบี้ยในอนาคต JGB เปิด ตลาดระวังเรื่องนี้ และอาจซื้อขายกับเขา ก่อน 1995 อย่างไรก็ตาม เขาเพียงได้เดิมพันไม่ดีอย่างสม่ำเสมอ ข้อเท็จจริงว่า เป็นไปดังนั้นไม่ควรมากเกินไปของความประหลาดใจ ถ้าเขาไม่ได้รับการ misfortunate ดังนั้น เราคงจะไม่ได้เคยได้ยินของเขาบางครั้งผู้ค้าคาดการณ์ โดยการตรวจสอบ ทับ กี่จะสามารถครอบคลุมแทร็คของพวกเขา คนอื่นจะจับ เมื่อพวกเขาถูกจับ พวกเขาจะยิง และนายกินสูญเสีย ปกติ ไม่มีผู้ประกอบการหรือนายจ้างของเขามีการสนใจในเหตุการณ์พร้อม Leeson ทำพาดหัวเนื่องจากเขาไปดังนั้น โดยเวลาเขาค้นพบ เขามี bankrupted นายจ้างของเขา ประชาสัมพันธ์หลีกเลี่ยงไม่ได้สิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับกิจกรรมของ Leeson เป็นความจริงที่ว่า เขาสะสมขาดทุนเช่นส่ายไม่จัดการ Barings' ซักถาม เป็น Leeson แพ้เงิน เขามีการจ่ายที่ขาดทุน SIMEX ในรูปของกำไร Leeson จำเป็นเงินสด โดย falsifying บัญชี และทำการต่าง ๆ misrepresentations เขาเพื่อจัดหาเงินทุน จากบริษัทต่าง ๆ ภายในองค์กร Barings และบัญชีลูกค้า Misrepresentations ของเขาถูก flimsy ดีที่สุด ตัวอย่าง เขาอ้างว่า เขาต้องการเงินทุนเพื่อทำกำไรการชำระเงินในนามของไคลเอนต์ BSS และเขาให้อาร์กิวเมนต์ทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับวิธี SIMEX ที่เก็บขอบเป็นเหตุผล ข้อเรียกร้องนี้มีค่าเป็นเท็จ ได้จริงกับ SIMEX กฎสำหรับนายหน้าลงเงินตัวเองเป็นหลักประกันสำหรับไคลเอนต์ ถ้าเคลมได้จริง เงินจะมีการจำเป็นเพียงชั่วคราว — จนกว่าลูกค้าสามารถทำการชำระเงิน แทน Leeson ต่อขอทุนเพิ่มเติมเคยตัว ทั้งนี้มาจากสามบริษัทภายในองค์กร Barings:•Baring หลักทรัพย์จำกัด (BSL) — ทรัพย์แขนแม่ Barings Plc.;•Baring หลักทรัพย์ (ลอนดอน) จำกัด (BSLL) — สำนักงานลอนดอนของ BSL•Baring หลักทรัพย์ (ญี่ปุ่น) จำกัด (BSJ) — ของ BSL ญี่ปุ่นสำนักงานแสดง 1 ติดตามทุนของ BSS โดยบริษัทเหล่านี้สามเดือนที่นำไปสู่การล่มสลายของ Baringsแสดง 1: เงินทุนสำหรับบริษัท Baring (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) มาจากบริษัทสามภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้ติดตามการจัดหาเงินทุนของ BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings หลักทั้งหมดเงินทุนที่ใช้ โดย Leeson การให้ชำระเงินกำไร SIMEX ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษแสดง 1: เงินทุนสำหรับบริษัท Baring (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) มาจากบริษัทสามภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้ติดตามการจัดหาเงินทุนของ BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings หลักทั้งหมดเงินทุนที่ใช้ โดย Leeson การให้ชำระเงินกำไร SIMEX ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษแม้เขามีเงินล้านของ GBP สูญเสีย มีปัจจัยต่าง ๆ ที่ได้รับอนุญาต Leeson เพื่อหลีกเลี่ยงการค้นพบ เวลา มีควบรวมที่เกิดขึ้นระหว่างองค์กร Barings ส่วนสองส่วน Barings ได้มาซื้อขายหลักทรัพย์ Henderson Crosthwaite ใน 1984 ซึ่งกลายเป็น BSL เดิม BSL ถูกรันเป็นบริษัทแยกต่างหากทั้งจากธุรกิจธนาคาร ซึ่งถูกเรียกว่า Baring Brothers และ บริษัท (BB & Co.) แสดงในการแสดง 2แสดง 2: ย่อโครงสร้างองค์กรสำหรับ Barings ก่อนผสาน 1993 BB & Co. และ BSL เอนทิตีที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ไม่ได้แล้วละ ตัวอย่าง BSL ยังมีสำนักงานในนิวยอร์กและ Hong Kong ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษในเดือน 1993 พฤศจิกายน BSL ถูกจัดรวมไว้ใน BB & Co. ปลีกริเริ่มต่อไปธนาคาร Barings ลงทุน (เต่า) การควบรวมกิจการไม่ได้ง่าย เพราะบริษัททั้งสองมีวัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างเด่นชัด มันเป็นสิทธิอันยิ่งกลางอายุงานของ Leeson ที่ BSL โครงสร้างองค์กรใหม่หลังควบรวมกิจการที่ระบุไว้ใน 3 แสดงแสดง 3: การย่อโครงสร้างองค์กรสำหรับ Barings ผสาน 1993 BB & Co. และ BSL ดังต่อไปนี้ ในปี 1994, BB & Co. และ BSL กลายเป็น ส่วนหนึ่งของการวิ่งใหม่ ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษBarings เพิ่งเริ่มแบบฟังก์ชันจัดการความเสี่ยง ตัวควบคุมความเสี่ยงได้รับการแต่งตั้ง ในลอนดอน โตเกียว และ Hong Kong ในปี 1994 แต่ไม่ใช่ ในสิงคโปร์ ใน BSS, Leeson ควบคุมสำนักงานด้านหน้า และหลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ สำนักงานกลางไม่ได้ ยัง มีไม่คนเดียวภายใน Barings ชอบควบคุม Leesonเป็นส่วนหนึ่งของลูกจ้าง 1993, Barings ได้นำ "เมตริกซ์" แนวทางการจัดการของสำนักงาน มีโครงสร้างรายงานหนึ่งที่ยึดตามผลิตภัณฑ์ที่ตัดข้ามสำนักงานทั้งหมด อื่นที่ยึดตามการดำเนินการ การบริการจัดการภายในของสินค้าดังกล่าวเป็นระบบ การควบคุม การชำระเงิน และการบัญชี พนักงานแนะนำว่า รายการของรายงานไม่ชัดเจนเกี่ยวข้องกับ Leeson สอง "ผลิตภัณฑ์":ท่าน •futures และการดำเนินการ •trade สำหรับลูกค้าหรือบริษัทอื่น ๆ ภายในองค์กร Baringsในระหว่างปี 1994 เขาบรรทัด "สินค้า" ของรายงานสามารถว่าได้ Ron เบเกอร์ ผู้จัดการอนุพันธ์ หรือ Mike Killian หัวของโลกในอนาคตและการขายตัว เครื่อง Leeson สามารถมีรายงาน James Bax ผู้เป็นหัวหน้าสำนักงานสิงคโปร์ หรือ Simon โจนส์ เจ้าตัวจัดการการดำเนินงานภูมิภาคในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อีกประเด็นว่า Leeson เป็นการโกหกสำเร็จ เขาปลอมระเบียน หลังสร้างตัวอักษร และทำอย่างประณีตเรื่องปัดถามจากจัดการ ผู้ตรวจสอบ และแม้แต่ตัวแทนของ SIMEX Leeson กำลังเล่นบน insecurities ประชาชน ที่จองตั๋วเงินเขาของเขา (1996):คนที่ลอนดอนสิ้น Barings know-all อื่น ๆ ทั้งหมดที่ไม่มีใครกล้าถามคำถามโง่ในกรณี th

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

Barings การล่มสลายของสหราชอาณาจักร Barings ธนาคารกุมภาพันธ์ 1995 อาจจะเป็นเรื่องที่เป็นแก่นสารของการจัดการความเสี่ยงทางการเงินผิดไป ความล้มเหลวที่ไม่คาดคิด ในช่วงวันที่ธนาคารไปจากความแข็งแกร่งที่ชัดเจนให้กับการล้มละลาย Barings เป็นธนาคารของร้านค้าที่เก่าแก่ที่สุดของสหราชอาณาจักร มันได้ทุนโปเลียน, ซื้อลุยเซียนาและคลองอีรี Barings เป็นธนาคารที่สมเด็จพระราชินีฯ จริงๆสิ่งที่จับความสนใจของโลกเป็นความจริงที่ว่าความล้มเหลวที่เกิดจากการกระทำของผู้ประกอบการเดียวตามที่สำนักงานขนาดเล็กในสิงคโปร์. ผู้ประกอบการค้าเป็น Nick Leeson เขาเติบโตขึ้นมาในย่านชานเมืองของวัตฟอร์ลอนดอน หลังจากเข้ามหาวิทยาลัยเขาทำงานช่วงสั้น ๆ สำหรับมอร์แกนสแตนลีย์ก่อนเข้าร่วม Barings ทั้ง บริษัท ที่เขาทำงานในการดำเนินงาน แต่ไม่นานหลังจากที่เข้าร่วม Barings เขาใช้และได้รับการถ่ายโอนไปตะวันออกไกล งานแรกของเขาเมื่อเขามาถึงเป็นที่ทำงานผ่านระเบียบหลังสำนักงานในกรุงจาการ์ตา ธนาคารจัดขึ้น GBP 100MM ในใบรับรองหุ้นและพันธบัตรถือที่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบที่ส่งมอบ หลายของหุ้นที่ได้รับการสั่งซื้อในนามของลูกค้า เพราะการลงทุนในตลาดหุ้นได้ปรับตัวลดลงต่อมาลูกค้ากำลังพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการส่งพวกเขาบ่นว่าใบรับรองอยู่ในนิกายผิดไม่ได้เอกสารอย่างถูกต้องหรืออยู่ในสภาพที่ไม่สามารถยอมรับได้ทางร่างกาย ในช่วง 10 เดือน, Leeson ทำงานทางของเขาผ่านใบรับรอง, แก้ไขปัญหาและทำให้การจัดส่ง. Barings ได้เก็บรักษาไว้ที่สำนักงานในสิงคโปร์ตั้งแต่ปี 1987 เรียกว่าเปลือยหลักทรัพย์ (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) มันมีความสำคัญมา แต่เดิมในตราสารทุน แต่ปริมาณการซื้อขายฟิวเจอร์สใน SIMEX (วันนี้ของตลาดหลักทรัพย์สิงคโปร์) มีการเติบโต โดยไม่ต้องนั่งจากอัตราแลกเปลี่ยน, BSS ถูกต้องจ่ายค่าคอมมิชชั่นสำหรับการทำธุรกรรมทั้งหมด ขั้นตอนต่อไปคือการซื้อที่นั่งและจ้างผู้ค้า. Leeson ความสำเร็จในจาการ์ตาที่ดึงดูดความสนใจของการจัดการ Barings เมื่อเขาใช้สำหรับตำแหน่งภายใน BSS พวกเขาไม่ได้รับการยอมรับ แต่เขาเท่านั้น แต่พวกเขาทำให้เขาเป็นผู้จัดการทั่วไปที่มีอำนาจในการจ้างผู้ประกอบการค้าและพนักงานสำนักงานกลับ. Leeson มาถึงที่ BSS ในปี 1992 และเริ่มจ้างพนักงานท้องถิ่น ในฐานะที่เป็นผู้จัดการทั่วไปของงาน Leeson ไม่ได้ซื้อขาย แต่ไม่ช้าเขาก็เอาสอบที่จำเป็นเพื่อที่เขาจะซื้อขายใน SIMEX พร้อมกับทีมงานเล็ก ๆ ของเขาของผู้ค้า ตอนนี้เขาเป็นผู้จัดการทั่วไปของผู้ประกอบการที่ศีรษะและเนื่องจากประสบการณ์ของเขาในการดำเนินงานโดยพฤตินัยหัวหน้าสำนักงานกลับ ข้อตกลงดังกล่าวควรจะมีระฆังปลุกรุ่ง แต่ไม่มีใครที่อยู่ในการจัดการ Barings 'อาวุโสดูเหมือนจะสังเกตเห็นความขัดแย้งที่เห็นได้ชัด Leeson และผู้ค้าของเขามีอำนาจในการดำเนินการทั้งสองประเภทของการซื้อขาย: ฟิวเจอร์ส 1.transacting และคำสั่งตัวเลือกสำหรับลูกค้าหรือ บริษัท อื่น ๆ ภายในองค์กร Barings และ2.riskless Arbitraging ของความแตกต่างระหว่างราคาฟิวเจอร์สนิกเกอิซื้อขายใน SIMEX และญี่ปุ่นแลกเปลี่ยนโอซาก้า . บางทีมันคือการขาดโดยธรรมชาติของความเสี่ยงในการซื้อขายดังกล่าวว่าได้รับแจ้งคนที่จะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ Leeson ใส่หมวกหลาย. Leeson เอาตำแหน่งเก็งกำไรไม่ได้รับอนุญาตส่วนใหญ่ในฟิวเจอร์สที่เชื่อมโยงกับนิกเกอิ 225 และพันธบัตรรัฐบาลญี่ปุ่น (JGB) เช่นเดียวกับตัวเลือกใน นิกเกอิ เขาซ่อนซื้อขายของเขาในการที่ไม่ได้ใช้บัญชีข้อผิดพลาด BSS จำนวน 88888. ว่าทำไม Leeson ได้รับการคาดเดาก็ไม่มีความชัดเจน เขาอ้างว่าเขามา แต่เดิมใช้บัญชี 88888 เพื่อซ่อนความสูญเสียที่น่าอายบางส่วนที่เกิดจากความผิดพลาดที่ทำโดยผู้ประกอบการค้าของเขา อย่างไรก็ตาม Leeson เริ่มต้นอย่างแข็งขันการซื้อขายในบัญชี 88,888 เกือบจะทันทีที่เขามาถึงในสิงคโปร์ เสียงเชียร์ของการค้าของเขาแสดงให้เห็นความปรารถนาที่ง่ายที่จะคาดเดา เขาสูญเสียเงินจากจุดเริ่มต้น การเพิ่มเดิมพันของเขาเท่านั้นที่ทำให้เขาสูญเสียเงินมากขึ้น ในตอนท้ายของปี 1992 บัญชี 88888 ที่อยู่ภายใต้น้ำประมาณ GBP 2MM ปีต่อมานี้ได้ mushroomed ปอนด์ 23MM ในตอนท้ายของปี 1994 บัญชี Leeson ของ 88888 ได้สูญเสียรวมของ GBP 208 มม การจัดการ Barings ยังคงไม่รู้ blithely เป็นความสูญเสียเร่ง เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1995, Nick Leeson กระโดดบนเครื่องบินไปกัวลาลัมเปอร์ทิ้งไว้ข้างหลังหลุม 827MM GBP ในงบดุล Barings. ในฐานะที่เป็นผู้ประกอบการ, Leeson โชคร้ายมาก กลางเดือนกุมภาพันธ์ 1995 เขาได้สะสมตำแหน่งครึ่งมหาศาลเปิดดอกเบี้ยในอนาคตอันนิกเกอิและ 85% ของดอกเบี้ยที่เปิดในอนาคต JGB ตลาดก็ตระหนักถึงเรื่องนี้และมีการซื้อขายอาจจะต่อต้านเขา ก่อนที่จะปี 1995 แต่เขาก็ทำเดิมพันที่ไม่ดีอย่างต่อเนื่อง ความจริงที่ว่าเขาเป็นโชคร้ายดังนั้นไม่ควรจะมากเกินไปของความประหลาดใจ ถ้าเขาไม่ได้รับเพื่อให้ misfortunate เราอาจจะไม่เคยได้ยินจากเขา. ผู้ค้าบางครั้งคาดเดาไม่ได้รับอนุญาต สันนิษฐานไม่กี่สามารถที่จะครอบคลุมเพลงของพวกเขา อื่น ๆ จะถูกจับ เมื่อพวกเขาจะถูกจับพวกเขาจะถูกยิงและนายจ้างของพวกเขากินการสูญเสีย โดยปกติแล้วทั้งผู้ประกอบการหรือนายจ้างของเขามีความสนใจในการเผยแพร่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น Leeson ทำข่าวได้อย่างแม่นยำเพราะเขาเป็นคนโชคร้ายดังนั้น ตามเวลาที่เขาถูกค้นพบเขาล้มละลายนายจ้างของเขา การเผยแพร่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้. อะไรคือสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจเกี่ยวกับกิจกรรม Leeson เป็นความจริงที่ว่าเขาก็สามารถที่จะสะสมความสูญเสียดังกล่าวโดยไม่ส่าย Barings 'สังเกตการจัดการ ในฐานะที่เป็น Leeson สูญเสียเงินที่เขาจะต้องจ่ายค่าความสูญเสียเหล่านั้นเพื่อ SIMEX ในรูปแบบของอัตรากำไรขั้นต้น Leeson จำเป็นเงินสด โดยบัญชีเท็จและทำให้บิดเบือนต่างๆเขาก็สามารถที่จะรักษาความปลอดภัยการระดมทุนจาก บริษัท ต่าง ๆ ภายในองค์กร Barings และจากบัญชีของลูกค้า บิดเบือนของเขาเป็นที่ดีที่สุดที่บอบบาง ยกตัวอย่างเช่นเขาอ้างว่าเขาจำเป็นต้องใช้เงินในการชำระเงินอัตรากำไรขั้นต้นในนามของลูกค้า BSS, และเขาได้ให้การโต้แย้งทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ SIMEX เก็บอัตรากำไรขั้นต้นเป็นข้ออ้าง การเรียกร้องนี้เป็นของปลอม มันเป็นความจริงกับกฎ SIMEX นายหน้าสำหรับการโพสต์เงินของตัวเองเป็นอัตรากำไรสำหรับลูกค้า แม้ว่าการเรียกร้องเป็นจริงเงินที่จะได้รับสิ่งที่จำเป็นเพียงชั่วคราวจนกว่าลูกค้าจะชำระเงิน แต่ Leeson ยังคงที่จะขอเงินทุนมากกว่าที่เคย ส่วนใหญ่นี้มาจากสาม บริษัท ภายในองค์กร Barings: •แบริ่ง จำกัด (BSL) -securities แขนของแม่ Barings บมจ .; •เปลือยหลักทรัพย์ (ลอนดอน) จำกัด (BSLL) สำนักงานในกรุงลอนดอนของ -BSL; •แบริ่ง จำกัด (ประเทศญี่ปุ่น) จำกัด (BSJ) -BSL สำนักงานญี่ปุ่น. Exhibit 1 แทร็คการระดมทุนของ BSS โดยทั้งสาม บริษัท ในเดือนที่นำไปสู่การล่มสลาย Barings '. จัดแสดงที่ 1: เงินทุนสำหรับหลักทรัพย์แบริ่ง (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) เข้ามาส่วนใหญ่มาจากสาม บริษัท ใน องค์กร Barings จัดแสดงนี้จะติดตามเงินทุนของพวกเขา BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings เงินทุนหลักทั้งหมดถูกใช้โดย Leeson ที่จะทำให้การชำระเงินขอบ SIMEX ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษจัดแสดงที่ 1: เงินทุนสำหรับหลักทรัพย์แบริ่ง (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) เข้ามาส่วนใหญ่มาจากสาม บริษัท ภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้จะติดตามเงินทุนของพวกเขา BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings เงินทุนหลักทั้งหมดถูกใช้โดย Leeson ที่จะทำให้การชำระเงินขอบ SIMEX ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษแม้จะมีของเขาให้กับกองทุนล้านปอนด์ในการสูญเสียมีปัจจัยต่างๆที่ได้รับอนุญาต Leeson เพื่อหลีกเลี่ยงการค้นพบ ในขณะที่มีการควบรวมกิจการที่เกิดขึ้นระหว่างสองส่วนขององค์กร Barings Barings มีที่ได้มาเป็นนายหน้าซื้อขายหุ้นเฮนเดอ Crosthwaite ในปี 1984 ซึ่งกลายเป็น BSL แต่เดิม BSL ถูกใช้เป็น บริษัท ที่แยกจากกันอย่างสิ้นเชิงจากธุรกิจธนาคารพาณิชย์ซึ่งถูกเรียกว่าบราเดอร์แบริ่งและ บริษัท (BB & Co.) นี่คือการแสดงใน Exhibit 2. จัดแสดงที่ 2: โครงสร้างองค์กรย่อสำหรับ Barings ก่อนที่จะปี 1993 รวมของ BB & Co และ BSL หน่วยงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ได้รับการละเว้น ตัวอย่างเช่น BSL ยังมีสำนักงานในนิวยอร์กและฮ่องกง ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษในเดือนพฤศจิกายนปี 1993 BSL รวมเข้า BB & Co ในความคาดหมายของความคิดริเริ่มที่ตามมาในรูปแบบ Barings ธนาคารเพื่อการลงทุน (BIB) การควบรวมกิจการก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะทั้งสอง บริษัท มีวัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด มันเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวขวาในช่วงกลางของการดำรงตำแหน่ง Leeson ที่ BSL โครงสร้างองค์กรใหม่ต่อไปนี้การควบรวมกิจการจะแสดงใน Exhibit 3. จัดแสดงที่ 3: โครงสร้างองค์กรย่อสำหรับ Barings ต่อไปนี้ 1993 ผสมของ BB & Co และ BSL ในปี 1994, BB & Co และ BSL กลายเป็นส่วนหนึ่งของ BIB ใหม่ ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษBarings เป็นเพียงการเริ่มต้นในรูปแบบฟังก์ชั่นการบริหารความเสี่ยง ควบคุมความเสี่ยงได้รับการแต่งตั้งในลอนดอน, โตเกียวและฮ่องกงในช่วงปี 1994 แต่ไม่ได้อยู่ในประเทศสิงคโปร์ ใน BSS, Leeson ควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพสำนักงานด้านหน้าและด้านหลัง ไม่มีสำนักงานกลางเป็น นอกจากนี้ยังไม่พบว่ามีคนเพียงคนเดียวที่อยู่ใน Barings รับผิดชอบในการกำกับดูแล Leeson. ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิรูป 1993, Barings ได้นำ "เมทริกซ์" แนวทางการบริหารงานของสำนักงาน มีโครงสร้างการรายงานทางหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์ที่ตัดข้ามสำนักงาน อีกประการหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับการดำเนินการเพื่อให้มั่นใจว่าการบริหารจัดการท้องถิ่นของรายการเช่นระบบควบคุมการตั้งถิ่นฐานและการบัญชี พนักงานบ่นว่าสายของการรายงานไม่ได้ชัดเจนเสมอ. Leeson ที่เกี่ยวข้องกับสอง "ผลิตภัณฑ์": • arbitrage ฟิวเจอร์สและ. •การดำเนินการค้าสำหรับลูกค้าหรือ บริษัท อื่น ๆ ภายในองค์กร Barings ในช่วงปี 1994, "ผลิตภัณฑ์" เขาบรรทัดของการรายงานเนื้อหาที่จะทำได้ ได้รับทั้งรอนเบเกอร์ที่มีการจัดการสัญญาซื้อขายล่วงหน้าหรือไมค์ Killian หัวของฟิวเจอร์สทั่วโลกและตัวเลือกการขาย ในพื้นที่ Leeson อาจจะมีการรายงานไปยังเจมส์แบ็กซ์ซึ่งเป็นหัวหน้าของสำนักงานในสิงคโปร์หรือไซมอนโจนส์ซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. อีกประเด็นก็คือว่า Leeson เป็นคนโกหกที่ประสบความสำเร็จ เขาปลอมบันทึกประดิษฐ์ตัวอักษรและสร้างขึ้นเรื่องราวซับซ้อนเพื่อหันเหความสนใจคำถามจากผู้บริหารผู้สอบบัญชีและแม้กระทั่งตัวแทนของ SIMEX Leeson แข็งขันเล่นในความไม่ปลอดภัยของผู้คน เขาตั้งข้อสังเกตของเขา (1996) หนังสือที่: คนที่ปลายลอนดอน Barings ทุกคนเพื่อให้ความรู้ทั้งหมดที่ไม่มีใครกล้าถามคำถามโง่ในกรณี th

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

sharefacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin Barings ท่วม

followfacebooktwittergoogle_pluslinkedinfacebooktwittergoogle_pluslinkedin

การล่มสลายของสหราชอาณาจักร Barings ธนาคารในเดือนกุมภาพันธ์ 1995 คือบางทีเป็นเรื่องของความเสี่ยงทางการเงินการจัดการผิดพลาด ความล้มเหลวที่ไม่คาดคิด ในช่วงเวลาของวันธนาคารไปจากความแข็งแรงชัดเจนที่จะล้มละลาย แบริ่งเป็นพ่อค้าอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดของธนาคาร มันมี financed สงครามนโปเลียน การซื้อลุยเซียนาและ Erie คลอง แบริ่งเป็นราชินีของธนาคาร จริงๆสิ่งที่ดึงความสนใจของโลกคือความจริงที่ว่าความล้มเหลวที่เกิดจากการกระทำของเจ้าเดียวที่ใช้ในสำนักงานขนาดเล็กในสิงคโปร์

แม่ค้านิคที่ผู้ .เขาเติบโตขึ้นมาใน Watford ชานเมืองลอนดอน หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เขาต้องทำงานสั้น ๆสำหรับ มอร์แกน สแตนลีย์ ก่อนเข้าร่วม Barings . ที่ทั้งสอง บริษัท เขาทำงานหนักในการดำเนินงาน แต่ไม่นานหลังจากเข้าร่วมแบริ่ง ก็มาสมัครและได้รับการโอนไปยังตะวันออกไกล งานแรกของเขาเมื่อเขาเข้ามาทำงานผ่านสำนักงานกลับยุ่งเหยิงในจาการ์ตาธนาคารจัดขึ้น GBP 100 มม. ในใบรับรองหุ้นและพันธบัตรที่ไม่ได้อยู่ในฟอร์มที่ส่งมอบ . หลายของหุ้นที่เคยซื้อในนามของลูกค้า เพราะตลาดหุ้นมีจำนวนลดลง ลูกค้าพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการส่งมอบพวกเขาบ่นว่า ใบรับรองในสกุลเงินผิด , ไม่ถูกต้องในเอกสาร หรือร่างกายไม่สามารถยอมรับเงื่อนไข

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.