The appellants were standing on the

The appellants were standing on the parapet of a bridge crossing a railway line. As an oncoming train approached the bridge the appellants, acting together, pushed a piece of paving stone over the parapet on to the front part of the approaching train. The stone crashed through the glass window of the train driver’s cab, striking the guard and killing him. The appellants were both charged with and convicted of manslaughter. They appealed on the ground that the trial judge had failed to direct the jury that they should acquit the appellants unless they were satisfied beyond reasonable doubt that the appellants had foreseen that they might cause harm by pushing the piece of stone off the parapet.
Held – An accused was guilty of manslaughter if it were proved that he had intentionally done an act which was unlawful and dangerous and that the act had inadvertently caused death. It was not necessary for the prosecution to prove that the accused knew that the act was unlawful or dangerous. In judging whether an act of the accused was dangerous, the test was not whether the accused himself recognised the act to be dangerous but whether sober and reasonable people would recognise its danger. Accordingly the appeals would be dismissed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Appellants ได้ยืนบน parapet สะพานข้ามรถไฟสาย ขณะรถไฟกำลังมาถึงเวลา appellants ร่วมกัน การแสดงแบบผลักชิ้นส่วนของหินปูผ่าน parapet ไปยังส่วนหน้าของรถไฟใกล้สะพาน หินพุ่งชนผ่านหน้าต่างกระจกของรถไฟขับแท็กซี่ โดดเด่นยาม และฆ่าเขา Appellants ถูกโดน ทั้งชิดแยกแยะ พวกเขาร้องเราว่า ผู้พิพากษาทดลองได้ล้มตรงคณะที่พวกเขาควรแสดงความบริสุทธิ์ที่ appellants ยกเว้นว่าพวกเขาพอใจสงสัยสมเหตุสมผลว่า appellants ที่มี foreseen ว่า พวกเขาอาจก่อให้เกิดอันตราย โดยการผลักดันชิ้นส่วนของหินปิด parapet ผู้ต้องหาจัด – ไม่แยกแยะความผิดถ้าได้พิสูจน์ว่า เขาตั้งใจทำการกระทำที่ผิดกฎหมาย และอันตราย และว่า การกระทำได้โดยไม่ได้ตั้งใจเกิดตาย ไม่จำเป็นในการดำเนินคดีเพื่อพิสูจน์ว่า ผู้ถูกกล่าวหารู้ว่า การกระทำผิดกฎหมาย หรือเป็นอันตราย ในการตัดสินว่า การกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นอันตราย การทดสอบไม่ ว่าผู้ถูกกล่าวหาตัวเองยังทำให้เป็นอันตราย แต่ ว่าคนที่เงียบขรึม และเหมาะสมจะรู้อันตรายของ ตาม อุทธรณ์จะถูกไล่ออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

appellants กำลังยืนอยู่บนกำแพงของสะพานข้ามทางรถไฟสาย ในฐานะที่เป็นสวนรถไฟเข้าหาสะพาน appellants ทำหน้าที่ร่วมกันผลักดันชิ้นส่วนของหินปูมากกว่าเชิงเทินบนในส่วนด้านหน้าของรถไฟใกล้เข้ามา หินตกผ่านหน้าต่างกระจกของคนขับรถแท็กซี่รถไฟโดดเด่นยามและฆ่าเขา appellants ทั้งสองข้อหากับการตัดสินของการฆาตกรรม พวกเขาได้ยื่นอุทธรณ์บนพื้นดินที่ผู้พิพากษาล้มเหลวที่จะนำคณะลูกขุนว่าพวกเขาควรจะงดโทษ appellants จนกว่าพวกเขาจะมีความพึงพอใจเกินกว่าเหตุอันควรสงสัยว่า appellants ได้เล็งเห็นว่าพวกเขาอาจก่อให้เกิดอันตรายโดยการผลักดันชิ้นส่วนของหินออกเชิงเทิน.
จัดขึ้น - ถูกกล่าวหาว่าเป็นความผิดของการฆาตกรรมถ้ามันถูกพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาได้ทำจงใจกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายและเป็นอันตรายและการกระทำที่ทำให้เกิดความตายโดยไม่ได้ตั้งใจ มันไม่ได้เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการฟ้องร้องที่จะพิสูจน์ว่าจำเลยรู้ว่าการกระทำไม่ชอบด้วยกฎหมายหรือเป็นอันตราย ในการตัดสินว่าการกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นอันตรายการทดสอบไม่ได้ว่าตัวเองถูกกล่าวหาว่าได้รับการยอมรับการกระทำที่จะเป็นอันตราย แต่ไม่ว่าคนที่เงียบขรึมและเหมาะสมจะรับรู้อันตรายของมัน ดังนั้นการอุทธรณ์จะถูกไล่ออก