Searle has introduced the notion of

Searle has introduced the notion of an 'indirect speech act', which in his account is meant to be, more particularly, an indirect 'illocutionary' act. Applying a conception of such illocutionary acts according to which they are (roughly) acts of saying something with the intention of communicating with an audience, he describes indirect speech acts as follows: "In indirect speech acts the speaker communicates to the hearer more than he actually says by way of relying on their mutually shared background information, both linguistic and nonlinguistic, together with the general powers of rationality and inference on the part of the hearer." An account of such act, it follows, will require such things as an analysis of mutually shared background information about the conversation, as well as of rationality and linguistic conventions.

In connection with indirect speech acts, Searle introduces the notions of 'primary' and 'secondary' illocutionary acts. The primary illocutionary act is the indirect one, which is not literally performed. The secondary illocutionary act is the direct one, performed in the literal utterance of the sentence (Searle 178). In the example:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Searle ได้นำแนวคิดของ 'คำพูดทางอ้อมกระทำ' ซึ่งในบัญชีของเขาหมายถึงจะ มากขึ้นโดยเฉพาะ การกระทำทางอ้อม 'illocutionary' ใช้ความคิดของการกระทำเช่น illocutionary ตามที่อยู่ (คร่าว ๆ) กระทำที่คำพูดบางอย่างกับความตั้งใจสื่อสารกับผู้ชม เขาอธิบายคำพูดทางอ้อมกระทำดังนี้: "คำพูดทางอ้อมกระทำผู้สื่อสารไปที่ hearer มากกว่าเขาว่า จริงโดยวิธีการอาศัยข้อมูลพื้นหลังที่ใช้ร่วมกัน nonlinguistic และภาษาศาสตร์ ร่วมกับอำนาจทั่วไปของ rationality และข้อในส่วนของ hearer ที่ " บัญชีพระราชบัญญัติดังกล่าว เป็นไปตาม จะต้องมีสิ่งต่าง ๆ เช่นการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นหลังร่วมกันเกี่ยวกับการสนทนา เช่นเดียว กับ rationality และภาษาศาสตร์แบบแผนกับคำพูดทางอ้อมกระทำ Searle แนะนำความเข้าใจของ 'หลัก' และ illocutionary 'สอง' ทำหน้าที่ Illocutionary หลักการกระทำทางอ้อมได้ ซึ่งจะไม่ทำอย่างแท้จริงได้ พระราชบัญญัติ illocutionary รองเป็นหนึ่งโดยตรง ใน utterance อักษรของประโยค (Searle 178) ตัวอย่าง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซิลได้นำความคิดของ 'การกระทำคำพูดอ้อมซึ่งในบัญชีของเขามีขึ้นเพื่อเป็นมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทำทางอ้อม' illocutionary ' ใช้ความคิดของการกระทำดังกล่าว illocutionary ตามที่พวกเขาจะ (ๆ ) การกระทำของการพูดอะไรบางอย่างที่มีความตั้งใจในการสื่อสารกับผู้ชมเขาอธิบายการกระทำคำพูดอ้อมดังนี้: "ในคำพูดอ้อมลำโพงทำหน้าที่สื่อสารกับผู้ฟังมากกว่าที่เขา จริงกล่าวว่าโดยวิธีการอาศัยข้อมูลพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันของพวกเขาร่วมกันทั้งภาษาศาสตร์และร่วมกับอำนาจทั่วไปของเหตุผลและข้อสรุปในส่วนของผู้ฟัง. " บัญชีของการกระทำดังกล่าวก็ต่อไปนี้จะต้องมีสิ่งต่างๆเช่นการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันร่วมกันเกี่ยวกับการสนทนาเช่นเดียวกับของความมีเหตุผลและการประชุมทางภาษาศาสตร์. ในการเชื่อมต่อกับการกระทำคำพูดทางอ้อมเซิลนำเสนอความคิดของหลักและ 'รอง' การกระทำ illocutionary การกระทำ illocutionary หลักคือหนึ่งในทางอ้อมซึ่งไม่ได้ดำเนินการอย่างแท้จริง การกระทำ illocutionary ที่สองคือหนึ่งโดยตรงดำเนินการในคำพูดที่แท้จริงของประโยค (เซิล 178) ในตัวอย่าง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซิร์ลได้เปิดความคิดของ ' อ้อม ' วัจนซึ่งในบัญชีของเขาตั้งใจให้มากขึ้นโดยเฉพาะการทำทางอ้อม illocutionary ' ' การใช้ความคิดการกระทำ illocutionary ดังกล่าวตามที่พวกเขา ( คร่าวๆ ) การกระทำบางอย่างกับความตั้งใจของการสื่อสารกับผู้ชม เขาอธิบายการกระทำคำพูดโดยอ้อม ดังนี้" ในคำพูดโดยอ้อมทำลำโพงสื่อสารไปถึงผู้ฟังมากกว่า เขากล่าวว่าจริงๆ โดยวิธีการอาศัยของพวกเขาร่วมกันแบ่งปันข้อมูลพื้นฐานทั้งทางด้านภาษาและ nonlinguistic ร่วมกับทั่วไปพลังของเหตุผลและการอนุมานในส่วนของผู้ฟัง " บัญชีผู้ใช้ของพระราชบัญญัติดังกล่าว ได้ดังนี้จะต้องใช้สิ่งต่างๆเช่นการวิเคราะห์ร่วมกันแบ่งปันข้อมูลเบื้องหลังเกี่ยวกับการสนทนา ตลอดจนเหตุผลและข้อตกลงภาษา

ในการเชื่อมต่อกับวาทะทางอ้อม เซิร์ลแนะนำความคิดของ ' การกระทำ illocutionary หลัก ' และ ' รอง ' พระราชบัญญัติ illocutionary หลักคือหนึ่งทางอ้อม ซึ่งไม่ได้หมายกำหนดการแสดงมัธยม illocutionary เป็นโดยตรงหนึ่ง แสดงในที่ที่แท้จริงของประโยค ( เซิร์ล 178 ) ในตัวอย่าง :