BELLS—Typically, 19th century stude

BELLS—Typically, 19th century students played games & socialized outside the school in the morning. Unless the school had a bell tower, the teacher would stand at the door and ring a hand bell when it was time for school to commence in the morning or after a recess. Students needed to be within earshot to hear the bell, or otherwise risk punishment for tardiness. Today most schools have a systematized bell that rings at the beginning and end of school as well as between class periods. Such a system brings uniformity to class period lengths in schools where students travel to different classrooms throughout the day. Teachers tailor their lessons to adhere to the exact class period allotments. Consequently, such a system does not allow for any deviation-classes must end, regardless of the value of what is happening in the classroom at the moment the bell rings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระฆัง — โดยทั่วไป ศตวรรษที่ 19 นักเรียนเล่นเกม และ socialized นอกโรงเรียนในตอนเช้า ถ้าโรงเรียนมีหอระฆัง ครูจะยืนที่ประตู และแหวนกระดิ่งมือเมื่อครั้งโรงเรียนจะเริ่ม ในตอนเช้า หรือหลัง จากการย่อมุม นักเรียนจำเป็นต้องเป็นภายในอยู่ได้ยินระฆัง หรือมิฉะนั้นความเสี่ยงโทษกรุณา วันนี้โรงเรียนส่วนใหญ่มีการจัดระบบได้กระดิ่งที่แหวนที่เริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของโรงเรียนเป็นอย่างดีระหว่างช่วงชั้น ระบบดังกล่าวนำสม่ำเสมอให้ความยาวรอบระยะเวลาที่เรียนในโรงเรียนที่นักเรียนเดินทางไปยังห้องเรียนต่าง ๆ ตลอดทั้งวัน ครูปรับหลักสูตรการการยึดเกาะส่วนแบ่งรอบระยะเวลาที่เรียนที่แน่นอน ดังนั้น ระบบดังกล่าวไม่อนุญาตสำหรับการเบี่ยงเบนชั้นต้องจบ โดยไม่คำนึงถึงค่าของสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียนในขณะที่แหวนระฆัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระฆังโดยปกตินักเรียนศตวรรษที่ 19 เล่นเกมและสังสรรค์นอกโรงเรียนในตอนเช้า ยกเว้นกรณีที่โรงเรียนมีหอระฆังครูจะยืนอยู่ที่ประตูและแหวนระฆังมือเมื่อมันเป็นเวลาสำหรับโรงเรียนที่จะเริ่มในช่วงเช้าหรือหลังการพักผ่อน นักเรียนจะต้องภายในระยะที่ได้ยินจะได้ยินเสียงระฆังหรือมีความเสี่ยงการลงโทษสำหรับความเชื่องช้า วันนี้โรงเรียนส่วนใหญ่มีการจัดระบบระฆังที่ดังที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของโรงเรียนเช่นเดียวกับระดับระหว่างช่วงเวลา ระบบดังกล่าวจะนำความสม่ำเสมอในชั้นเรียนความยาวระยะเวลาในโรงเรียนที่นักเรียนเดินทางไปยังห้องเรียนที่แตกต่างกันตลอดทั้งวัน ครูผู้สอนตัดบทเรียนของพวกเขาให้เป็นไปตามการจัดสรรหุ้นที่แน่นอนคาบ ดังนั้นระบบดังกล่าวไม่อนุญาตให้มีการเบี่ยงเบนใด ๆ ที่เรียนต้องจบโดยไม่คำนึงถึงคุณค่าของสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียนในขณะที่แหวนระฆัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระฆังมักจะ ศตวรรษที่ 19 นักเรียนเล่นเกมส์ & สังคมภายนอกโรงเรียนในตอนเช้า ถ้าโรงเรียนมีหอระฆัง คุณครูจะยืนอยู่ที่ประตูและแหวนระฆังมือเมื่อมันเป็นเวลาที่โรงเรียนจะเริ่มในตอนเช้า หรือ หลังจากพัก นักศึกษาต้องการที่จะได้ยินเพื่อได้ยินเสียงระฆัง หรือมิฉะนั้นความเสี่ยงโทษสำหรับความล่าช้า วันนี้ที่โรงเรียนส่วนใหญ่มีการจัดระบบ เบลล์ว่า แหวนที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของโรงเรียน รวมทั้งระหว่างคาบเรียน ระบบดังกล่าวทำให้ความสม่ำเสมอในชั้นเรียนช่วงความยาวในโรงเรียนที่นักเรียนเดินทางไปเรียนที่แตกต่างกันตลอดทั้งวัน ครูปรับบทเรียนให้เป็นไปตาม allotments คาบแน่นอน ดังนั้นระบบดังกล่าวไม่อนุญาตให้สำหรับการเบี่ยงเบนใด ๆเรียนต้องจบ โดยไม่คำนึงถึงค่าของสิ่งที่เกิดขึ้นในชั้นเรียนที่ทันทีที่ระฆังดัง