Background and objectives:The aim o

Background and objectives:
The aim of this study was to test the effects of individual schema therapy (ST)
for patients with chronic depression.
Methods:
Using a multiple-baseline single case series design, patients with chronic major depressive
disorder (
N
¼
25)
fi
rst entered a 6
e
24 weeks baseline phase; this phase functioned as a no-treatment
control condition. Then, patients started a 12 week exploration phase during which symptoms and
underlying schemas were explored; this phase functioned as an attention control condition. Next, pa-
tients received up to 65 sessions of individual ST. The Beck Depression Inventory II (BDI-II) and the Quick
Inventory of Depressive Symptomatology (QIDS) were the primary outcome measures. The BDI-II was
assessed once a week during all phases of the study resulting in 100 repeated assessments per partic-
ipant on average. Mixed regression analysis was used to contrast change in symptoms during the
intervention with change in symptoms during the baseline and exploration control phases.
Results:
When compared to the no-treatment control period, the intervention had a signi
fi
cant, large
effect on depressive symptoms (Cohen's
d
BDI-II
¼
1.30; Cohen's
d
QIDS
¼
1.22). Effects on secondary
continuous outcomes were moderate to large.
Limitations:
The small sample size and lack of a control group.
Conclusions:
These
fi
ndings provide evidence that ST might be an effective treatment for patients with
chronic depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังและวัตถุประสงค์:จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ทดสอบผลกระทบของแต่ละแผนการรักษา (ST)สำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าเรื้อรังวิธีการ:ใช้แบบพื้นฐานหลายเดี่ยวชุดกรณี ผู้ป่วยเรื้อรังซึมเศร้าที่สำคัญ(ความผิดปกติN¼25)เน็ตrst ป้อน 6อีขั้นตอนพื้นฐาน 24 สัปดาห์ ทำขั้นตอนนี้เป็นการไม่รักษาควบคุมเงื่อนไข แล้ว ผู้ป่วยเริ่มต้นขั้นตอนการสำรวจ 12 สัปดาห์ระหว่างที่อาการ และแบบแผนพื้นฐานได้สำรวจ ระยะนี้ทำหน้าที่เป็นเงื่อนไขควบคุมความสนใจ ถัดไป pa-tients รับช่วง 65 ของเซนต์แต่ละคน ซึมเศร้าเบ็คสต็อก II (BDI-II) และความรวดเร็วสินค้าคงคลังของซึมเศร้า Symptomatology (QIDS) เป็นมาตรการหลักผล BDI-II ถูกประเมินสัปดาห์ละครั้งตลอดระยะเวลาของการศึกษาในการประเมินซ้ำ 100 ต่อความระมัดระวัง-ipant เฉลี่ย วิเคราะห์การถดถอยแบบผสมใช้ในการเปลี่ยนแปลงความคมชัดในอาการในระหว่างการการแทรกแซง มีการเปลี่ยนแปลงอาการในระหว่างขั้นตอนการควบคุมพื้นฐานและสำรวจผลลัพธ์:เมื่อเทียบกับรอบระยะเวลาควบคุมไม่รักษา การแทรกแซงมีการ signiเน็ตลาดเท ใหญ่อาการซึมเศร้า (โคเฮนของผลdBDI-II¼1.30 ของโคเฮนdQIDS¼1.22) ผลรองต่อเนื่องผลปานกลางถึงขนาดใหญ่ได้ข้อจำกัด:ขนาดตัวอย่างขนาดเล็กและขาดของกลุ่มควบคุมสรุป:เหล่านี้เน็ตndings ให้หลักฐานที่เซนต์อาจรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์
จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อทดสอบผลกระทบของการรักษาด้วยคีมาของแต่ละบุคคล (ST) เดอะ
สำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าเรื้อรัง.
วิธีการ:
การใช้การออกแบบชุดหลายพื้นฐานกรณีเดียวผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรังซึมเศร้า
ผิดปกติ (
N
¼
25)
Fi
RST เข้า 6
E
เฟส 24 สัปดาห์พื้นฐาน; ขั้นตอนนี้ทำหน้าที่เป็นไม่มีการรักษา
สภาพการควบคุม จากนั้นผู้ป่วยเริ่มมีการสำรวจ 12 สัปดาห์ในระหว่างที่มีอาการและ
สกีมาอ้างอิงได้สำรวจ; ขั้นตอนนี้ทำหน้าที่เป็นสภาพที่ควบคุมความสนใจ ถัดไป Pa-
tients รับถึง 65 ครั้งแต่ละ ST เบ็คสินค้าคงคลังภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งที่สอง (BDI-II) และด่วน
สินค้าคงคลังของซึมเศร้าอาการ (QIDS) เป็นมาตรการผลหลัก ดัชนีค่าระวางเรือ-II ได้รับการ
ประเมินสัปดาห์ละครั้งในระหว่างการทุกขั้นตอนของการศึกษาที่เกิดขึ้นในการประเมินซ้ำ 100 ต่อโดยเฉพาะอย่าง
ipant โดยเฉลี่ย การวิเคราะห์การถดถอยผสมถูกนำมาใช้เพื่อความคมชัดการเปลี่ยนแปลงในอาการในช่วง
การแทรกแซงกับการเปลี่ยนแปลงในอาการในช่วงพื้นฐานและการควบคุมการสำรวจขั้นตอน.
ผล:
เมื่อเทียบกับช่วงเวลาการควบคุมไม่มีการรักษาแทรกแซงมีนัยสำคัญ
Fi
ลาดเทขนาดใหญ่
ผลต่ออาการซึมเศร้า (โคเฮน
D
BDI-II
¼
1.30; โคเฮน
D
QIDS
¼
1.22) ผลต่อรอง
ผลอย่างต่อเนื่องอยู่ในระดับปานกลางถึงใหญ่.
ข้อ จำกัด :
ขนาดกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กและการขาดการกลุ่มควบคุม.
สรุป
เหล่านี้
Fi
ndings แสดงหลักฐานว่า ST อาจจะมีการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยที่มี
ภาวะซึมเศร้าเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาและจุดประสงค์ :จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลของการรักษาของแต่ละบุคคล ( ST )สำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าเรื้อรังวิธีการ :ใช้พื้นฐานเดียว หลายกรณีการออกแบบชุดผู้ป่วยโรคซึมเศร้าเรื้อรังโรค (n¼25 )กง .แรกเข้า 6อีระยะที่ 2 ระยะ 24 สัปดาห์ นี้ทำหน้าที่เป็นไม่มีการรักษาสภาพควบคุมได้ แล้ว คนไข้เริ่ม 12 สัปดาห์การสำรวจระยะในระหว่างที่อาการ และร่างต้นแบบได้สำรวจ ; ขั้นตอนนี้ทำหน้าที่เป็นความสนใจควบคุมเงื่อนไข pa - ถัดไปtients ได้รับถึง 65 ครั้ง เซนต์ Beck Depression Inventory บุคคล 2 ( bdi-ii ) ด่วนสินค้าคงคลังของโรคซึมเศร้าอาการซึมเศร้า ( qids ) คือการวัดผลหลัก การ bdi-ii คือประเมินสัปดาห์ละครั้งในระหว่างขั้นตอนทั้งหมดของการวิจัยที่เป็นผลใน 100 ต่อ partic - การประเมินซ้ำipant เฉลี่ย การวิเคราะห์การถดถอยแบบผสมที่ใช้เพื่อความคมชัดในอาการในช่วงเปลี่ยนการแทรกแซงกับการเปลี่ยนแปลงในอาการในช่วง baseline และควบคุมการสำรวจระยะผลลัพธ์ :เมื่อเทียบกับการควบคุมระยะ โดยมี signiกง .ลาดเท , ขนาดใหญ่ผลต่ออาการของโรคซึมเศร้า ( CohenDbdi-ii¼1.30 ; CohenDqids¼1.22 ) ผลกระทบทุติยภูมิผลต่อเนื่องมีขนาดใหญ่ปานกลางข้อจำกัด :ที่ขนาดตัวอย่างเล็ก และไม่มีกลุ่มควบคุมสรุปเหล่านี้กง .ndings ให้หลักฐานที่เซนต์อาจจะรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าเรื้อรัง