For her New York solo debut, Italia

For her New York solo debut, Italian photographer Luisa Lambri presented a four-year minisurvey consisting of just seventeen photographs, and the restrained selection underscored the importance of editing to her practice. Lambri spends considerable time in each of the modernist buildings—primarily private residences—that she photographs, taking hundreds of pictures. Yet only a few of these are ever printed and exhibited, and they are not conventional architectural photographs in the vein of, say, Julius Shulman’s glamorous images of Case Study Houses or Candida Höfer’s typological surveys of magnificent interiors (both of which would otherwise seem obvious precedents here). Lambri’s idiosyncratic documents, often depicting individual windows or glass-curtain walls, are more somatic than panoramic, attending closely to the phenomenology of the built environment. Most architectural photographs posit the viewer as disembodied voyeur, but Lambri’s images place the body in space. Her pictures register her slight shifts in position as well as subtle changes in light, and both characteristics give her grouped images a sense of the passage of time in a manner that recalls Jan Dibbets’s “Interior Light” studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับตัวเธอเดี่ยวนิวยอร์ก ช่างภาพอิตาลีลุยซาแห่งซา Lambri นำเสนอ minisurvey สี่ปีที่ประกอบด้วยรูปถ่ายเพียง 17 และเลือก restrained เน้นย้ำความสำคัญของการแก้ไขการฝึกของเธอ Lambri ใช้เวลาพอสมควรในแต่ละอาคารบุกเบิก — หลักส่วนตัว — ว่า เธอภาพ ถ่ายภาพ แต่เพียงไม่กี่เหล่านี้เคยพิมพ์ และจัดแสดง และพวกเขาไม่ธรรมดาถ่ายภาพสถาปัตยกรรมในหลอดเลือดดำของ กล่าวว่า จูเลีย Shulman เสน่ห์ภาพสำรวจเฉพาะกรณีศึกษาบ้านหรือโรค Höfer ของตกแต่งสวยงาม (ซึ่งทั้งสองอย่างดูเหมือนชัดเจนเซลล์ที่ถูกอ้างที่นี่) ของ Lambri idiosyncratic เอกสาร มักจะแสดงแต่ละหน้าต่างหรือผนังกระจกผ้าม่าน มี somatic ยิ่งกว่ากว้าง ร่วมให้ phenomenology สร้างสภาพแวดล้อม ภาพถ่ายสถาปัตยกรรมสุด posit แสดงเป็น disembodied voyeur แต่ภาพของ Lambri ทำตัวในพื้นที่ รูปภาพของเธอลงทะเบียนกะเธอเล็กน้อยในตำแหน่งเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงรายละเอียดของแสง และทั้งสองลักษณะให้เธอภาพกลุ่มของกาลเวลาในการเรียกคืนของ Jan Dibbets "ภายในไฟ" ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการเปิดตัวนิวยอร์กเดี่ยวของเธอช่างภาพอิตาลีลุยซา Lambri นำเสนอ minisurvey สี่ปีซึ่งประกอบด้วยเพียงสิบเจ็ดภาพและการเลือกที่ยับยั้งได้เน้นย้ำความสำคัญของการแก้ไขการปฏิบัติของเธอ Lambri ใช้เวลามากในแต่ละอยู่อาศัยที่อาคารหลักสมัยใหม่ส่วนตัวที่เธอถ่ายภาพการหลายร้อยภาพ แต่เพียงไม่กี่ของเหล่านี้จะเคยพิมพ์และจัดแสดงผลงานและพวกเขาจะไม่ได้ถ่ายภาพสถาปัตยกรรมทั่วไปในหลอดเลือดดำของการพูดภาพเสน่ห์จูเลียสชูลของกรณีบ้านการศึกษาหรือการสำรวจ typological Candida Höferของการตกแต่งภายในที่งดงาม (ซึ่งทั้งสองอาจจะดูเหมือนชัดเจน ทำนองที่นี่) Lambri ของเอกสารนิสัยมักจะเป็นภาพหน้าต่างบุคคลหรือผนังกระจกม่านมีร่างกายมากกว่าพาโนรามาเข้าร่วมอย่างใกล้ชิดกับปรากฏการณ์ของการสร้างสภาพแวดล้อม รูปภาพสถาปัตยกรรมส่วนใหญ่วางตัวผู้ชมเป็นถ้ำมองปลด แต่ภาพของ Lambri วางร่างกายในพื้นที่ ภาพของเธอลงทะเบียนเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของเธออยู่ในตำแหน่งตลอดจนการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในแสงและลักษณะทั้งให้ภาพที่กลุ่มของเธอความรู้สึกของกาลเวลาในลักษณะที่เรียกคืน ม.ค. Dibbets ของ "แสงมหาดไทย" การศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอนิวยอร์กเดี่ยว ช่างภาพอิตาลี ลุยซ่า lambri เสนอสี่ปี minisurvey ประกอบด้วยรูปถ่าย 17 เพียงและการควบคุมสถานการณ์ ความสำคัญของการฝึกของเธอ lambri ใช้เวลามากในแต่ละอาคารสมัยใหม่เป็นหลัก ที่พักส่วนตัว ที่เธอถ่าย ถ่ายหลายร้อยภาพแต่เพียงไม่กี่ของเหล่านี้จะเคยพิมพ์และการจัดแสดง , และพวกเขาจะไม่ได้ภาพสถาปัตยกรรมปกติเส้นเลือดดำของ , พูด , Julius Shulman หรูหราภาพกรณีศึกษาบ้านหรือ Candida H ö Fer ก็ส่งไปสำรวจการตกแต่งภายในอันงดงาม ( ทั้งที่อาจจะดูเหมือนชัดเจนตัวอย่างค่ะ ) มีเอกสาร lambri ,บ่อยครั้งที่บุคคลหรือภาพวาดหน้าต่างกระจกผนังม่าน , ทางกาย มากกว่าพาโนรามาร่วมงานอย่างใกล้ชิดกับปรากฏการณ์ของการสร้างสภาพแวดล้อม ภาพถ่ายทางสถาปัตยกรรมมากที่สุดตำแหน่งตัวแสดงเป็นปลดพวกถ้ำมองนะ แต่ lambri ภาพสถานที่ร่างกายในพื้นที่ รูปภาพของเธอลงทะเบียนกะน้อยของเธอในตำแหน่ง รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในแสงและทั้งสองลักษณะให้จัดกลุ่มภาพความรู้สึกของกาลเวลาในลักษณะที่เล่าว่า " แจน dibbets ภายในแสง " การศึกษา