The use of cultural dimensions : Ac

The use of cultural dimensions : According to some authors, the usefulness of the concept of culture to explain cultural differences depends on being able to unpack it and identify its components as “Culture is too global a concept to be meaningful as an explanatory variable”. The use of a limited number of dimensions to compare cultures has anthropological roots. Early scholars in this field argued that cultural diversity results from different answers in different societies to similar universal questions: “the existence of two sexes; the helplessness of infants; the need for satisfaction of the elementary biological requirements such as food, warmth and sex; the presence of individuals of different ages and of differing physical and other capacities” delineated cultural pattern variables or cultural dilemmas that define and categorize cultures: affectivity versus affective neutrality; self-orientation versus collectivity orientation; universalism versus particularism; ascription versus achievement and specificity versus diffuseness. These contributions have influenced modal personality studies, focusing on “to what extent do the patterned conditions of life in a particular society give rise to certain distinctive patterns in the personality of its members?” proposed the terms social character, basic personality structure, and national character. Identifying reliable dimensions to synthesize major distinguishing aspects of culture could be a major contribution to cross-cultural research. They would provide an alternative to conceptualize and measure culture as a complex, multidimensional structure rather than as a simple categorical variable. Nonetheless, using dimensions to capture the multidimensional culture construct has not been without criticism. Namely, this approach has been criticized for its failure to fully capture all relevant aspects of culture: It would be a triumph of parsimony if many diverse cultural differences in decision making could be explained in terms of a single cultural disposition, such as individualism collectivism. For this reason, the dispositional approach has attracted many advocates. Yet, the existing evidence for the dispositional view falls short While this criticism is valid, the benefits of this approach for international marketing and cross-cultural research outweigh its limitations: The identification of reliable dimensions of cultural variation should help create a nomological framework that is both capable of integrating diverse attitudinal and behavioral empirical phenomena and of providing a basis for hypothesis generation. Additional emic dimensions are probably needed to characterize unique aspects of particular cultures. However, in the interest of parsimony, it is incumbent on the researcher to demonstrate that an apparently emic cultural variation cannot be represented adequately as a point along a universal dimension

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้มิติทางวัฒนธรรม: ตามผู้เขียนบาง ประโยชน์ของแนวคิดของวัฒนธรรมที่อธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมขึ้นอยู่กับความสามารถในการสามารถแยกได้ และระบุส่วนประกอบของ "วัฒนธรรมเป็น แนวคิดสากลเกินไปจะเป็นตัวแปรที่อธิบายความหมาย" การใช้จำนวนของมิติที่จะเปรียบเทียบวัฒนธรรมจำกัดมีรากพัณฑ์ นักวิชาการเริ่มต้นในฟิลด์นี้โต้เถียงว่า ความหลากหลายทางวัฒนธรรมผลจากคำตอบที่แตกต่างกันในสังคมแตกต่างกันถามเหมือนสากล: "การมีอยู่ของเพศที่สอง helplessness ของทารก ต้องการความพึงพอใจของความต้องการทางชีวภาพระดับประถมเช่นอาหาร อบอุ่น และ เพศ สถานะของบุคคลวัยต่าง ๆ และแตกต่างกันทางกายภาพและอื่น ๆ กำลัง" delineated ตัวแปรรูปแบบวัฒนธรรมหรือวัฒนธรรม dilemmas ที่กำหนด และแบ่งประเภทวัฒนธรรม: มีผลกระทบของเมื่อเทียบกับความเป็นกลางผล วางตนเองเทียบกับ collectivity แนว ลัทธิกับ particularism ascription เมื่อเทียบกับความสำเร็จและ specificity กับ diffuseness ผลงานเหล่านี้ได้รับอิทธิพลการศึกษาบุคลิกภาพแบบโมดอล เน้น "ใดทำเงื่อนไขของชีวิตในสังคมหนึ่ง ๆ มีลวดลายให้ขึ้นบางรูปแบบที่โดดเด่นในบุคลิกภาพของสมาชิก" เสนอเงื่อนไขสังคมอักขระ โครงสร้างพื้นฐานบุคลิกภาพ และอักขระแห่งชาติ ระบุมิติที่เชื่อถือได้สังเคราะห์ประเด็นแตกต่างที่สำคัญของวัฒนธรรมอาจเป็นส่วนใหญ่การวิจัยข้ามวัฒนธรรม พวกเขาจะมีทางเลือก conceptualize และวัดวัฒนธรรม เป็นโครงสร้างซับซ้อน หลายมิติไม่ ใช่ เป็นตัวแปรที่แตกง่าย กระนั้น ใช้มิติจับโครงสร้างหลายมิติวัฒนธรรมไม่ได้โดยไม่ต้องวิจารณ์ คือ วิธีการนี้ได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในความล้มเหลวของการจับภาพทุกด้านที่เกี่ยวข้องของวัฒนธรรมอย่างเต็ม: มันจะเป็นชัยชนะของ parsimony ถ้าแตกต่างทางวัฒนธรรมมีความหลากหลายมากในการตัดสินใจที่สามารถอธิบายในที่เดียววัฒนธรรมครอบครอง เช่น collectivism ปัจเจก ด้วยเหตุนี้ วิธีการโอนการครอบครองได้ดึงดูดมากสนับสนุน ยัง หลักฐานที่มีอยู่สำหรับมุมมองการโอนการครอบครองตกสั้นขณะนี้วิจารณ์ถูกต้อง ประโยชน์ของวิธีการนี้สำหรับการตลาดระหว่างประเทศ และวัฒนธรรมวิจัยเกินข้อจำกัดของ: การระบุของมิติความน่าเชื่อถือของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมจะช่วยสร้างกรอบงาน nomological ที่มีทั้งความสามารถในการรวมหลากหลาย attitudinal และพฤติกรรมรวมปรากฏการณ์ และให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับการสร้างสมมติฐาน Emic มิติเพิ่มเติมอาจจำเป็นต้องกำหนดลักษณะเฉพาะด้านวัฒนธรรมเฉพาะ อย่างไรก็ตาม in the interest of parsimony เป็น incumbent บนนักวิจัยแสดงให้เห็นถึงว่า ไม่สามารถแสดงรูปแบบวัฒนธรรมที่เห็นได้ชัดว่า emic อย่างเพียงพอเป็นจุดตามมิติสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้มิติทางวัฒนธรรม: ตามที่ผู้เขียนบางประโยชน์ของแนวคิดของวัฒนธรรมที่จะอธิบายถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่ขึ้นอยู่กับความสามารถในการแกะมันและระบุส่วนประกอบของเป็น "วัฒนธรรมเป็นโลกเกินไปแนวคิดจะมีความหมายเป็นตัวแปรอธิบาย" การใช้ในจำนวนที่ จำกัด ขนาดเพื่อเปรียบเทียบวัฒนธรรมที่มีรากมานุษยวิทยา นักวิชาการในช่วงต้นฟิลด์นี้ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าผลความหลากหลายทางวัฒนธรรมจากคำตอบที่แตกต่างกันในสังคมที่แตกต่างกันคำถามสากลที่คล้ายกัน: "การดำรงอยู่ของสองเพศ; หนทางของทารก; จำเป็นที่จะต้องพึงพอใจของความต้องการทางชีวภาพระดับประถมศึกษาเช่นอาหารความอบอุ่นและเพศ; การปรากฏตัวของบุคคลทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกันและแตกต่างกันของความสามารถทางกายภาพและอื่น ๆ "คดีตัวแปรรูปแบบวัฒนธรรมหรือประเด็นขัดแย้งทางวัฒนธรรมที่กำหนดและจัดหมวดหมู่วัฒนธรรม: affectivity เมื่อเทียบกับความเป็นกลางอารมณ์; การวางแนวทางตัวเองเมื่อเทียบกับการวางแนวทาง collectivity; เมื่อเทียบกับสากล particularism; ลงความเห็นเมื่อเทียบกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความจำเพาะกับ diffuseness การมีส่วนร่วมเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการศึกษาบุคลิกภาพกิริยามุ่งเน้นไปที่ "สิ่งที่ขอบเขตไม่เงื่อนไขลวดลายของชีวิตในสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อให้เกิดรูปแบบที่โดดเด่นบางอย่างในบุคลิกภาพของสมาชิกได้หรือไม่" ที่นำเสนอแง่ตัวละครสังคมบุคลิกภาพโครงสร้างพื้นฐานและระดับชาติ ตัวอักษร ระบุขนาดที่เชื่อถือได้ในการสังเคราะห์แง่มุมที่แตกต่างที่สำคัญของวัฒนธรรมที่อาจจะมีส่วนร่วมสำคัญในการวิจัยข้ามวัฒนธรรม พวกเขาจะให้ทางเลือกในการสร้างวัดวัฒนธรรมที่ซับซ้อนโครงสร้างหลายมิติมากกว่าที่จะเป็นตัวแปรเด็ดขาดง่าย อย่างไรก็ตามการใช้มิติในการจับภาพการสร้างวัฒนธรรมหลายมิติยังไม่ได้รับโดยไม่ต้องวิจารณ์ คือวิธีการนี​​้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ความล้มเหลวในการจับภาพได้อย่างเต็มที่ทุกด้านที่เกี่ยวข้องของวัฒนธรรม: มันจะเป็นชัยชนะของความประหยัดถ้าความแตกต่างทางวัฒนธรรมมากมายหลากหลายในการตัดสินใจสามารถอธิบายได้ในแง่ของการจัดการทางวัฒนธรรมเดียวเช่นส่วนรวมปัจเจก ด้วยเหตุนี้วิธีการ dispositional ได้ดึงดูดผู้สนับสนุนจำนวนมาก แต่หลักฐานที่มีอยู่สำหรับมุมมอง dispositional ตรงสั้นในขณะที่การวิจารณ์นี้มีผลบังคับใช้ผลประโยชน์ของว​​ิธีการสำหรับการตลาดระหว่างประเทศและการวิจัยข้ามวัฒนธรรมนี้มีค่าเกินข้อ จำกัด ของมัน: บัตรประจำตัวของขนาดที่เชื่อถือได้ของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมที่ควรจะช่วยในการสร้างกรอบ nomological ที่เป็น ทั้งสามารถในการบูรณาปรากฏการณ์เชิงประจักษ์เจตคติและพฤติกรรมที่หลากหลายและการให้บริการพื้นฐานสำหรับการสร้างสมมติฐาน ขนาด Emic เพิ่มเติมอาจจะมีความจำเป็นที่จะอธิบายลักษณะเป็นเอกลักษณ์ของว​​ัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตามในความสนใจของความประหยัดก็เป็นหน้าที่ในการวิจัยแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม Emic เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถเป็นตัวแทนอย่างเพียงพอเป็นจุดพร้อมมิติสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้มิติทางวัฒนธรรม : จากผู้เขียนบางราย ประโยชน์ของแนวคิดของวัฒนธรรมที่จะอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมขึ้นอยู่กับความสามารถของมันและระบุส่วนประกอบของ " วัฒนธรรมทั่วโลกด้วยแนวคิดที่จะมีความหมายเป็นตัวแปร " อธิบาย . การใช้จำนวน จำกัด ของขนาดเปรียบเทียบวัฒนธรรมมีรากทางมานุษยวิทยานักวิชาการก่อนในฟิลด์นี้แย้งว่า ความหลากหลายทางวัฒนธรรม ผลจากคำตอบที่แตกต่างกันในที่แตกต่างกัน สังคมคำถามสากลที่คล้ายกัน : " การดำรงอยู่ของทั้งสองเพศ ส่วนดวงของทารก ; ความต้องการความพึงพอใจของความต้องการทางชีวภาพเบื้องต้น เช่น อาหาร ความอบอุ่นและเพศการแสดงตนของบุคคลทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกันและแตกต่างทางกายภาพและความสามารถอื่น ๆ " อธิบายวัฒนธรรมรูปแบบตัวแปรหรือขัดแย้งทางวัฒนธรรมที่กำหนดและจัดหมวดหมู่ วัฒนธรรม : กระทบกับอารมณ์ตนเองกับความเป็นกลาง การปฐมนิเทศการปฐมนิเทศกลุ่ม ; universalism และทำให้เฉพาะเจาะจง ; ascription กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และมีความจำเพาะกับการกระจัดกระจาย .ผลงานเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการศึกษาบุคลิกภาพแบบ เน้น " สิ่งที่ขอบเขตทำลวดลายเงื่อนไขของชีวิตในสังคม โดยเฉพาะก่อให้เกิดลวดลายที่โดดเด่นบางอย่างในบุคลิกภาพของสมาชิก ? " เสนอเงื่อนไขทางสังคมลักษณะโครงสร้างบุคลิกภาพพื้นฐาน และตัวละครแห่งชาติการระบุขนาดที่เชื่อถือได้เพื่อสังเคราะห์สาขาแยกด้านของวัฒนธรรมสามารถเป็นส่วนร่วมที่สำคัญในการวิจัยข้ามวัฒนธรรม พวกเขาจะให้เลือกที่จะคิดและวัดเป็นวัฒนธรรมที่ซับซ้อนหลายมิติโครงสร้างมากกว่าตัวแปรเชิงกลุ่มง่าย อย่างไรก็ตามการใช้มิติวัฒนธรรมสร้างการจับภาพหลายมิติได้โดยไม่ต้องวิจารณ์ คือ วิธีการนี้ได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ความล้มเหลวของด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง พร้อมจับวัฒนธรรม : มันเป็นชัยชนะของความตระหนี่ หากมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่หลากหลายในการตัดสินใจสามารถอธิบายได้ในแง่ของการจัดการวัฒนธรรมเดียว เช่น รัฐ collectivism .ด้วยเหตุนี้ วิธีการ dispositional ได้ดึงดูดมากสนับสนุน . แต่หลักฐานที่มีอยู่สำหรับมุมมอง dispositional สั้นลงในขณะที่การวิจารณ์นี้ถูกต้อง ประโยชน์ของวิธีการนี้เพื่อการตลาดระหว่างประเทศและการวิจัยข้ามวัฒนธรรมและมีข้อจำกัดของมันกำหนดขนาดของความน่าเชื่อถือของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมจะช่วยสร้างกรอบ nomological ที่มีทั้งความสามารถในการบูรณาการหลากหลายทัศนคติพฤติกรรมและปรากฏการณ์เชิงประจักษ์ และให้พื้นฐานสำหรับการสร้างสมมติฐาน ขนาดเรียนเพิ่มเติมอาจจะต้องอธิบายลักษณะพิเศษของวัฒนธรรมโดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม ในความสนใจของความตระหนี่ ,มันเป็นหน้าที่ที่นักวิจัยแสดงให้เห็นว่าไม่ได้การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมและเห็นได้ชัดว่าเป็นตัวแทนอย่างเพียงพอ เป็นจุดตามมิติ

สากล