Even though autonomic dysreflexia p

Even though autonomic dysreflexia prevalence is
not very high in patients with spinal cord injury,
it is stated that symptoms of autonomic
dysreflexia are observed in about % 50-70 of
patients with injuries in T6 and above.
Nevertheless, patient records indicate a much
lower ratio (Bycraft, Shergill, Choong et.al. ,
2005). Lindan et.al. (1980) have carried out a
study in which they have observed the
development of autonomic dysreflexia in 48 % of
the 213 patients who were accepted to spinal cord
trauma center with complete spinal cord injury in
T6 or above. Autonomic dysreflexis is observed
more frequently in tetraplegic patients in
comparison with paraplegic patients and in
patients with complete spinarl cord injury in
comparison with patients with incomplete spinal
cord injury (Helkowski, Ditunno ve Boninger,
2003; American Spinal Cord Injury Association,
2000). Even though autonomic dysreflexia is
observed more in people with spinal cord injury,
it can be observed more frequently in people who
have undergone spinal surgery above T6 or those

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าจะชุก dysreflexia อัตโนมัติไม่สูงมากในผู้ป่วยบาดเจ็บไขสันหลังมันระบุว่า อาการของอัตโนมัติมีปฏิบัติใน dysreflexia เกี่ยวกับ 50-70% ของผู้ป่วยที่ มีอาการบาดเจ็บ ใน T6 และเหนืออย่างไรก็ตาม เวชระเบียนระบุมากอัตราส่วนล่าง (Bycraft, Shergill ชู et.al.,2005) . Lindan et.al (1980) ได้ดำเนินการเรียนในที่ที่พวกเขาได้ปฏิบัติการการพัฒนา dysreflexia อัตโนมัติ 48% ของผู้ป่วยที่ได้รับการยอมรับสันหลัง 213ศูนย์อุบัติเหตุ มีบาดเจ็บสันหลังสมบูรณ์T6 ขึ้นไป เป็นที่สังเกต dysreflexis อัตโนมัติบ่อยในผู้ป่วย tetraplegicเปรียบเทียบ กับผู้ป่วย paraplegic และในผู้ป่วยที่ มีบาดเจ็บสายสมบูรณ์ spinarlเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่ไขสันหลังที่ไม่สมบูรณ์สายไฟได้รับบาดเจ็บ (Helkowski, ve Ditunno Boninger2003 สมาคมอเมริกันสันหลังบาดเจ็บ2000) . แม้ว่าจะอัตโนมัติ dysreflexiaสังเกตเพิ่มเติมในผู้บาดเจ็บไขสันหลังมันจะสังเกตได้บ่อยในคนที่มีผ่าตัดกระดูกสันหลังเหนือ T6 หรือผู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าความชุก dysreflexia อัตโนมัติคือ
ไม่สูงมากในผู้ป่วยที่มีอาการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง
จะมีการระบุว่าอาการของระบบประสาทส่วนกลาง
dysreflexia จะสังเกตเห็นในประมาณ 50-70% ของ
ผู้ป่วยที่มีอาการบาดเจ็บใน T6 และเหนือ.
อย่างไรก็ตามระเบียนของผู้ป่วยแสดงให้เห็นมาก
อัตราส่วนที่ต่ำกว่า (Bycraft, Shergill, Choong et.al. ,
2005) Lindan et.al. (1980) ได้ดำเนิน
การศึกษาในการที่พวกเขาได้สังเกตเห็น
การพัฒนาของ dysreflexia อัตโนมัติใน 48% ของ
ผู้ป่วย 213 คนที่ได้รับการยอมรับที่จะไขสันหลัง
ศูนย์การบาดเจ็บด้วยอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังสายสมบูรณ์ใน
T6 หรือสูงกว่า dysreflexis อัตโนมัติเป็นที่สังเกต
บ่อยครั้งมากขึ้นในผู้ป่วย tetraplegic ใน
การเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่เป็นโรคอัมพาตขาและใน
ผู้ป่วยที่มีสายการบาดเจ็บ spinarl สมบูรณ์ใน
การเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่มีกระดูกสันหลังที่ไม่สมบูรณ์
สายการบาดเจ็บ (Helkowski, Ditunno ได้ Boninger,
2003 อเมริกันสมาคมไขสันหลังบาดเจ็บ
2000) แม้ว่า dysreflexia อัตโนมัติจะ
สังเกตเห็นมากขึ้นในผู้ที่มีอาการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง
จะสามารถสังเกตเห็นบ่อยครั้งมากขึ้นในคนที่
ได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลังข้างต้น T6 หรือผู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่ามี dysreflexia ชุกไม่สูงมาก ในผู้ป่วยบาดเจ็บไขสันหลังมันเป็นกล่าวว่าอาการของระบบประสาทอัตโนมัติdysreflexia สังเกตประมาณ 50-70 % ของผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บใน T6 และข้างต้นอย่างไรก็ตาม ระเบียนผู้ป่วยพบมากอัตราส่วนลด ( bycraft shergill ชุง , ผู้ร่วมงาน ,2005 ) lindan ผู้ร่วมงาน ( 1980 ) ได้ดำเนินการ ออกการศึกษาที่พวกเขาได้สังเกตการพัฒนาความสามารถใน dysreflexia 48 เปอร์เซ็นต์ผู้ป่วยที่ได้รับการยอมรับจาก 213 ไขสันหลังศูนย์อุบัติเหตุบาดเจ็บไขสันหลังที่สมบูรณ์ในT6 ขึ้นไป dysreflexis เป็นที่สังเกตของระบบประสาทอัตโนมัติบ่อยในผู้ป่วย tetraplegic ในเปรียบเทียบกับผู้ป่วยอัมพาตท่อนล่าง และในผู้ป่วยบาดเจ็บไขสันหลัง spinarl สมบูรณ์ในเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่มีกระดูกสันหลังไม่สมบูรณ์การบาดเจ็บที่ไขสันหลัง ( helkowski ditunno ได้ boninger , ,2003 ; อเมริกัน บาดเจ็บไขสันหลัง สมาคม2000 ) แม้ว่ามี dysreflexia คือพบมากขึ้นในผู้ที่มีการบาดเจ็บที่ไขสันหลังพบบ่อยในคนที่ได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลัง T6 หรือข้างต้น