The value of thinking in terms of l

The value of thinking in terms of levels of abstraction has been suggested by Gibson and Horvath (1983; Horvath and Gibson, 1984). Interested in the character of, and possibilities of change within, the capitalist mode of production, they have recommended the development of concepts at various levels of abstraction, and in a manner already prefigured by Marx. For example, Marx proposed a crucial distinction in levels of abstraction between transhistoric categories (means of production, immediate producers, and so on) and the historic forms assumed by these (capital, wage labor) that are specific to a given mode of production. At a still lower level of abstraction there are particular social formations (for instance, the contemporary South African social formation), which are structures of social relations specific to particular times and particular geographical areas (at various scales). The contribution of Gibson and Horvath is to propose an intermediate level of abstraction between ‘mode of production’ and ‘social formation’, a level at which one can identify what they call sub-modes of production. Within capitalism they identify four sub-modes: transitional, competitive, monopoly, and global. Although one can quarrel with the details the essential character of their method is clear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าของความคิดในระดับของ abstraction ได้ถูกแนะนำ โดยกิบสันและ Horvath (1983 Horvath และกิบสัน 1984) สนใจของ และโอกาสของการเปลี่ยนแปลงภายใน วิธีการผลิตทุน พวกเขาได้แนะนำการพัฒนาแนวคิดในระดับต่าง ๆ ของ abstraction และ ในลักษณะที่ prefigured แล้ว โดย Marx ตัวอย่าง Marx เสนอความแตกต่างสำคัญในระดับของ abstraction ระหว่างประเภท transhistoric (วิธีการผลิต ผู้ผลิตทันที และอื่น ๆ) และแบบฟอร์มประวัติศาสตร์สันนิษฐาน โดยเหล่านี้ (ทุน ค่าจ้างแรงงาน) ที่มีเฉพาะการกำหนดวิธีการผลิต ที่ abstraction ระดับล่างยังคง มีการก่อตัวทางสังคม (ตัวอย่าง สมัยแอฟริกาสังคมก่อตัว), ซึ่งเป็นโครงสร้างของความสัมพันธ์ทางสังคมที่เฉพาะเวลาเฉพาะและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เฉพาะ (ในระดับต่าง ๆ) สัดส่วนของกิบสันและ Horvath จะนำเสนอเป็นระดับปานกลางของ abstraction ระหว่าง 'โหมดการผลิต' และ 'สังคมก่อ' ระดับที่ซึ่งสามารถระบุสิ่งที่พวกเขาเรียกโหมดย่อยของการผลิต ภายในทุนนิยม พวกเขาระบุโหมดย่อย 4: อีกรายการ แข่งขัน ผูกขาด และระดับโลก แม้ว่าหนึ่งสามารถทะเลาะกับรายละเอียด ตัวละครสำคัญของวิธีการได้ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าของความคิดในแง่ของระดับของนามธรรมที่ได้รับการแนะนำโดยกิบสันและ Horvath (1983; Horvath และกิบสัน, 1984) สนใจในตัวของและเป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงภายในที่ทุนนิยมของการผลิตที่พวกเขาได้แนะนำการพัฒนาแนวความคิดในระดับต่างๆของนามธรรมและในลักษณะที่เกริ่นไว้ล่วงหน้าแล้วโดยมาร์กซ์ ตัวอย่างเช่นมาร์กซ์ที่นำเสนอความแตกต่างที่สำคัญในระดับของนามธรรมระหว่างประเภท transhistoric (วิธีการผลิตผลิตทันทีและอื่น ๆ ) และรูปแบบทางประวัติศาสตร์สันนิษฐานโดยเหล่านี้ (ทุนแรงงานค่าจ้าง) ที่มีเฉพาะในโหมดที่กำหนดของการผลิต ในระดับที่ยังคงต่ำของนามธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการก่อตัวทางสังคม (เช่นการสร้างแอฟริกาใต้ร่วมสมัยทางสังคม) ซึ่งมีโครงสร้างของความสัมพันธ์ทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเวลาและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง (ในระดับต่างๆ) จะมี มีส่วนร่วมของกิบสันและ Horvath คือการเสนอระดับกลางของนามธรรมระหว่างโหมดของการผลิต 'และ' การพัฒนาสังคมในระดับที่หนึ่งสามารถระบุสิ่งที่พวกเขาเรียกโหมดย่อยของการผลิต ภายในระบบทุนนิยมพวกเขาระบุสี่โหมดย่อยเฉพาะกาลในการแข่งขันการผูกขาดและระดับโลก แม้ว่าหนึ่งสามารถทะเลาะกับรายละเอียดของตัวละครที่สำคัญของวิธีการของพวกเขาเป็นที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณค่าของการคิดในแง่ของระดับของนามธรรมได้รับการแนะนำโดย กิ๊บสัน และ ฮอร์วาธ ( 2526 ; ฮอร์วาธ และ กิ๊บสัน , 1984 ) สนใจในตัวละคร และความเป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงภายในโหมดทุนนิยมของการผลิต พวกเขาได้แนะนำการพัฒนาแนวความคิดในระดับต่าง ๆในลักษณะของนามธรรม และ prefigured เรียบร้อยแล้ว โดย มาร์ค ตัวอย่างเช่นมาร์กซ์เสนอความแตกต่างที่สำคัญในระดับที่เป็นนามธรรมระหว่างประเภท transhistoric ( หมายถึงการผลิต ปัจจุบันผู้ผลิต , และอื่น ๆ ) และรูปแบบทางประวัติศาสตร์สันนิษฐานโดยเหล่านี้ ( ทุนค่าจ้างแรงงาน ) ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อให้โหมดของการผลิต ในระดับที่ยังลดลงเป็นนามธรรมมีการก่อตัวของสังคมโดยเฉพาะ ( เช่นในปัจจุบันแอฟริกาใต้การพัฒนาสังคม ) ซึ่งเป็นโครงสร้างของความสัมพันธ์เฉพาะครั้งเฉพาะและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เฉพาะสังคม ( ในระดับต่างๆ ) ผลงานของ กิ๊บสัน และ ฮอร์วาธ คือการนำเสนอระดับกลางของ abstraction ระหว่างโหมด ' การผลิต ' และ ' การสร้างสังคม ระดับที่หนึ่งที่สามารถระบุสิ่งที่พวกเขาเรียกย่อยโหมดของการผลิตในระบบทุนนิยม พวกเขาระบุสี่โหมดย่อย : เฉพาะกาล แข่งขัน ผูกขาด และทั่วโลก แม้ว่าหนึ่งสามารถโต้เถียงกับรายละเอียดตัวละครสำคัญของวิธีการของพวกเขาชัดเจน