5. ConclusionsIn this paper, three

5. Conclusions
In this paper, three rainfall regimes were classified from 152 events
using K-means clustering based on rainfall depth, max-30 min intensity
and duration. Rainfall Regime I causes the greatest proportion of accumulated
runoff and soil loss. The values of the mean runoff coefficient
and the mean sediment load of the different rainfall regimes were
as follows: Rainfall Regime II> Rainfall Regime I> Rainfall Regime
III. A shift from paddy fields and cropland to forest and orchards in
the Wangjiaqiao watershed is the most important land use change
between the years 1995 and 2004. The results indicated that the runoff
and soil losses of different land uses (land uses before and after 2000)
varied greatly under the different rainfall regimes. Apparently, the overall
impact of the land use changes in the study period was considerably
decreased runoff and soil loss in the Wangjiaqiao watershed. The different
rainfall regimes are decisive for the sensitivity of this decrease. Runoff
caused by the storms of large rainfall depths, mainly under Rainfall
Regimes I and II, are more strongly influenced by land surface conditions
than floods caused by precipitation with lower rainfall depths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. สรุป
ในบทความนี้สามระบอบการปกครองที่ถูกจัดให้ปริมาณน้ำฝนจาก 152 เหตุการณ์
โดยใช้ K-วิธีการจัดกลุ่มขึ้นอยู่กับความลึกของปริมาณน้ำฝนสูงสุด 30 นาทีความรุนแรง
และระยะเวลา ระบอบการปกครองที่ทำให้เกิดปริมาณน้ำฝนผมสัดส่วนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสะสม
ที่ไหลบ่าและการสูญเสียดิน ค่าเฉลี่ยค่าสัมประสิทธิ์การไหลบ่า
และหมายถึงตะกอนของระบอบปริมาณน้ำฝนที่แตกต่างกันมี
ดังนี้ระบอบการปกครองฝน II> ฝนระบอบ I> ฝนระบอบการปกครอง
ที่สาม เปลี่ยนจากนาข้าวและ cropland ป่าและสวนผลไม้ใน
ลุ่มน้ำ Wangjiaqiao เป็นดินแดนที่สำคัญที่สุดการเปลี่ยนแปลงการใช้
ระหว่างปี 1995 และ 2004 ผลการศึกษาพบว่าการไหลบ่าของ
การสูญเสียดินและการใช้ที่ดินที่แตกต่างกัน (ที่ดินใช้ก่อนและหลัง 2000)
ที่แตกต่างกันอย่างมากภายใต้ระบอบการปกครองที่แตกต่างกันปริมาณน้ำฝน เห็นได้ชัดว่าโดยรวม
ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินในระยะเวลาการศึกษาที่ถูกมาก
ลดลงไหลบ่าและการสูญเสียดินในลุ่มน้ำ Wangjiaqiao ที่แตกต่างกัน
มีความเข้มข้นของปริมาณน้ำฝนที่เด็ดขาดเพื่อความไวของการลดลงนี้ ไหลบ่า
เกิดจากพายุของความลึกปริมาณน้ำฝนที่มีขนาดใหญ่ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้สายฝน
ระบอบ I และ II, ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากสภาพผิวดิน
กว่าน้ำท่วมที่เกิดจากฝนที่มีปริมาณน้ำฝนต่ำกว่าระดับความลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . สรุป
ในกระดาษนี้สามฝนระบบจำแนกจาก 152 เหตุการณ์
ใช้ k-means การจัดกลุ่มตามความลึก ปริมาณฝน max-30 มินเข้ม
และระยะเวลา ระบบการปกครองผมทำให้สัดส่วนยิ่งใหญ่ ปริมาณน้ำฝนสะสม
ไหลบ่าและการสูญเสียดิน ค่าของค่าเฉลี่ยสัมประสิทธิ์น้ำท่า
และตะกอนของระบบน้ำฝนโหลดต่างกัน
ดังนี้ฝนฝน 2 > > ระบอบการปกครองระบอบการปกครอง
III ฝนเปลี่ยนจากนาข้าวและสวนผลไม้ในพื้นที่ cropland
ลุ่มน้ำ wangjiaqiao คือสิ่งสำคัญที่สุดของการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดิน
ระหว่างปี 1995 และ 2004 ผลการศึกษา พบว่า การสูญเสียดินและน้ำไหลบ่า
ของความแตกต่างของการใช้ที่ดิน ( ที่ดินใช้ก่อนและหลัง 2000 )
หลากหลายอย่างมากภายใต้ระบอบปริมาณน้ำฝนที่แตกต่างกัน เห็นได้ชัดว่าผลกระทบโดยรวมของการใช้ประโยชน์ที่ดิน
การเปลี่ยนแปลงในช่วงระยะเวลาที่ศึกษามีปริมาณน้ำท่ามาก
และการสูญเสียดินในพื้นที่ลุ่มน้ำ wangjiaqiao . ใต้ฝนแตกต่างกัน
เป็นเด็ดขาดสำหรับความไวของการลดลงนี้ น้ำท่า
ที่เกิดจากพายุของความลึกน้ำฝนขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้ฝน
b I และ II เป็นอิทธิพลอย่างมากโดยเงื่อนไข
ผิวดินว่าน้ำท่วมเกิดจากฝนกับความลึกฝนลดลง