When I was young, most people thoug

When I was young, most people thought that girls didn't need a real education. I was taught the basics, of course, but a lot of my education was about things like how to be a good housewife, or how to be polite. But I loved literature and writing stories, and I used to dream of going to university and becoming a professional writer. I used to write constantly – stories, poems, and I wrote in my diary every day. It was my father who realized that I wanted to do something different. He read my stories and poems, and said it would be good for me to do more studying. That changed my life, and I would never have gone to university and had a career without his support.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนเด็ก ๆ คนส่วนใหญ่คิดว่า ผู้หญิงไม่จำเป็นการศึกษาที่แท้จริง ฉันถูกสอนพื้นฐาน แน่นอน แต่จำนวนมากของการศึกษาของฉันเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นวิธีการที่จะเป็นแม่บ้านดี หรือวิธีการที่สุภาพ แต่ชอบเขียนเรื่องราวและวรรณคดี และผมเคยฝันจะไปมหาวิทยาลัย และจะ เป็นนักเขียนมืออาชีพ เคยเขียนเรื่อง บทกวี ตลอดเวลา – และผมเขียนในไดอารี่ของฉันทุกวัน พ่อที่รู้ว่า ผมอยากจะทำอะไรที่แตกต่างกันได้ เขาอ่านบทกวีและเรื่องราวของฉัน และกล่าวว่า มันจะดีสำหรับผมที่จะทำการศึกษาเพิ่มเติม ที่เปลี่ยนชีวิตของฉัน และฉันจะไม่เคยได้ไปมหาวิทยาลัย และมีอาชีพไม่สนับสนุนเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเป็นเด็กคนส่วนใหญ่คิดว่าสาว ๆ ไม่จำเป็นต้องมีการศึกษาจริง ฉันถูกสอนพื้นฐานของหลักสูตร แต่มากของการศึกษาของฉันเป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องการวิธีการที่จะเป็นแม่บ้านที่ดีหรือวิธีการที่จะสุภาพ แต่ฉันรักวรรณกรรมและการเขียนเรื่องราวและผมเคยฝันที่จะไปมหาวิทยาลัยและกลายเป็นนักเขียนมืออาชีพ ผมใช้ในการเขียนอย่างต่อเนื่อง - บันทึกบทกวีและผมเขียนไว้ในไดอารี่ของฉันทุกวัน มันเป็นพ่อของฉันที่รู้ว่าผมอยากจะทำอะไรที่แตกต่างกัน เขาอ่านเรื่องราวและบทกวีของฉันและบอกว่ามันจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับผมที่จะทำอะไรได้มากกว่าการศึกษา ที่เปลี่ยนชีวิตของฉันและฉันจะไม่ได้ไปมหาวิทยาลัยและมีอาชีพโดยการสนับสนุนของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนเด็กๆ คนส่วนใหญ่คิดว่า ผู้หญิงไม่ได้ต้องการการศึกษาที่แท้จริง ฉันได้รับการสอนพื้นฐานของหลักสูตร แต่มากของการศึกษาเกี่ยวกับเรื่องการเป็นแม่บ้านที่ดี หรืออย่างไร อย่างสุภาพ แต่ฉันรักวรรณกรรมและเขียนเรื่องราว และผมเคยฝันจะไปมหาวิทยาลัย และเป็นนักเขียนมืออาชีพ ผมเคยเขียนเรื่องราวตลอดเวลา และ บทกวี ผมเขียนไดอารี่ทุกวัน คุณพ่อของฉันเป็นคนที่ตระหนักว่าฉันต้องการทำบางสิ่งที่แตกต่างกัน เขาได้อ่านเรื่องสั้น และบทกวี และบอกว่ามันจะดีต่อฉันมากกว่าการเรียน ที่เปลี่ยนชีวิตของฉัน และฉันก็ไม่เคยไปมหาวิทยาลัยและได้งานโดยการสนับสนุนของเขา