The permission prompt shows the nam

The permission prompt shows the name of the app but not the
origin of the request (e.g., “Can TestApp use your location?”). This
does not affect native objects managed by Windows Runtime because
they are not visible to remote Web code, but it affects the
W3C geolocation API which is exposed to Web code by Windows.
If an internal application page requests access to the geolocation
object and the user approves, all third-party Web content included
in this app will implicitly get access to geolocation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พร้อมรับสิทธิ์แสดงชื่อของแอพ แต่ไม่ให้จุดเริ่มต้นของการร้องขอ (เช่น, "สามารถ TestApp ใช้ตำแหน่งของ") นี้ไม่มีผลต่อวัตถุดั้งเดิมที่จัดการ โดย Windows รันไทม์เนื่องจากจะมองไม่เห็นรหัสเว็บระยะไกล แต่มันมีผลต่อการW3C geolocation API ซึ่งสัมผัสกับเว็บรหัส โดย Windowsถ้าเพจที่มีภายในโปรแกรมประยุกต์ที่ร้องขอเข้าถึงพิกัดวัตถุและผู้อนุมัติ เนื้อหาเว็บอื่น ๆ ทั้งหมดที่รวมอยู่ใน app นี้จะนัยได้ถึงพิกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พรอมต์ได้รับอนุญาตจะแสดงชื่อของ app แต่ไม่ที่
ต้นกำเนิดของการร้องขอ (เช่น "TestApp สามารถใช้สถานที่ของคุณ?") นี้
ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อวัตถุพื้นเมืองที่มีการจัดการโดย Windows Runtime เพราะ
พวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นรหัสเว็บระยะไกล แต่มันมีผลต่อ
API ตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ของ W3C ซึ่งมีการสัมผัสกับรหัสเว็บโดย Windows.
ถ้าหน้าการประยุกต์ใช้ภายในร้องขอการเข้าถึงตำแหน่งทางภูมิศาสตร์
วัตถุและผู้ใช้ อนุมัติทุกเนื้อหาของเว็บของบุคคลที่สามรวม
ใน app นี้โดยปริยายจะได้รับการเข้าถึงตำแหน่งทางภูมิศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุญาตให้แสดงชื่อของ app แต่ไม่มีต้นกำเนิดของการร้องขอ ( เช่น " สามารถ testapp ใช้สถานที่ของคุณ ? " ) นี้ไม่มีผลต่อพื้นเมืองวัตถุการจัดการโดย Windows Runtime เพราะพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นรหัสเว็บระยะไกล แต่มันมีผลW3C Geolocation API ซึ่งเปิดรับเว็บรหัส โดย Windowsถ้าการขอเข้าถึง Geolocation หน้าภายในวัตถุและผู้ใช้อนุญาต เนื้อหาทั้งหมดของเว็บรวมใน app นี้จะโดยปริยายเข้าถึง Geolocation .