In 1971, Deci (1971) argued that so

In 1971, Deci (1971) argued that some activities provide their
own inherent reward, so motivation for these activities is not
dependent on external rewards. In line with White (1959), Deci
referred to such activities as intrinsically motivated and raised the
question of how extrinsic rewards would affect people's intrinsic
motivation for these activities. Research reported in that and subsequent
papers (Deci, 1971, 1972a, 1972b) revealed that tangible
rewards (viz., money) could undermine college students' intrinsic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1971, Deci (1971) โต้เถียงว่า กิจกรรมบางอย่างให้พวกเขาเองโดยธรรมชาติสะสม ดังนั้นแรงจูงใจสำหรับกิจกรรมเหล่านี้ขึ้นอยู่กับผลตอบแทนภายนอก กับสีขาว (1959), Deciเรียกว่ากิจกรรมดังกล่าวเป็นแรงจูงใจในการทำ และยกตัวคำถามของรางวัลการสึกหรอจะส่งผลกระทบต่อคนของ intrinsicแรงจูงใจกิจกรรมเหล่านี้ รายงานการวิจัยที่ สำคัญในเวลาต่อมาเอกสาร (Deci, 1971, 1972a, 1972b) เปิดเผยว่า มีตัวตนรางวัล (viz., เงิน) สามารถทำลายนักเรียนวิทยาลัย intrinsic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1971 Deci (1971) แย้งว่ากิจกรรมบางอย่างให้พวกเขาได้รับรางวัลโดยธรรมชาติของตัวเองเพื่อสร้างแรงจูงใจในการทำกิจกรรมเหล่านี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลตอบแทนจากภายนอก ในบรรทัดที่มีสีขาว (1959), Deci เรียกว่ากิจกรรมดังกล่าวเป็นแรงจูงใจภายในและยกคำถามของวิธีการผลตอบแทนภายนอกจะส่งผลกระทบที่แท้จริงของผู้คนมีแรงจูงใจในการทำกิจกรรมเหล่านี้ รายงานการวิจัยในการที่และต่อมาเอกสาร (Deci 1971, 1972a, 1972b) เปิดเผยว่าที่จับต้องได้ผลตอบแทน(ได้แก่ . เงิน) อาจส่งผลเสียนักศึกษาที่แท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นในพ.ศ. 2514 ( 1971 ) แย้งว่ากิจกรรมบางอย่างให้พวกเขา
เองรางวัลโดยธรรมชาติ ดังนั้นแรงจูงใจสำหรับกิจกรรมเหล่านี้ไม่ใช่
ขึ้นอยู่กับรางวัลภายนอก ในบรรทัดที่มีสีขาว ( 1959 ) ดังนั้น
หมายถึงกิจกรรมต่างๆ เช่น แรงจูงใจภายใน และยก
คำถามว่าภายนอกจะมีผลต่อประชาชนที่แท้จริงรางวัล
แรงจูงใจในกิจกรรมเหล่านี้ วิจัยรายงานในและต่อมา
เอกสาร ( ดังนั้น , 1971 , 1972a 1972b
, ) เปิดเผยว่า ได้รางวัล ได้แก่ เงินสามารถทำลายนักศึกษาวิทยาลัยภายใน