TF-CBT strategy #1: enhancing safet

TF-CBT strategy #1: enhancing safety early in treatment

From the start of both of the above projects, addressing safety early in treatment was identified as a priority for youth experiencing ongoing traumas by several stakeholders. The first application was to move the enhancing safety component to the start of treatment as depicted in Fig. 2. Therapists begin to implement this component at the outset of treatment by assessing children’s immediate risk for repeated trauma exposure. This can be a daunting and sensitive task. For example, in the CRAFT Project therapists asked mothers each week how much contact youths had with the domestic violence perpetrator during the prior week. A mother might report that the youth had not seen the perpetrator at all during the previous week, but the youth might mention during his individual session that the family was living with the perpetrator. These situations present challenges to safety planning, as well as to maintaining engagement with the mother. The therapist needs to address both the risk posed by the presence of the perpetrator and that posed by the youth’s disclosure (i.e., will the youth face negative consequences for revealing this?) In our jurisdiction (Pennsylvania), domestic violence is not a form of child abuse, so the therapist can assure the mother that she has no negative judgment about the mother in this regard and is only asking in order to engage in appropriate safety planning since this partner previously perpetrated violence in the home. In the Zambia project, addressing safety early in treatment was also seen as critical. As with many low-resource countries, there is usually no mental health infrastructure to afford families’ shelters or protection services. In addition, the situation was complicated by the fact that often the perpetrators were the bread-winners in the family system, and thus represented the livelihood of the family. National counselors followed the same process as described above.
Safety planning in the context of ongoing traumas depends on several factors, including the nature and severity of danger involved in the trauma; the youth’s developmental level and ability to carry out concrete safety plans, the non-offending parent’s availability and ability to serve as a source of safety (e.g., if the mother is the direct victim of domestic violence, she will likely be unable to do so since she will likely be under direct attack when the violence is occurring); and the availability of other individuals who can serve as backup sources of safety for the youth. The therapist must take all of these factors into consideration when helping the youth and mother to develop a feasible safety plan. Younger children are more dependent on adults for protection, and safety plans must take into account individual developmental, cognitive and emotional factors as well as the abilities of the adults to protect the child. In addition to obvious physical factors (young children are not as fast, smart or coordinated as adults and usually cannot escape, elude or call for help), they also may not be capable of fully grasping the reality and implications of the danger. For these children providing a concrete behavioral plan with in-session role play, practice at home, rewards for following the plan and clear consequences for non-compliance, while acknowledging the child’s attachment to the parent, is more effective than trying to use logic to explain the plan to the child. Youth experiencing community violence and their parents may perceive that their entire environment is dangerous and that there is no way to stay safe. Therapists work with these youth and their parents to identify any safe places, people and settings that may exist even within the most dangerous communities. Identifying churches, mosques or faith-based organizations, neighborhood watch organizations, schools, YMCA or other community organizations, relatives’ and neighbors’ apartments or homes where the youth can seek refuge if there is an episode of sudden violence on the way to or from school or in other unexpected situations can help youth and parents recognize that although the danger may be ubiquitous, safety is also available. Youth and parents plan alternative routes to places they might go, with several “safe” places along the way. Therapists may also practice specific safety strategies if the youth were to encounter someone with a weapon (e.g., hiding, lying still) in order to help the youth feel more empowered in these scenarios.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

TF-ชุมชนกลยุทธ์ #1: เพิ่มความปลอดภัยในช่วงการรักษาจากจุดเริ่มต้นของทั้งสองโครงการข้างต้น แก้ปัญหาความปลอดภัยในการรักษาช่วงนั้น identified เป็นสำคัญสำหรับเยาวชนที่ประสบปัญหาอย่างต่อเนื่อง โดยเสียหลาย โปรแกรมประยุกต์ first ถูกย้ายคอมโพเนนต์ความปลอดภัยส่งเสริมไปเริ่มรักษาที่แสดงใน Fig. 2 นักบำบัดเริ่มใช้คอมโพเนนต์นี้ที่มือของการรักษา โดยประเมินเสี่ยงทันทีเด็กแสงบาดเจ็บซ้ำ นี้อาจเป็นงานที่ยุ่งยาก และละเอียดอ่อน ตัวอย่าง ในบำบัดโครงการยาน แม่ถามแต่ละสัปดาห์จำนวนติดต่อเยาวชนมีกับติงสความรุนแรงในครอบครัวในช่วงสัปดาห์ก่อนหน้านี้ แม่อาจรายงานว่า เยาวชนไม่เห็นติงสเลยในช่วงสัปดาห์ก่อนหน้านี้ แต่เยาวชนอาจพูดในระหว่างรอบเวลาแต่ละเขาว่า ครอบครัวอยู่กับติงส สถานการณ์เหล่านี้นำเสนอความท้าทายด้านความปลอดภัยการวางแผน เช่นเป็นการรักษาความผูกพันกับแม่ ผู้บำบัดต้องจัดการความเสี่ยงโดยสถานะของติงสทั้งที่โดยเปิดเผยของเยาวชน (เช่น จะเยาวชนเผชิญผลลบสำหรับการเปิดเผยนี้) ในอำนาจของเรา (เพนซิลวาเนีย), ความรุนแรงในครอบครัวไม่ได้รูปแบบของการละเมิดสิทธิเด็ก เพื่อการบำบัดโรคสามารถมั่นใจแม่ว่า เธอได้พิพากษาไม่ลบเกี่ยวกับแม่ในเรื่องนี้ และเฉพาะการขอให้มีส่วนร่วมในการวางแผนเนื่องจากคู่นี้เคยชินวัตรความรุนแรงในบ้านเพื่อความปลอดภัยที่เหมาะสม ในโครงการแซมเบีย แก้ปัญหาความปลอดภัยในการรักษาช่วงยังเห็นเป็นสำคัญ เป็นประเทศทรัพยากรต่ำ มีเป็นโดยปกติโครงสร้างการจ่ายของครอบครัวที่พักอาศัยหรือบริการป้องกันสุขภาพจิตไม่ นอกจากนี้ สถานการณ์ที่ซับซ้อนความจริงที่ว่า มักจะคนฉ้อฉลก็ได้ขนมปังผู้ชนะในระบบครอบครัว และแสดงการดำรงชีวิตของครอบครัวดังนั้น แห่งชาติปรึกษาตามกระบวนการเดียวกันตามที่อธิบายไว้ข้างต้นในบริบทของปัญหาอย่างต่อเนื่องการวางแผนความปลอดภัยขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ธรรมชาติและความรุนแรงของอันตรายที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ ของเยาวชนระดับพัฒนาและความสามารถในการดำเนินการแผนความปลอดภัยคอนกรีต ไม่โกรธแม่ของความพร้อมใช้งาน และความสามารถในการเป็นแหล่งของความปลอดภัย (เช่น ถ้าแม่เป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัวโดยตรง เธออาจจะไม่ดัง เพราะเธออาจไม่ได้รับภายใต้การโจมตีโดยตรงเมื่อเกิดความรุนแรง), และความพร้อมของบุคคลอื่นที่สามารถทำหน้าที่เป็นแหล่งสำรองของความปลอดภัยสำหรับเยาวชน ผู้บำบัดต้องพิจารณาถึงปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมดเมื่อช่วยเหลือเยาวชนและแม่ต้องจัดทำแผนความปลอดภัยที่เป็นไปได้ เด็กจะเพิ่มเติมขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่สำหรับการป้องกัน และแผนความปลอดภัยต้องพิจารณาบัญชีละพัฒนา รับรู้ และอารมณ์ปัจจัยตลอดจนความสามารถของผู้ใหญ่เพื่อปกป้องเด็ก นอกจากนี้ปัจจัยทางกายภาพชัดเจน (เด็กไม่เป็นเร็ว สมาร์ท หรือประสานเป็นผู้ใหญ่ และมักจะไม่หนี เลี่ยง หรือเรียกขอความช่วยเหลือ), พวกเขายังไม่ได้ความสามารถในการเรียงความเป็นจริงและผลกระทบของอันตรายทั้งหมด เด็ก ๆ เหล่านี้ให้ แผนพฤติกรรมคอนกรีต มีบทบาทในช่วง เล่น ฝึกที่บ้าน รางวัลสำหรับแผนการต่อไปนี้ และล้างต่อไม่ปฏิบัติ ในขณะที่จิตของเด็กแนบกับแม่ มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าพยายามใช้ตรรกะจะอธิบายแผนการให้เด็ก เยาวชนที่ประสบปัญหาความรุนแรงในชุมชนและพ่อแม่อาจสังเกตว่า สภาพแวดล้อมของพวกเขาทั้งหมดเป็นอันตราย และมีวิธีการเซฟ นักบำบัดทำงานกับเยาวชนเหล่านี้และครอบครัวระบุใด ๆ สถานปลอดภัย บุคคล และการตั้งค่าที่อาจมีได้ในชุมชนอันตรายที่สุด ระบุโบสถ์ สุเหร่า หรือองค์กรตามความเชื่อ ย่านดูองค์กร โรงเรียน วายเอ็มซีเอ หรืออื่น ๆ องค์กรชุมชน ของญาติ และของเพื่อนบ้านอพาร์ทเม้นท์ หรือบ้านที่เยาวชนสามารถลี้ภัยถ้ามีตอนมีความรุนแรงอย่างฉับพลันในทาง การ หรือ จากโรงเรียน หรือ ในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดอื่น ๆ สามารถช่วยให้เยาวชน และผู้ปกครองตระหนักว่า แม้อันตรายอาจแพร่หลาย ความปลอดภัยยังมี เยาวชนและผู้ปกครองวางแผนเส้นทางไปยังสถานที่จะไปอยู่ มีหลายสถานที่ "ปลอดภัย" ไปพร้อมกัน นักบำบัดอาจฝึกกลยุทธ์ความปลอดภัย specific ถ้าเยาวชนได้พบคน มีอาวุธ (เช่น การซ่อน การนอนยังคง) เพื่อช่วยให้เยาวชนรู้สึก empowered มากในสถานการณ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์ TF-CBT # 1: เสริมสร้างความปลอดภัยในการรักษาต้นจากจุดเริ่มต้นของทั้งสองโครงการข้างต้นที่อยู่ในช่วงต้นของความปลอดภัยในการรักษาเป็นเอ็ดสายระบุเป็นสำคัญสำหรับเด็กและเยาวชนที่ประสบชอกช้ำอย่างต่อเนื่องโดยหลายผู้มีส่วนได้เสีย การประยุกต์ใช้สายแรกคือการย้ายองค์ประกอบเสริมสร้างความปลอดภัยในการเริ่มต้นของการรักษาเป็นที่ปรากฎในรูป 2. นักเริ่มต้นที่จะใช้องค์ประกอบในตอนแรกของการรักษาโดยการประเมินความเสี่ยงทันทีเด็กนี้สำหรับการเปิดรับบาดเจ็บซ้ำ นี้อาจจะเป็นงานที่น่ากลัวและมีความสำคัญ ยกตัวอย่างเช่นในโครงการบำบัด CRAFT ถามแม่ในแต่ละสัปดาห์ว่าเยาวชนมีมากติดต่อกับผู้กระทำผิดความรุนแรงในประเทศในช่วงสัปดาห์ก่อน แม่อาจรายงานว่าชายหนุ่มไม่เคยเห็นผู้กระทำผิดที่ทุกคนในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่เด็กและเยาวชนอาจจะพูดถึงในช่วงเซสชั่นของแต่ละบุคคลว่าครอบครัวอาศัยอยู่กับผู้กระทำผิด สถานการณ์เหล่านี้ความท้าทายในปัจจุบันกับการวางแผนความปลอดภัยเช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมในการรักษากับแม่ บำบัดความต้องการที่จะอยู่ทั้งความเสี่ยงที่เกิดจากการปรากฏตัวของผู้กระทำผิดและที่เกิดจากการเปิดเผยของเยาวชน (เช่นจะผลกระทบเชิงลบใบหน้าเยาวชนสำหรับการเปิดเผยนี้คืออะไร) ในเขตอำนาจของเรา (เพนซิล), ความรุนแรงในครอบครัวไม่ได้เป็นรูปแบบของ การล่วงละเมิดเด็กเพื่อบำบัดสามารถมั่นใจแม่ว่าเธอไม่มีการตัดสินเชิงลบเกี่ยวกับแม่ในเรื่องนี้และเป็นเพียงการถามเพื่อที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนความปลอดภัยที่เหมาะสมตั้งแต่พันธมิตรนี้ปั่นหัวก่อนหน้านี้ความรุนแรงในบ้าน ในโครงการแซมเบียความปลอดภัยที่อยู่ในช่วงต้นของการรักษายังถูกมองว่าเป็นสิ่งสำคัญ เช่นเดียวกับหลายประเทศต่ำทรัพยากรมักจะมีโครงสร้างพื้นฐานด้านสุขภาพจิตที่จะจ่ายที่พักอาศัยครอบครัวหรือบริการให้ความคุ้มครอง นอกจากนี้สถานการณ์มีความซับซ้อนโดยความจริงที่ว่ามักจะกระทำผิดเป็นผู้ชนะขนมปังในระบบครอบครัวและจึงเป็นตัวแทนของการดำรงชีวิตของคนในครอบครัว ที่ปรึกษาแห่งชาติตามกระบวนการเดียวกันที่อธิบายข้างต้น. วางแผนความปลอดภัยในบริบทของตำแหน่งนี้อย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงลักษณะและความรุนแรงของอันตรายที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ; ระดับการพัฒนาเยาวชนและความสามารถในการดำเนินการแผนความปลอดภัยคอนกรีตความพร้อมผู้ปกครองที่ไม่ได้กระทำผิดและความสามารถในการทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของความปลอดภัย (เช่นถ้าแม่เป็นเหยื่อโดยตรงของความรุนแรงในครอบครัวเธอมีแนวโน้มที่จะไม่สามารถที่จะทำเช่นนั้น เพราะเธอมีแนวโน้มที่จะอยู่ภายใต้การโจมตีโดยตรงเมื่อความรุนแรงที่เกิดขึ้น); และความพร้อมของบุคคลอื่น ๆ ที่สามารถทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของการสำรองข้อมูลของความปลอดภัยสำหรับเยาวชน บำบัดโรคต้องใช้เวลาทั้งหมดของปัจจัยเหล่านี้มาพิจารณาเมื่อการช่วยให้เยาวชนและแม่ในการพัฒนาแผนความปลอดภัยที่เป็นไปได้ เด็กเล็กมีมากขึ้นขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่สำหรับการป้องกันและแผนความปลอดภัยจะต้องคำนึงถึงการพัฒนาของแต่ละบุคคลและปัจจัยทางปัญญาและอารมณ์เช่นเดียวกับความสามารถของผู้ใหญ่ที่จะปกป้องเด็ก นอกเหนือไปจากปัจจัยทางกายภาพที่เห็นได้ชัด (เด็กเล็กจะไม่เป็นไปอย่างรวดเร็วและสมาร์ทหรือการประสานงานเป็นผู้ใหญ่และมักจะไม่สามารถหลบหนีหลบหลีกหรือโทรขอความช่วยเหลือ) พวกเขาอาจจะไม่สามารถได้อย่างเต็มที่โลภความเป็นจริงและความหมายของอันตราย สำหรับเด็กเหล่านี้ให้แผนพฤติกรรมคอนกรีตที่มีบทบาทในเซสชั่นการเล่นฝึกที่บ้านรางวัลสำหรับต่อไปผลที่ตามแผนและชัดเจนสำหรับการไม่ปฏิบัติขณะที่ยอมรับสิ่งที่แนบมาของเด็กไปยังผู้ปกครองที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการพยายามที่จะใช้ตรรกะในการ อธิบายแผนกับเด็ก เยาวชนที่ประสบความรุนแรงในชุมชนและผู้ปกครองของพวกเขาอาจรู้สึกว่าสภาพแวดล้อมของพวกเขาทั้งเป็นอันตรายและมีวิธีการที่จะอยู่อย่างปลอดภัยไม่มี นักบำบัดที่ทำงานกับเด็กและเยาวชนเหล่านี้และผู้ปกครองของพวกเขาที่จะระบุสถานที่ที่ปลอดภัยใด ๆ คนและการตั้งค่าที่อาจมีอยู่แม้จะอยู่ในชุมชนที่อันตรายที่สุด ระบุโบสถ์มัสยิดหรือองค์กรตามความเชื่อองค์กรบ้านใกล้เรือนเคียง, โรงเรียน, ซีเอหรือองค์กรชุมชนอื่น ๆ ญาติและเพื่อนบ้านพาร์ทเมนท์หรือบ้านที่เยาวชนสามารถหาที่หลบภัยในกรณีที่มีเหตุการณ์ความรุนแรงฉับพลันในทางไปยังหรือจาก โรงเรียนหรือในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดอื่น ๆ สามารถช่วยให้เยาวชนและผู้ปกครองรับรู้ว่าถึงแม้จะอันตรายอาจจะเป็นที่แพร่หลายความปลอดภัยนอกจากนี้ยังมี เยาวชนและผู้ปกครองวางแผนเส้นทางอื่นไปยังสถานที่ที่พวกเขาอาจจะไปมีหลาย "ปลอดภัย" สถานที่ไปพร้อมกัน นักบำบัดอาจปฏิบัติกลยุทธ์ความปลอดภัยสายค speci ถ้าเยาวชนมีการพบคนที่มีอาวุธ (เช่นการซ่อนนอนยังคง) เพื่อที่จะช่วยให้เยาวชนรู้สึกเพิ่มขีดความสามารถมากขึ้นในสถานการณ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลยุทธ์ tf-cbt # 1 : เพิ่มความปลอดภัยในการรักษาต้น

ตั้งแต่เริ่มต้นของทั้งสองโครงการข้างต้น อยู่ตู้แรกในการรักษา identi จึงเอ็ดเป็นสําคัญสําหรับเยาวชนประสบการบาดเจ็บอย่างต่อเนื่องโดยผู้เกี่ยวข้องหลาย จึงเป็นโปรแกรมแรกเพื่อย้ายเพิ่มความปลอดภัย ประกอบกับการเริ่มต้นของการรักษาตามที่ปรากฎในรูปที่ 2therapists เริ่มต้นที่จะใช้ส่วนประกอบนี้ เริ่มแรกของการรักษา โดยประเมินความเสี่ยงสำหรับเด็กทันทีวิภาแสง นี้สามารถที่น่ากลัว และที่สําคัญคือ ตัวอย่างเช่น ในโครงการยาน therapists ถามแม่ในแต่ละสัปดาห์เท่าไหร่ติดต่อเยาวชนกับความรุนแรงภายในประเทศ ผู้กระทำผิดในช่วงสัปดาห์ก่อนแม่อาจจะรายงานว่า เยาวชนได้เห็นคนร้ายที่ทั้งหมดในช่วงสัปดาห์ก่อนหน้า แต่เยาวชนอาจพูดถึงในระหว่างแต่ละเซสชันที่ครอบครัวอาศัยอยู่กับคนร้ายได้ สถานการณ์ปัจจุบันท้าทายการวางแผนความปลอดภัย ตลอดจนการรักษาความผูกพันกับแม่จิตแพทย์ต้องการที่อยู่ทั้งความเสี่ยงที่เกิดจากการปรากฏตัวของผู้กระทำผิดและถูกวางโดยการเปิดเผยของเยาวชน ( เช่น เยาวชนจะเผชิญผลกระทบเชิงลบสำหรับการเปิดเผยนี้ ? ) ในเขตของเรา ( Pennsylvania ) , ความรุนแรงในครอบครัวไม่ใช่รูปแบบของเด็กและเยาวชนดังนั้น จิตแพทย์สามารถรับปากแม่ว่าเธอไม่มีลบคำพิพากษาเกี่ยวกับแม่ในเรื่องนี้ และถามเพื่อมีส่วนร่วมในการวางแผนความปลอดภัยที่เหมาะสมตั้งแต่คู่ก่อนหน้านี้ก่อความรุนแรงในบ้าน ในโครงการแซมเบีย กับตู้แรกในการรักษา ยังมองว่าเป็นวิกฤติ เช่นเดียวกับหลายประเทศ ทรัพยากรน้อยมีมักจะไม่มีสุขภาพจิตโครงสร้างพื้นฐานเท่าใดครอบครัวที่พักอาศัยหรือบริการการป้องกัน นอกจากนี้ สถานการณ์ที่ซับซ้อนโดยความจริงที่ว่ามักจะผู้กระทำผิดเป็นขนมปังผู้ชนะในระบบครอบครัว และดังนั้นจึง แสดงความเป็นอยู่ของครอบครัว ที่ปรึกษาแห่งชาติตามกระบวนการเดียวกันตามที่อธิบายไว้ข้างต้น .
การวางแผนความปลอดภัยในบริบทของการบาดเจ็บอย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงธรรมชาติและความรุนแรงของอันตรายที่เกี่ยวข้องในอุบัติเหตุ ; ของเยาวชนระดับพัฒนาการและความสามารถในการดำเนินแผนความปลอดภัยคอนกรีต ไม่รุกราน ความพร้อมของผู้ปกครองและความสามารถในการใช้เป็นแหล่งของความปลอดภัย ( เช่น ถ้าแม่เป็นเหยื่อโดยตรง ของความรุนแรงในครอบครัวเธออาจจะไม่สามารถที่จะทำเช่นนั้น เพราะหล่อนอาจจะอยู่ภายใต้การโจมตีโดยตรงเมื่อมีความรุนแรงเกิดขึ้น และความพร้อมของบุคคลอื่น ๆที่สามารถใช้เป็นแหล่งสำรองของความปลอดภัยสำหรับเยาวชน นักบำบัดจะต้องใช้เวลาทั้งหมดของปัจจัยเหล่านี้เข้าสู่การพิจารณาเมื่อการช่วยเยาวชน และแม่ในการพัฒนาแผนความปลอดภัยที่เป็นไปได้