To Hear an Oriole Sing demonstrates

To Hear an Oriole Sing demonstrates cliche rhyming using a trimeter set up. The first two lines of each stanza rhyme with one another, however the last sentence does not rhyme whatsoever. The fifth stanza of the poem is the odd one out as all three lines rhyme with one another. These poetic devices are used to contribute to the meaning of the poem. This poem is about an oriole and the different standpoints people have on the bird and nature itself. The song of the bird can be viewed as an everyday occurance or to others, a holy and sacred situation which is everywhere in nature. The first stanza "To hear an Oriole sing may be a common thing or only a divine" portrays these different aspects as it splits up the two views by the word "or". The decision of whether or not the bird is holy, is entirely made by onself. "So whether it be Rune, Or whether it be none, is of within" implies that the decision of this bird's song rests entirely in our own hands. The poem collectively states beauty and religious perspectives are decisions made by our own beliefs. The poetic device of the cliche rhyming is indicating how a certain view can make perfect sense and flow well to someone, but from a different view could possibly not make any sense at all. This is why there is a contrast in each stanza as two lines rhyme, one line is seperate from this "couplet" (in a way) to compare the two viewpoints. The last stanza is different from the rest of the poem because all three lines rhyme. This symbolizes the joining of contrary ideas on a single object (the oriole) and how both outlooks are determined by a single idea that these decisions are made in ourselves. All in all, beauty is in the ear of the beholder parallel to the quote "beauty is in the eye of the beholder".

Desert Places written by Robert Frost demonstrates the narrator's own personal sense of isolation. Breaking this poem down stanza by stanza, we can see the different types of isolation in a snow covered field and how this vast emptiness mirrors the narrator's role in nature. Breaking this poem down stanza by stanza, we can see the narrator's urgent feeling of isolation as he describes the "snow falling and night falling fast, oh fast". Man cannot stop this natural burden as those few weeds which symbolize man's contribution to nature is "almost covered smooth in snow". The poem then continues onto the second stanza where he acknowledges the surrounding woods and how "it's theirs" and creatures such as the animals being described become "smothered into their lairs". The narrator feels isolated from the world around him as he describes being "too absent-spirited to count". The third stanza adds to the whole of the poem as the narrator speaks of predictions of the world around him becoming more desolate. Things are being described as getting worse than they are better as the snow will become a "blanker whiteness". We can even relate this description of the snow to the narrator's point of view on his importance in the world. As the snow falls "with no expression, nothing to express" so does the narrator's crumbling emotional outlook. The fourth stanza brings the entire poem together as the narrator in a way rebels against this natural setting as he states "They cannot scare me with their empty spaces." Yes, he states he is unafraid of the field, however, it's not the field he is afraid of, it's himself and his role in nature. He "scares himself with his own desert places" which is the world he creates in his mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้ยินขมิ้นสิงห์แสดงให้เห็นถึงการใช้ถ้อยคำที่เบื่อหูกวี trimeter ตั้งค่า สองบรรทัดแรกของแต่ละบทสัมผัสกับอีกคนหนึ่ง แต่ประโยคสุดท้ายไม่ได้สัมผัสใด ๆ บทที่ห้าของบทกวีเป็นหนึ่งที่แปลกออกเป็นทั้งหมดสามบรรทัดสัมผัสกับอีกคนหนึ่ง อุปกรณ์เหล่านี้บทกวีที่ใช้ในการมีส่วนร่วมในความหมายของบทกวี กลอนบทนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับขมิ้นและคนต่างมีจุดยืนในนกและธรรมชาติของตัวเอง เพลงของนกสามารถมองได้ว่าในชีวิตประจำวันหรือ occurance กับคนอื่น ๆ สถานการณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพนับถือซึ่งมีอยู่ทั่วไปในธรรมชาติ บทครั้งแรก "ที่จะได้ยินขมิ้นร้องเพลงอาจจะเป็นเรื่องทั่วไปหรือเฉพาะพระเจ้า" portrays ด้านที่แตกต่างกันนี้มันแยกสองมุมมองโดยคำว่า "หรือ" การตัดสินใจหรือไม่ว่านกเป็นที่บริสุทธิ์และจะทำทั้งหมดโดย onself "ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นคาถาหรือไม่ว่าจะเป็นใครเป็นภายใน" หมายความว่าการตัดสินใจของเพลงของนกนี้อยู่ทั้งหมดในมือของเราเอง รวมบทกวีระบุความงามและมุมมองทางศาสนาการตัดสินใจทำโดยความเชื่อของเราเอง อุปกรณ์ของบทกวีบทกวีถ้อยคำที่เบื่อหูแสดงให้เห็นว่ามุมมองบางอย่างที่สามารถทำให้ความรู้สึกที่สมบูรณ์แบบและการไหลได้ดีกับใครสักคน แต่จากมุมมองที่แตกต่างกันอาจจะไม่ได้ให้ความรู้สึกใด ๆ นี่คือเหตุผลที่มีความคมชัดในบทแต่ละเส้นสองเส้นสัมผัสหนึ่งบรรทัดที่แยกต่างหากจากนี้ "คู่" (ในทาง) เพื่อเปรียบเทียบทั้งสองมุมมอง บทที่ผ่านมามีความแตกต่างจากส่วนที่เหลือของบทกวีเพราะทุกสามบรรทัดสัมผัส ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเข้าร่วมความคิดขัดบนวัตถุเดียว (ขมิ้น) และวิธีการนิ่งเฉยทั้งสองจะถูกกำหนดโดยความคิดเดียวที่การตัดสินใจเหล่านี้จะทำในตัวเอง ทั้งหมดในทุกความงามอยู่ในหูของคนดูที่จะขนานอ้าง "ความงามอยู่ในสายตาของคนดู". สถานที่ทะเลทรายเขียนโดยโรเบิร์ตฟรอสต์แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกส่วนตัวของตัวเองเล่าเรื่องของการแยก ทำลายลงกลอนบทนี้บทโดยบทที่เราจะเห็นความแตกต่างของการแยกในเขตหิมะปกคลุมและวิธีการนี้ความว่างเปล่าที่กว้างใหญ่สะท้อนบทบาทบรรยายในธรรมชาติ ทำลายลงกลอนบทนี้บทโดยบทที่เราจะเห็นความรู้สึกเร่งด่วนของการเล่าเรื่องของการแยกในขณะที่เขาอธิบาย "หิมะตกและกลางคืนลดลงอย่างรวดเร็วโอ้เร็ว" ผู้ชายไม่สามารถหยุดนี้ภาระธรรมชาติเป็นวัชพืชไม่กี่เหล่านั้นซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการมีส่วนร่วมของมนุษย์กับธรรมชาติคือ "ครอบคลุมเกือบเรียบในหิมะ" บทกวีแล้วยังเข้าสู่บทที่สองที่เขายอมรับในป่าโดยรอบและวิธีการ "มันเป็นของพวกเขา" และสิ่งมีชีวิตเช่นสัตว์ที่ถูกอธิบายไว้กลายเป็น "หายใจเข้าไปในรังของพวกเขา" บรรยายความรู้สึกโดดเดี่ยวจากโลกรอบตัวเขาในขณะที่เขาอธิบายว่า "มากเกินไปขาดใจกล้าที่จะนับ" บทที่สามจะเพิ่มทั้งบทกวีเป็นผู้บรรยายพูดถึงการคาดการณ์ของโลกรอบตัวเขากลายเป็นที่รกร้างมากขึ้น สิ่งที่จะได้รับการอธิบายว่าเลวร้ายลงกว่าที่พวกเขาจะดีกว่าเป็นหิมะจะกลายเป็น "Blanker ขาว" เรายังสามารถที่เกี่ยวข้องคำอธิบายนี้หิมะไปยังจุดของการเล่าเรื่องของมุมมองเกี่ยวกับความสำคัญของเขาในโลก ในฐานะที่เป็นหิมะตก "กับการแสดงออกไม่มีอะไรที่จะแสดง" เพื่อไม่แนวโน้มอารมณ์บี้บรรยาย บทที่สี่นำบทกวีทั้งร่วมกันเป็นผู้บรรยายในทางที่ก่อกบฏกับธรรมชาตินี้ในขณะที่เขากล่าว "พวกเขาไม่สามารถทำให้ตกใจฉันด้วยช่องว่างของพวกเขา." ใช่เขากล่าวว่าเขาเป็นไม่กลัวของสนาม แต่ก็ไม่ได้เป็นสนามที่เขากลัวก็ตัวเองและบทบาทของเขาในธรรมชาติ เขา "กลัวตัวเองด้วยที่เปลี่ยวของเขาเอง" ซึ่งเป็นโลกที่เขาสร้างในใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อจะได้ยินนกร้องแสดงโบราณคล้องจองใช้ trimeter ตั้งขึ้น สองบรรทัดแรกของแต่ละบทหนึ่งสัมผัสกับอีกคนหนึ่ง แต่ประโยคสุดท้ายไม่ได้สัมผัสเลย 5 บาทของโคลงเป็นคี่หนึ่งออกเป็นสามบรรทัดคล้องจองกัน อุปกรณ์บทกวีเหล่านี้จะใช้เพื่อให้ความหมายของบทกวีบทกวีนี้เกี่ยวกับนกขมิ้นและผู้คนที่แตกต่างกันในจุดยืนที่ได้นกและธรรมชาตินั่นเอง เพลงของนกสามารถมองว่าเป็นเกิดขึ้นทุกวัน หรือ อื่น ๆ , บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ สถานการณ์ที่ทุกที่ในธรรมชาติ บาท " ก่อนที่จะได้ยินนกร้องอาจเป็นสิ่งทั่วไปหรือเฉพาะเทพ " ถึงแง่มุมต่าง ๆเหล่านี้มันแยกขึ้นสองมุมมอง โดยคำว่า " หรือ "การตัดสินใจของหรือไม่นกศักดิ์สิทธิ์ เป็นทั้งหมดได้ด้วยตนเอง . ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็น รูน หรือ ว่ามันเป็นใคร คือภายใน " หมายความว่า ว่า การตัดสินใจของนกนี้เป็นเพลงของทั้งหมดในมือของเราเอง บทกวีโดยรวมสภาพความสวยงามและมุมมองทางศาสนามีการตัดสินใจโดยความเชื่อของเราเองอุปกรณ์ของกวีบทกวีจะแสดงวิธีการที่น่าเบื่อดูบางอย่างสามารถให้ความรู้สึกที่สมบูรณ์แบบและไหลได้ดีกับใคร แต่จากมุมมองที่แตกต่างกันอาจจะไม่ทำให้รู้สึกใด ๆที่ทั้งหมด นี่คือเหตุผลที่มีความคมชัดในแต่ละบทหนึ่งมีสองเส้นสัมผัส หนึ่งบรรทัด แยกจาก " โคลง " ( ในทาง ) เพื่อเปรียบเทียบสองมุมมอง .บาทสุดท้ายที่แตกต่างจากส่วนที่เหลือของบทกวีสามบรรทัด เพราะทุกสัมผัส นี้หมายถึงการรวมของความคิดที่ตรงกันข้ามในวัตถุเดียว ( นก ) และทั้งสองวิธี หรือ ความคิดเดียวที่ถูกกำหนดโดยการตัดสินใจเหล่านี้จะทำในตัวเราเอง ทั้งหมดในทุก , ความงามอยู่ในหูของผู้มองขนานกับราคา " ความงามอยู่ในสายตาของคนดู "

ทะเลทรายที่เขียนโดยโรเบิร์ต ฟรอสต์สาธิตของผู้เล่าเอง ความรู้สึกของการแยก . ทำลายลงโดยฉันท์ฉันท์บทนี้ เราสามารถดูประเภทที่แตกต่างกันของการแยกในทุ่งที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและความว่างเปล่าอันกว้างใหญ่นี้สะท้อนบทบาทของผู้เล่าในธรรมชาติ แบ่งบทกวีนี้ลงโดยฉันท์ฉันท์ ,เราสามารถดูของผู้เล่าด่วน ความรู้สึกของการแยกที่เขาอธิบายว่า " หิมะกำลังตก และคืนเร็ว โอ้ เร็ว " มนุษย์ไม่สามารถหยุดภาระธรรมชาตินี้เป็นวัชพืชซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของชายผู้ไม่สนับสนุนธรรมชาติ " เกือบจะครอบคลุมในหิมะเรียบ "กลอนก็ยังคงลง 2 บาทที่เขายอมรับรอบป่า และว่า " มันคือของพวกเขา " และสิ่งมีชีวิต เช่น สัตว์ที่ถูกอธิบายว่าเป็น " smothered ในถ้ำของพวกเขา " เล่าเรื่อง รู้สึกโดดเดี่ยวจากโลกรอบตัวเขา ตามที่เขาอธิบายเป็น " ขาดด้วยสปิริตนับ "บาทที่สามเพื่อเพิ่มทั้งหมดของบทกวีเป็นผู้บรรยายพูดของการคาดการณ์ของโลกรอบตัวเขาเริ่มโดดเดี่ยวมากขึ้น สิ่งที่จะถูกอธิบายเป็นแย่ลงกว่าพวกเขาจะเป็นหิมะจะกลายเป็น " blanker ความขาว " เราสามารถเชื่อมโยงนี้รายละเอียดของหิมะไปยังจุดของมุมมองของผู้เล่าเรื่อง ความสำคัญของเขาในโลก เหมือนหิมะจะตก " ที่ไม่มีการแสดงออกไม่มีอะไรที่จะแสดง " เพื่อไม่ของผู้เล่าบี้แนวโน้มทางอารมณ์ บาทที่สี่ นำบทกวีทั้งหมดเข้าด้วยกันเป็นผู้บรรยายในทางที่กบฏต่อธรรมชาตินี้ตามที่เขาระบุว่า " พวกเขาไม่สามารถทำให้ผมมีพื้นที่ว่าง " ครับ เขาบอกว่าเขาจะไม่กลัวสนาม อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่สนามเขาจะกลัว มันเอง และบทบาทของเขาในธรรมชาติ .เค้ากลัวตัวเองด้วยตัวของเขาเอง ทะเลทราย สถานที่ " ซึ่งเป็นโลกที่เขาสร้างขึ้นมาในจิตใจของเขา