Boucher is famed for his developmen

Boucher is famed for his development of the mature Rococo; a style wildly admired at the time and as strongly criticised as it fell from favour. Rejecting rule and order in favour of the natural and light-hearted, the Rococo was all the rage in 1730s France; but by the 1760s it was being criticised as superficial and decadent. Denis Diderot famously wrote of Boucher in his review of the 1761 Salon, ‘Cet homme a tout – excepté la vérité’ (That man is capable of everything – except the truth). However, all did not share Diderot’s opinion: Boucher had a wide-ranging clientele, from bourgeois collectors to Madame de Pompadour, and four years after Diderot’s biting review he was named first painter to King Louis XV and director of the Académie.

And indeed, few could deny the appeal of works like this pretty portrait most likely of Boucher’s wife, Marie-Jeanne Buseau (1716–after 1786). Madame Boucher frequently appeared in her husband’s paintings as the model for a goddess or a queen but rarely as herself. When this was painted, she was 27 years old, a mother of three and had been married for ten years.

Pertly propped up on a chaise-longue she looks as if she might have just woken from a mid-afternoon nap. Charmingly déshabillé, her voluminous dress is bunched up around her revealing a shapely ankle and stylish high-heeled slippers. Pink bows set off her pale skin and rosy cheeks, one of which she leans coquettishly into a soft hand. It is a candid image of a much-loved wife and as well as a compendium of the Rococo style: glossy surfaces, a high-toned palette favouring blues and pinks, a playful grace and lightness and a sentimental, vaguely erotic tone.

It is also a glimpse into the Bouchers’ new apartment on the Rue de Grenelle-Saint-Honoré where they had moved a year before. The joys of domesticity were also a popular theme of the Rococo and the image’s easy-going, almost teasing tone suggests a happy home-life. The Oriental porcelain figurine and tea service on the hanging étagère reflect the Bouchers’ taste for chinoiserie, which was so à la mode in the 18th century. The luxurious wall coverings and the gold watch on the wall suggest a measure of financial success, as does the fashionable dishevelment of the room: crumpled papers, a ball of yarn on the floor, a cloth tossed on the footstool. Madame Boucher, like the fine ladies Boucher worked for, was clearly not concerned with tidiness. For this reason and because Boucher borrowed the picture’s composition from famous depictions of Venus by the likes of Giorgione and Titian, this painting has been nicknamed the ‘Untidy Venus.’

Though his pretty, playful art would suggest a sybaritic character, Boucher’s output was prolific and he often worked 12 hours a day; he in fact died at the age of 67 in his studio in the Louvre. His children followed in his footsteps: his two daughters married his students, the artists Deshays and Baudouin, and a son, Juste-Nathan, would specialise in drawing architectural fantasies. And despite her leisurely depiction here, Madame Boucher was an artist herself and in later life painted miniature reproductions of her husband’s more popular pictures and made engravings after his drawings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Boucher เรื่องบริเวณกรอบกระจกผู้ใหญ่ พัฒนาของเขา แบบชื่นชมเวลาอาละวาด และ criticised ที่มันตกจากโปรดปรานเป็นอย่างยิ่ง ปฏิเสธกฎและลำดับการลงเป็นธรรมชาติ และสวย กรอบกระจกเป็นทั้งหมดความโกรธใน 1730s ฝรั่งเศส แต่ โดย 1760s มันได้ถูก criticised ผิวเผิน และชมวิว Denis Diderot ซึ่งเขียนของ Boucher ในเขาของ 1761 ร้านเสริมสวย 'homme cet โดย tout – excepté vérité ลา' (ว่า คนมีความสามารถในทุกสิ่ง – ยกเว้นความจริง) อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดไม่แบ่งความคิดของ Diderot: Boucher มีลูกค้าที่หลากหลาย จากชนชั้นกลางสะสมกับมาดาม de Pompadour และสี่ปีหลังจาก Diderot ของเสียดสีตรวจสอบเขามีชื่อจิตรกรแรกเพื่อกษัตริย์ Louis XV และกรรมการของ Académieและแน่นอน ไม่กี่สามารถปฏิเสธอุทธรณ์ของผลงานเช่นนี้ภาพสวยมักของภรรยาของ Boucher ฌองมารี Buseau (1716 – หลังจาก 1786) มาดาม Boucher มักปรากฏในภาพวาดของสามี เป็นแบบเทวีหรือพระราชินี แต่ไม่ค่อย เป็นตัวเอง เมื่อไม่ได้ทาสี เธอถูก 27 ปี แม่สาม และได้แต่งงานสิบปีPertly propped ขึ้นบนนอนเธอดูว่าเธออาจมีเพียงตื่นจากนอนเล่นตอนบ่ายกลาง จัดสรร déshabillé เครื่องแต่งกายของเธอ voluminous เป็นพัวขึ้นใกล้ของเธอเผยให้เห็นข้อเท้าโปร่งและรองเท้าส้นสูงสไตล์ ห่อสีชมพูปิดผิวซีดและโรซี่แก้ม ที่เธอเอน coquettishly เป็นมือนุ่มของเธอได้ มีรูปมากมาย ของภรรยาที่รักมาก และทั้งเป็นย่อของแบบโรโกโก: จัดการแบบเงา สี high-toned ที่ favouring เสียงเร้าอารมณ์คลับบลูส์และสีชมพู เกรซขี้เล่น และตกแต่งอย่างสวยงาม และความอันอ่อน หวาน การยังอยู่ในใจ Bouchers อพาร์ทเมนท์ใน Rue de ไอเฟิลโอเซนต์-Honoré ที่พวกเขาได้ย้ายปีก่อน สุขของ domesticity ยังมีรูปแบบยอดนิยมกรอบกระจกที่และภาพการจราจร เกือบล้อเล่นเสียงแนะนำแฮปปี้โฮมชีวิต เครื่องเคลือบดินเผาโอเรียนเต็ล figurine และบริการชา étagère แขวนสะท้อนถึงรสชาติของ Bouchers chinoiserie ซึ่งโหมดลาเซ็ตดังนั้นในศตวรรษที่ 18 ปูผนังห้องและนาฬิกาทองบนผนังแนะนำวัดความสำเร็จทางการเงิน กับ dishevelment ที่ทันสมัยของห้องพัก: ขยี้กระดาษ ลูกบอลเส้นด้ายบนชั้น ผ้าเพราะบน footstool มาดาม Boucher เช่นฝ่ายดีทำ Boucher ได้ชัดเจนไม่เกี่ยวข้องกับกลาง ด้วยเหตุนี้ และเนื่องจาก Boucher ยืมองค์ประกอบของรูปภาพจากการแสดงมีชื่อเสียงของวีนัสโดยชอบของ Giorgione และทิเชียน ภาพนี้มีแล้วการตะลุย 'Untidy วีนัส 'แม้ว่าศิลปะของเขาสวย ขี้เล่นจะแนะนำอักขระ sybaritic ผลลัพธ์ของ Boucher มีลูก และเขามักจะทำงาน 12 ชั่วโมง เขาในความเป็นจริงตายอายุ 67 ในลูฟร์สตูดิโอของเขา ลูกตามในรอยเท้าของเขา: นักเรียนของเขา ศิลปิน Deshays และ Baudouin แต่งงานลูกสาวทั้งสอง และบุตร สว่างนาธาน จะมีความเชี่ยวชาญในการวาด fantasies สถาปัตยกรรม และแม้เธอสบาย ๆ การแสดงให้เห็นที่นี่ มาดาม Boucher ศิลปินตัวเอง และในชีวิตภายหลังทาสีธนบัตรขนาดเล็กรูปภาพที่นิยมมากขึ้นของสามี และทำสลักลายบนหลังของเขาวาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Boucher มีชื่อเสียงสำหรับการพัฒนาของโรโคโคผู้ใหญ่; สไตล์ชื่นชมอย่างรุนแรงในเวลาและวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงในขณะที่มันลดลงจากความโปรดปราน ปฏิเสธกฎและระเบียบในความโปรดปรานของธรรมชาติและแสงใจ, โรโคโคเป็นทั้งหมดวิโรธในยุค 1730 ฝรั่งเศส แต่ด้วยยุค 1760 มันถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าตื้นและเสื่อม เดนิส Diderot ที่มีชื่อเสียงเขียน Boucher ในการทบทวนของ 1761 ร้านเสริมสวย, 'Cet homme ทัวร์ - exceptéลาvérité' (คนที่มีความสามารถในทุกอย่าง - ยกเว้นความจริง) แต่ทั้งหมดไม่ได้แบ่งปันความคิดเห็น Diderot ของ. Boucher มีลูกค้าที่หลากหลายจากนักสะสมชนชั้นกลางที่จะมาดามเดอปอมปาดัวและสี่ปีหลังจากทบทวนกัดของ Diderot เขาถูกเสนอชื่อจิตรกรคนแรกที่พระเจ้าหลุยส์ที่สิบห้าและผู้อำนวยการของAcadémie และแน่นอน ไม่กี่อาจปฏิเสธอุทธรณ์ของงานเช่นภาพนี้สวยมากที่สุดภรรยาของ Boucher, Marie-Jeanne Buseau (1716 หลัง 1786) มาดาม Boucher บ่อยปรากฏอยู่ในภาพวาดของสามีของเธอเป็นแบบจำลองสำหรับเทพธิดาหรือพระราชินี แต่ไม่ค่อยเป็นตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ถูกวาดเธอเป็น 27 ปี, แม่สามและได้รับการแต่งงานเป็นเวลาสิบปี. propped อย่างฮึกเหิมขึ้นมาบนเก้าอี้นวมเธอดูราวกับว่าเธออาจจะมีเพียงแค่ตื่นจากหลับช่วงบ่าย เสน่ห์déshabilléชุดใหญ่โตของเธอคือพัวขึ้นรอบ ๆ เผยให้เห็นหุ่นดีที่ข้อเท้าและรองเท้าแตะส้นสูงที่มีสไตล์ของเธอ คันธนูสีชมพูกำหนดปิดผิวสีซีดของเธอและแก้มสีดอกกุหลาบหนึ่งซึ่งเธอเอนกรุยกรายเป็นมือที่อ่อนนุ่ม มันเป็นภาพที่ตรงไปตรงมาของภรรยามากที่รักและเป็นบทสรุปของสไตล์โรโคโค: พื้นผิวมันวาวสีสูงกระชับนิยมบลูส์และสีชมพูพระคุณขี้เล่นและความสว่างและความซาบซึ้งเสียงกามราง. มันเป็น ยังแวบเข้ามาในอพาร์ทเม้นใหม่ Bouchers 'ใน Rue de Grenelle-Saint-Honoréที่พวกเขาได้ย้ายปีก่อน ความสุขของภายในบ้านนั้นยังมีรูปแบบที่เป็นที่นิยมของโรโคโคและภาพลักษณ์ของง่ายไปเสียงเกือบล้อเล่นแสดงให้เห็นบ้านชีวิตมีความสุข ตุ๊กตาพอร์ซเลนโอเรียนเต็ลและการบริการชา Etagere แขวนสะท้อนให้เห็นถึงรสชาติ Bouchers สำหรับลวดลายจีนซึ่งเป็นดังนั้นโหมดลาในศตวรรษที่ 18 ปูผนังที่หรูหราและนาฬิกาทองบนผนังแนะนำตัวชี้วัดความสำเร็จทางการเงินเช่นเดียวกับ dishevelment แฟชั่นของห้อง: เอกสารยู่ยี่ลูกของเส้นด้ายบนพื้นผ้าโยนบนที่วางเท้า มาดาม Boucher เช่นผู้หญิงที่ดี Boucher ทำงาน, เห็นได้ชัดว่าไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นระเบียบเรียบร้อย ด้วยเหตุนี้และเนื่องจาก Boucher ยืมองค์ประกอบของภาพจากการสอดแทรกที่มีชื่อเสียงของวีนัสโดยชอบของ Giorgione และทิเชียน, ภาพวาดนี้ได้รับฉายา 'รกรุงรังวีนัส.' แม้ว่าสวยของเขาศิลปะขี้เล่นจะแนะนำตัวละคร sybaritic ออก Boucher เป็นที่อุดมสมบูรณ์ และเขามักจะทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวัน; ในความเป็นจริงเขาเสียชีวิตเมื่ออายุ 67 ในสตูดิโอของเขาในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ลูก ๆ ของพระองค์ตามเสียงฝีเท้าของเขาลูกสาวสองคนของเขาแต่งงานกับนักเรียนของเขา, ศิลปิน Deshays และโบดวงและลูกชาย, ตาสว่าง-นาธานจะมีความเชี่ยวชาญในการวาดภาพจินตนาการทางสถาปัตยกรรม และแม้จะมีภาพของเธอที่นี่สบายมาดาม Boucher เป็นศิลปินที่ตัวเองและในชีวิตต่อมาวาดการทำสำเนาขนาดเล็กของสามีของเธอภาพที่นิยมมากขึ้นและทำให้การแกะสลักภาพวาดของเขาหลังจากที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Boucher มีชื่อเสียงสำหรับการพัฒนาของผู้ใหญ่ฝรั่งเศส ; สไตล์อย่างชื่นชมที่เวลาและขอวิจารณ์มันลดลงจากความโปรดปราน กฎและการปฏิเสธในความโปรดปรานของธรรมชาติ แสงใจ , Rococo เป็นทั้งหมดวิโรธใน 1710 1740 โดยฝรั่งเศส แต่ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างผิวเผิน และเสื่อมเดอนี ดีเดอโรได้เขียนของบูแชร์ในความคิดเห็นของเขาในการผลิตผลิตภัณฑ์ซาลอน ' CET ตู–ยกเว้น V é rit éé la ' ( เป็นผู้ชายที่ทำได้ทุกอย่าง ( ยกเว้นความจริง ) แต่ทั้งหมดไม่ได้แบ่งปันความคิดเห็น : Boucher ดีเดอโรได้ลูกค้าหลากหลาย จากนักสะสมที่ Madame de Pompadour ชนชั้นกลาง ,และสี่ปีหลังจากที่ดีเดอโรกัดทบทวนเขาชื่อจิตรกรคนแรกที่กษัตริย์ Louis XV และผู้อำนวยการของมายด์จาก ACAD

และแน่นอน , ไม่กี่สามารถปฏิเสธการอุทธรณ์ของงานแบบนี้สวยแนวมากที่สุดของภรรยา Boucher , มารีฌานน์ buseau ( 1716 ) หลังจาก 1 ) มาดาม บูเชบ่อยปรากฏในสามีของเธอเป็นแบบภาพวาดเทพธิดาหรือราชินีแต่ไม่ค่อยเหมือนตัวเองเมื่อมันถูกวาด เธออายุ 27 ปี เป็นคุณแม่ลูกสาม และได้แต่งงานกันมา 10 ปี

อย่างคึกคะนอง propped ขึ้นบน chaise เก้าอี้นอนเธอดูเหมือนว่าเธออาจจะเพิ่งตื่นจากการนอนกลางวันกลาง เสน่ห์ D é shabill é , ชุดมากมายของเธอพัวขึ้นรอบตัวของเธอเผยให้เห็นข้อเท้าที่รูปงามและรองเท้าแตะสไตล์ส้นสูง . โบว์สีชมพูตั้งปิดผิวสีซีดของเธอและแก้มแดงหนึ่งซึ่งเธอเอน coquettishly ในมือนุ่ม มันเป็นภาพที่ตรงไปตรงมาของมาก รักภรรยา และเป็น เป็นบทสรุปของ Rococo : พื้นผิวมันวาว , จานสีโทนสูงนิยมบลูส์และ pinks , ความสง่างาม ขี้เล่น และความสว่าง และอารมณ์อ่อนไหว ไม่ค่อยเร้าอารมณ์

เสียงก็ยังแวบเข้าไป bouchers ' พาร์ทเมนต์ใหม่ใน Rue de grenelle Saint เกียรติที่พวกเขาได้ย้ายจากปีก่อนหน้านี้ ความสุขของภายในประเทศก็เป็นรูปแบบที่นิยมของโรโคโคและภาพลักษณ์ของคนง่ายๆ เกือบแหย่โทนชี้ให้เห็นมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุข ตะวันออกเครื่องเคลือบดินเผา หุ่น และบริการชาที่แขวนป้าย . . . . จะสะท้อนรสนิยมของชินัวเซรี่ bouchers ,ที่ดังนั้นล่าสุด ลา โหมดในศตวรรษที่ 18 หรูหราและ coverings ผนังนาฬิกาทองคำ บนผนัง แนะนำวัดของความสำเร็จทางการเงิน ไม่ dishevelment แฟชั่นของห้อง : กระดาษยู่ยี่ , ลูกของเส้นด้ายบนพื้นผ้าโยนบนรองเท้า . มาดาม บูเชอร์ เหมือนดีสาวๆ Boucher ทำงานให้ ก็ชัดเจนแล้วว่า ไม่ห่วงเรื่องความเป็นระเบียบด้วยเหตุนี้และเนื่องจาก Boucher ยืมองค์ประกอบของภาพที่มีชื่อเสียงที่เด่นชัดของดาวศุกร์โดยชอบของจอร์โจเน และทิเชียน , ภาพวาดนี้ได้รับฉายาว่า ' '

แต่ไม่เรียบร้อย วีนัส น่ารักของเขา ศิลปะขี้เล่นจะแนะนําตัวละคร sybaritic Boucher , พลังงานถูกอุดมสมบูรณ์และเขามักจะทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวัน ; เขา ในความเป็นจริงเสียชีวิตเมื่ออายุ 67 ในสตูดิโอของเขาในลูฟว์ลูกของเขาเดินตามรอยเท้าของเขา ลูกสาวสองคนของเขาแต่งงานกับนักเรียนของเขา และศิลปิน deshays โบดวงและลูกชาย ตาสว่าง นาธาน จะเชี่ยวชาญในการวาดภาพจินตนาการทางสถาปัตยกรรม และแม้จะมีภาพสบายๆ ที่เธอมาอยู่ที่นี่มาดาม บูเชเป็นศิลปินเอง ในชีวิตภายหลังทาสีขนาดเล็ก reproductions สามีของเธอได้รับความนิยมมากขึ้นและทำให้ภาพสลักหลัง

ภาพวาดของเขา