Zika virus (ZIKV) was discovered in

Zika virus (ZIKV) was discovered in the Zika Forest of Uganda during research supported by the Rockefeller Foundation to study the enzootic or sylvatic cycle of yellow fever virus and to identify additional arboviruses. Sentinel Rhesus monkeys were placed into the canopy in April, 1947 and one developed fever and viremia, leading to ZIKV isolation by inoculation of its blood intracranially into infant mice. The following January, ZIKV was isolated from the canopy-dwelling mosquito Aedes africanus collected at the same site ( Dick et al., 1952). The first characterization of human disease following ZIKV infection (2 cases based on seroconversion and one case based on virus isolation from the serum of a febrile girl) occurred in Nigeria during 1954 (Macnamara, 1954). These cases were accompanied by fever, headache, diffuse joint pain, and in one case, slight jaundice. Two years later, experimental infection of a yellow fever-vaccinated human volunteer with a 6th mouse brain-passaged ZIKV strain from the 1954 Nigerian human isolates resulted in a relatively mild febrile illness (slight headache, malaise, fever) associated with natural infection. Attempts to demonstrate transmission by Aedes (Stegomyia) aegypti mosquitoes fed on the infected volunteer did not succeed ( Bearcroft, 1956). The first direct detection of ZIKV in Asia as well as the first evidence of transmission by an urban vector occurred when the virus was isolated from A. aegypti mosquitoes collected in Malaysia in 1966 ( Marchette et al., 1969). Eleven years later, the first human infections in Asia were diagnosed from central Java in Indonesia by seroconversion in seven patients presented with fever, malaise, stomach ache, anorexia and dizziness (Olson et al., 1981).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวทช (ZIKV) ถูกค้นพบในป่าปลูกของยูกันดาระหว่างงานวิจัยที่ได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิร็อกกี้เฟลเลอร์ เพื่อศึกษาวงจร enzootic หรือ sylvatic ของไวรัสไข้เหลือง และระบุเพิ่มเติม arboviruses ลิงลิงยามถูกวางไปในท้องฟ้าในเดือนเมษายน 1947 และหนึ่งพัฒนาไข้ และ viremia นำไปสู่การแยก ZIKV โดยกักบริเวณของเลือดของ intracranially เป็นเด็กหนู ต่อไปนี้มกราคม ZIKV ได้แยกจากหลังคาที่อยู่อาศัยยุง Aedes africanus เก็บรวบรวมไซต์เดียว (กระเจี๊ยว et al. 1952) ลักษณะแรกของมนุษย์โรคติดเชื้อ ZIKV (อิง seroconversion 2 กรณีและกรณีหนึ่งอิงแยกไวรัสจากซีรั่มของสาวไข้) ต่อไปนี้เกิดขึ้นในประเทศไนจีเรียระหว่าง 1954 (Macnamara, 1954) กรณีเหล่านี้ได้มาพร้อมกับไข้ ปวดศีรษะ ปวดกระจาย และเหลืองเล็กน้อย กรณีหนึ่ง สองปีติดเชื้อในภายหลัง ทดลองฉีดวัคซีนไข้เหลืองมนุษย์อาสาสมัครกับ 6 เป็นเมาส์สายพันธุ์ ZIKV passaged สมองจาก 1954 แยกมนุษย์ไนจีเรียผลค่อนข้างอ่อนไข้เจ็บป่วย (ปวดศีรษะเล็กน้อย อาการ ไข้) เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อตามธรรมชาติ ความพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงการส่งข้อมูล โดย (Stegomyia) Aedes aegypti ยุงเลี้ยงในอาสาสมัครติดเชื้อไม่สำเร็จ (Bearcroft, 1956) การตรวจสอบโดยตรงแรกของ ZIKV ในเอเชียเช่นเดียวกับของส่งโดยเวกเตอร์การเมืองเกิดขึ้นเมื่อไวรัสที่แยกได้จาก A. aegypti ยุงที่รวบรวมในมาเลเซียใน 1966 (Marchette et al. 1969) สิบเอ็ดปีต่อมา การติดเชื้อมนุษย์ครั้งแรกในเอเชียถูกวินิจฉัยจากชวากลางอินโดนีเซีย โดย seroconversion ในเจ็ดผู้ป่วยที่มีไข้ อาการ ปวดท้อง อาการเบื่ออาหาร และอาการวิงเวียนศีรษะ (โอลสัน et al. 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zika ไวรัส (ZIKV) ถูกค้นพบใน Zika ป่าของประเทศยูกันดาในระหว่างการวิจัยสนับสนุนโดยมูลนิธิกี้เฟลเลอร์เพื่อศึกษาวงจร enzootic หรือ sylvatic ของไวรัสไข้เหลืองและเพื่อระบุ arboviruses เพิ่มเติม ลิง Sentinel จำพวกถูกวางลงในหลังคาในเดือนเมษายน 1947 และเป็นหนึ่งในไข้ที่พัฒนาแล้วและ viremia ที่นำไปสู่การแยก ZIKV โดยการฉีดวัคซีนเลือด intracranially เข้าไปในหนูทารก ต่อไปนี้มกราคม ZIKV แยกได้จากหลังคาที่อยู่อาศัยยุงยุงที่เก็บรวบรวม africanus ที่เว็บไซต์เดียวกัน (ดิ๊ก et al., 1952) ลักษณะแรกของโรคในมนุษย์ต่อไปนี้การติดเชื้อ ZIKV (2 กรณีขึ้นอยู่กับ seroconversion และกรณีหนึ่งอยู่บนพื้นฐานของการแยกเชื้อไวรัสจากซีรั่มของสาวไข้) ที่เกิดขึ้นในประเทศไนจีเรียในช่วง 1954 (MacNamara, 1954) กรณีเหล่านี้ได้มาพร้อมกับไข้ปวดศีรษะปวดข้อกระจายและในกรณีหนึ่งอาการตัวเหลืองเล็กน้อย สองปีต่อมาการติดเชื้อการทดลองอาสาสมัครมนุษย์ไข้วัคซีนสีเหลืองกับเมาส์ที่ 6 สมอง passaged ZIKV ความเครียดจากมนุษย์ไนจีเรีย 1954 แยกส่งผลให้เจ็บป่วยไข้ค่อนข้างอ่อน (ปวดหัวเล็กน้อยอ่อนเพลียมีไข้) ที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อตามธรรมชาติ แสดงให้เห็นถึงความพยายามที่จะส่งโดยยุง (Stegomyia) ยุงลายเลี้ยงอาสาสมัครที่ติดเชื้อไม่ประสบความสำเร็จ (Bearcroft, 1956) การตรวจสอบโดยตรงแรกของ ZIKV ในเอเชียเช่นเดียวกับหลักฐานแรกของการส่งผ่านโดยเวกเตอร์เมืองที่เกิดขึ้นเมื่อไวรัสถูกแยกออกจากยุงลาย A. เก็บในมาเลเซียในปี 1966 (Marchette et al., 1969) สิบเอ็ดปีต่อมาที่ติดเชื้อในมนุษย์แห่งแรกในเอเชียได้รับการวินิจฉัยจากชวากลางในอินโดนีเซียโดย seroconversion ในผู้ป่วยที่เจ็ดที่นำเสนอมีไข้อ่อนเพลียปวดท้องเบื่ออาหารและเวียนศีรษะ (โอลสัน et al., 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

zika ไวรัส ( zikv ) พบใน zika ป่ายูกันดา ในระหว่างการวิจัยสนับสนุนโดยมูลนิธิร็อกกี้เฟลเลอร์เพื่อศึกษา enzootic หรือ sylvatic วัฏจักรของไวรัสไข้เหลืองและระบุโบไวรัสเพิ่มเติม เซนทิเนล ลิง อยู่ในร่มในเมษายน 2490 และพัฒนาไข้และ viremia ไปสู่ zikv แยกโดยฉีดเลือดในหนูที่ intracranially ทารก ดังต่อไปนี้มกราคม zikv ถูกแยกจากหลังคาบ้านยุงยุงลาย africanus เก็บในพื้นที่เดียวกัน ( ดิ๊ก et al . , 1952 ) แรกลักษณะของโรคในมนุษย์ดังต่อไปนี้การติดเชื้อ zikv ( 2 กรณีตาม seroconversion และกรณีหนึ่งขึ้นอยู่กับไวรัสที่แยกจากเลือดของหญิงสาวไข้ ) ที่เกิดขึ้นในไนจีเรีย ในช่วง พ.ศ. 2497 ( แม็กเนอแมร่า , 1954 ) กรณีเหล่านี้มาพร้อมกับไข้ ปวดศีรษะ ปวดข้อ กระจาย และในกรณีหนึ่งเล็กน้อย ดีซ่าน สองปีต่อมา , การติดเชื้อของโรคไข้เหลืองฉีดวัคซีนให้อาสาสมัครทดลองมนุษย์กับ 6 เมาส์สมอง passaged zikv สายพันธุ์จากมนุษย์สายพันธุ์ 1954 ไนจีเรียส่งผลค่อนข้างอ่อน จากการเจ็บป่วย ( ปวดหัว วิงเวียนเล็กน้อย ไข้ ) เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อตามธรรมชาติ ความพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงการส่งผ่านโดยยุงลาย ( stegomyia ) ลูกน้ำยุงลายยุงดูดเลือด อาสาสมัครที่ติดเชื้อไม่ประสบความสำเร็จ ( bearcroft 1956 ) การ zikv โดยตรงครั้งแรกในเอเชีย รวมทั้งหลักฐานแรกของการส่งผ่านโดยเวกเตอร์เมืองเกิดขึ้นเมื่อไวรัสถูกแยกจาก อ. ลูกน้ำยุงลายยุงเก็บในประเทศมาเลเซียในปี 1966 ( marchette et al . , 1969 ) สิบเอ็ดปีต่อมา เชื้อมนุษย์แห่งแรกในเอเชียที่ได้รับการวินิจฉัยจากชวา ในอินโดนีเซีย โดย seroconversion ในเจ็ดผู้ป่วยนำเสนอด้วย เป็นไข้ วิงเวียน ปวดท้อง เบื่ออาหารและอาการวิงเวียนศีรษะ ( โอลสัน et al . , 1981 )