Depression and diabetes are highly

Depression and diabetes are highly prevalent in the U.S. Over 6.5% of the U.S. adult population has been diagnosed with diabetes (1), and the incidence of type 2 diabetes is increasing, in part due to the national increase in obesity. Approximately 16% of U.S. adults will suffer major depressive disorder at some point in their lives, and this proportion is greater when other forms of depressive disorder, such as dysthymia and
minor depression, are included (2). Thus, the hypothesis that depression and diabetes are causally related deserves attention from researchers and policy-makers alike. Depression is associated with poor health behaviors (i.e., smoking, physical inactivity, caloric intake) that increase
risk of type 2 diabetes (3). Depression is also related to central obesity and potentially
to impaired glucose tolerance (4). Depression is associated with physiological abnormalities, including activation of the hypothalamic-pituitary-adrenal axis, sympathoadrenal system, and proinflammatory
cytokines, which can induce insulin resistance and contribute to diabetes risk (5). Diabetes may increase
risk of depression because of the sense of threat and loss associated with receiving this diagnosis and the substantial lifestyle changes necessary to avoid developing debilitating complications. Also, studies
suggest that late-life depression is associated with a history of vascular disease, including
diabetes (6). In sum, evidence suggests that the exposure/outcome relationship between these conditions is bidirectional and may change over the life course.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานมีแพร่หลายมากในสหรัฐอเมริกา กว่า 6.5% ของประชากรผู้ใหญ่ของสหรัฐอเมริกาได้รับรับการวินิจฉัยกับโรคเบาหวาน (1), และอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่ม ขึ้น ส่วนหนึ่งเนื่องจากโรคอ้วนเพิ่มชาติ ประมาณ 16% ของผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาจะต้องทนทุกข์ทรมานเศร้าบางจุดในชีวิตของพวกเขา และสัดส่วนนี้เป็นเมื่อมากกว่ารูปแบบอื่น ๆ ของโรค depressive เช่น dysthymia และจำนวนโรคซึมเศร้า รวม (2) ดังนั้น สมมติฐานที่ว่า ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวาน causally เกี่ยวข้องสมควรความสนใจจากนักวิจัยและ policy-makers เหมือนกัน ภาวะซึมเศร้าที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ดี (เช่น สูบบุหรี่ ไม่จริง บริโภคแคลอริก) ที่เพิ่มขึ้นความเสี่ยงของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 (3) ภาวะซึมเศร้านอกจากนี้ยังเกี่ยวข้อง กับโรคอ้วนกลาง และอาจเพื่อผู้พิการทางยอมรับกลูโคส (4) ภาวะซึมเศร้าจะเกี่ยวข้องกับความผิดปกติสรีรวิทยา รวมถึงการเปิดใช้งานของแกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองหมวกไต ระบบ sympathoadrenal และ proinflammatorycytokines ซึ่งสามารถก่อให้เกิดการต้านทานอินซูลิน และนำไปสู่ความเสี่ยงโรคเบาหวาน (5) โรคเบาหวานอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าเนื่องจากความสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการได้รับการวินิจฉัยนี้และเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่พบที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อน debilitating พัฒนาและคู่แข่ง ยัง การศึกษาแนะนำว่า ช่วงปลายชีวิตซึมเศร้าเกี่ยวข้องกับประวัติของโรคหลอดเลือด รวมทั้งโรคเบาหวาน (6) ในผล หลักฐานแนะนำว่า ความเสี่ยง/ผลความสัมพันธ์ระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้เป็นแบบสองทิศทาง และอาจเปลี่ยนแปลงหลักสูตรชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานเป็นที่แพร่หลายอย่างมากในสหรัฐอเมริกากว่า 6.5% ของประชากรผู้ใหญ่สหรัฐได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคเบาหวาน (1) และอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 จะเพิ่มขึ้นในส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของประเทศในการเป็นโรคอ้วน ประมาณ 16% ของผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาจะประสบโรคซึมเศร้าที่จุดในชีวิตของพวกเขาบางส่วนและสัดส่วนนี้เป็นมากขึ้นเมื่อรูปแบบอื่น ๆ
ของโรคซึมเศร้าเช่นซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้าเล็กๆ น้อย ๆ ที่จะถูกรวม (2) ดังนั้นสมมติฐานที่ว่าภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานมีความสัมพันธ์กันเหตุผลสมควรได้รับความสนใจจากนักวิจัยและผู้กำหนดนโยบายเหมือนกัน อาการซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ดี (เช่นการสูบบุหรี่การขาดการออกกำลังกาย, แคลอรี่)
ที่เพิ่มความเสี่ยงของการเป็นโรคเบาหวานชนิดที่2 (3) อาการซึมเศร้านอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับโรคอ้วนกลางและอาจจะด้อยค่าความทนทานต่อกลูโคส (4)
อาการซึมเศร้ามีความเกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางสรีรวิทยารวมทั้งกระตุ้นการทำงานของแกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองต่อมหมวกไต-ระบบ sympathoadrenal และ proinflammatory
cytokines ซึ่งสามารถทำให้เกิดความต้านทานต่ออินซูลินและนำไปสู่ความเสี่ยงโรคเบาหวาน (5)
โรคเบาหวานอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าเพราะความรู้สึกของภัยคุกคามและการสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการได้รับการวินิจฉัยโรคนี้และการเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตที่สำคัญจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการพัฒนาภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอ นอกจากนี้ยังมีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิตมีความเกี่ยวข้องกับประวัติของโรคหลอดเลือดรวมทั้งโรคเบาหวาน(6) โดยสรุปหลักฐานแสดงให้เห็นว่าการได้รับ / ความสัมพันธ์ระหว่างผลเงื่อนไขเหล่านี้เป็นแบบสองทิศทางและอาจมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานอย่างแพร่หลายในสหรัฐอเมริกากว่า 6.5% ของประชากรผู้ใหญ่ของสหรัฐอเมริกาได้รับการวินิจฉัยกับโรคเบาหวาน ( 1 ) , และอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของชาติในโรคอ้วน ประมาณ 16 เปอร์เซ็นต์ของผู้ใหญ่สหรัฐจะประสบโรคซึมเศร้าในบางจุดในชีวิตของพวกเขาและสัดส่วนนี้จะมากขึ้นเมื่อรูปแบบอื่น ๆของโรคซึมเศร้า เช่นอาศัยอยู่และ
รอง depression รวม ( 2 ) ดังนั้น สมมติฐานว่า ภาวะซึมเศร้า และโรคเบาหวานได้ตามลำพังที่เกี่ยวข้องสมควรได้รับความสนใจจากนักวิจัยและจัดเหมือนกัน อาการซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ดี ( เช่น สูบบุหรี่ ไม่มีการใช้งานทางกายภาพบริโภคแคลอริก ) ที่เพิ่ม
ความเสี่ยงของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ( 3 ) อาการซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับโรคอ้วนกลางและอาจ
เพื่อความทนกลูโคสบกพร่อง ( 4 ) ภาวะซึมเศร้าที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางสรีรวิทยา ได้แก่ การกระตุ้นของต่อมใต้สมอง ต่อมหมวกไต sympathoadrenal ของสแกนระบบและ proinflammatory
cytokines ซึ่งทำให้เกิดความต้านทานต่ออินซูลินและนำไปสู่ความเสี่ยงโรคเบาหวาน ( 5 )โรคเบาหวานอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า
เพราะความรู้สึกของการคุกคามและการสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัย และวิถีชีวิตความเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการพัฒนาภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้สุขภาพทรุดโทรม นอกจากนี้การศึกษา
แนะนำว่าสายชีวิตตกต่ำจะเกี่ยวข้องกับประวัติของโรครวมทั้ง
เบาหวาน ( 6 ) ในผลรวมหลักฐานแสดงให้เห็นว่าแสง / ผลความสัมพันธ์ระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้เป็นสองทิศทาง และอาจเปลี่ยนชีวิตแน่นอน .