ตามสังคมไทย ลูกสาวจะดูแลครอบครัว ทั้งงานบ้านและเงินทอง (แล้วแม่ก็ยกตัวอย่างว่าอย่างโจ ให้เงินเดือนแม่ทุกเดือนอะไรแบบเนี้ย) เพราะสังคมไทยเป็นสังคมแห่งความกตัญญู ลูกที่ดีมักจะดูแลพ่อแม่ เพราะเมื่อพ่อแม่แก่เฒ่าแล้ว อาจจะไม่สามารถดูแลตัวอง หรือ make money ได้เหมือนเมื่อตอนวัยกลางคน การที่ลูกสาวแต่งงาน จะต่างกับลูกชายตรงที่ส่วนใหญ่ลูกสาวแต่งแล้วแยกออกจากเรือนไปเลย เท่ากับว่าพ่อแม่ซึ่งแก่แล้วก็ขาดคนดูแล ซึ่งลูกสาวเป็นเสาหลักของบ้าน เพราะลูกสาว (สมัยก่อน) เป็นคนดูแลคนในบ้านทุกอย่าง ทั้งงานบ้าน งานครัว (สมัยนี้) หาเงินเลี้ยงครอบครัว
สินสอดจึงเป็นเหมือนการแสดงเจตนาว่าลูกเขยพร้อมที่เข้ามาเป็นครอบครัว ซึ่งก็ต้องมีหน้าที่ ดูแลพ่อแม่ลูกสาวเหมือนลูกสาว เพราะจะเป็นคนๆเดียวกัน แต่ด้วยการที่ลูกสาวและลูกเขยแยกตัวออกไป ก็อาจจะดูแลในทาง physically ไม่ได้ ก็เลยต้องดูแลทาง financially โดยการ support ทางการงิน ฉะนั้น สินสอด จึงขึ้นอยู่กับอัตภาพของครอบครัวฝ่ายหญิง เพราะการใช้จ่ายและใช้ชีวิตของคนต่างกันตามสถานะ ถ้าที่บ้านฝ่ายหญิงมีฐานะ การใช้จ่ายในการใช้ชีวิตครอบครัวของฝ่ายหญิงก็ต้องสูง เท่ากับว่าก่อนหน้านี้ฝ่ายหญิงเองก็รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านสูง (สมัยนี้) หรือ (สมัยก่อน) ถ้าฝ่ายหญิงมีความรับผิดชอบในการดูแลครอบครัวสูง ทั้งแรงงานและเวลา การที่ฝ่ายชายมาเอาคนที่ดูแลครอบครัวไป ฝ่ายชายก็ต้องดูแลให้เหมือน/พอๆกับที่หญิงที่จะเป็นภรรยาของเขา ดูแลครอบครัวของ she และอย่างที่บอกไป เพราะลูกสาวส่วนใหญ่ แต่งแล้วออกจากบ้าน ลูกสาวและลูกเขยก็คงไม่มีเวลาดูแลทาง phycailly เลยช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ขณะที่ตัวลูกสาวกับลูกเขยไม่อยู่แล้ว ประมาณนั้น