IntroductionCassava (Manihot escule

Introduction
Cassava (Manihot esculentaCrantz) is widely used in human and
animal nutrition and also as a raw material for various industrialised products, of which the most important are the cassava flour,cassava starch and sour cassava starch (Avancini et al., 2007). Subjecting cassava starch to a natural fermentation process, varying the conditions such as processing time and location, or to the
action of microbial enzymes, promotes the formation of organicacids, yielding the fermented starch, commonly known as sour cas-sava starch.
During fermentation a diverse microflora develops which is responsible for the production of amylolytic enzymes and organic acids which attack the starch granules (Cereda, 1987), resulting in
small areas of corrosion which, together with the other steps of the process, contribute to the functional properties of sour cassava starch as an important expansion agent during baking.
Some studies have identified organic acids, such as lactic, acetic,propionic and butyric acids, in samples of sour cassava starch (Demiate, Senger, Vogler, Cereda, & Wosiacki, 1997; Demiate,Souza, Pugsley, Cereda, & Wosiachi, 1997), and quality differences between the samples were observed in relation to the geographical
area of study, which drew attention to the importance of determining the profile of these organic acids.
The fermentation process is of the submerged type and usually
occurs with a superficial water layer of 20 cm, which is subsequently considered as an industrial effluent, and thus requires
characterisation. According to a study byAvancini et al. (2007),the supernatant water from the fermentation of cassava starch has no toxicity; however, there are few reports available on the composition of the organic acids in these wastewaters.
Alternatives for the use of wastewater from the cassava indus-try are needed to reduce environmental pollution (Damasceno,Cereda, Pastore, & Oliveira, 2003) and also to contribute to the generation of new income alternatives for producers. As an example,the acids produced during the fermentation of cassava starch are solubilised in the supernatant water, and these are not recovered as products, being considered pollutant organic load in the final
effluent.
The techniques used for the identification and quantification of organic acids in other fermented products, such as wine, and wastewaters include liquid chromatography, gas chromatographyand capillary electrophoresis the most widely used technique for the individual identification of
these compounds due to its simplicity and precision, as well as the
ease of sample preparation which involves only dilution and filtration steps. However, these features are also associated with CE.
In this study, the techniques of reversed-phase HPLC and CE,both with diode array detection (DAD) were evaluated and
compared for the determination of organic acids in cassava starch fermentation wastewaters, aiming to contribute to future applications of this waste product which is currently considered to be an agroindustrial residue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
มันสำปะหลัง (Manihot esculentaCrantz) ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในมนุษย์และ
อาหารสัตว์และยังเป็นวัตถุดิบสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมต่างๆที่มีความสำคัญมากที่สุดแป้งมันสำปะหลัง, แป้งมันสำปะหลังและแป้งมันสำปะหลังเปรี้ยว (Avancini et al., 2007) หนอนบ่อนไส้แป้งมันสำปะหลังเพื่อกระบวนการหมักธรรมชาติที่แตกต่างกันเงื่อนไขเช่นเวลาการประมวลผลและสถานที่หรือ
การกระทำของเอนไซม์จุลินทรีย์ส่งเสริมการก่อตัวของ organicacids ผลผลิตแป้งหมักที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นคาสิโนเปรี้ยว-sava แป้ง.
ในระหว่างการหมัก จุลินทรีย์ที่มีความหลากหลายพัฒนาซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบในการผลิตเอนไซม์เอนไซม์และกรดอินทรีย์ที่โจมตีเม็ดแป้ง (Cereda, 1987) ส่งผลให้
พื้นที่เล็ก ๆ ของการกัดกร่อนซึ่งร่วมกับขั้นตอนอื่น ๆ ของกระบวนการมีส่วนร่วมในการทำงานของคุณสมบัติเปรี้ยว . แป้งมันสำปะหลังเป็นตัวแทนการขยายตัวที่สำคัญในระหว่างการอบ
บางการศึกษาได้ระบุกรดอินทรีย์เช่นแลคติกอะซิติกและกรดโพรพิโอนิ butyric ในตัวอย่างของแป้งมันสำปะหลังเปรี้ยว (Demiate, เวรโวคเลอร์, Cereda และ Wosiacki, 1997; Demiate, เซาซ่า Pugsley, Cereda และ Wosiachi, 1997) และความแตกต่างที่มีคุณภาพระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่ถูกตั้งข้อสังเกตในความสัมพันธ์กับทาง
พื้นที่ของการศึกษาซึ่งดึงความสนใจถึงความสำคัญของการกำหนดรายละเอียดของกรดอินทรีย์เหล่านี้.
กระบวนการหมักเป็น ชนิดจมอยู่ใต้น้ำและมักจะ
เกิดขึ้นกับชั้นน้ำตื้น 20 ซม. ซึ่งถือว่าเป็นภายหลังน้ำทิ้งอุตสาหกรรมและทำให้ต้องมี
ลักษณะ จากการศึกษา byAvancini et al, (2007) น้ำใสจากการหมักของแป้งมันสำปะหลังไม่มีพิษ; แต่มีรายงานไม่กี่ที่มีอยู่ในองค์ประกอบของกรดอินทรีย์ในน้ำเสียเหล่านี้.
ทางเลือกสำหรับการใช้น้ำเสียจากมันสำปะหลังอินดั-ลองที่มีความจำเป็นในการลดมลพิษทางสิ่งแวดล้อม (Damasceno, Cereda, เร่และ Oliveira, 2003) และ เพื่อนำไปสู่การสร้างรายได้ทางเลือกใหม่สำหรับผู้ผลิต ตัวอย่างเช่นกรดที่ผลิตในระหว่างการหมักแป้งมันสำปะหลังที่มี solubilised ในน้ำใสและสิ่งเหล่านี้จะไม่หายเป็นผลิตภัณฑ์ได้รับการพิจารณาภาระอินทรีย์สารมลพิษในรอบสุดท้าย
น้ำทิ้ง.
เทคนิคที่ใช้สำหรับการระบุและการหาปริมาณของกรดอินทรีย์ ผลิตภัณฑ์หมักอื่น ๆ เช่นไวน์และน้ำเสียรวมถึงสารของเหลวก๊าซฝอย chromatographyand electrophoresis เทคนิคการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการระบุบุคคลของ
สารเหล่านี้เนื่องจากความเรียบง่ายและความแม่นยำของตนเช่นเดียวกับ
ความสะดวกในการเตรียมตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับการลดสัดส่วนเท่านั้นและ ขั้นตอนการกรอง แต่คุณสมบัติเหล่านี้จะเชื่อมโยงกับ CE.
ในการศึกษานี้เทคนิค HPLC เฟสกลับและ CE ทั้งมีการตรวจสอบอาร์เรย์ไดโอด (DAD) ได้รับการประเมินและ
เปรียบเทียบความมุ่งมั่นของกรดอินทรีย์ในน้ำเสียหมักแป้งมันสำปะหลังมีวัตถุประสงค์เพื่อ นำไปสู่การใช้งานในอนาคตของผลิตภัณฑ์เสียนี้ซึ่งถือว่าขณะนี้จะเป็นสารตกค้างอุตสาหกรรมเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
มันสำปะหลัง ( น้ำ esculentacrantz ) มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในมนุษย์และสัตว์
โภชนาการและยังเป็นวัตถุดิบสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมต่างๆ ซึ่งที่สำคัญที่สุดคือแป้งมันสำปะหลังแป้งมันสำปะหลังและแป้งมันสำปะหลัง ( เปรี้ยว avancini et al . , 2007 ) subjecting แป้งมันสำปะหลังในกระบวนการหมักธรรมชาติ เปลี่ยนแปลงเงื่อนไข เช่น เวลาในการประมวลผล และสถานที่หรือ
ปฏิบัติการเอนไซม์จากจุลินทรีย์ ส่งเสริมการก่อตัวของ organicacids หยุ่นหมักแป้ง โดยทั่วไปเรียกว่า เปรี้ยว คาสซาวา แป้ง การหมักจุลินทรีย์หลากหลาย
ระหว่างพัฒนา ซึ่งรับผิดชอบในการผลิตเอนไซม์ไมโลไลติกและกรดอินทรีย์ซึ่งโจมตีเม็ดสตาร์ช ( cereda , 1987 ) ส่งผล
พื้นที่ขนาดเล็กของ การกัดกร่อนซึ่งพร้อมกับขั้นตอนอื่น ๆของกระบวนการ มีส่วนร่วมกับคุณสมบัติการทำงานของเปรี้ยวแป้งมันสำปะหลังเป็นตัวแทนที่สำคัญในการทำเบเกอรี่
บางการศึกษาระบุ กรดอินทรีย์ เช่น กรดแลกติก และกรดโพรพิโอนิก ) ในตัวอย่างของเปรี้ยวแป้งมันสำปะหลัง ( demiate cereda โวเกลอร์เซ็นเจอร์ , , , , wosiacki & 1997 ; demiate cereda พักสลีย์ ซูซ่า , , , , & wosiachi , 1997 )และความแตกต่างระหว่างคุณภาพตัวอย่างพบว่าในความสัมพันธ์กับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
ของการศึกษาซึ่งดึงความสนใจไปที่ความสำคัญของการกำหนดโปรไฟล์ของกรดอินทรีย์เหล่านี้ .
กระบวนการหมักเป็นชนิดน้ำมักจะ
เกิดขึ้นกับชั้นน้ำตื้น 20 เซนติเมตร ซึ่งต่อมาถือเป็นน้ำทิ้งอุตสาหกรรม จึงต้องใช้
ลักษณะ . ตามการศึกษา byavancini et al . ( 2007 ) ที่นำน้ำจากการหมักของแป้งมันไม่มีพิษ อย่างไรก็ตาม มีรายงานเพียงไม่กี่ที่มีองค์ประกอบของกรดอินทรีย์ในน้ำทิ้งเหล่านี้ .
ทางเลือกสำหรับใช้น้ำเสียจากมันสำปะหลัง โดยพยายามจะต้องลดมลพิษสิ่งแวดล้อม ( damasceno cereda แพสทอร์& โอลิเวียร่า , , , ,2546 ) และยังมีส่วนร่วมในการสร้างทางเลือกรายได้ใหม่สำหรับผู้ผลิต เช่น กรดที่ผลิตในระหว่างการหมักแป้งมันสำปะหลังเป็น solubilised ในน้ำสูง และเหล่านี้จะไม่หายเป็นสินค้าที่ถูกพิจารณาสารมลพิษอินทรีย์โหลด ในน้ำสุดท้าย

เทคนิคที่ใช้ในการจำแนกชนิดและปริมาณของกรดอินทรีย์ในการหมัก เช่น ไวน์ และกิจกรรม รวมถึงวิธีโครมาโทกราฟีของเหลว chromatographyand ก๊าซ , ผู้ชมที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในตัวบุคคลของ
สารประกอบเหล่านี้เนื่องจากความเรียบง่ายและแม่นยำ รวมทั้ง
ง่ายในการเตรียมสารตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับเพียงเจือจาง และการกรองขั้นตอน อย่างไรก็ตาม คุณสมบัติเหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับ CE .
ในการศึกษานี้ เทคนิค HPLC reversed-phase และ CE ทั้งเรย์ตรวจจับไดโอด ( พ่อ ) ถูกประเมินและ
เมื่อเทียบสำหรับการหาปริมาณกรดอินทรีย์ในการหมักน้ำเสียโรงงานแป้งมันสำปะหลัง ,มีวัตถุประสงค์เพื่อสนับสนุนการใช้งานในอนาคตของของเสียซึ่งในปัจจุบันถือว่าเป็นกาก agroindustrial .