There is a complete series of 14-18

There is a complete series of 14-18 rod-like
supraneurals (Table 1; Figure 4, Figure 5, Figure 6,
Figure 11) between the skull and the dorsal fin. Up
to two supraneurals might be located under the first
dorsal pterygiophores, but this condition is variable
and independent of the total number of supraneuralsThe caudal fin is heterocercal and ends in a
short cercus-like extension of the body lobe, which
extends beyond the last lepidotrichia and is covered
with tiny scales (Figure 4.2, Figure 13.1). This
structure is much shorter than the cercus (=caudal
filament) of Scaphirhynchus species or Pseudoscaphirhynchus
kaufmanni (Hilton et al., 2011) and
the lateral line apparently ends right behind the last
fin ray at the base of the cercus-like extension. The
scale covering of the body lobe reaches up to the
base of the eighth to sixth hypural. The caudal fin
web is made up of c. 60 lepidotrichia and is deeply
excavated, with the dorsal lobe longer than the
ventral lobe, which forms a rounded distal end (Figure
4; MACN 14433, MPEF-PV 1767). All caudal
fin rays are evenly segmented from their bases.
The following features concerning the pattern of
caudal fin rays are best preserved in MPEF-PV
1731 and, thus, although the pattern is the same in
all of the studied specimens, precise numbers are
based on this specimen only. The first ventral caudal
fin ray articulates with the parhypural and is
very short and unbranched (Figure 12). The following
eight rays gradually increase in length, forming
the ventral margin of the fin and are also
unbranched. The ninth ray gives three branches,
which also increase gradually in length and contribute to the ventral margin of the fin. The distal ends
of these marginal fin rays intercalate with numerous
slender fringing fulcra (Figure 13.2). One ventral
caudal fulcrum precedes the ventral caudal fin
rays that insert onto the body directly in front of the
parhypural. In the dorsal lobe, one unpaired dorsal
caudal fulcrum and c. 44 paired caudal fulcra
formed the dorsal margin of the body lobe

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีชุดที่สมบูรณ์ของ 14-18 คันเหมือนเป็น
supraneurals (ตารางที่ 1 รูปที่ 4 รูปที่ 5 รูปที่ 6
รูปที่ 11) ระหว่างกะโหลกศีรษะและครีบหลังที่ ขึ้นถึงสอง supraneurals อาจจะอยู่ภายใต้ครั้งแรก pterygiophores หลัง แต่เงื่อนไขนี้เป็นตัวแปรและเป็นอิสระจากจำนวนsupraneuralsThe ครีบหาง heterocercal และจบลงด้วยการขยายcercus เหมือนสั้นกลีบร่างกายซึ่งขยายเกินlepidotrichia ที่ผ่านมา และถูกปกคลุมด้วยเกล็ดเล็กๆ (รูปที่ 4.2 รูปที่ 13.1) นี้โครงสร้างเป็นมากน้อยกว่า cercus นี้ (= หางไส้หลอด) ของ Scaphirhynchus ชนิดหรือ Pseudoscaphirhynchus kaufmanni (Hilton et al., 2011) และเส้นด้านข้างที่เห็นได้ชัดหลังจบสุดท้ายเรย์ครีบที่ฐานของการขยายcercus เหมือน ขนาดครอบคลุมของกลีบร่างกายถึงขึ้นอยู่กับฐานของแปดเพื่อ hypural หก ครีบหางเว็บถูกสร้างขึ้นจากค 60 lepidotrichia และลึกที่ขุดด้วยกลีบหลังยาวกว่ากลีบหน้าท้องซึ่งรูปแบบปลายโค้งมน(รูปที่4; MACN 14433, MPEF-PV 1767) ทั้งหมดหางรังสีครีบจะแบ่งเท่า ๆ กันจากฐานของพวกเขา. คุณลักษณะต่อไปนี้เกี่ยวกับรูปแบบของรังสีครีบหางจะถูกเก็บไว้ที่ดีที่สุดใน MPEF-PV 1731 และจึงแม้ว่ารูปแบบจะเหมือนกันในทุกตัวอย่างที่ศึกษาตัวเลขที่แม่นยำจะตามบนชิ้นงานนี้เท่านั้น ครั้งแรกที่หน้าท้องหางray ครีบข้อต่อกับ parhypural และสั้นมากและunbranched (รูปที่ 12) ต่อไปนี้รังสีแปดค่อยๆเพิ่มความยาวขึ้นรูปขอบครีบท้องและนอกจากนี้ยังมีunbranched รังสีที่เก้าให้สามสาขาซึ่งยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในระยะเวลาและนำไปสู่ขอบท้องของครีบ ปลายปลายของรังสีครีบเหล่านี้ร่อแร่ intercalate มีหลายแนวเรียวfulcra (รูปที่ 13.2) หนึ่งท้องศูนย์กลางแจ๋วหางครีบท้องหางรังสีที่แทรกเข้าสู่ร่างกายโดยตรงในด้านหน้าของparhypural ในกลีบหลังหนึ่ง unpaired หลังศูนย์กลางหางและค 44 หางคู่ fulcra เกิดขึ้นขอบหลังของกลีบร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

there กับ series complete ของ 14-18 rod like
supraneurals ( table 1 ; figure 4 , figure featuring 6 ,
figure แผน ) ฝาก skull ( the fin dorsal . ขึ้น
2 supraneurals อาจอยู่ภายใต้หลัง pterygiophores แรก

แต่เงื่อนไขนี้คือตัวแปรอิสระของจํานวน supraneuralsthe ครีบหางเป็น heterocercal และสิ้นสุดใน
สั้นแพนหางเหมือนส่วนขยายของตัวกลีบ ,ซึ่ง
ขยายเกินเลพิโดไตรเซียสุดท้ายและถูกปกคลุมด้วยเกล็ดเล็ก ๆ
( รูปที่ 2 รูปที่ 13.1 ) โครงสร้างนี้
จะสั้นกว่าแพนหาง ( = เส้นหาง
) ชนิด scaphirhynchus หรือ pseudoscaphirhynchus
kaufmanni ( Hilton et al . , 2011 ) และเส้นข้างเห็นได้ชัด

จบข้างหลังสุดท้ายฟินเรย์ที่ฐานของแพนหางเหมือนนามสกุล
ขนาดของร่างกาย ที่ครอบคลุมถึงถึง
ฐานที่แปดหกไฮพูรอลล์ . เว็บครีบ
หางขึ้น C 60 เลพิโดไตรเซียและลึก
ขุด กับหลัง ที่ยาวกว่า
กลีบล่าง ซึ่งฟอร์มกลมปลายสุด ( รูป
4 macn 14433 mpef-pv , 1767 ) ทุกหาง ครีบรังสีจะแบ่งเท่า ๆ กัน

ต่อจากฐานของพวกเขา คุณสมบัติ เกี่ยวกับรูปแบบของ
รังสีครีบหางที่ดีที่สุดเก็บรักษาไว้ใน mpef-pv
1731 และดังนั้นแม้ว่ารูปแบบจะเหมือนกัน
ทั้งหมดของศึกษาตัวอย่างแม่นยำตัวเลข
ตามตัวอย่างนี้เท่านั้น 1 ) เชื่อมกับหาง ครีบ เรย์

parhypural และสั้นมาก และ unbranched ( รูปที่ 12 ) ต่อไปนี้
8 rays ค่อยๆเพิ่มความยาวขึ้น
ขอบล่างของครีบ และยังมี
unbranched . นพรัศมีให้สามกิ่ง
ซึ่งยังค่อยๆเพิ่มขึ้นในความยาวและมีส่วนร่วมกับขอบล่างของครีบ ส่วนปลาย ปลายขอบครีบ
เหล่านี้รังสีสอดกับมากมาย
เรียว fringing fulcra ตัวเลข ( 13.2 ) ฟัลครัมระดับหนึ่งเช่นเดียวกับครีบหางนำหน้า )

รังสีที่แทรกลงบนร่างกายโดยตรงในด้านหน้าของ
parhypural . ในส่วนของกลีบ ,หนึ่งหาง กระโดง
Unpaired ฟัลครั่มและ C . 44 คู่หาง fulcra
รูปขอบด้านข้างของร่างกายทุกประเภท