2. This last phrase leads us to a s

2. This last phrase leads us to a second distinction. It is clear that chronologically nobody knows anything prior to all experience. Your experience began even before you were born a time when you can hardly be said to have known anything. Surely all knowledge comes posterior to experience, in the sense that if you had experienced nothing there would be nothing you could know. So how could anyone seriously suggest that anything can be known absolutely a priori?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.วลีสุดท้ายนำเราไปสู่ความแตกต่างสอง เป็นที่ชัดเจนว่า ลำดับไม่มีใครรู้อะไรก่อนทั้งหมดพบ ประสบการณ์ของคุณเริ่มก่อนคุณเกิดเวลาเมื่อคุณไม่อาจกล่าวได้ทราบอะไร แน่นอนว่าความรู้ทั้งหมดมาหลังพบ ในแง่ที่ ว่าถ้าคุณมีประสบการณ์อะไรจะมีอะไรที่คุณรู้ ดังนั้นใครสามารถอย่างจริงจังแนะนำว่า อะไรสามารถทราบอย่างนิรนัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. ประโยคนี้ที่ผ่านมาเราไปสู่ความแตกต่างที่สอง เป็นที่ชัดเจนว่าลำดับไม่มีใครรู้อะไรก่อนที่จะมีประสบการณ์ ประสบการณ์ของคุณเริ่มก่อนที่คุณจะเกิดเวลาที่คุณแทบจะไม่สามารถกล่าวถึงได้รู้จักกันอะไร แท้จริงความรู้ทั้งหมดมาหลังประสบการณ์ในแง่ที่ว่าถ้าคุณเคยมีประสบการณ์อะไรก็จะไม่มีอะไรคุณอาจจะรู้ ดังนั้นวิธีการที่จะให้ทุกคนอย่างจริงจังชี้ให้เห็นว่าอะไรที่สามารถเป็นที่รู้จักอย่างแน่นอนเบื้องต้นหรือไม่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . ประโยคสุดท้ายมันทำให้เราแยกที่สอง มันเป็นที่ชัดเจนว่าตามลำดับเวลา ไม่มีใครรู้อะไรก่อน ทั้งหมด ประสบการณ์ ประสบการณ์ของคุณเริ่มตั้งแต่ก่อนคุณเกิดเวลาที่คุณแทบจะไม่สามารถบอกได้ว่าอะไร แน่นอนความรู้ทั้งหมดมาด้านหลังเพื่อประสบการณ์ ในความรู้สึกว่าถ้าคุณมีประสบการณ์อะไร มันคงไม่มีอะไรที่คุณจะรู้ได้ แล้วจะให้ใครอย่างจริงจัง แนะนำว่า อะไรที่สามารถรู้จักแน่นอน priori ?