The prevalence of histopathological

The prevalence of histopathologically confirmed placental malaria was significantly higher in
the sulfadoxine–pyrimethamine group (50.0%) than in the three-dose dihydroartemisinin–
piperaquine group (34.1%, P=0.03) or the monthly dihydroartemisinin–piperaquine group
(27.1%, P=0.001). The prevalence of a composite adverse birth outcome was lower in the
monthly dihydroartemisinin–piperaquine group (9.2%) than in the sulfadoxine–pyrimethamine
group (18.6%, P=0.05) or the three-dose dihydroartemisinin–piperaquine group (21.3%,
P=0.02). During pregnancy, the incidence of symptomatic malaria was significantly higher in
the sulfadoxine–pyrimethamine group (41 episodes over 43.0 person-years at risk) than in the
three-dose dihydroartemisinin–piperaquine group (12 episodes over 38.2 person-years at risk,
P=0.001) or the monthly dihydroartemisinin–piperaquine group (0 episodes over 42.3 personyears
at risk, P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความชุกของโรคมาลาเรียรก histopathologically ยืนยันได้สูงในsulfadoxine – pyrimethamine กลุ่ม (50.0%) มากกว่าในปริมาณสาม dihydroartemisinin –กลุ่ม piperaquine (34.1%, P = 0.03) หรือกลุ่ม dihydroartemisinin – piperaquine ต่อเดือน(27.1%, P = 0.001) ความชุกของคอมโพสิตไม่พึงประสงค์เกิดผลก็ต่ำกว่าในการรายเดือน dihydroartemisinin – piperaquine กลุ่ม (9.2%) มากกว่าใน sulfadoxine – pyrimethamineกลุ่ม (18.6%, P = 0.05) หรือกลุ่มยาสาม dihydroartemisinin – piperaquine (21.3%P = 0.02) ในระหว่างตั้งครรภ์ อุบัติการณ์ของโรคมาลาเรียอาการคือนัยสำคัญในกลุ่ม sulfadoxine – pyrimethamine (41 ตอนผ่าน 43.0 person-years เสี่ยง) กว่าในการกลุ่มยาสาม dihydroartemisinin – piperaquine (12 ตอนเหนือ person-years 38.2 เสี่ยงP = 0.001) หรือกลุ่ม dihydroartemisinin – piperaquine ต่อเดือน (0 ตอนเหนือ 42.3 personyearsเสี่ยง P < 0.001), เป็นความชุก parasitemia (40.5% ใน sulfadoxine – pyrimethamineกลุ่มเจอ 16.6% ในกลุ่มสาม-ปริมาณ dihydroartemisinin – piperaquine [P < 0.001]และ 5.2% ในกลุ่ม dihydroartemisinin – piperaquine ต่อเดือน [P < 0.001]) ในการรักษาแต่ละกลุ่ม ความเสี่ยงของการอาเจียนหลังจากบริหารยาใด ๆ ของตัวแทนการศึกษาน้อยกว่า0.4% และมีไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความชุกของโรคมาลาเรีย histopathologically ยืนยันรกสูงอย่างมีนัยสำคัญใน
กลุ่ม sulfadoxine-pyrimethamine (50.0%) มากกว่าในช่วงสามขนาด dihydroartemisinin-
กลุ่ม piperaquine (34.1%, P = 0.03) หรือกลุ่มรายเดือน dihydroartemisinin-piperaquine
(27.1% P = 0.001) ความชุกของผลที่เกิดคอมโพสิตที่ไม่พึงประสงค์ลดลงใน
กลุ่มรายเดือน dihydroartemisinin-piperaquine (9.2%) มากกว่าใน sulfadoxine-pyrimethamine
กลุ่ม (18.6%, P = 0.05) หรือสามยากลุ่ม dihydroartemisinin-piperaquine (21.3%
P = 0.02) ในระหว่างตั้งครรภ์อุบัติการณ์ของโรคมาลาเรียที่มีอาการเป็นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
กลุ่ม sulfadoxine-pyrimethamine นี้ (41 ตอนกว่า 43.0 คนปีที่มีความเสี่ยง) กว่าใน
สามยากลุ่ม dihydroartemisinin-piperaquine (12 ตอนกว่า 38.2 คนปีที่มีความเสี่ยง
P = 0.001) หรือรายเดือนกลุ่ม dihydroartemisinin-piperaquine (0 ตอนเหนือ 42.3 personyears
ที่มีความเสี่ยง p <0.001) เช่นเดียวกับความชุกของเชื้อ (40.5% ใน sulfadoxine-pyrimethamine ที่
กลุ่มเทียบกับ 16.6% ใน dihydroartemisinin- สามขนาด กลุ่ม piperaquine [p <0.001]
และ 5.2% ในกลุ่ม dihydroartemisinin-piperaquine รายเดือน [p <0.001]) ในการรักษาแต่ละ
กลุ่มความเสี่ยงของการอาเจียนหลังการบริหารของปริมาณของตัวแทนการศึกษาใด ๆ ได้น้อยกว่า
0.4% และไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มที่อยู่ในความเสี่ยงที่เกิดจากเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความชุกของ histopathologically ยืนยันคนไทยมาลาเรียสูงกว่าในซัลฟาด็อกซีน ) ที่ออกจากกลุ่ม ( ร้อยละ 50.0 ) มากกว่าใน 3 ขนาดเกิด –piperaquine GROUP ( 34.1 % , P = 0.03 ) หรือรายเดือน ( piperaquine เกิดกลุ่ม( ทั้ง % , P = 0.001 ) ความชุกของการเกิดอาการไม่พึงประสงค์ผลประกอบการลดลงในรายเดือน– piperaquine เกิดกลุ่ม ( 9.2% ) กว่าในซัลฟาด็อกซีนและไพริเมทามีนกลุ่ม ( 18.6 % , P = 0.05 ) หรือ 3 dose เกิด– piperaquine GROUP ( 21.3 %P = 0.02 ) ในระหว่างการตั้งครรภ์ การเกิดอาการโรคมาลาเรียสูงกว่าในการออกจากกลุ่มซัลฟาด็อกซีน ) ( 41 ตอน 43.0 บุคคลปีเสี่ยง ) กว่าใน3 ) กลุ่มยาเกิด piperaquine ( 12 ตอน 38.2 บุคคลปี ความเสี่ยงP = 0.001 ) หรือรายเดือน ( piperaquine เกิดกลุ่ม ( 0 ตอน personyears ค่าเสี่ยง , p < 0.001 ) มีความชุกของเชื้อ ( เพิ่ม % ในซัลฟาด็อกซีนและไพริเมทามีนกลุ่มและ 16.6% ใน 3 ขนาด piperaquine เกิด–กลุ่ม [ P < 0.001 ]และที่ 5.2% ในเดือน piperaquine เกิด–กลุ่ม [ P < 0.001 ] ) ในการรักษาแต่ละกลุ่ม , ความเสี่ยงของการอาเจียนหลังจากการบริหารงานของยาใด ๆของตัวแทนการศึกษาน้อยกว่า0.4 เปอร์เซ็นต์ และไม่มีความแตกต่างกันในกลุ่มเสี่ยงของเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์