These economies are often treated a

These economies are often treated as broadly similar in terms of growth potential and other features.

But there are crucial differences between the two economies which render such similarities very superficial
India was a “mixed economy” with large private sector, so essentially capitalist market economy with the associated tendency to involuntary unemployment.

China was mostly a command economy, which until recently had a very small private sector; there is still substantial state control over macroeconomic processes in forms that have differed from more conventional capitalist macroeconomic policy.

China: Officially 4 per cent of the population now lives under the poverty line, unofficially around 12 per cent. (Reflects earlier asset redistribution and basic needs provision in China under communism, plus larger mass market and recent role of agricultural prices.)


India: Official poverty ratio much higher and persistent, currently 28 per cent. Food deprivation is much higher.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศเหล่านี้มักจะถือเหมือนเป็นทั่วไปเติบโตที่มีศักยภาพและคุณสมบัติอื่น ๆ แต่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างประเทศสองที่แสดงความเหมือนเช่นที่ผิวเผินมากอินเดียเป็น "เศรษฐกิจผสม" กับภาคเอกชนขนาดใหญ่ เศรษฐกิจตลาดทุนหลักดังนั้น มีแนวโน้มเชื่อมโยงการทำงาน จีนเป็นส่วนใหญ่สั่งเศรษฐกิจ ซึ่งจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้มีภาคเอกชนมีขนาดเล็กมาก ควบคุมกระบวนการเศรษฐกิจมหภาคที่มีแตกต่างจากนโยบายเศรษฐกิจมหภาคทั่วไปเพิ่มเติมทุนรัฐยังคงพบได้ จีน: ทางร้อยละ 4 ของประชากรขณะนี้อยู่ภายใต้เส้นความยากจน อย่างไม่เป็นทางประมาณร้อยละ 12 (สะท้อนถึงสินทรัพย์ก่อนหน้าซอร์สและ basic สำรองในประเทศจีนภายใต้ คอมมิวนิสต์ บวกตลาดใหญ่โดยรวม และบทบาทล่าสุดของเกษตรราคา)อินเดีย: ความยากจนทางอัตราส่วนแบบ ถาวร และสูงมากในขณะนี้ 28 ร้อยละ ภาวะขาดอาหารจะสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจเหล่านี้จะได้รับการรักษามักจะเป็นวงกว้างที่คล้ายกันในแง่ของศักยภาพในการเติบโตและคุณสมบัติอื่น ๆ . แต่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองประเทศซึ่งทำให้ความคล้ายคลึงกันเช่นตื้นมากอินเดียเป็น "เศรษฐกิจแบบผสม" กับภาคเอกชนขนาดใหญ่เพื่อเศรษฐกิจตลาดทุนนิยมเป็นหลักด้วย . แนวโน้มที่เกี่ยวข้องเพื่อการว่างงานโดยไม่สมัครใจของประเทศจีนเป็นส่วนใหญ่เศรษฐกิจคำสั่งซึ่งจนถึงเมื่อเร็วๆ นี้มีภาคเอกชนที่มีขนาดเล็กมาก ยังคงมีการควบคุมของรัฐที่สำคัญกระบวนการทางเศรษฐกิจมหภาคในรูปแบบที่แตกต่างไปจากนโยบายเศรษฐกิจมหภาคทั่วไปทุนนิยมมากขึ้น. จีน: อย่างเป็นทางการร้อยละ 4 ของประชากรที่อาศัยอยู่ภายใต้ในขณะนี้จนเส้นอย่างไม่เป็นทางการประมาณร้อยละ 12 (สะท้อนให้เห็นถึงการกระจายสินทรัพย์ที่ก่อนหน้านี้และการให้ความต้องการขั้นพื้นฐานในประเทศจีนภายใต้ลัทธิคอมมิวนิสต์บวกในตลาดมวลชนขนาดใหญ่และบทบาทที่ผ่านมาของราคาสินค้าเกษตร.) อินเดีย: อัตราส่วนความยากจนอย่างเป็นทางการที่สูงขึ้นมากและถาวร, ขณะนี้ร้อยละ 28 การกีดกันอาหารเพิ่มสูงขึ้นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศเหล่านี้มักจะถือว่าเป็นวงกว้างที่คล้ายคลึงกันในแง่ของการเจริญเติบโตที่มีศักยภาพและคุณสมบัติอื่น ๆ .

แต่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองประเทศ ซึ่งการแสดงดังกล่าวคล้ายคลึงกันผิวเผินมาก
อินเดีย " เศรษฐกิจ " ผสมกับภาคเอกชนขนาดใหญ่เศรษฐกิจตลาดดังนั้นหลักทุนนิยมที่มีแนวโน้มการว่างงานที่ไม่ได้ตั้งใจ .

จีนส่วนใหญ่คำสั่งเศรษฐกิจซึ่งจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ มีขนาดเล็กมาก เอกชน ยังคงมีมากของรัฐควบคุมเศรษฐกิจมหภาคของกระบวนการในรูปแบบที่แตกต่างจากปกติมากกว่าทุนนิยมเศรษฐกิจมหภาคและนโยบาย

จีน : อย่างเป็นทางการ 4 ร้อยละของประชากรในขณะนี้อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน อย่างไม่เป็นทางการประมาณ 12 เปอร์เซ็นต์( ก่อนหน้านี้สินทรัพย์การแจกจ่ายและการสะท้อนให้เห็นถึงความต้องการพื้นฐานในประเทศจีนภายใต้ระบอบคอมมิวนิสต์ บวกขนาดใหญ่ตลาดมวลและบทบาทล่าสุดของราคาสินค้า เกษตร )


อินเดียอย่างเป็นทางการความยากจนอัตราส่วนที่สูงมากและถาวรในขณะนี้ 28 เปอร์เซ็นต์ การอดอาหารจะสูงขึ้นมาก