Located within the Green Leaf World

Located within the Green Leaf World, the Education Palace did not distinguish night and day, those inside also had difficulty sensing the flow of time and didn’t know that outside, in the real world, it was already the next day.

The time was near noon, peddlers grasped the opportunity to eagerly hawk their wares.
Using the stone pillars as a perimeter, beyond that line, it was exceedingly lively, with the fragrance of osmanthus jelly being the most distinct amongst all the foods present.

The populace that had come to view the Grand Examination surrounded the outer perimeter of Li Palace, discussing the latest news that would constantly come out from the palace. These people couldn’t see the thrilling scenes first-hand, but this didn’t affect their mood, the atmosphere was still buoyant, it had to be said that this was also attributable to the work of the storytellers present.

On the streets outside of Li Palace, every hundred or so metres apart there would be a tea store, before each store there would inevitably be an ordinary table with a storyteller dressed in either a cheongsam or a padded jacket stood beside it, their spittle spraying in all directions, coupled with their arms and legs gesticulating incessantly as they unremittingly gave accounts of what was currently happening within the Education Palace.

It was unknown as to whom within Li Palace these storytellers, and the store owners backing them, were acquainted with; what had just happened in the Grand Examination would, at the next moment, become the contents of what the storyteller was recounting, with the details actually being more or less accurate.

In the Southwestern corner, there was a comparatively quiet teahouse, its decoration was rather refined, yet today, this teahouse couldn’t escape from the dowdiness either, specially inviting a storyteller to sit in the main area and also spending a large sum to acquire the latest news from Li Palace.
All that could be seen was that sharp looking middle-aged storyteller smacking the table and saying: “It is said that the River Qu’s serene clarity can reflect a person. The examinees all displayed their various abilities; some stepping upon the river itself, others becoming a streaking cloud, leaving that youth from Orthodox Academy as the last.”

They continued: “For a time, both shores were quiet as can be, with everyone wanting to see how that youth would cross the river, yet who could have expected; they only heard a single cry from the edge of the horizon and the White Crane came hither.”

Talking up to this segment, the storyteller once again heavily smacked upon wood, shocking the patrons out of their attentive stupor before slowly continuing the narrative: “At that time, there were close to a hundred examinees upon both shores that had been shocked to the point of having their eyes and mouths wide open; just as with how your esteemed selves have been startled by this simple old man, the examinees had been startled by that White Crane.”

The storyteller continued: “Why? That’s because at the next moment, that youth from Orthodox Academy actually lifted himself up and clutched on, sitting upon the crane’s back without so much as a word, soaring upwards with the clouds, and headed towards the opposing shore; an actual case of riding a crane down South of the river; tis scene, such peculiarity!”

The teahouse erupted in a chaotic wave of chatter.

That storyteller smiled and said: “Your esteemed selves need not debate this. It should be known that for the examinees who are participating in the Grand Examination, whether be within their respective sects or academies, they would have definitely seen sagely birds and strange beasts before, yet why were they so shocked?”

They continued: “This is because no one had thought that you can use this method to cross the river; yet, what made them all the more shocked was that the White Crane wasn’t just any White Crane, but was the White Crane from our Capital’s Divine General of the Eastern Decree’s estate.”

Sounds of discussion within the teahouse became all the more rambunctious. A lot of the people from the Capital knew that the Divine General’s estate has a White Crane, but sightings of it had been rare for the past few years, some also thought of that marriage contract which had been gossiped of intensely; they couldn’t stop themselves being very curious as to why that White Crane would be willing to carry that youth over.

“If your esteemed selves still remember, then you should know that the White Crane had followed young Miss Xu to Holy Maiden Peak in the South. Why would it suddenly appear at the distant Capital? Could it be that Miss Xu really has accepted that youth to be her fiancé? Then what type of reaction should those distinguished disciples of Li Shan Sword Sect have?”

Having narrated up to this point, the storyteller lightly coughed twice, then raised their cup and took a few sips of warm tea. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งอยู่ภายในโลกใบสีเขียว พระราชวังศึกษาไม่แยกวันและกลางคืน เหล่านั้นภายในยังมีความยากลำบากในการตรวจจับการไหลของเวลา และไม่ทราบว่า ภายนอก ในโลกจริง แล้ววันถัดไปเวลาใกล้เที่ยง peddlers คว้าโอกาสเหยี่ยวกระหายสินค้าของพวกเขาโดยใช้เสาหินเป็นขอบเขต นอกเหนือจากบรรทัดนั้น มันก็เหลือเกินมีชีวิตชีวา และกลิ่นหอมของวุ้นหอมหมื่นลี้แตกต่างกันมากที่สุดในหมู่อาหารปัจจุบันประชาชนที่ได้มาไปดูการสอบแกล้อมรอบขอบเขตด้านนอกของ Li คุยข่าวล่าสุดที่จะต่อเนื่องออกมาจากพระราชวัง คนเหล่านี้ไม่สามารถดูการตื่นเต้นฉากมือแรก แต่นี้ไม่มีผลต่ออารมณ์ของพวกเขา บรรยากาศยังคงลอยตัว มันก็จะพูดว่า ก็นของการทำงานของนักเล่าเรื่องปัจจุบันบนถนนนอกวัง Li ทุกร้อย หรือเมตรแยกจะมีร้านขายชา ก่อนแต่ละร้านย่อมมีตารางมีสามัญ ด้วย storyteller ที่สวม cheongsam มีอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเป็นเสื้อเบาะที่ยืนอยู่ข้าง ๆ spittle ของพวกเขาในทุกทิศทาง การฉีดพ่นควบคู่กับแขน และขา gesticulating incessantly เป็นพวกเขา unremittingly ให้บัญชีของสิ่งในปัจจุบันที่เกิดขึ้นภายในพระราชวังการศึกษาก็ไม่รู้จักเป็นผู้ที่ภายในพระราชวัง Li นักเล่าเรื่องเหล่านี้ และเจ้าของร้านที่ทำพวกเขา ได้คุ้นเคยกับ สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นสอบแกรนด์ ที่ช่วงเวลาถัดไป เป็น เนื้อหาของอะไร storyteller ถูกเล่า รายละเอียดจริง การแม่นยำมากหรือน้อยนั้นมุม ตะวันตกเฉียงใต้มีโรงน้ำชาค่อนข้างเงียบ ตกแต่งของได้ค่อนข้างประณีต ยังวันนี้ โรงน้ำชานี้ไม่หนีจาก dowdiness การอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นพิเศษเชิญ storyteller นั่งในพื้นที่หลัก และยัง ใช้จ่ายเงินก้อนใหญ่เพื่อซื้อข่าวจากหลี่ที่อาจจะเห็นได้ว่าคมกำลัง วัย storyteller smacking ตาราง และบอก: "มันบอกว่า ของ Qu แม่น้ำเงียบสงบชัดเจนสามารถสะท้อนคน กลุ่มทั้งหมดแสดงความสามารถต่าง ๆ ของพวกเขา บางก้าวตามแม่ตัวเอง ผู้อื่นกลายเป็น เมฆจับตาดวง ออกที่เยาวชนจากสถาบันออร์โธดอกซ์เป็นสุดท้าย"พวกเขายังคง: "เวลา ทั้งสองฝั่งได้เงียบเป็นสามารถ กับทุกคนที่ต้องการดูวิธีที่เยาวชนจะข้ามแม่น้ำ แต่ที่อาจจะคาดหวังให้ เพียงได้ยินร้องไห้เดียวจากขอบของขอบฟ้า และนกกระเรียนขาวมา hither"Talking up to this segment, the storyteller once again heavily smacked upon wood, shocking the patrons out of their attentive stupor before slowly continuing the narrative: “At that time, there were close to a hundred examinees upon both shores that had been shocked to the point of having their eyes and mouths wide open; just as with how your esteemed selves have been startled by this simple old man, the examinees had been startled by that White Crane.”The storyteller continued: “Why? That’s because at the next moment, that youth from Orthodox Academy actually lifted himself up and clutched on, sitting upon the crane’s back without so much as a word, soaring upwards with the clouds, and headed towards the opposing shore; an actual case of riding a crane down South of the river; tis scene, such peculiarity!”The teahouse erupted in a chaotic wave of chatter.That storyteller smiled and said: “Your esteemed selves need not debate this. It should be known that for the examinees who are participating in the Grand Examination, whether be within their respective sects or academies, they would have definitely seen sagely birds and strange beasts before, yet why were they so shocked?”They continued: “This is because no one had thought that you can use this method to cross the river; yet, what made them all the more shocked was that the White Crane wasn’t just any White Crane, but was the White Crane from our Capital’s Divine General of the Eastern Decree’s estate.”เสียงของการสนทนาภายในหนีกลายเป็น ทั้งหมดมากกว่าค่าย ผู้คนจากเมืองหลวงมากมายรู้ว่า พระเจ้าทั่วไปของนิคมมีเครนขนาดขาว แต่คนมันเคยหายากสำหรับปีผ่านมา บางคิดว่า สัญญาแต่งงานที่ได้รับ gossiped ของเข้มข้น พวกเขาไม่สามารถหยุดตัวเองถูกมากอยากรู้ว่าทำไมที่นกกระเรียนขาวยินดีนำเยาวชนที่มา"หากตัวนับถือคุณยังจำได้ แล้วคุณควรทราบว่า กระเรียนขาวได้ตามหนุ่ม Xu นางสาวยอดหญิงสาวบริสุทธิ์ในภาคใต้ ทำไมจะมันก็ปรากฏที่เมืองหลวงห่างไกล อาจจะเป็นว่า Xu นางสาวจริง ๆ ยอมรับเยาวชนที่จะเป็นคู่หมั้นของเธอ ชนิดของปฏิกิริยาควรเหล่าสาวกแตกต่างนิกาย Li Shan ดาบแล้ว"มีบรรยายถึงจุดนี้ storyteller เบา ๆ ไอสองครั้ง แล้วยกถ้วยของพวกเขา และเอากี่ระบบ sips ชาอบอุ่น การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งอยู่ภายในโลกใบเขียว วังวุฒิไม่ได้แยกแยะทั้งกลางวันและกลางคืน ภายในยังมีการไหลของเวลาและไม่ได้สัมผัสความยากรู้ภายนอก ในโลกจริง มันได้ในวันถัดไปเวลาใกล้เที่ยง พ่อค้าเร่คว้าโอกาสที่จะตั้งหน้าตั้งตาเหยี่ยวเครื่องถ้วยของพวกเขาใช้เสาศิลาเป็นปริมณฑลเกินเส้นนั้นมันเหลือเกินที่มีชีวิตชีวา ด้วยกลิ่นหอมของทั้งสองชนิดเยลลี่ที่ถูกแตกต่างกันมากที่สุดในหมู่อาหารทั้งหมดในปัจจุบันประชาชนที่เข้ามาดูข้อสอบแกรนด์ล้อมรอบบริเวณด้านนอกของหลี่วังพูดถึงล่าสุดข่าวที่ต่อเนื่องจะออกมาจากพระราชวัง คนเหล่านี้ไม่สามารถดูที่ฉากแรก แต่นี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออารมณ์ บรรยากาศยังชื่น มันต้องบอกว่า นี่ยังเหลือการทำงานของ Storytellers ปัจจุบันบนถนนนอกลีวัง ทุกร้อยหรือเพื่อเมตรนอกจากจะมีร้านน้ำชา ก่อนที่แต่ละร้านก็ย่อมเป็นโต๊ะธรรมดากับนักเล่านิทานในชุดกี่เพ้า หรือแจ็คเก็ตนวมทั้งยืนข้างๆมัน พ่นน้ำลายของพวกเขาในทุกทิศทาง คู่กับแขนและขาแสดงท่าทางอย่างไม่หยุดหย่อนเป็นพวกเขา ตะพึดตะพือให้บัญชีของสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นภายในวังษามันไม่รู้จักว่าใครภายในลีวังเล่านิทานเหล่านี้ และเจ้าของร้านหนุนหลังพวกเขาคุ้นเคยกับ สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในการสอบที่ยิ่งใหญ่จะในช่วงเวลาถัดไป กลายเป็นเนื้อหาของสิ่งที่นักเล่านิทานก็เล่า มีรายละเอียดถูกต้องจริงถูกมากหรือน้อยในมุมทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีโรงน้ำชาเปรียบเทียบเงียบ , การตกแต่งที่ค่อนข้างสุภาพเรียบร้อย แต่วันนี้ โรงน้ำชานี้ไม่สามารถหนีจากความล้าสมัย เหมือนกัน พิเศษเชิญนักเล่านิทานที่จะนั่งในพื้นที่หลักและยังใช้จ่ายเป็นเงินก้อนใหญ่ที่จะได้รับข่าวสารล่าสุดจากหลีวังทั้งหมดที่อาจจะเห็นได้ว่าคมมองชายวัยกลางคนผู้เล่าเรื่อง ตบโต๊ะและกล่าวว่า : " มันบอกว่าแม่น้ำคูก็ปลอดโปร่งชัดเจนสามารถสะท้อนคน จากผู้สอบทั้งหมดแสดงความสามารถต่าง ๆของพวกเขา บางก้าวตามแม่น้ำเอง คนอื่นเป็น streaking เมฆไปที่เยาวชน จากโรงเรียนดั้งเดิมเป็นครั้งสุดท้าย "พวกเขายังคง " อีกทั้งชายฝั่งที่เงียบสงบมีเป็นสามารถกับทุกคนต้องการที่จะเห็นวิธีการที่เยาวชนจะข้ามแม่น้ำ แต่ใครจะคิด เขาได้ยินเสียงร้องจากขอบฟ้าไกล และกระเรียนขาวมาที่นี่ "พูดคุยถึงส่วนนี้ ผู้เล่าเรื่องอีกครั้งอย่างหนักจนเมื่อไม้ที่ลูกค้าของพวกเขา ก่อนค่อยๆต่อเนื่องอยู่ใส่ใจการเล่าเรื่อง : " ตอนนั้น มีเกือบร้อยระดับบนสองฝั่งที่ตกใจจนถึงกับมีตาและปากของพวกเขาเปิดกว้าง เหมือนกับ กับ วิธี ที่นิยมของคุณเองได้รับตกใจกับตาแก่นี่ง่าย ผู้สอบ มีตกใจด้วยเครนสีขาว”นักเล่านิทานต่อ : " ทำไม ? นั่นเป็นเพราะในขณะนี้ ต่อไปว่า เยาวชนจากโรงเรียนดั้งเดิมจริงๆ แล้วยันตัวเองขึ้นและวิตกกังวลในการประทับบนเครนกลับโดยไม่บอกอะไรซักคำ ลิ่วขึ้นไปกับเมฆ และมุ่งหน้าไปทางฝั่งตรงข้าม มีกรณีจริงของการขี่รถเครนลงใต้ของแม่น้ำ ; มอก. ฉากเช่น ประหลาด ! "ร้านน้ำชาปะทุขึ้นในคลื่นที่วุ่นวายของข่าวที่เล่านิทาน ยิ้มและกล่าวว่า " นับถือตัวไม่ต้องอภิปรายนี้ มันควรจะเป็นที่รู้จักกันว่า สำหรับผู้สอบ ที่เข้าร่วมในการสอบใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นในกลุ่มของตน หรือ โรงเรียน พวกเขาจะได้เห็นแน่นอนอย่างชาญฉลาดนก และสัตว์ป่าแปลกมาก่อน แต่ทำไมเขาต้องตกใจด้วยล่ะ "พวกเขายังคง " นี้เป็นเพราะไม่มีใครมีความคิดที่คุณสามารถใช้วิธีนี้เพื่อข้ามแม่น้ำ แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขายิ่งตกใจว่ารถเครนรถเครนสีขาว ไม่ใช่แค่ขาว ๆ แต่เป็นนกกระเรียนขาวจากเมืองหลวงของเราศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปของภาคตะวันออกประกาศอสังหาริมทรัพย์ " .เสียงการสนทนาภายในร้านน้ำชาก็ยิ่งเจี๊ยวจ๊าว . มากของผู้คนจากเมืองหลวงรู้ว่าเทพทั่วไป อสังหาริมทรัพย์มีเครนสีขาว แต่เห็นมันเคยยากสำหรับไม่กี่ปีผ่านมา บางคนยังคิดว่าการแต่งงานที่ถูกนินทาอย่างเข้มข้น พวกเขาไม่สามารถหยุดตัวเองที่ถูกสงสัยมากว่าทำไมที่นกกระเรียนขาวยินดีนำเยาวชนที่ผ่าน" ถ้าเรายังคงจำได้ นับถือของคุณ แล้วคุณควรทราบว่า นกกระเรียนขาวเดินตามคุณหนูซูถึงจุดสุดยอดหญิงสาวบริสุทธิ์ในภาคใต้ ทำไมอยู่ๆมันก็ปรากฏในเมืองที่ห่างไกล ? อาจเป็นไปได้ว่า มิสซูจริงๆยอมรับว่าเยาวชนเป็นคู่หมั้นของเธอ . . . ? แล้วชนิดของปฏิกิริยาที่แตกต่างของ Li Shan ควรดาบนิกาย ? "มีบรรยายถึงจุดนี้ นักเล่านิทานเบากระแอมสองครั้ง แล้วยกถ้วยของพวกเขาและพา ศรีน้อย