This study was carried out in Pang

This study was carried out in Pang Prarachatan village, which is located in Chiang Rai province of northern Thailand. The farmers in
this village construct bench terraces to reduce soil erosion and increase plant productivity. However, severe soil erosion occurs
frequently on the bare bench terraces. This study investigates the impact of bench terracing on soil erosion. The use of weeds and plant
residues to control soil and nutrient losses were also investigated using model slope plots and an artificial rainfall system. Finally, the
knowledge gained from this study was transferred to the farmers through a workshop in the village, and their acceptance of the results
was evaluated by means of a questionnaire. The severity of soil erosion is thought to vary according to the structure of the bench terrace
and the ground cover conditions. Rills are the primary form of erosion on bare bench terraces. In addition, some rills develop into
gullies that can run from the upper terrace down to the lower terrace. Nevertheless, rills and gullies are rarely found on weed-covered
terraces. Moreover, the results of an erosion experiment using model slope plots and artificial rainfall systems showed that plots covered
with weeds and plant residues had much less surface runoff and soil and nutrient losses than bare soil. The amounts of nitrogen and
phosphorus absorbed by weeds were 4.7 and 2.3 times smaller than the nitrogen and phosphorus losses due to soil erosion, respectively.
The results of the field surveys and model slope experiment were announced to the farmers through participatory workshop in August
2003. The first questionnaire, conducted just after the workshop, clearly showed that around 90% of the farmers agreed to cover their
slopes with weeds and plant residues so long as it did not affect soil fertility and plant growth. However, the second questionnaire,
conducted in January 2004, showed that only 29% of farmers were covering the bench terraces or non-terraced slopes in their farmlands
with weeds and plant residues. Therefore, participatory activities should continue to be held regularly in order to ensure greater
acceptance and practice of soil conservation on the part of the farmers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ได้ดำเนินในปาง Prarachatan วิลเลจ ที่อยู่ในจังหวัดเชียงรายภาคเหนือ เกษตรกรในหมู่บ้านนี้สร้างม้านั่งระเบียงเพื่อลดการพังทลายของดิน และเพิ่มผลผลิตพืช อย่างไรก็ตาม เกิดการพังทลายของดินอย่างรุนแรงบนระเบียงม้านั่งเปลือยบ่อย การศึกษานี้ตรวจสอบผลกระทบของผู้พิพากษา terracing บนดินพังทลาย การใช้พืชและวัชพืชเพื่อควบคุมดินและการสูญเสียธาตุอาหารที่ตกค้างได้ยังสอบสวนใช้ผืนรุ่นลาดและเป็นระบบฝนเทียม ในที่สุด การความรู้จากการศึกษานี้ถูกโอนย้ายไปยังเกษตรกรผ่านการประชุมเชิงปฏิบัติการในหมู่บ้าน และการยอมรับผลการถูกประเมินโดยใช้แบบสอบถาม ความรุนแรงของการกัดเซาะดินเป็นความคิดที่แตกต่างกันตามโครงสร้างของระเบียงม้านั่งและเงื่อนไขครอบคลุมพื้นดิน Rills เป็นรูปแบบหลักของพังทลายบนระเบียงม้านั่งเปลือย นอกจากนี้ บาง rills พัฒนาเป็นgullies ที่สามารถเรียกใช้จากระเบียงด้านบนลงไประเบียงด้านล่าง อย่างไรก็ตาม rills และ gullies ไม่ค่อยพบในครอบคลุมวัชพืชระเบียง นอกจากนี้ ผลของการทดลองการพังทลายโดยใช้แบบจำลองความผืน และระบบฝนเทียมพบว่า ผืนครอบคลุมมีวัชพืชและพืช ตกได้ไหลบ่าที่ผิวน้อยมากและดินและธาตุอาหารสูญเสียกว่าดินเปลือย จำนวนของไนโตรเจน และฟอสฟอรัสดูดซึม โดยวัชพืชได้ 2.3 เวลาน้อยกว่าการสูญเสียไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเนื่องจากการพังทลายของดิน และ 4.7 ตามลำดับผลลัพธ์ของเขตข้อมูลสำรวจและการทดลองรูปแบบลาดได้ประกาศให้เกษตรกรผ่านการประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในเดือนสิงหาคม2003.แรกแบบสอบถาม ดำเนินการหลังการประชุมเชิงปฏิบัติการ อย่างชัดเจนพบว่า ประมาณ 90% ของเกษตรกรตกลงจะครอบคลุมพวกเขาลาด มีวัชพืชและพืชตกตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อดินอุดมสมบูรณ์และพืชเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม แบบสอบถามที่สองดำเนินการในเดือน 2004 มกราคม พบเพียง 29% ของเกษตรกรครอบคลุมผู้พิพากษาระเบียงหรือระเบียงไม่ลาดในความถีมีวัชพืชและพืชตกค้าง ดังนั้น กิจกรรมแบบมีส่วนร่วมควรดำเนินต่อไปจะจัดขึ้นเป็นประจำเพื่อให้แน่ใจมากขึ้นยอมรับและปฏิบัติการอนุรักษ์ดินในส่วนของเกษตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ได้รับการดำเนินการในหมู่บ้านปาง Prarachatan ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงรายภาคเหนือของประเทศไทย เกษตรกรใน
หมู่บ้านนี้สร้างบันไดเพื่อลดการพังทลายของดินและเพิ่มผลผลิตพืช แต่พังทลายของดินอย่างรุนแรงเกิดขึ้น
บ่อยครั้งบนม้านั่งระเบียงเปลือย การศึกษานี้ศึกษาผลกระทบของการลดหลั่นบนม้านั่งพังทลายของดิน การใช้งานของวัชพืชและพืช
ตกค้างในการควบคุมการสูญเสียดินและสารอาหารที่ได้รับการตรวจสอบยังมีการใช้รูปแบบการแปลงความลาดชันและปริมาณน้ำฝนระบบเทียม ในที่สุด
ความรู้ที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ได้รับการถ่ายโอนไปยังเกษตรกรที่ผ่านการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการในหมู่บ้านและการยอมรับผลของพวกเขา
ได้รับการประเมินโดยวิธีการของแบบสอบถาม ความรุนแรงของการพังทลายของดินเป็นความคิดที่แตกต่างกันตามโครงสร้างของบันได
และพื้นดินสภาพปก Rills เป็นรูปแบบหลักของการกัดเซาะบนระเบียงม้านั่งเปลือย นอกจากนี้บาง rills พัฒนาเป็น
ลำห้วยที่สามารถทำงานจากระเบียงด้านบนลงไปที่ระเบียงด้านล่าง อย่างไรก็ตาม rills และลำห้วยไม่ค่อยพบในที่ปกคลุมด้วยวัชพืช
ระเบียง นอกจากนี้ผลของการทดลองการกัดเซาะโดยใช้รูปแบบการแปลงความลาดชันและระบบปริมาณน้ำฝนเทียมพบว่าแปลงที่ปกคลุม
ไปด้วยวัชพืชและเศษพืชมีกะเทาะผิวมากน้อยและดินและการสูญเสียสารอาหารกว่าดินเปลือย ปริมาณของไนโตรเจนและ
ฟอสฟอรัสดูดซึมโดยวัชพืชเป็น 4.7 และ 2.3 เท่ามีขนาดเล็กกว่าการสูญเสียไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเนื่องจากการพังทลายของดินตามลำดับ.
ผลของการสำรวจภาคสนามและการทดสอบความลาดชันรูปแบบได้มีการประกาศให้เกษตรกรที่ผ่านการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในเดือนสิงหาคม
2003 แบบสอบถามครั้งแรกที่ดำเนินการหลังการประชุมเชิงปฏิบัติการอย่างเห็นได้ชัดแสดงให้เห็นว่าประมาณ 90% ของเกษตรกรที่ได้ตกลงกันที่จะครอบคลุมพวกเขา
ลาดไปด้วยวัชพืชและเศษพืชตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความอุดมสมบูรณ์ของดินและการเจริญเติบโตของพืช อย่างไรก็ตามแบบสอบถามที่สอง
ดำเนินการในเดือนมกราคม 2004 พบว่ามีเพียง 29% ของเกษตรกรที่ครอบคลุมบันไดหรือเนินเขาที่ไม่ระเบียงในนาของพวกเขา
ไปด้วยวัชพืชและเศษพืช ดังนั้นกิจกรรมแบบมีส่วนร่วมควรจะยังคงที่จะจัดขึ้นเป็นประจำเพื่อให้มากขึ้น
ได้รับการยอมรับและการปฏิบัติของการอนุรักษ์ดินในส่วนของเกษตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ในปาง prarachatan หมู่บ้านซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงราย ภาคเหนือของประเทศไทย เกษตรกร
หมู่บ้านสร้างระเบียงม้านั่งลดการชะล้างพังทลายของดิน และเพิ่มผลผลิตพืช อย่างไรก็ตาม การพังทลายของดินอย่างรุนแรงเกิดขึ้น
บ่อยบนม้านั่งเปลือยระเบียง งานวิจัยนี้ศึกษาผลกระทบของม้านั่ง terracing ต่อการกัดเซาะดินการใช้วัชพืชและเศษซากพืช
เพื่อควบคุมการสูญเสียดินและธาตุอาหารได้ถูกศึกษาโดยใช้แบบจำลองของระบบแปลงและฝนเทียม ในที่สุด ,
ความรู้ที่ได้รับจากการศึกษานี้ คือ โอนไปยังเกษตรกรผ่านการประชุมเชิงปฏิบัติการในหมู่บ้าน และพวกเขายอมรับผล
ถูกประเมินโดยวิธีการของแบบสอบถามระดับความรุนแรงของการชะล้างพังทลายของดิน เป็นความคิดที่แตกต่างกันตามโครงสร้างของม้านั่งระเบียง
และพื้นดินที่ครอบคลุมเงื่อนไข rills เป็นรูปแบบหลักของการกัดกร่อนบนเปลือยม้านั่งระเบียง นอกจากนี้ บาง rills พัฒนาเป็นเส้นทางที่สามารถเรียกใช้จาก
บนระเบียงลงไปที่ระเบียงล่าง อย่างไรก็ตาม rills และเส้นทางจะไม่ค่อยพบในวัชพืชปกคลุม
ระเบียง นอกจากนี้ผลของการใช้รูปแบบของระบบแปลงทดลองและพบว่าปริมาณน้ำฝนประดิษฐ์แปลงกับวัชพืชและเศษซากพืชปกคลุม
มีมากน้อยผิวดินและดินและการสูญเสียธาตุอาหารมากกว่า ดินเปล่า ปริมาณของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสดูดซึมโดย
วัชพืช 4.7 และ 2.3 ครั้งมีขนาดเล็กกว่าไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และความเสียหายเนื่องจากการกัดกร่อนดิน
, ตามลำดับผลการสำรวจภาคสนามและการทดลองของแบบจำลองได้ประกาศให้เกษตรกรผ่านการประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในเดือนสิงหาคม
2003 แบบสอบถามก่อนและหลังการประชุมเชิงปฏิบัติการ พบว่าประมาณ 90% ของเกษตรกรตกลงที่จะครอบคลุมลาดของพวกเขา
กับวัชพืชและเศษซากพืช ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความอุดมสมบูรณ์ของดินและการเจริญเติบโตของพืช อย่างไรก็ตาม แบบสอบถามที่สอง
ดำเนินการในเดือนมกราคมปี 2004 พบว่าเพียง 29 % ของเกษตรกรที่ครอบคลุมม้านั่งระเบียงหรือระเบียงบน slopes
นาของวัชพืชและเศษพืช ดังนั้น การมีส่วนร่วมในกิจกรรมควรจัดขึ้นเป็นประจำในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าได้รับการยอมรับมากขึ้น
และการปฏิบัติการอนุรักษ์ผิวดิน ในส่วนของเกษตรกร