Conditions affecting dogs and cats.

Conditions affecting dogs and cats. In small animals, the
main respiratory infectious agents are Bordetella bronchiseptica
and canine parainfluenza virus in dogs, and
Chlamydophila felis (Chlamydia psittaci), feline herpesvirus
(feline rhinotracheitis virus), calicivirus, Bordetella
bronchiseptica, and Mycoplasma spp. in cats. Effective vaccines
against most of these pathogens are available; B.
bronchiseptica is susceptible to most broad-spectrum antibacterials
and the mycoplasma to tylosin, lincomycin, and
fluoroquinolones.
Treatment of severe bronchopneumonia in dogs with multiple
antibacterial therapy appears to be more beneficial than
single antibacterial treatment. Recommendations vary but a
typical regimen would include a cephalosporin, fluoroquinolone,
and clindamycin. Addition of potentiated sulphonamides
may be beneficial in some instances. Treatment
should be given for at least 8 weeks. Concerns have been
raised about the use of multiple antibacterial therapy in
canine bronchopneumonia using inappropriate antibiotic
combinations. It is standard recommendation that bactericidal
(for example cephalosporins, fluoroquinolones) and
bacteriostatic (such as clindamycin, potentiated sulphonamides,
tetracyclines) should not be used together in the
treatment of bacterial infections. However, clinical experience
suggests that the use of such combinations in dogs
with severe fulminating bacterial bronchopneumonia rarely
causes problems and that the use of a single antibiotic alone
is less likely to effect a cure.
Aminoglycosides such as gentamicin may be administered
to dogs by nebulisation. Gentamicin 50 mg is diluted in
4 mL sodium chloride 0.9% and administered 4 times daily.
The procedure is well tolerated and there are minimal renal
toxic effects. Nebulisation as a drug delivery method is
being more widely used in companion animal medicine,
and may be beneficial in the delivery of glucocorticoids for
treating chronic bronchitis in dogs.
Adjunctive treatment of respiratory infectious disease may
be necessary. Nutritional support may be required and
assisted feeding is often necessary in animals with severe
respiratory disease. For dogs and cats, additional therapy
such as oxygen supplementation (for example delivered by
nasal catheter), chest physiotherapy to assist removal of airway
secretions, and adequate fluid and nutritional support
(intravenous or naso-gastric feeding) can be vital in the successful
treatment of respiratory disease. Concurrent medication
with NSAIDs such as phenylbutazone, ketoprofen
(dogs), or tolfenamic acid may also be useful.
The principal endoparasites affecting the respiratory system
of dogs are Oslerus osleri (Filaroides osleri) and Crenosoma
vulpis, and in cats, Aelurostrongylus abstrusus.
Migrating ascarid larvae may also cause respiratory disease.
Benzimidazole anthelmintics (see section 2.1.1.2) are the
drugs of choice in treating respiratory parasites in dogs and
cats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงื่อนไขที่ส่งผลกระทบต่อสุนัขและแมว ในสัตว์ขนาดเล็ก การตัวแทนการติดเชื้อทางเดินหายใจที่หลักคือ Bordetella bronchisepticaและไวรัส parainfluenza สุนัขในสุนัข และสกุลแมว Chlamydophila (Chlamydia psittaci) แมวสไวรัส(rhinotracheitis แมวไวรัส), calicivirus, Bordetellabronchiseptica และโอ Mycoplasma ในแมว รู้ที่มีประสิทธิภาพกับที่สุดของโรคเหล่านี้จะมี B.bronchiseptica จะไวต่อการ antibacterials broad-spectrum มากที่สุดและ mycoplasma กับ tylosin, lincomycin และfluoroquinolonesรักษา bronchopneumonia รุนแรงในสุนัขมีหลายการรักษาด้วยยาฆ่าเชื้อโรคปรากฏเป็นประโยชน์มากขึ้นกว่าเดียวการรักษาต้านเชื้อแบคทีเรีย คำแนะนำที่แตกต่างกันไป แต่การระบบการปกครองโดยทั่วไปจะรวม cephalosporin, fluoroquinoloneและ clindamycin แห่ง potentiated sulphonamidesอาจจะเป็นประโยชน์ในบางกรณี รักษาควรได้รับอย่างน้อย 8 สัปดาห์ ความกังวลได้ขึ้นเกี่ยวกับการใช้หลายการรักษาด้วยยาฆ่าเชื้อโรคในbronchopneumonia สุนัขโดยใช้ยาปฏิชีวนะไม่เหมาะสมชุด เป็นคำแนะนำมาตรฐานที่ bactericidal(เช่น cephalosporins, fluoroquinolones) และbacteriostatic (เช่น clindamycin, potentiated sulphonamidestetracyclines) ไม่ควรใช้ร่วมกันในการการรักษาติดเชื้อแบคทีเรีย อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์ทางคลินิกแนะนำที่ใช้ร่วมกันเช่นในสุนัขมีรุนแรง fulminating แบคทีเรีย bronchopneumonia ไม่ค่อยทำให้เกิดปัญหาและการใช้ยาปฏิชีวนะแบบเดี่ยวคนเดียวมีน้อยน่าจะมีผลการรักษาAminoglycosides เช่น gentamicin อาจจะบริหารเพื่อสุนัขโดย nebulisation Gentamicin 50 มิลลิกรัมถูกทำให้เจือจางในมล. 4 โซเดียมคลอไรด์ 0.9% และปกครอง 4 ครั้งทุกวันขั้นตอนดีเกิดขึ้นโดยเด็ดขาด และมีน้อยไตผลพิษ Nebulisation เป็นวิธีการส่งยาเสพติดเป็นใช้กันอย่างแพร่หลายมากในเพื่อนสัตว์แพทย์และอาจเป็นประโยชน์ในการจัดส่งของ glucocorticoids ในรักษาหลอดลมอักเสบเรื้อรังในสุนัขการรักษาโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ adjunctive อาจมีความจำเป็น สนับสนุนทางโภชนาการอาจจะจำเป็น และช่วยให้อาหารมักจะเป็นสิ่งจำเป็นในสัตว์ด้วยอย่างรุนแรงโรคทางเดินหายใจ สำหรับสุนัข และแมว บำบัดเพิ่มเติมเช่นออกซิเจนแห้งเสริม (เช่นการจัดส่งโดยโพรงจมูกพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูล), กายภาพหน้าอกเพื่อช่วยเอาจำกัด(มหาชน)หลั่ง และการสนับสนุนของเหลว และคุณค่าทางโภชนาการเพียงพอ(เท่า naso ในกระเพาะอาหาร หรือฉีดอาหาร) สามารถเป็นสิ่งสำคัญในการประสบความสำเร็จรักษาโรคทางเดินหายใจ ยาพร้อมกันกับ NSAIDs เช่น phenylbutazone คีโตโปรเฟน(สุนัข), หรือ tolfenamic กรดอาจใช้ประโยชน์Endoparasites หลักที่ส่งผลกระทบต่อระบบทางเดินหายใจของสุนัขเป็น Oslerus osleri (Filaroides osleri) และ Crenosomavulpis และ ใน แมว Aelurostrongylus abstrususตัวอ่อน ascarid ย้ายอาจทำให้เกิดโรคทางเดินหายใจAnthelmintics benzimidazole (ดูหัวข้อ 2.1.1.2) มีการยาเสพติดของทางเลือกในการรักษาปรสิตในทางเดินหายใจในสุนัข และแมว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะที่มีผลต่อสุนัขและแมว ในสัตว์ขนาดเล็ก ทางเดินหายใจติดเชื้อ
หลักตัวแทน bordetella bronchiseptica
และไวรัส parainfluenza สุนัขในสุนัขและ
แคลมิโดฟิลาเฟลิส ( คลามีเดีย ซิทตาซี ) , แมว ( แมวลดระดับไวรัสไวรัสเริม
) แคลลิสิไวรัส bordetella
, bronchiseptica และ Mycoplasma spp . ในแมว ประสิทธิภาพวัคซีน
กับส่วนใหญ่ของโรคเหล่านี้มีอยู่ ; B .
bronchiseptica is susceptible to most broad-spectrum antibacterials
and the mycoplasma to tylosin, lincomycin, and
fluoroquinolones.
Treatment of severe bronchopneumonia in dogs with multiple
antibacterial therapy appears to be more beneficial than
single antibacterial treatment. Recommendations vary but a
typical regimen would include a cephalosporin, fluoroquinolone,
and clindamycin. Addition of potentiated sulphonamides
may be beneficial in some instances. Treatment
should be given for at least 8 weeks. Concerns have been
raised about the use of multiple antibacterial therapy in
canine bronchopneumonia using inappropriate antibiotic
combinations. It is standard recommendation that bactericidal
(for example cephalosporins, fluoroquinolones) and
bacteriostatic (such as clindamycin, potentiated sulphonamides,
tetracyclines) should not be used together in the
treatment of bacterial infections. However, clinical experience
suggests that the use of such combinations in dogs
with severe fulminating bacterial bronchopneumonia rarely
causes problems and that the use of a single antibiotic alone
is less likely to effect a cure.
ผู้ป่วย เช่น ยาอาจจะบริหาร
สุนัขโดย nebulisation . 50 mg คือยาเจือจางใน
4 ml โซเดียมคลอไรด์ 0.9% และทำ 4 ครั้งทุกวัน .
ขั้นตอนเป็นอย่างดียอมรับและมีไตน้อยที่สุด
พิษ . nebulisation เป็นยา เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น

ในอายุรศาสตร์สัตว์and may be beneficial in the delivery of glucocorticoids for
treating chronic bronchitis in dogs.
Adjunctive treatment of respiratory infectious disease may
be necessary. Nutritional support may be required and
assisted feeding is often necessary in animals with severe
respiratory disease. For dogs and cats, additional therapy
such as oxygen supplementation (for example delivered by
ช่องจมูก catheter ) , การทำกายภาพบำบัดทรวงอก เพื่อช่วยในการกำจัดของการบิน
หลั่งของเหลวและเพียงพอและโภชนาการสนับสนุน
( หรือ naso ให้อาหารทางกระเพาะอาหาร ) สามารถเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาที่ประสบความสําเร็จ
ของโรคทางเดินหายใจ
ยาพร้อมกันกับ NSAIDs เช่น Phenylbutazone สเก็ตช์อัป ,
( สุนัข ) หรือ tolfenamic กรดอาจเป็นประโยชน์ .
ครูใหญ่ endoparasites มีผลต่อระบบทางเดินหายใจ
สุนัขจะ oslerus osleri ( filaroides osleri ) และ crenosoma
vulpis และในแมว aelurostrongylus abstrusus .
อพยพ ascarid ตัวอ่อนยังอาจทำให้เกิดโรคทางเดินหายใจ ยาถ่ายพยาธิ (
( ดูมาตรา 2.1.1.2 ) เป็นยาเสพติดของทางเลือกในการรักษาปรสิต
?

ในสุนัขและแมว