Xiao Che’s inner heart trembled and

Xiao Che’s inner heart trembled and his nose soured … Like father like son. Being such a great man, it was no wonder he had such a righteous son like Xiao Ying. He could never repay this debt that he and his parents had owed them during his entire lifetime.

Xiao Che placed both of his hands on the side of the stone table as his fingers gripped it more and more tightly. Seeing the sorrowful eyes of Xiao Lie in front of him, for a moment, he didn’t know how to thank this person he had called grandfather all these years. After a while, he finally said with a trembling voice: “Grandfather, I… I… Your affection and kindness, for my entire life, I will always… will always…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Trembled เสี่ยว Che ภายในหัวใจ และจมูกของเขาถูกทำให้เน่า... เช่นพ่อเช่นบุตร เป็นคนดี ได้พบเขาลูกนั้นชอบธรรมเช่นเสี่ยวหยิง นอกจากนี้เขาไม่สามารถชำระหนี้นี้ที่เขาและพ่อแม่มีหนี้ไปตลอดชีวิตChe เสี่ยววางทั้งสองด้านของตารางหินมือเป็นนิ้วมือของเขา gripped มันแน่นมาก เห็นตาอกตรมของเสี่ยวโกหกหน้าเขา ครู่ เขาไม่ทราบวิธีการขอขอบคุณคนนี้เขาก็เรียกว่าปู่ปีเหล่านี้ หลังสุดท้ายพูด ด้วยเสียง trembling: "ปู่ ฉัน... ฉัน... คุณจิตและเมตตาต่อ ชีวิต ฉันจะ...จะ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หัวใจภายในเสี่ยวเจ๊สั่นและจมูกของเขาถูกทำให้เน่า ... เหมือนพ่อเหมือนลูกชาย เป็นเช่นคนที่ยิ่งใหญ่มันก็ไม่น่าแปลกใจที่เขาได้เช่นลูกชายคนชอบธรรมเหมือน Xiao Ying เขาไม่สามารถชำระหนี้ที่เขาและพ่อแม่ของเขาเป็นหนี้พวกเขาในช่วงอายุการใช้งานทั้งหมดของเขา. เสี่ยวเจ๊วางไว้ทั้งสองมือของเขาที่ด้านข้างของโต๊ะหินเป็นนิ้วมือของเขาจับมันมากขึ้นและกระชับยิ่งขึ้น เห็นสายตาเศร้าของเสี่ยวโกหกในด้านหน้าของเขาสำหรับช่วงเวลาที่เขาไม่ได้รู้วิธีที่จะขอบคุณคนที่เขาเรียกว่าปู่ของทุกปีเหล่านี้ หลังจากที่ในขณะที่ในที่สุดเขาก็กล่าวด้วยเสียงสั่นว่า "คุณปู่ผม ... ผม ... ความรักและความเมตตาของคุณตลอดชีวิตของฉันฉันจะเสมอ ... จะเสมอ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสี่ยวเช ภายใน หัวใจสั่น และจมูกของเขาด้วยกัน . . . . . . . เหมือนพ่อเหมือนลูก ทำตัวเป็นคนดี มันก็ไม่แปลกที่เขามีคุณธรรม ลูกชายชอบเสี่ยวอิง . เขาไม่เคยมาชดใช้หนี้ที่เขาและพ่อแม่เป็นหนี้พวกเขาในช่วงชีวิตทั้งหมดของเขา .

เสี่ยวเช วางทั้งสองมือของเขาที่ด้านข้างของโต๊ะหินเป็นนิ้วมือ gripped มากขึ้นและแน่นเห็นแววตาเศร้าของเสี่ยวโกหกต่อหน้าเขา สักพัก เค้าไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร คนๆ นี้เขาเรียกปู่มาตลอด หลังจากนั้น เขาก็พูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า " คุณปู่ ฉัน . . . ฉัน . . . . ความรักและความเมตตา สำหรับชีวิตของฉันทั้งหมด ฉันก็จะ . . . จะ . . . . . . . "