Furthermore, the coefficient of var

Furthermore, the coefficient of variation , which is the ratio of the standard deviation to the mean,
is
n
n n
⋅
⋅
=
⋅
σ
μ
σ
μ
. This is smaller than
σ
μ
, the coefficient of variation for each individual X i .
5
The coefficient of variation is useful for comparing variability between positive distributions with
different expected values. So, given n independent policyholders, as n becomes very large, the
insurer’s risk, as measured by the coefficient of variation, tends to zero.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปร ซึ่งเป็นอัตราส่วนของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานกับค่าเฉลี่ยมีnn n⋅⋅=⋅ΣΜΣΜ. นี้มีขนาดเล็กกว่าΣΜค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปรสำหรับแต่ละคน X ฉัน5ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรปรวนจะเป็นประโยชน์สำหรับเปรียบเทียบความแปรผันระหว่างการกระจายบวกกับค่าคาดหมายที่แตกต่างกัน กำหนดให้ n policyholders อิสระ ดังนั้น เป็น n จะมีขนาดใหญ่มาก การความเสี่ยงของภัย วัดจากค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน มีแนวโน้มศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นอัตราส่วนของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าเฉลี่ยที่เป็น
n
NN ⋅⋅ = ⋅ุไมครอนุไมครอน นี้มีขนาดเล็กกว่าุไมครอนค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงสำหรับแต่ละX ฉัน. 5 ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงจะเป็นประโยชน์สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างการกระจายความแปรปรวนทางบวกกับค่าที่คาดว่าจะแตกต่างกัน ดังนั้นให้กรมธรรม์อิสระ n เป็น n จะมีขนาดใหญ่มากมีความเสี่ยงของผู้ประกันตนที่เป็นวัดโดยค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงที่มีแนวโน้มที่จะเป็นศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ สัมประสิทธิ์ของการแปรผัน ซึ่งมีอัตราส่วนของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพื่อหมายถึง

n
n n เป็น⋅⋅
=





⋅σμμσ

นี้มีขนาดเล็กกว่า

σμ
, สัมประสิทธิ์การกระจายของแต่ละบุคคล x .
5
สัมประสิทธิ์ของการแปรผันเป็นประโยชน์สำหรับการเปรียบเทียบความแปรปรวนระหว่างการกระจายบวกกับ
ค่าแตกต่าง คาด ดังนั้นจำนวนเต็มฐานอิสระเป็น n กลายเป็นขนาดใหญ่มาก เสี่ยง
ผู้รับประกันเป็นวัดโดยค่าสัมประสิทธิ์ของความผันแปร บริเวณศูนย์