and see how the original responders

and see how the original responders distribute in the 10 deciles. If regularities are found, w e will see more responders in the top deciles than bottom deciles (Hughes, 1996). Table 2 is an example of the lift table. In this example, the testing set has a total of 100,000 examples (thus each decile has 10,000), with a total of 1,000 positive examples. Clearly, this lift table shows a distribution in which more responders are gathered in the top deciles than bottom deciles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และดูวิธี responders เดิมกระจายใน 10 deciles ถ้าพบ regularities, w e จะเห็น responders ใน deciles ด้านบนมากกว่าด้านล่าง deciles (ฮิวจ์ส 1996) ตารางที่ 2 ตารางยกตัวอย่างได้ ในตัวอย่างนี้ ชุดทดสอบมีจำนวน 100000 ตัวอย่าง (ดังนั้นแต่ละ decile มี 10000), มีจำนวน 1000 ตัวอย่างบวก ชัดเจน ยกตารางนี้แสดงการกระจายซึ่งจะรวบรวมเพิ่มเติม responders ใน deciles ด้านบนมากกว่าด้านล่าง deciles

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และดูว่าการตอบสนองเดิมจำหน่ายใน 10 deciles หากแบบแผนจะพบว่าเราจะเห็นการตอบสนองมากขึ้นใน deciles ชั้นนำกว่า deciles ล่าง (ฮิวจ์ส, 1996) ตารางที่ 2 เป็นตัวอย่างของตารางยก ในตัวอย่างนี้ชุดทดสอบมีทั้งหมด 100,000 ตัวอย่าง (ดังนั้นแต่ละที่แต่ละคนมี 10,000) มีทั้งหมด 1,000 ตัวอย่างในเชิงบวก เห็นได้ชัดยกตารางนี้แสดงให้เห็นการกระจายที่มีการตอบสนองมากขึ้นมีการรวมตัวกันใน deciles ชั้นนำกว่า deciles ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และดูว่าเจ้าของเดิมกระจายใน 10 ภูมิภาค . ถ้าเกี่ยวกับพบ E w จะเห็นการตอบสนองมากขึ้นในภูมิภาคด้านบนมากกว่าภูมิภาคล่าง ( Hughes , 1996 ) ตารางที่ 2 ตัวอย่างของการยกโต๊ะ ในตัวอย่างนี้ ชุดทดลองมีทั้งหมด 100000 ตัวอย่าง ( ซึ่งแต่ละดีกรีได้ 10 , 000 ) , ที่มีทั้งหมดของตัวอย่างบวก 1000 อย่างชัดเจนนี้โต๊ะยกแสดงการตอบสนองมากขึ้น ซึ่งจะรวมตัวกันในภูมิภาคภูมิภาคด้านบน มากกว่าด้านล่าง