Everyday, Lei Yu would go back to t

Everyday, Lei Yu would go back to that same tree and eat the fruits for sustenance. He was surprised to find that these fruits did not seem to deplete at all. After eating some, he would come back the next day and it seemed like the fruits regrew. Lei Yu was overjoyed, at this rate, he would never run out of food. Lei Yu did not give too much thought into this miraculous circumstance. (T/N: isn’t this a bit too convenient?)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกวัน Lei ยูจะกลับไปที่เดียวกับต้นไม้ และกินผลไม้เพื่อการยังชีพ เขาก็ประหลาดใจที่พบว่า ผลไม้เหล่านี้ไม่ให้ ทหารทั้งหมด หลังจากรับประทานบาง เขาจะกลับมาในวันถัดไป และดูเหมือนผลไม้ regrew เล่ย หยูถูกเป็น ปลื้ม ที่อัตรานี้ เขาจะไม่เรียกใช้จากอาหาร ยูไลที่ทำให้คิดมากเกินไปในสถานการณ์นี้มหัศจรรย์ (T/n:ไม่นี้บิตสะดวกเกินไป?)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในชีวิตประจำวัน Lei Yu จะกลับไปที่ต้นไม้เดียวกันกับที่และกินผลไม้เพื่อการยังชีพ เขารู้สึกประหลาดใจที่จะพบว่าผลไม้เหล่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะหมดสิ้นลงได้ทั้งหมด หลังจากรับประทานอาหารบางอย่างที่เขาจะกลับมาในวันถัดไปและก็ลำบากเหมือนผลไม้ regrew Lei ยูมีความสุขในอัตรานี้เขาจะไม่ทำงานออกจากอาหาร Lei ยูไม่ได้ให้ความคิดที่มากเกินไปในสถานการณ์ที่น่าอัศจรรย์นี้ (T / N: ไม่ได้นี้บิตสะดวกเกินไป?)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกวัน เล่ย ยูจะกลับไปที่ต้นไม้ต้นเดิม และกินผลไม้สำหรับอาหาร เขาประหลาดใจที่พบว่าผลไม้เหล่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะทำให้หมดสิ้นเลย หลังกิน เขาน่าจะกลับมาในวันถัดไป และดูเหมือนว่าผล regrew . เล่ยยูมีความสุขในตอนนี้ เขาจะไม่มีวันหมด อาหาร เล่ย ยูไม่ได้ให้คิดมากเกินไปในสถานการณ์นี้น่าอัศจรรย์ . ( T / N : นี่ไม่ใช่บิตสะดวก ? เกินไป )