This article is about the field of

This article is about the field of study. For the journal, see Linguistics (journal).
"Linguist" redirects here. For other uses, see Linguist (disambiguation).
Linguistics
Theoretical
Cognitive Generative Quantitative
Functional theories of grammar
Phonology Morphology
Morphophonology Syntax Lexis Semantics Pragmatics Graphemics Orthography Semiotics
Descriptive
Anthropological Comparative Historical Etymology Graphetics Phonetics Sociolinguistics
Applied and experimental
Computational Contrastive
Evolutionary Forensic Internet
Language acquisition
Second-language acquisition
Language assessment
Language development
Language education
Linguistic anthropology
Neurolinguistics Psycholinguistics
Related articles
History of linguistics
Linguistic prescription
List of linguists
Unsolved linguistics problems
Linguistics portal
v t e
Linguistics is the scientific[1] study of language.[2]There are three aspects to this study: language form, language meaning, and language in context.[3] The earliest activities in the description of language have been attributed to Pāṇini (fl. 4th century BCE),[4] with his analysis of Sanskrit in Ashtadhyayi.[5]

In linguistics, human language is a system of sounds, symbols, and meaning.[6] Phonetics is the study of acoustic, visual, and articulatory properties in the production and perception of speech and non-speech sounds. The study of language meaning, on the other hand, deals with how languages encode relations between entities, properties, and other aspects of the world to convey, process, and assign meaning, as well as to manage and resolve ambiguity. While the study of semantics typically concerns itself with truth conditions, pragmatics deals with how context influences meanings.[7]

Grammar is a system of rules which govern the language of a particular speech community. It encompasses of sound, meaning, and gestures, and includes phonology (how sounds and gestures function together), morphology (the formation and composition of words), and syntax (the formation and composition of phrases and sentences from words).[8]

In the early 20th century Ferdinand de Saussure distinguished between the notions of langue and parole in his formulation of structural linguistics. According to him, parole is the specific utterance of speech, whereas langue refers to an abstract phenomenon that theoretically defines the principles and system of rules that govern a language.[9] This distinction resembles the one made by Noam Chomsky between competence and performance, where competence is individual's ideal knowledge of a language, while performance is the specific way in which it is used.[10] In classical Indian philosophy of language, the Sanskrit philosophers like Patanjali and Katyayana had distinguished between sphota (light) and dhvani (sound). In the late 20th century, French philosopher Jacques Derrida distinguished between the notions of speech and writing.[11]

The formal study of language has also led to the growth of fields like psycholinguistics, which explores the representation and function of language in the mind; neurolinguistics, which studies language processing in the brain; and language acquisition, which investigates how children and adults acquire a particular language.

Linguistics also includes the study of other aspects like the influence of social, cultural, historical and political factors on language.[12] The study of such cultural discourses and dialects is the domain of sociolinguistics, which looks at the relation between linguistic variation and social structures, as well as that of discourse analysis, which examines the structure of texts and conversations.[13] Research on language through historical and evolutionary linguistics focuses on how languages change, and on the origin and growth of languages, particularly over an extended period of time.

Corpus linguistics takes naturally occurring texts or films (in signed languages) as its primary object of analysis, and studies the variation of grammatical and other features based on such corpora. Stylistics involves the study of patterns of style: within written, signed, or spoken discourse.[14] Language documentation combines anthropological inquiry with linguistic inquiry to describe languages and their grammars. Lexicography covers the study and construction of dictionaries. Computational linguistics applies computer technology to address questions in theoretical linguistics, as well as to create applications for use in parsing, data retrieval, machine translation, and other areas. People can apply actual knowledge of a language in translation and interpreting, as well as in language education - the teaching of a second or foreign language. Policy makers work with governments to implement new plans in education and teaching which are based on linguistic research.

Areas of study related to linguistics include semiotics (the study of signs and symbols both within language and without), literary criticism, translation, and speech-language pathology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้จะเกี่ยวกับด้านการศึกษา สำหรับสมุดรายวัน ดูภาษาศาสตร์ (สมุดรายวัน)"นักภาษาศาสตร์" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูนักภาษาศาสตร์ (แก้ความกำกวม)ภาษาศาสตร์ทฤษฎีรับรู้ Generative เชิงปริมาณทฤษฎีการทำงานของไวยากรณ์สัณฐานวิทยาวารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวรไวยากรณ์ Morphophonology ดิคความหมายวจนปฏิบัติศาสตร์ Graphemics Orthography Semioticsอธิบายศัพทมูลวิทยาประวัติศาสตร์เปรียบเทียบพัณฑ์สัทศาสตร์ Graphetics ภาษาศาสตร์เชิงสังคมทดลอง และใช้คำนวณ Contrastiveอินเทอร์เน็ตทางนิติวิทยาศาสตร์วิวัฒนาการซื้อภาษาซื้อสองภาษาประเมินภาษาพัฒนาภาษาการศึกษาภาษามานุษยวิทยาภาษาศาสตร์Neurolinguistics ภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยาบทความที่เกี่ยวข้องประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์ยาภาษาศาสตร์รายชื่อนักภาษาศาสตร์ภาษาศาสตร์ยังไม่ได้แก้ไขปัญหาเว็บไซต์ภาษาศาสตร์v t eภาษาศาสตร์คือ การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ [1] ของภาษา[2]มีสามด้านการศึกษา: แบบฟอร์มภาษา ความหมายของภาษา และภาษาในบริบท[3] กิจกรรมที่สุดในคำอธิบายของภาษาได้ถูกบันทึก Pāṇini (ชั้นปีก่อนคริสต์ศักราชศตวรรษที่ 4), [4] กับสันสกฤตใน Ashtadhyayi การวิเคราะห์ของเขา[5]ในภาษาศาสตร์ ภาษามนุษย์เป็นระบบเสียง สัญลักษณ์ และความหมาย[6] สัทศาสตร์เป็นการศึกษาคุณสมบัติของอะคูสติก ภาพ และ articulatory ในการผลิตและการรับรู้ของคำพูดและไม่พูดเสียง การศึกษาภาษาหมายถึง เกี่ยวข้องกับวิธีภาษาเข้ารหัสความสัมพันธ์ระหว่างเอนทิตี คุณสมบัติ และด้านอื่น ๆ ของโลก การ สื่อ กระบวนการ กำหนดความหมาย รวมทั้งจัดการ และแก้ไขปัญหาความคลุมเครือในทางกลับกัน ในขณะที่การศึกษาความหมายโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับตัวเอง ด้วยเงื่อนไขความจริง วจนปฏิบัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับวิธีบริบทมีผลต่อความหมาย[7]ไวยากรณ์คือ ระบบของกฎที่ควบคุมภาษาของชุมชนเสียงเฉพาะ มันครอบคลุมเสียง ความหมาย และรูปแบบลายเส้น และวารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร (ว่าเสียงและรูปแบบลายเส้นทำงานร่วมกัน), สัณฐานวิทยา (กำเนิดและองค์ประกอบของคำ), และไวยากรณ์ (กำเนิดและองค์ประกอบของวลีและประโยคจากคำ)[8]ในศตวรรษที่ 20 ต้น เฟอร์ดินานด์ de Saussure แตกต่างระหว่างความเข้าใจของ langue parole ในภาษาศาสตร์โครงสร้างกำหนดเขา ตามเขา parole คือ utterance เฉพาะของเสียง ขณะ langue ถึงปรากฏการณ์การนามธรรมที่กำหนดหลักการและระบบของกฎที่ควบคุมภาษาตามหลักวิชา[9] ความแตกต่างคล้ายกับทำโนมชัมสกีระหว่างความสามารถและประสิทธิภาพ ความสามารถที่รู้เหมาะของแต่ละภาษา ในขณะที่ประสิทธิภาพการทำงานเป็นแบบเฉพาะที่ซึ่งจะใช้[10] ในคลาสสิกปรัชญาอินเดียภาษา ปรัชญาสันสกฤตเช่นรม และ Katyayana มีการแตกต่างระหว่าง sphota (แสง) และ dhvani (เสียง) ในปลายศตวรรษที่ 20 นักปราชญ์ฝรั่งเศส Jacques Derrida แตกต่างระหว่างความเข้าใจของคำพูดและการเขียน[11]การศึกษาภาษาอย่างเป็นทางการยังได้นำการเจริญเติบโตของเขตข้อมูลเช่นภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยา การสำรวจแทนและหน้าที่ของภาษาในใจ neurolinguistics การศึกษาภาษาที่ประมวลผลในสมอง และภาษา ซื้อ การตรวจสอบวิธีรับเฉพาะภาษาของเด็กและผู้ใหญ่ภาษาศาสตร์นอกจากนี้ยังมีการศึกษาด้านอื่น ๆ เช่นอิทธิพลของปัจจัยทางสังคม วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และการเมืองในภาษา[12] การศึกษาภาษาและวัฒนธรรมประการดังกล่าวเป็นโดเมนของภาษาศาสตร์เชิงสังคม ซึ่งมองหาความสัมพันธ์ระหว่างความผันแปรภาษาศาสตร์ และโครงสร้างทางสังคม เป็นอย่างดีการวิเคราะห์วาทกรรม ซึ่งตรวจสอบโครงสร้างของข้อความและบทสนทนา[13] วิจัยภาษาผ่านทางภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ และวิวัฒนาการเน้นว่าการเปลี่ยนแปลงของภาษา และจุดเริ่มต้นของการเจริญเติบโตของภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงระยะเวลาคอร์พัสคริภาษาศาสตร์ใช้ฟิล์ม (ในภาษาที่ได้รับการรับรอง) หรือข้อความที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของวัตถุหลักการวิเคราะห์ และศึกษาความผันแปรของลักษณะทางไวยากรณ์ และอื่น ๆ ตามเช่น corpora Stylistics เกี่ยวข้องกับการศึกษารูปแบบของลักษณะ: ภายในเขียน เซ็นชื่อ หรือพูดวาทกรรม[14] ภาษาเอกสารรวมสอบถามสอบถามเกี่ยวกับภาษาศาสตร์อธิบายภาษาและ grammars ของพัณฑ์ Lexicography ครอบคลุมการศึกษาและสร้างพจนานุกรม ภาษาศาสตร์เชิงคำนวณใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์กับคำถามที่อยู่ในทฤษฎีภาษาศาสตร์ รวมทั้งเป็นสร้างโปรแกรมประยุกต์สำหรับใช้ในการแยกวิเคราะห์ เรียกข้อมูล เครื่องแปลภาษา และพื้นที่อื่น ๆ คนสามารถนำความรู้จริงของภาษา ในการแปลและการตีความ รวม ทั้ง ในการ ศึกษาภาษา - สอนภาษาที่สอง หรือต่างประเทศ ผู้กำหนดนโยบายทำงานกับรัฐบาลเพื่อใช้แผนใหม่ในการศึกษาและการสอนที่ยึดวิจัยภาษาศาสตร์พื้นที่การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับภาษาศาสตร์รวม semiotics (ศึกษาเครื่องหมายและสัญลักษณ์ ในภาษา และไม่มี), วิจารณ์วรรณคดี แปล และอรรถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับสาขาวิชา สำหรับวารสารเห็นภาษาศาสตร์ (วารสาร).
"ภาษาศาสตร์" redirects ที่นี่ สำหรับความหมายอื่นดูได้จากนักภาษาศาสตร์ (แก้ความกำกวม).
ภาษาศาสตร์
เชิงทฤษฎี
องค์ความรู้เชิงปริมาณกำเนิด
ทฤษฎีการทำงานของไวยากรณ์
สัทวิทยาทางสัณฐานวิทยา
Morphophonology ไวยากรณ์ Lexis ความหมายเน้น Graphemics การันต์สัญ
พรรณนา
มานุษยวิทยาเปรียบเทียบประวัติศาสตร์นิรุกติศาสตร์ Graphetics สัทศาสตร์ภาษาศาสตร์
ประยุกต์และทดลอง
คำนวณเปรียบ
วิวัฒนาการนิติวิทยาศาสตร์อินเทอร์เน็ต
การเข้าซื้อกิจการภาษา
ที่สองภาษา การเข้าซื้อกิจการ
ภาษาประเมิน
พัฒนาภาษา
ภาษาการศึกษา
มานุษยวิทยาภาษาศาสตร์
neurolinguistics จิตวิทยา
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์
ภาษาศาสตร์
รายชื่อนักภาษาศาสตร์
ภาษาศาสตร์แก้ปัญหา
ภาษาศาสตร์พอร์ทัล
วี TE
ภาษาศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์ [1] การศึกษาภาษา [2] มีสามด้านเพื่อการศึกษาครั้งนี้มี.: รูปแบบภาษาความหมายภาษาและภาษาในบริบท. [3] กิจกรรมที่เก่าแก่ที่สุดในรายละเอียดของภาษาที่ได้รับการบันทึกให้Pāṇini (FL. คริสตศักราชศตวรรษที่ 4) [4] กับการวิเคราะห์ของเขาในภาษาสันสกฤตใน Ashtadhyayi. [5] ใน ภาษาศาสตร์ภาษามนุษย์เป็นระบบเสียงสัญลักษณ์และความหมาย. [6] สัทศาสตร์คือการศึกษาของอะคูสติกและเสียงและคุณสมบัติ articulatory ในการผลิตและการรับรู้ในการพูดและเสียงที่ไม่ได้พูด ศึกษาความหมายภาษาในมืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับวิธีการเข้ารหัสภาษาความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยงานที่คุณสมบัติและด้านอื่น ๆ ของโลกในการถ่ายทอดกระบวนการและกำหนดความหมายเช่นเดียวกับในการจัดการและแก้ไขปัญหาความคลุมเครือ ขณะที่การศึกษาความหมายมักจะเกี่ยวข้องกับตัวเองด้วยสภาพความเป็นจริงเน้นเกี่ยวข้องกับวิธีบริบทที่มีอิทธิพลต่อความหมาย. [7] ไวยากรณ์เป็นระบบของกฎที่บังคับภาษาของชุมชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพูด มันครอบคลุมของเสียงความหมายและท่าทางและรวมถึงระบบเสียง (วิธีการทำงานเสียงและท่าทางกัน) สัณฐานวิทยา (รูปแบบและองค์ประกอบของคำ) และไวยากรณ์ (การก่อตัวและองค์ประกอบของวลีและประโยคจากคำ). [8] ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ด์เดอซ็อสแตกต่างระหว่างความคิดของสรีระและทัณฑ์บนในการกำหนดของเขาภาษาศาสตร์โครงสร้าง ตามที่เขารอลงอาญาเป็นคำพูดที่เฉพาะเจาะจงในการพูดในขณะที่สรีระหมายถึงปรากฏการณ์ทางทฤษฎีนามธรรมที่กำหนดหลักการและระบบการทำงานของกฎระเบียบที่ควบคุมภาษา. [9] ความแตกต่างนี้มีลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งทำโดยโนมชัมระหว่างความสามารถและประสิทธิภาพการทำงาน ที่ความสามารถเป็นความรู้ที่เหมาะของแต่ละบุคคลของภาษาในขณะที่ผลการดำเนินงานเป็นวิธีที่เฉพาะเจาะจงในสิ่งที่มันถูกนำมาใช้. [10] ในปรัชญาอินเดียคลาสสิกของภาษาปรัชญาภาษาสันสกฤตเช่น Patanjali และพระมหากัจจายนะได้พิเศษระหว่าง sphota (แสง) และ Dhvani (เสียง ) ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 นักปรัชญาชาวฝรั่งเศสฌาคส์แดริด้าโดดเด่นระหว่างความคิดในการพูดและการเขียน [11]. การศึกษาอย่างเป็นทางการของภาษานอกจากนี้ยังได้นำไปสู่การเจริญเติบโตของสาขาเช่นจิตวิทยาซึ่งสำรวจการแสดงและการทำงานของภาษาในใจ; neurolinguistics ซึ่งจากการศึกษาการประมวลผลภาษาในสมอง; และการเรียนรู้ภาษาซึ่งสำรวจว่าเด็กและผู้ใหญ่ได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษา. ภาษาศาสตร์ยังรวมถึงการศึกษาด้านอื่น ๆ เช่นอิทธิพลของสังคมวัฒนธรรมปัจจัยทางประวัติศาสตร์และการเมืองกับภาษา. [12] การศึกษาของวาทกรรมทางวัฒนธรรมดังกล่าวและภาษาท้องถิ่นคือ โดเมนของภาษาศาสตร์ซึ่งมีลักษณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงทางภาษาและโครงสร้างทางสังคมเช่นเดียวกับที่ของการวิเคราะห์วาทกรรมซึ่งจะตรวจสอบโครงสร้างของข้อความและการสนทนา. [13] งานวิจัยเกี่ยวกับภาษาผ่านภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการมุ่งเน้นในการเปลี่ยนภาษา และต้นกำเนิดและการเติบโตของภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระยะเวลานาน. ภาษาศาสตร์คอร์ปัสจะใช้เวลาตำราเกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือภาพยนตร์ (ในภาษาลงนาม) เป็นวัตถุหลักของการวิเคราะห์และศึกษาการเปลี่ยนแปลงของคุณสมบัติทางไวยากรณ์และอื่น ๆ ที่อยู่บนพื้นฐานดังกล่าว corpora สำนวนที่เกี่ยวข้องกับการศึกษารูปแบบของสไตล์. ภายในเขียนลงนามหรือวาทกรรมพูด [14] เอกสารภาษารวมมานุษยวิทยาสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมกับทางภาษาเพื่ออธิบายภาษาและไวยากรณ์ของพวกเขา พจนานุกรมครอบคลุมการศึกษาและการก่อสร้างของพจนานุกรม ภาษาศาสตร์ประยุกต์ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่จะตอบคำถามในทางทฤษฎีภาษาศาสตร์เช่นเดียวกับการสร้างโปรแกรมสำหรับใช้ในการแยก, การดึงข้อมูล, เครื่องแปลภาษา, และพื้นที่อื่น ๆ ผู้คนสามารถนำความรู้ที่เกิดขึ้นจริงของภาษาในการแปลและการตีความเช่นเดียวกับในการศึกษาภาษา - การสอนภาษาที่สองหรือต่างประเทศ ผู้กำหนดนโยบายการทำงานร่วมกับรัฐบาลในการดำเนินการแผนใหม่ในการศึกษาและการเรียนการสอนซึ่งจะขึ้นอยู่กับการวิจัยทางภาษาศาสตร์. พื้นที่ของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับภาษาศาสตร์รวมถึงสัญ (การศึกษาของสัญญาณและสัญลักษณ์ทั้งภายในและไม่มีภาษา) การวิจารณ์วรรณกรรมแปลภาษาและคำพูด พยาธิวิทยาภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้เกี่ยวกับด้านการศึกษา สำหรับนิตยสารดูภาษาศาสตร์ ( นิตยสาร )
" ภาษาศาสตร์ " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับการใช้งานอื่น ๆ , เห็นนักภาษาศาสตร์ ( disambiguation )


คิดทฤษฎีภาษาศาสตร์เชิงรังสรรค์การทำงานทฤษฎีไวยากรณ์แบบ


morphophonology lexis อรรถศาสตร์วากยสัมพันธ์ของภาษา graphemics อักขรวิธีเชิงสัญญะ

มานุษยวิทยาประวัติศาสตร์เปรียบเทียบ graphetics สัทศาสตร์ นิรุกติศาสตร์และภาษาศาสตร์สังคม


ใช้ทดลองคำนวณเปรียบเทียบวิวัฒนาการทางภาษาอินเทอร์เน็ต

ภาษาสองภาษาการซื้อ


ภาษาการศึกษาการประเมินพัฒนาการทางภาษาภาษาศาสตร์มานุษยวิทยาภาษาศาสตร์จิตวิทยา neurolinguistics




บทความประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์รายการยา
ภาษานักภาษาศาสตร์
คลี่คลายปัญหา

ภาษาศาสตร์ภาษาศาสตร์พอร์ทัล V t e
ภาษาศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์ [ 1 ] เรียนภาษา [ 2 ] มี 3 ลักษณะ คือ เพื่อศึกษารูปแบบ ความหมาย ภาษา ภาษา และภาษาในบริบท [ 3 ] โดยกิจกรรมในรายละเอียดของภาษาได้ ประกอบกับปาณินิ ( ฟลอริด้าศตวรรษที่ BCE ) ,[ 4 ] กับการวิเคราะห์ของภาษาสันสกฤตใน ashtadhyayi [ 5 ]

ในภาษาศาสตร์ ภาษา มนุษย์เป็นระบบเสียง สัญลักษณ์ และความหมาย [ 6 ] " คือการศึกษาอะคูสติก , ภาพ , และคุณสมบัติที่พูดไม่ชัดในการผลิตและการรับรู้คำพูดและไม่ใช่คำพูดเสียง การศึกษาความหมายของภาษา ในมืออื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่ภาษาเข้ารหัสความสัมพันธ์ระหว่างองค์กร คุณสมบัติและด้านอื่น ๆของโลกในการถ่ายทอดกระบวนการและให้ความหมายเช่นเดียวกับที่จะจัดการและแก้ไขความกำกวม ในขณะที่การศึกษาอรรถศาสตร์มักจะกังวลตัวเองกับสภาพความจริง วัจนปฏิบัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับบริบทของความหมายอย่างไร [ 7 ]

ไวยากรณ์ เป็นระบบของกฎที่ควบคุมภาษาโดยเฉพาะการพูดในชุมชน มันครอบคลุมเสียง ความหมาย และท่าทางและรวมถึงระบบเสียง ( ว่าเสียงและท่าทางการทำงานร่วมกัน ) สัณฐานวิทยา ( การก่อตัวและองค์ประกอบของคำและวากยสัมพันธ์ ( การก่อตัวและองค์ประกอบของวลีและประโยคจากคำ ) [ 8 ]

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ไนท์อินไวท์ซาตินที่แตกต่างระหว่างความคิดของภาษาและทำทัณฑ์บนในการกำหนดโครงสร้างภาษา . ตามเขาทัณฑ์บนเป็นข้อกำหนดเฉพาะของการพูด และภาษา หมายถึง ปรากฏการณ์ที่เป็นนามธรรมซึ่งกำหนดหลักการและระบบของกฎที่ควบคุมภาษา [ 9 ] ความแตกต่างนี้คล้ายกับหนึ่งที่ทำโดยแองกลิคันระหว่างความสามารถและสมรรถนะความสามารถของบุคคลในอุดมคติที่ความรู้ของภาษา ในขณะที่ประสิทธิภาพเป็นวิธีที่เฉพาะเจาะจง ที่จะใช้[ 10 ] ในปรัชญาอินเดียคลาสสิกของภาษา สันสกฤตและนักปรัชญาชอบ Patanjali พระมหากัจจายนะได้โดดเด่นระหว่าง sphota ( แสง ) และ dhvani ( เสียง ) ในศตวรรษที่ 20 สาย นักปรัชญาชาวฝรั่งเศสฌากส์ แดร์ริดาแยกแยะระหว่างความคิดของการพูดและการเขียน . [ 11 ]

ศึกษาอย่างเป็นทางการของภาษาได้นำไปสู่การเจริญเติบโตของเขตข้อมูลเช่นภาษาปาสกาล ,ซึ่งสำรวจการเป็นตัวแทนและหน้าที่ของภาษาในจิตใจ neurolinguistics ซึ่งการศึกษาการประมวลผลภาษาในสมอง และภาษา ซึ่งในเรื่องของเด็กและผู้ใหญ่ได้รับภาษาโดยเฉพาะ

ภาษาศาสตร์ยังรวมถึงการศึกษาด้านอื่น ๆ เช่น อิทธิพลของสังคม วัฒนธรรม ปัจจัยทางประวัติศาสตร์และการเมืองในภาษา[ 12 ] การศึกษาวาทกรรมทางวัฒนธรรมดังกล่าว และผู้ที่เป็นโดเมนของภาษาศาสตร์สังคม ซึ่งดูความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงทางภาษาศาสตร์และโครงสร้างทางสังคม รวมทั้งการวิเคราะห์วาทกรรม ซึ่งตรวจสอบโครงสร้างของข้อความและการสนทนา [ 13 ] วิจัยภาษาและภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ผ่านวิวัฒนาการมุ่งเน้นวิธีการที่ภาษาเปลี่ยนแปลงและในประเทศและการเจริญเติบโตของภาษา โดยเฉพาะช่วงการขยายเวลา

ภาษาศาสตร์คลังข้อมูลจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือภาพยนตร์ ( ในลายเซ็นข้อความภาษา ) เป็นวัตถุหลักของการวิเคราะห์และศึกษาการเปลี่ยนแปลงของไวยากรณ์และคุณสมบัติอื่น ๆตามเช่นคลังข้อมูล . นักออกแบบที่เกี่ยวข้องกับการศึกษารูปแบบของสไตล์ : ภายในเขียนลงนามหรือใช้วาทกรรม[ เอกสาร ] รวม 14 ภาษามานุษยวิทยาภาษาศาสตร์ สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมที่อธิบายภาษาและไวยากรณ์ของพวกเขา การทำพจนานุกรมครอบคลุมการศึกษาและการสร้างพจนานุกรม ภาษาศาสตร์เชิงคำนวณที่ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เพื่อถามที่อยู่ในภาษาศาสตร์เชิงทฤษฎี รวมทั้งการสร้างโปรแกรมเพื่อใช้ในการแจงส่วน แปลภาษา สืบค้นข้อมูลและพื้นที่อื่น ๆ ผู้คนสามารถใช้ความรู้ของภาษาในการแปลและล่าม ตลอดจนการศึกษา - สอนภาษาของวินาที หรือภาษาต่างประเทศ ผู้ผลิตงานนโยบายกับรัฐบาลที่จะใช้แผนการใหม่ในการศึกษาและการสอน ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการวิจัยทางภาษาศาสตร์ .