The results in this study were in a

The results in this study were in agreement of Javanmardi and Kubota (2006) that stated storage with low
temperature will cause lower lycopene content during storage. The rate of ripening processes which associate with
increasing of lycopene content in low temperature stored were slowed compare to room temperature stored tomatoes.
It has been also reported that the formation of lycopene depends on the temperature range between 12 °C and 32 °C
(Leoni, 1992). Further result reported by Turk et al (1994) that temperature to optimized lycopene content of tomato
was between 16–18 °C and 26 °C.
The visual appearance of water stress tomato showed darker red than no water stress tomato. Color parameter that
indicates this quality is redness (a*). According to Camelo and Gomez (2004), redness (a*) value will increase
sharply between stage 2 and 5 (breaker to light red) from negative (green color) to positive (red color) values and
will experiencing greatest change during storage. However, because the harvesting time of tomato used in this
research was at ripening stage (thin red stage), the redness changes values of water stress and no water stress
tomatoes were small. Redness value of no water stress tomato were lower compared to water stress tomato. The
redness (a*) changes during storage were different with the changes shown in lycopene content. These results
indicated that lycopene played major role in redness of tomato before ripening stage. After the storage, redness value
stopped to change while lycopene content continued to increase/decrease. Figure 1 showed the surface different of
lycopene content and redness value of ripe tomato during storage with various temperatures. Redness value of no
water stress tomato mostly decreased in all temperatures after day 4 of the storage, except for storage with 25 °C.
Water stress tomato showed stable trend of redness value after slight increased during 4 days storage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลในการศึกษานี้ได้ตกลง Javanmardi และคูโบต้า (2006) ที่ได้ระบุไว้เก็บต่ำอุณหภูมิจะทำให้ไลโคปีนต่ำเนื้อหาระหว่างการเก็บรักษา อัตราของกระบวนการซึ่งเชื่อมโยงกับสุกเพิ่มเนื้อหาของไลโคปีนในอุณหภูมิต่ำเก็บไว้ถูกชะลอตัวเมื่อเทียบกับมะเขือเทศเก็บไว้อุณหภูมิห้องมียังรายงานว่า การก่อตัวของไลโคปีนขึ้นอยู่กับช่วงอุณหภูมิระหว่าง 12 ° C ถึง 32 ° C(แฮปปี้เลโอนี 1992) ผลการรายงานโดยเติร์ก et al (1994) อุณหภูมิที่เหมาะสมไลโคปีนเนื้อหาของมะเขือเทศระหว่าง 16 – 18 ° C และ 26 องศาเซลเซียสลักษณะที่ปรากฏของน้ำมะเขือเทศความเครียดพบว่าสีแดงเข้มกว่ามะเขือเทศไม่มีความเครียดน้ำ สีพารามิเตอร์ที่บ่งชี้คุณภาพนี้เป็นรอยแดง (มี *) ตาม Camelo และโกเมซ (2004), แดง (เป็น *) จะมีมูลค่าเพิ่มอย่างรวดเร็วระหว่างค่าระยะที่ 2 และ 5 (ตัดแสงสีแดง) จากเชิงลบ (สีเขียว) จะเป็นบวก (สีแดง) และจะพบการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างการเก็บรักษา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเวลาเก็บเกี่ยวของมะเขือเทศที่ใช้ในการวิจัยคือเวลาสุกระยะ (ระยะสีแดงบาง ๆ) รอยแดงเปลี่ยนค่าของน้ำความเครียดและความเครียดน้ำมะเขือเทศมีขนาดเล็ก ค่าสีแดงของมะเขือเทศไม่เครียดน้ำได้ต่ำเมื่อเทียบกับน้ำมะเขือเทศความเครียด การสีแดง (มี *) การเปลี่ยนแปลงระหว่างการเก็บรักษาแตกต่างกันกับการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในเนื้อหาของไลโคปีน ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า ไลโคปีนเล่นบทบาทสำคัญในสีแดงของมะเขือเทศก่อนสุกระยะ หลังจากการจัดเก็บ ค่าสีแดงหยุดการเปลี่ยนแปลงในขณะที่ไลโคปีนเนื้อหาอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มหรือลด รูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าพื้นผิวของไลโคปีนเนื้อหาและรอยแดงค่าของมะเขือเทศสุกระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่าง ๆ ค่าสีแดงน้ำมะเขือเทศความเครียดส่วนใหญ่ลดลงในอุณหภูมิทั้งหมดหลังจากวันที่ 4 เก็บ ยกเว้นจัดเก็บกับ 25 องศาเซลเซียสน้ำมะเขือเทศความเครียดแสดงให้เห็นว่าแนวโน้มมีเสถียรภาพค่ารอยแดงหลังจากที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยระหว่างการเก็บรักษา 4 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาครั้งนี้อยู่ในข้อตกลงของ Javanmardi และคูโบต้า (2006) ระบุว่าการจัดเก็บข้อมูลที่มีระดับต่ำ
อุณหภูมิจะทำให้ปริมาณไลโคปีลดลงในช่วงการจัดเก็บข้อมูล อัตราการสุกกระบวนการที่เชื่อมโยงกับ
ที่เพิ่มขึ้นของปริมาณไลโคปีในอุณหภูมิต่ำที่เก็บไว้ถูกชะลอตัวเมื่อเทียบกับมะเขือเทศที่เก็บไว้ที่อุณหภูมิห้อง.
มันยังได้รับรายงานว่ามีการก่อตัวของไลโคปีนขึ้นอยู่กับช่วงอุณหภูมิระหว่าง 12 ° C และ 32 ° C
(Leoni , 1992) นอกจากนี้ผลการรายงานจากเติร์ก, et al (1994) ว่าอุณหภูมิไปที่เนื้อหาไลโคปีนที่ดีที่สุดของมะเขือเทศ
อยู่ระหว่าง 16-18 องศาเซลเซียสและ 26 องศาเซลเซียส.
ลักษณะที่ปรากฏของมะเขือเทศความเครียดน้ำแสดงให้เห็นสีแดงเข้มกว่าไม่มีมะเขือเทศขาดน้ำ พารามิเตอร์สีที่
บ่งบอกถึงคุณภาพนี้คือสีแดง (A *) ตามที่ Camelo และโกเมซ (2004), สีแดง (A *) มูลค่าจะเพิ่มขึ้น
อย่างรวดเร็วในระหว่างขั้นตอนที่ 2 และ 5 (Breaker เป็นสีแดงอ่อน) จากลบ (สีเขียว) บวกค่า (สีแดง) และ
จะมีการเปลี่ยนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างการเก็บรักษา แต่เนื่องจากเวลาการเก็บเกี่ยวของมะเขือเทศที่ใช้ในการนี้
การวิจัยในขั้นตอนการทำให้สุก (เวทีสีแดงบาง), สีแดงที่มีการเปลี่ยนแปลงค่านิยมของการขาดน้ำและไม่มีการขาดน้ำ
มะเขือเทศมีขนาดเล็ก ค่าสีแดงของมะเขือเทศไม่มีแรงดันน้ำต่ำเมื่อเทียบกับมะเขือเทศขาดน้ำ
สีแดง (A *) การเปลี่ยนแปลงระหว่างการเก็บรักษาที่แตกต่างกันกับการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในเนื้อหาไลโคปีน ผลการศึกษานี้
ชี้ให้เห็นว่าไลโคปีนเล่นบทบาทสำคัญในสีแดงของมะเขือเทศสุกก่อนขั้นตอน หลังจากการจัดเก็บค่าสีแดง
หยุดการเปลี่ยนแปลงในขณะที่ปริมาณไลโคปียังคงเพิ่มขึ้น / ลดลง รูปที่ 1 แสดงให้เห็นพื้นผิวที่แตกต่างกันของ
เนื้อหาไลโคปีนและความคุ้มค่าสีแดงของมะเขือเทศสุกระหว่างการเก็บรักษาที่มีอุณหภูมิต่างๆ ค่าสีแดงของไม่มี
มะเขือเทศความเครียดส่วนใหญ่น้ำลดลงในทุกอุณหภูมิหลังจากวันที่ 4 ของการจัดเก็บการยกเว้นการจัดเก็บข้อมูลที่มี 25 ° C.
มะเขือเทศความเครียดน้ำมีแนวโน้มที่มีเสถียรภาพของค่าสีแดงหลังจากที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยระหว่างการเก็บรักษา 4 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษานี้อยู่ในข้อตกลงของ javanmardi และ คูโบต้า ( 2006 ) ที่ระบุว่ากระเป๋าต่ำอุณหภูมิจะลดลง เพราะปริมาณไลโคพีนในระหว่างการเก็บรักษา อัตราการสุกของกระบวนการที่เชื่อมโยงกับการเพิ่มปริมาณของไลโคปีนในอุณหภูมิต่ำเก็บไว้ได้ชะลอตัวเทียบกับอุณหภูมิของห้องเก็บมะเขือเทศมันได้รับรายงานว่า การก่อตัวของไลโคปีนขึ้นอยู่กับช่วงอุณหภูมิระหว่าง 12 ° C และ 32 ° C( LEONI , 1992 ) เพิ่มเติมผลรายงานโดยเติร์ก et al ( 1994 ) ที่อุณหภูมิเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพเนื้อหาของมะเขือเทศไลโคปีนคือระหว่าง 16 – 18 ° C และ 26 ° Cลักษณะที่มองเห็นของความเครียดน้ำมะเขือเทศมีสีแดงที่เข้มกว่า ไม่แล้งน้ำมะเขือเทศ สีพารามิเตอร์ที่บ่งชี้คุณภาพนี้เป็นสีแดง ( a * ) ตาม camelo โกเมซ ( 2004 ) และสีแดง ( a * ) มูลค่าจะเพิ่มขึ้นอย่างแหลมคมระหว่างขั้นที่ 2 และ 5 ( เบรกเกอร์ไฟสีแดง ) จากเชิงลบ ( สีเขียว ) บวก ( สีแดง ) และค่าจะพบมากที่สุดการเปลี่ยนแปลงระหว่างการเก็บรักษา แต่เนื่องจากเวลาเก็บเกี่ยว มะเขือเทศที่ใช้ในนี้การวิจัยในขั้นสุก ( บางเวทีแดง ) การอักเสบการเปลี่ยนแปลงค่าของน้ำและไม่มีน้ำ ความเครียด ความเครียดมะเขือเทศขนาดเล็ก ค่าสีแดงไม่แล้งน้ำมะเขือเทศลดลงเมื่อเทียบกับมะเขือเทศความเครียดน้ำ ที่สีแดง ( a * ) การเปลี่ยนแปลงระหว่างการเก็บรักษาที่แตกต่างกันกับการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในไลโคปีน ) ผลลัพธ์เหล่านี้พบว่า ไลโคปีนเล่นที่สำคัญบทบาทในสีแดงของมะเขือเทศสุก ก่อนขึ้นเวที หลังจากเก็บค่าสีแดงหยุดการเปลี่ยนแปลง ในขณะที่ไลโคปีนเนื้อหาอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่ม / ลด รูปที่ 1 แสดงพื้นผิวที่แตกต่างกันของไลโคปีนเนื้อหาและค่าสีแดงของมะเขือเทศสุกในระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่างๆ ค่าสีแดงไม่มีมะเขือเทศความเครียดน้ำส่วนใหญ่ลดลงในอุณหภูมิทั้งหมดหลังจากวันที่ 4 ของการเก็บ ยกเว้นกระเป๋า 25 ° Cแสดงแนวโน้มคงที่ของน้ำมะเขือเทศ ความเครียดเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในระหว่างการจัดเก็บค่าสีแดงหลังจาก 4 วัน