“No! I can’t leave. How can I aband

“No! I can’t leave. How can I abandon them and not care about them?” However, not only did Chu Feng not escape, he even opened his arms and brought Su Rou and Su Mei from the ground tightly into his embrace.

At that instant, bone-piercing chilliness was on one side, and scorching heat was on the other. Neither one of them was good to endure, and either one could harm Chu Feng’s body. Yet Chu Feng hugged more and more tightly because his body’s pain was far from his heart’s pain: As he faced the ones he loved being taken over bit by bit, yet he was useless by being powerless.

“Chu Feng…” Just at that time, Su Rou actually spoke. Her lips were covered with frost, and as she spoke, she had an extremely vicissitudinous voice, but she still urged Chu Feng as she said, “Quickly run! I can feel that my body is going to be taken over by some terrifying thing. I…I’m afraid that it will harm you.”

“Chu Feng, I feel very hot, like being burned by flames. A lump of fire entered my dantian and it’s engulfing my body right now. Chu Feng, quickly let me go. Stay farther away from me or else I will injure you.” At the same time, Su Mei also made a very feeble voice.

“No! I won’t leave. Even if death comes, we will die together.”

Chu Feng was very resolute, despite the clothes on his left was being burnt to ashes and his skin was being scalded bit by bit; despite the chilliness on his right entered his body and even frost condensed in his bones, he hugged the two beauties tighter and tighter without a single trace of regret.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่! ฉันไม่สามารถออกจาก ฉันจะละทิ้งพวกเขาและไม่สนใจเกี่ยวกับพวกเขา? "อย่างไรก็ตามไม่เพียง แต่จือฮหนีไม่พ้นเขายังเปิดอ้อมแขนของเขาและนำซู Rou และซูเหม่ยจากพื้นดินให้แน่นลงไปในอ้อมกอดของเขา. ในทันทีว่ากระดูกเจาะเยือกเย็น คือในด้านหนึ่งและความร้อนเปรี้ยงเป็นที่อื่น ๆ หนึ่งของพวกเขาทั้งเป็นสิ่งที่ดีที่จะอดทนและคนใดคนหนึ่งอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายจือฮ แต่จือฮกอดมากขึ้นและแน่นเพราะความเจ็บปวดของร่างกายของเขาก็ยังห่างไกลจากความเจ็บปวดหัวใจของเขา: ในขณะที่เขาต้องเผชิญกับคนที่เขารักถูกนำตัวไปทีละนิด แต่เขาก็ไม่มีประโยชน์โดยการไม่มีอำนาจ. "บุญชูฮ ... " เพียงแค่ในช่วงเวลานั้น ซู Rou จริงพูด ริมฝีปากของเธอถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งและขณะที่เธอพูดเธอมีความเสียง vicissitudinous มาก แต่เธอยังคงกระตุ้นให้จือฮขณะที่เธอกล่าวว่า "ทำงานได้อย่างรวดเร็ว! ฉันรู้สึกได้ว่าร่างกายของฉันกำลังจะถูกนำตัวไปจากบางสิ่งที่น่ากลัว ฉัน ... ฉันกลัวว่ามันจะเป็นอันตรายต่อคุณ. " " จือฮฉันรู้สึกร้อนมากเหมือนถูกเผาโดยเปลวไฟ ก้อนไฟป้อน Dantian ของฉันและมันก็ท่วมร่างกายของฉันตอนนี้ จือฮอย่างรวดเร็วให้ฉันไป Stay ห่างไกลออกไปจากฉันหรืออื่น ๆ ที่ผมจะทำร้ายคุณ. "ในขณะเดียวกันซูเหม่ยยังทำเสียงอ่อนแอมาก. " ไม่! ฉันจะไม่ปล่อยให้ แม้ว่าความตายมาเราจะตายด้วยกัน ". จือฮเป็นเด็ดเดี่ยวมากแม้จะมีเสื้อผ้าที่อยู่ทางด้านซ้ายของเขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่านและผิวของเขาถูกไฟลวกละนิด; แม้จะมีความหนาวเย็นบนขวาของเขาเข้าไปในร่างกายของเขาและแม้กระทั่งข้นน้ำค้างแข็งในกระดูกของเขาเขากอดทั้งสองงามเข้มงวดมากขึ้นและเข้มงวดมากขึ้นโดยไม่ต้องมีร่องรอยของความเสียใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ ! ! ! ! ! ฉันไปไม่ได้ ฉันสามารถละทิ้งพวกเขาและไม่สนใจเกี่ยวกับพวกเขา " อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแต่ ชู ฟงไม่หนี เขาจะเปิดแขนของเขาและเอารู่ซูและซูเหม่ยจากพื้นดินให้แน่นลงในอ้อมกอดของเขาตอนนั้น chilliness กระดูกแหลมอยู่ด้านหนึ่ง และ ร้อน ความร้อนในอื่น ๆ ไม่มีใครเก่ง อดทน และหนึ่งอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายของ ชู ฟง แต่ ชู ฟงกอดแน่นมากขึ้น เพราะร่างกายของเขาปวดอยู่ไกลจากความเจ็บปวดในหัวใจของเขา เขาเจอคนที่เขารักถูกพรากไปทีละน้อยๆ แต่เขาไร้ประโยชน์ โดยมีอำนาจ" ชู ฟง . . . . . . . " ตอนนั้นซูรู่จริงพูด ริมฝีปากของเธอถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง และที่เธอพูด เธอมีเสียงมากซึ่งเปลี่ยนแปลง แต่เธอยังคงเรียกร้องให้ ชู ฟง เธอกล่าวว่า " วิ่งเร็ว ! ผมรู้สึกว่าร่างกายของผมจะถูกยึดโดยบางอย่างที่น่ากลัวอย่าง ผม . . . ผมกลัวว่ามันจะทำร้ายคุณ "" ชู ฟง ข้ารู้สึกร้อนเหมือนถูกเผาด้วยเปลวไฟ ก้อนไฟป้อนตันเถียนของฉันและมันกลืนกินร่างกายของฉันในตอนนี้ ชู ฟง เร็วเข้า ปล่อยข้าไปเถอะ อยู่ห่างจากผม ไม่งั้นผมจะทำร้ายคุณ . " ในเวลาเดียวกัน , ซูเหม่ยยังทำเสียงที่อ่อนแอมาก" ไม่ ! ! ! ! ! ฉันจะไม่ไป ถ้าความตายมาถึง เราจะตายด้วยกัน "ชู ฟงมากเด็ดเดี่ยว แม้เสื้อผ้าบนซ้ายของเขาถูกเผา และผิวหนังถูกลวกบิตโดยบิต ; แม้จะมี chilliness บนขวาของเขาเข้าไปในร่างกายของเขาและแม้แต่น้ำค้างแข็งย่อในกระดูกของเขา เขากอดสอง beauties เข้มงวดมากขึ้นและเข้มงวดมากขึ้นโดยไม่มีร่องรอยเดียวของความเสียใจ