Second, such openness means that th

Second, such openness means that the final behavioural pattern is imprinted with qualities of the environment within which the behaviour develops. What tourists seek is often initially vague and has a dynamic and shifting nature throughout an episode of tourism. This means the environment may exert considerable influence on expressed behaviour. This is not to say that tourist decisions and behaviours are entirely arbitrary or random. Rather the causal processes generating them are not only responsible for the overall experience, but also reconstruct the motives or intentional objectives of the tourism episode as the behavioural trajectory unfolds.

Third, this openness of much tourist behaviour and decision-making, combined with the role of the environment, suggests that most real time decisions will be experienced as intuitive, spontaneous or impulsive, since they would not have been clearly articulated or prefabricated in consciousness. That experience, however, is not evidence that judgments or decisions have not occurred. As an increasing body of work on human decision-making from an evolutionary perspective has revealed (Gigerenzer & Selten, 2002), ‘gut instincts’ have their own logic. Moreover, such very simple heuristics can generate behaviour that, in retrospect, appears surprisingly rational, complex and coherent.

To summarise, conventional consumer behaviour theories offer tourism policy makers and industry actors a constrained, albeit ‘fit for purpose’, picture of tourists’ decision-making. However, some deci- sion-making processes generate reasonably open itineraries or lead to the selection of activities as they are encountered. Hence, we contend that conventional models of tourist decision-making may lead to ineffective tourism policy, marketing and management practices.

Our intended contribution is in appraising substantive literature on tourists’ decision-making and in proposing an alternative approach for theorising about this phenomenon. We seek to address those qualities of tourist decision-making and behaviour that seem to have eluded existing models. More pragmatically, we offer an alternative theoretical base from which richly contextualised research concerning tourists’ decision-making can be developed. As an adjunct to conventional theorising, this should enable policy makers to develop better-in-formed policy, and industry actors to improve tourism marketing and management practices.



We next consider developments in the broader field of decision-making studies, many of which have focused on organisational decision-making. From this base we develop an argument for taking a naturalistic process perspective to tourist decision-making research, as we review the nature and contribution of recent research in tourist decision-making. We outline the strengths of taking a complex process view and conclude with some thoughts on the implications of this for research in tourists’ decision-making.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง แขกดังกล่าวหมายความ ว่า รูปแบบพฤติกรรมขั้นสุดท้ายติดตรากับคุณภาพของสิ่งแวดล้อมซึ่งพฤติกรรมการพัฒนา ค้นหานักท่องเที่ยวว่าเป็นเริ่มคลุมเครือ และมีลักษณะเป็นแบบไดนามิก และเลื่อนลอยตลอดตอนการท่องเที่ยว หมายถึง สภาพแวดล้อมอาจสำแดงอิทธิพลมากในการแสดงพฤติกรรม นี้ได้ไม่ว่า นักท่องเที่ยวตัดสินใจและพฤติกรรมกำหนดทั้งหมด หรือสุ่ม แต่สาเหตุกระบวนการสร้างให้เท่านั้นไม่รับผิดชอบประสบการณ์โดยรวม แต่ยัง สร้างไม่สนคำครหาหรือวัตถุประสงค์มิตอนท่องเที่ยวเป็นวิถีพฤติกรรมไม่พบสาม อย่างยิ่งของพฤติกรรมนักท่องเที่ยวมากและตัดสินใจ รวมกับบทบาทของสิ่งแวดล้อม แนะนำว่า ตัดสินใจเวลาจริงส่วนใหญ่จะมีประสบการณ์เป็นง่าย ขาด หรือ impulsive เนื่องจากพวกเขาจะไม่ได้ชัดเจนพูดชัดแจ้ง หรือสำเร็จในสำนึก ประสบการณ์ที่ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้หลักฐานว่า คำพิพากษาหรือตัดสินใจไม่เกิดขึ้น ร่างกายเพิ่มขึ้นของงานตัดสินมนุษย์จากมุมมองการวิวัฒนาการได้เปิดเผย (Gigerenzer & Selten, 2002), 'ไส้สัญชาตญาณ' มีตรรกะของตัวเอง นอกจากนี้ ลองผิดลองถูกอย่างมากเช่นสามารถสร้างพฤติกรรมดังกล่าว ใน retrospect จู่ ๆ เชือด ซับซ้อน และ coherentเพื่อ summarise ทฤษฎีพฤติกรรมผู้บริโภคทั่วไปเสนอผู้กำหนดนโยบายการท่องเที่ยวและนักแสดงอุตสาหกรรมจำกัด แม้ว่า 'เหมาะสมประสงค์' ภาพของการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม บางทำน deci กระบวนสร้างสมเปิดตาราง หรือนำไปสู่การเลือกกิจกรรมพวกเขาจะพบ ดังนั้น เราขอยืนยันว่า แบบจำลองทั่วไปของนักท่องเที่ยวตัดสินใจอาจนำไปสู่นโยบายการท่องเที่ยวที่ไม่มีประสิทธิภาพ การตลาด และวิธีบริหารจัดการส่วนเราตั้งใจเป็น appraising วรรณคดีแน่นในการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว และเสนอวิธีการอื่นใน theorising เกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้ เราหาอยู่ที่คุณภาพของพฤติกรรมและการตัดสินใจท่องเที่ยวที่ดูเหมือนจะมี eluded รุ่นที่มีอยู่ เพิ่มเติม pragmatically เรามีฐานทฤษฎีอื่นซึ่งมั่งคั่ง contextualised วิจัยเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวสามารถพัฒนาได้ เป็นเกียรติคุณให้ theorising ทั่วไป นี้ควรช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายในการพัฒนานโยบายที่ดีกว่าในรูปแบบ และนักแสดงอุตสาหกรรมเพื่อปรับปรุงแนวทางการตลาดและการจัดการท่องเที่ยวต่อไปเราพิจารณาพัฒนาในฟิลด์กว้างศึกษาตัดสินใจ การจำนวนมากที่มีเน้นตัดสิน organisational จากพื้นฐานนี้ เราพัฒนาอาร์กิวเมนต์สำหรับถ่ายมุม naturalistic กระบวนวิจัยตัดสินใจท่องเที่ยว เราตรวจสอบลักษณะและสัดส่วนของการวิจัยล่าสุดในการตัดสินใจท่องเที่ยว เราเค้าจุดแข็งของการดูกระบวนการที่ซับซ้อน และสรุป ด้วยความคิดบางอย่างเกี่ยวกับผลกระทบของการวิจัยในการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองการเปิดกว้างดังกล่าวหมายความว่ารูปแบบพฤติกรรมสุดท้ายจะตราตรึงใจกับคุณภาพของสภาพแวดล้อมภายในที่พัฒนาพฤติกรรม นักท่องเที่ยวที่แสวงหาสิ่งที่มักจะเป็นครั้งแรกที่คลุมเครือและมีลักษณะแบบไดนามิกและการขยับตลอดทั้งเรื่องราวของการท่องเที่ยว ซึ่งหมายความว่าสภาพแวดล้อมที่อาจใช้อิทธิพลมากในการแสดงพฤติกรรม นี้ไม่ได้บอกว่าการตัดสินใจและพฤติกรรมการท่องเที่ยวที่มีทั้งพลหรือแบบสุ่ม แต่กระบวนการสาเหตุการสร้างพวกเขาไม่เพียงความรับผิดชอบสำหรับประสบการณ์โดยรวม แต่ยังสร้างแรงจูงใจหรือวัตถุประสงค์เจตนาของบทการท่องเที่ยวเป็นวิถีพฤติกรรมแผ่ออกไป. ประการที่สามการเปิดกว้างของพฤติกรรมการท่องเที่ยวที่มากและการตัดสินใจนี้รวมกับบทบาท ของสภาพแวดล้อมที่แสดงให้เห็นว่าการตัดสินใจเวลาจริงส่วนใหญ่จะมีประสบการณ์เป็นที่ใช้งานง่ายที่เกิดขึ้นเองหรือห่ามเนื่องจากพวกเขาจะไม่ได้รับอย่างชัดเจนหรือสำเร็จรูปในจิตสำนึก ประสบการณ์ว่า แต่ไม่ได้หลักฐานว่าคำตัดสินหรือการตัดสินใจยังไม่ได้เกิดขึ้น ในฐานะที่เป็นร่างกายที่เพิ่มขึ้นของการทำงานเกี่ยวกับการตัดสินใจของมนุษย์จากมุมมองของวิวัฒนาการได้เปิดเผย (Gigerenzer & Selten, 2002), 'สัญชาตญาณลำไส้' มีเหตุผลของตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้นเช่นการวิเคราะห์พฤติกรรมที่ง่ายมากสามารถสร้างพฤติกรรมที่ในการหวนกลับปรากฏเหตุผลน่าแปลกใจที่ซับซ้อนและเชื่อมโยงกัน. เพื่อสรุปทฤษฎีพฤติกรรมผู้บริโภคทั่วไปให้ผู้กำหนดนโยบายการท่องเที่ยวและนักแสดงอุตสาหกรรม จำกัด แม้ว่า 'พอดีเพื่อวัตถุประสงค์' ภาพของนักท่องเที่ยว การตัดสินใจ. แต่บางกระบวนการการสร้างไซออนได้ตัดสินใจที่สมเหตุสมผลเส้นทางเปิดหรือนำไปสู่การเลือกกิจกรรมที่พวกเขาจะพบ ดังนั้นเราจึงยืนยันว่ารุ่นทั่วไปของการตัดสินใจที่ท่องเที่ยวที่อาจนำไปสู่นโยบายการท่องเที่ยวไม่ได้ผลการตลาดและการจัดการ. ผลงานที่ตั้งใจของเราอยู่ในการประเมินวรรณกรรมที่ชัดเจนเกี่ยวกับการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวและในการเสนอวิธีการทางเลือกสำหรับ theorising เกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้ เราพยายามที่จะอยู่ที่คุณภาพเหล่านั้นของการตัดสินใจที่ท่องเที่ยวและพฤติกรรมที่ดูเหมือนจะเลือนหายโมเดลที่มีอยู่ อื่น ๆ ในทางปฏิบัติเรามีฐานทางทฤษฎีทางเลือกที่มั่งคั่ง contextualised การตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับนักท่องเที่ยววิจัยสามารถที่จะพัฒนา ในฐานะที่เป็นส่วนเสริมที่จะ theorising ธรรมดานี้จะช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายในการพัฒนานโยบายที่ดีในรูปแบบและนักแสดงอุตสาหกรรมเพื่อปรับปรุงการตลาดการท่องเที่ยวและการจัดการ. ต่อไปเราพิจารณาการพัฒนาในด้านที่กว้างขึ้นของการศึกษาการตัดสินใจจำนวนมากที่มี มุ่งเน้นไปที่การตัดสินใจขององค์กร จากฐานนี้เราพัฒนาอาร์กิวเมนต์สำหรับการมีมุมมองที่กระบวนการธรรมชาติเพื่อการวิจัยการตัดสินใจท่องเที่ยวในขณะที่เราตรวจสอบลักษณะและผลงานที่ผ่านมาของการวิจัยในการตัดสินใจที่ท่องเที่ยว เราร่างจุดแข็งของการใช้มุมมองที่กระบวนการที่ซับซ้อนและสรุปด้วยความคิดบางอย่างเกี่ยวกับผลกระทบของการวิจัยนี้ในการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง การเปิดกว้างเช่นนี้หมายความว่าแบบแผนพฤติกรรมสุดท้ายตราตรึงกับคุณภาพของสภาพแวดล้อมภายใน ซึ่งพฤติกรรมพัฒนา สิ่งที่นักท่องเที่ยวแสวงหามักจะคลุมเครือในตอนแรก และมีไดนามิกและเปลี่ยนธรรมชาติตลอดทั้งตอน การท่องเที่ยว หมายถึง สภาพแวดล้อมที่อาจออกแรงอิทธิพลมากในแสดงพฤติกรรมนี้ไม่ได้ที่จะกล่าวว่า การตัดสินใจและพฤติกรรมนักท่องเที่ยวมีทั้งหมดโดยพลการหรือแบบสุ่ม แต่กระบวนการผลิตเชิงสาเหตุที่พวกเขาไม่เพียง แต่ดูแลรับผิดชอบโดยตรง แต่ยังสร้างแรงจูงใจหรือวัตถุประสงค์เจตนาของการท่องเที่ยวตอนที่เป็นวิถีพฤติกรรมแผ่

3 นี้การเปิดกว้างของพฤติกรรมนักท่องเที่ยวมาก และการตัดสินใจรวมกับบทบาทของสิ่งแวดล้อม แสดงให้เห็นว่าการตัดสินใจที่แท้จริงมากที่สุดจะเป็นประสบการณ์ที่ง่ายตามธรรมชาติหรือหุนหันพลันแล่น , ตั้งแต่พวกเขาจะไม่ได้ชัดเจนก้องหรือสำเร็จรูปในสำนึก . ที่ประสบการณ์ อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานว่า การตัดสิน หรือการตัดสินใจจะไม่เกิดขึ้นเป็นการเพิ่มการทำงานของร่างกายในการตัดสินใจของมนุษย์จากมุมมองของวิวัฒนาการได้เปิดเผย ( gigerenzer &เซลเทน , 2002 ) , ' ' สัญชาตญาณอุทรมีตรรกะของตัวเอง นอกจากนี้ เช่นง่ายมากฮิวริสติกสามารถสร้างพฤติกรรมที่ในการหวนกลับดูเหมือนจู่ ๆเหตุผลที่ซับซ้อนและเชื่อมโยงกันเพื่อสรุป

,ทฤษฎีพฤติกรรมของผู้บริโภคทั่วไปเสนอนโยบายการท่องเที่ยวอุตสาหกรรม จำกัด เป็นผู้ผลิตและนักแสดง แม้ว่า ' ' พอดีมีรูปของการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว . อย่างไรก็ตาม กระบวนการบางดังนั้นภาวะการสร้างพอสมควร เปิดโปรแกรม หรือนำไปสู่การเลือกกิจกรรมที่พวกเขาจะพบ ดังนั้นเรายืนยันว่าปกติรูปแบบของการตัดสินใจนโยบายการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวอาจทำให้ไม่ได้ผล , การตลาดและการจัดการการปฏิบัติ

ของเราตั้งใจบริจาคคือการประเมินวรรณกรรมสำคัญต่อการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว และการเสนอทางเลือกสำหรับ theorising เกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้เราแสวงหาอยู่นั้น คุณภาพของนักท่องเที่ยว การตัดสินใจและพฤติกรรมที่ดูเหมือนจะมี eluded รุ่นที่มีอยู่ เพิ่มเติมแม้ pragmatically เราเสนอทางเลือกทางทฤษฎีพื้นฐานที่มั่งคั่ง contextualised งานวิจัยที่เกี่ยวกับการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวสามารถพัฒนาได้ เสริมเพื่อ theorising ปกติ นี้จะช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายที่จะพัฒนาขึ้นในรูปแบบนโยบายและอุตสาหกรรมนักแสดงเพื่อปรับปรุงการปฏิบัติการตลาดและการจัดการการท่องเที่ยว



เราต่อไปพิจารณาการพัฒนาในด้านการตัดสินใจ กว้าง การศึกษาหลายแห่งซึ่งจะเน้นการตัดสินใจองค์กร . จากฐานนี้เราพัฒนาอาร์กิวเมนต์สำหรับการกระบวนการทางธรรมชาติของการท่องเที่ยวเพื่อการตัดสินใจเมื่อเราตรวจสอบลักษณะและผลงานของการวิจัยล่าสุดในการตัดสินใจท่องเที่ยว เราสรุปจุดแข็งของการดูกระบวนการที่ซับซ้อนและสรุปกับความคิดบางอย่างในความหมายนี้เพื่อการตัดสินใจของนักท่องเที่ยว .