Poverty has declined substantially

Poverty has declined substantially over the last 30 years from 67% in 1986 to 11% in 2014 as incomes have risen. However, poverty and inequality continue to pose significant challenges, with vulnerabilities as a result of faltering economic growth, falling agricultural prices, and ongoing droughts. Poverty in Thailand is primarily a rural phenomenon. As of 2013, over 80 percent of the country's 7.3 million poor live in rural areas. Moreover, an additional 6.7 million were living within 20 percent above the national poverty line and remained vulnerable to falling back into poverty. Although inequality has declined over the past 30 years, the distribution in Thailand remains unequal compared with many countries in East Asia. Significant and growing disparities in household income and consumption can be seen across and within regions of Thailand, with pockets of poverty remaining in the Northeast, North, and Deep South.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจนได้ปฏิเสธอย่างมากช่วงปี 30 จาก 67% ในปี 1986 11% ในปี 2014 เป็นรายได้ได้เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันดำเนินต่อเพื่อก่อให้เกิดความท้าทายที่สำคัญ มีช่องโหว่จากการเติบโตทางเศรษฐกิจติดขัด ลดราคาสินค้าเกษตร และภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง ความยากจนในประเทศไทยคือ ปรากฏการณ์ที่ชนบทเป็นหลัก ปี 2013 กว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของประเทศ 7.3 ล้านคนจนอาศัยอยู่ในชนบท นอกจากนี้ การเพิ่ม 6.7 ล้านอาศัยอยู่ภายใน 20 เปอร์เซ็นต์เหนือเส้นความยากจนแห่งชาติ และยังคงเสี่ยงต่อการตกกลับไปอยู่ในความยากจน แม้ว่าอสมการได้ปฏิเสธอดีต 30 ปีที่ผ่านมา การกระจายในประเทศไทยยังคงไม่เท่ากันเมื่อเทียบกับหลายประเทศในเอเชียตะวันออก สามารถเห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ และเติบโตในรายได้และการบริโภคทั้งภายใน และภาย ในภูมิภาคของประเทศไทย มีกระเป๋าของความยากจนที่เหลืออยู่ในภาคอีสาน เหนือ และลึกใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจนได้ลดลงอย่างมากในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาจาก 67% ในปี 1986 เป็น 11% ในปี 2014 ขณะที่รายได้เพิ่มขึ้น แต่ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันยังคงก่อให้เกิดความท้าทายที่สำคัญมีช่องโหว่ที่เป็นผลมาจากการเติบโตทางเศรษฐกิจเที่ยงราคาสินค้าเกษตรลดลงและภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง ความยากจนในประเทศไทยเป็นหลักเป็นปรากฏการณ์ชนบท ในฐานะที่เป็นของปี 2013 กว่าร้อยละ 80 ของประเทศ 7.3 ล้านคนอาศัยอยู่ที่ยากจนในพื้นที่ชนบท นอกจากนี้ยังเพิ่มอีก 6.7 ล้านที่อาศัยอยู่ภายใน 20 เปอร์เซ็นต์เหนือเส้นความยากจนแห่งชาติและยังคงเป็นความเสี่ยงที่จะลดลงกลับเข้าสู่ความยากจน แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันได้ลดลงในช่วงที่ผ่านมา 30 ปีที่ผ่านมาการจัดจำหน่ายในประเทศไทยยังคงไม่เท่ากันเมื่อเทียบกับหลายประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญและการเจริญเติบโตของรายได้ในครัวเรือนและการบริโภคที่สามารถมองเห็นได้ทั่วและอยู่ในภูมิภาคของประเทศไทยมีเงินในกระเป๋าของความยากจนเหลืออยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือภาคเหนือและภาคใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจนได้ลดลงอย่างมากในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา จาก 67% ในปี 1986 ถึง 11% ในปี 2014 ขณะที่รายได้จะเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันยังคงก่อให้เกิดความท้าทายที่สำคัญ กับช่องโหว่ที่เป็นผลของความไม่เที่ยง ความเติบโตทางเศรษฐกิจ ราคาสินค้าเกษตรตก และภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง ความยากจนในไทยเป็นหลัก เป็นปรากฏการณ์ในชนบท โดย 2013 , มากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของประเทศเป็น 7.3 ล้านคนจนอยู่ในชนบท นอกจากนี้ อีก 6.7 ล้านอาศัยอยู่ภายใน 20 เปอร์เซ็นต์สูงกว่าเส้นความยากจนแห่งชาติและยังคงเสี่ยงที่จะกลับไปอยู่ในความยากจน แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันได้ลดลงกว่า 30 ปีที่ผ่านมา จัดจำหน่ายในประเทศไทยยังคงไม่เท่ากันเมื่อเทียบกับหลายประเทศในเอเซียตะวันออก ที่สำคัญและความแตกต่างในรายได้ของครัวเรือนและการเติบโตที่สามารถเห็นได้ทั่วและภายในภูมิภาค กับกระเป๋าของความยากจนที่เหลืออยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือ และภาคใต้ตอนล่าง