ResultsWeight Gain and Feed Intake:

Results
Weight Gain and Feed Intake: Weight gain and feed intake are shown in Table 1. Rats fed 5% peanuts had the
highest weight gain among all groups; however, rats fed the control had the lowest weight gain. Rats fed 10%
peanuts had the lowest feed intake compared to the other groups, whereas the highest feed intake was seen in
rats fed 5% walnuts.
Cecal Weight and Cecal pH: Cecal weight and cecal pH are shown in Table 2. Rats fed control had significantly
(p < 0.05) lower cecal weight compared to the treatment groups, whereas rats fed peanuts at 10% had the
highest cecal weight among all groups. The highest cecal pH was seen in rats fed control and the lowest was
seen in rats fed 5% peanuts.
Aberrant Crypt Foci: Aberrant Crypt Foci are shown in Table 2 and Table 3. ACF found in the proximal colon
was significantly (p < 0.05) lower compared to those found in the distal colon. The highest number of ACF
was seen in rats fed control. Rats fed control had a significantly (p < 0.05) higher number of ACF comp to those
fed the treatment except in rats fed 5% walnuts. Among treatment groups, rats fed walnuts at 5% hadRats fed the control diet had significantly (p < 0.05) lower SOD activity (82.42 ± 3.01) compared to those fed
diets containing nuts. In fact, SOD activity (U/mg) in rats fed the treatment diets was 3 - 6 fold higher compared
to those fed control. The groups fed (5% and 10%) walnuts had significantly (p < 0.05) higher SOD activity
(U/mg) (529.38 ± 6.84 and 576.57 ± 10.42) compared to the rats fed (5% and 10%) peanuts (293.5 ± 5.06 and
466.95 ± 8.5). The groups fed walnuts and peanuts at the higher (10%) level had significantly (p < 0.05) higher
SOD activity (U/mg) compared to their counterparts fed nuts at the lower (5%) level (Table 4). SOD activity
ranged from a low of 293.5 in rats fed 5% peanuts to a high of 576.57 in rats fed (10%) walnuts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์น้ำหนักเพิ่มขึ้นและบริโภคอาหาร: แสดงในตารางที่ 1 น้ำหนักและกินอาหาร หนูเลี้ยง 5% ถั่วลิสงมีการน้ำหนักสูงสุดในกลุ่มทั้งหมด อย่างไรก็ตาม หนูเลี้ยงตัวควบคุมมีน้ำหนักต่ำสุดที่ได้รับ หนูเลี้ยง 10%ถั่วลิสงมีปริมาณอาหารต่ำสุดเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ ในขณะที่การบริโภคอาหารสูงสุดที่เห็นในหนูเลี้ยงวอลนัท 5%Cecal น้ำหนักและ Cecal pH: Cecal น้ำหนักและค่า pH cecal แสดงในตารางที่ 2 หนูเลี้ยงควบคุมได้อย่างมีนัยสำคัญ(p < 0.05) ลดน้ำหนัก cecal กลุ่มรักษา ในขณะที่หนูที่เลี้ยงด้วยถั่ว 10% ได้น้ำหนัก cecal สูงสุดในกลุ่มทั้งหมด หนูเลี้ยงควบคุมโดยค่า pH cecal สูงสุดและต่ำสุดเห็นในหนูที่เลี้ยงด้วยถั่ว 5%Aberrant Crypt Foci: Aberrant Crypt Foci จะแสดงในตาราง 2 และตารางที่ 3 ACF พบในลำไส้ใหญ่ใกล้เคียงอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ต่ำเมื่อเทียบกับที่พบในลำไส้ใหญ่ปลาย จำนวนสูงสุดของ ACFที่เห็นในหนูที่เลี้ยงควบคุม หนูเลี้ยงควบคุมได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) หมายเลขสูงของ ACF คอมพ์ผู้ติดตามการรักษายกเว้นในหนูที่เลี้ยงด้วยวอลนัท 5% ระหว่างกลุ่มรักษา หนูเลี้ยงวอลนัทที่เลี้ยงอาหารควบคุม hadRats 5% มีอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ต่ำสดกิจกรรม (82.42 ± 3.01) เมื่อเทียบกับอาหารอาหารที่ประกอบด้วยถั่ว ในความเป็นจริง กิจกรรมสด (U/mg) ในหนูที่เลี้ยงด้วยอาหารบำบัดได้สูง 3-6 เท่าเมื่อเทียบผู้เลี้ยงควบคุม กลุ่มที่เลี้ยงด้วยวอลนัท (5% และ 10%) มีนัยสำคัญ (p < 0.05) สูงสดกิจกรรม(U/มิลลิกรัม) (529.38 ± 6.84 และ 576.57 ± 10.42) เมื่อเปรียบเทียบกับหนูถั่วลิสง (5% และ 10%) อาหารมาก (293.5 ± 5.06 และ466.95 ± 8.5) มีกลุ่มที่เลี้ยงด้วยวอลนัทและถั่วในระดับที่สูง (10%) อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) สูงขึ้นกิจกรรมสด (U/mg) เมื่อเทียบกับพวกที่เลี้ยงถั่วในระดับต่ำ (5%) (ตาราง 4) กิจกรรมสดโจมตีระยะไกลจากต่ำของ 293.5 ในหนูที่เลี้ยงด้วยถั่ว 5% สูงของ 576.57 ในหนูที่เลี้ยงด้วยวอลนัท (10%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์
การเพิ่มน้ำหนักและอาหารการบริโภค: น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นและปริมาณอาหารที่กินจะแสดงในตารางที่ 1 หนูที่เลี้ยง 5% ถั่วลิสงมี
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสูงที่สุดในบรรดาทุกกลุ่ม; แต่หนูที่เลี้ยงด้วยการควบคุมมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นต่ำสุด หนูที่เลี้ยง 10%
ถั่วลิสงมีปริมาณอาหารที่กินต่ำสุดเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ ในขณะที่ปริมาณอาหารที่กินมากที่สุดคือเห็นใน
หนูที่เลี้ยงด้วยวอลนัท 5%.
cecal น้ำหนักและค่า pH cecal: น้ำหนัก cecal และค่า pH cecal จะแสดงในตารางที่ 2 หนูที่เลี้ยงด้วยการควบคุม อย่างมีนัยสำคัญ
(p <0.05) น้ำหนัก cecal ที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มการรักษาในขณะที่หนูถั่วลิสงเลี้ยงที่ 10% มี
น้ำหนัก cecal สูงที่สุดในบรรดาทุกกลุ่ม ค่า pH cecal สูงสุดที่เห็นในหนูที่เลี้ยงการควบคุมและต่ำสุดคือการ
มองเห็นได้ในหนูที่เลี้ยงด้วยถั่วลิสง 5%.
ธัย Crypt foci: ธัย Crypt foci จะแสดงในพบในลำไส้ใหญ่ proximal ตารางที่ 2 และ 3 ACF
อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05 ) ลดลงเมื่อเทียบกับที่พบในลำไส้ใหญ่ส่วนปลาย จำนวนสูงสุดของ ACF
ถูกมองในการควบคุมหนูที่เลี้ยง หนูควบคุมที่เลี้ยงมีจำนวนอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ที่สูงขึ้นของ ACF คอมพ์ให้กับผู้
เลี้ยงรักษายกเว้นในหนูที่เลี้ยงวอลนัท 5% ในบรรดากลุ่มการรักษาหนูเลี้ยงวอลนัทที่ 5 hadRats% อาหารเสริมควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) กิจกรรม SOD ต่ำ (82.42 ± 3.01) เมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยง
อาหารที่มีถั่ว ในความเป็นจริงกิจกรรม SOD (U / mg) ในหนูที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตรรักษาเป็น 3-6 เท่าสูงขึ้นเมื่อเทียบ
กับผู้ที่ควบคุมเฟด กลุ่มที่ได้รับอาหาร (5% และ 10%) วอลนัทอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) กิจกรรม SOD สูง
(U / mg) (529.38 ± 6.84 และ 576.57 ± 10.42) เมื่อเทียบกับหนูที่เลี้ยง (5% และ 10%) ถั่วลิสง (293.5 ± 5.06 และ
466.95 ± 8.5) กลุ่มเลี้ยงวอลนัทและถั่วลิสงในระดับที่สูงขึ้น (10%) อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) สูงกว่า
SOD กิจกรรม (U / mg) เมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขาเลี้ยงถั่วที่ต่ำ (5%) ระดับ (ตารางที่ 4) กิจกรรม SOD
ตั้งแต่ต่ำของ 293.5 ในหนูที่เลี้ยงด้วยถั่วลิสง 5% ถึง 576.57 สูงของหนูเลี้ยง (10%) วอลนัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์เพิ่มน้ำหนักและปริมาณอาหารเพิ่มน้ำหนักและปริมาณอาหารมีแสดงในตารางที่ 1 หนูที่เลี้ยง 5 % ถั่วลิสงได้น้ำหนักสูงสุดของทุกกลุ่ม อย่างไรก็ตาม หนูที่ได้รับการควบคุมที่มีน้ำหนักน้อยที่สุด หนูที่เลี้ยง 10 %ถั่วลิสงมีปริมาณการกินได้น้อยที่สุดเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ในขณะที่การบริโภคอาหารสูงที่สุด คือ เห็นในหนูที่เลี้ยง 5% วอลนัทน้ำหนัก : น้ำหนักลำไส้ใหญ่ซีคัมและลำไส้ใหญ่ซีคัมลำไส้ใหญ่ซีคัมและพีเอช pH ลำไส้ใหญ่ซีคัม แสดงในตารางที่ 2 หนูที่เลี้ยงควบคุมอย่างมีนัยสำคัญอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับการรักษาลำไส้ใหญ่ซีคัมน้ำหนักต่ำกว่ากลุ่ม ในขณะที่หนูที่เลี้ยงถั่วลิสงที่ 10% ได้สูงสุดลำไส้ใหญ่ซีคัมน้ำหนักในกลุ่มทั้งหมด pH ลำไส้ใหญ่ซีคัมสูงสุด คือเห็นในหนูที่เลี้ยง การควบคุม และน้อยที่สุด คือเห็นในหนูที่เลี้ยง 5 % ถั่วลิสงบันทึก : บันทึกใต้ดินใต้ดินที่ผิดปกติจะแสดงในตารางที่ 2 และตารางที่ 3 พบในลำไส้ใหญ่ส่วนต้นของ ACFอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ลดลงเมื่อเทียบกับที่พบในลำไส้ใหญ่ส่วนปลาย . จำนวนสูงสุดของ ACFคือเห็นในหนูที่ได้รับการควบคุม หนูที่เลี้ยงควบคุมได้ ( P < 0.05 ) จำนวน ACF คอมพ์นั้นที่ได้รับการรักษา ยกเว้นในหนูที่เลี้ยง 5% วอลนัท ระหว่างกลุ่มการรักษา , หนูที่เลี้ยงวอลนัทที่ 5% hadrats เลี้ยงอาหารควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ลดสดกิจกรรม ( 82.42 ± 3.01 ) เปรียบเทียบกับเฟดได้รับอาหารที่มีถั่ว ในความเป็นจริง , กิจกรรมสด ( U / mg ) ในหนูที่ได้รับการรักษาในระดับ 3 - 6 เท่าสูงกว่าผู้ที่ได้รับการควบคุม กลุ่มอาหาร ( ร้อยละ 5 และร้อยละ 10 ) วอลนัทอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) กิจกรรม SOD สูงกว่า( U / mg ) ( 529.38 ± 6.84 และ 576.57 ± 10.42 ) เมื่อเปรียบเทียบกับหนูที่เลี้ยง ( ร้อยละ 5 และร้อยละ 10 ) ถั่วลิสง ( 293.5 ± 5.06 และ466.95 ± 8.5 ) กลุ่มที่กินวอลนัทและถั่วในระดับที่สูง ( ร้อยละ 10 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) กลุ่มกิจกรรมสด ( U / mg ) เมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขากินถั่วที่ลดลง ( ร้อยละ 5 ) ระดับ ( ตารางที่ 4 ) กิจกรรมสดอยู่ในช่วงต่ำของ 293.5 ในหนูที่เลี้ยง 5 % ถั่วลิสงให้สูง 576.57 ในหนูที่เลี้ยง ( 10% ) วอลนัท