bacteria ranges from 5.1 to 12.4 mm

bacteria ranges from 5.1 to 12.4 mm. S. aureus was found to be
the most sensitive, followed by S. pyogenes. and K. pneumoniae
which were found to be more sensitive to essential oil when
compared to E. coli. Thus it is effective against Gram +ve
and Gram –ve bacteria and more effective against Gram
+ve organisms when compared to Gram –ve. The lipopolysaccharides
present in the outer membrane of Gram –ve bacteria
might be responsible for their enhanced resistance to antibacterial
substances (Iscan et al., 2002). The peppermint oil
(10 lL) exhibited greater zone of inhibition against S. aureus,
S. pyogenes, and K. pneumonia than the positive control gentamycin
(10 lL of 10 lg/mL concentration) as shown in Table 3
and Fig. 3. However, the peppermint showed lesser zone of
inhibition (5.1 ± 0.4 mm) against E. coli than gentamycin
(19.7 ± 0.3).
Minimum inhibitory concentrations for the bacterial species
ranged from 0.4% to 0.7%, and the lowest MIC values
were found for the K. pneumoniae strain tested. MIC and
MBC values of essential oil of M. piperita indicate that
S. aureus is more susceptible than E. coli.
The antibacterial results for different extracts (Fig. 4) indicates
that the pet. ether, chloroform and ethyl acetate extracts
were found more effective than compared to ethanol and aqueous
extracts. Among the organisms tested, pet. ether and ethyl
acetate extracts were more effective against S. aureus and K.
pneumoniae when compared to S. pyogenes and E. coli. Similar
trend is observed in case of ethyl acetate and aqueous extracts.
The antibacterial results for different extracts (Fig. 4) indicates
that the pet. ether, chloroform and ethyl acetate extracts
were found more effective compared to ethanol and aqueous
extracts. Among the organisms tested, pet. ether and ethyl acetate
extracts were more effective against S. aureus and K. pneumoniae
when compared to S. pyogenes and E. coli. A similar
trend is observed in the case of ethyl acetate and aqueous
extracts.
The antibacterial (against E. coli and S. aureus) and antioxidant
activities (DPPH) of peppermint oil were reported by
Rasooli et al. (2008), whereas the antibacterial activity of different
extracts against the same bacterial strains was reported
by Priya et al. (2007). The differences in antibacterial and antioxidant
activities with the reported one may be attributed to
different procedures followed or a different geographical environment,
cultivar type, seasonality, physiological age of the
plant, and the method of oil isolation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบแบคทีเรียช่วงจาก 5.1 12.4 mm. S. หมอเทศข้างลายจะมีความสำคัญมากที่สุด ตาม ด้วย S. pyogenes และ k. pneumoniaeซึ่งพบว่ายังน้ำมันเมื่อเมื่อเปรียบเทียบกับไล ดังนั้น จึงมีประสิทธิภาพกับกรัม + veแบคทีเรีย – ve กรัมและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับกรัม+ ve มีชีวิตเมื่อเทียบกับกรัม – ve Lipopolysaccharides การอยู่ในเมมเบรนชั้นนอกของแบคทีเรียกรัม – veผู้ทนของพวกเขาดีขึ้นต้านเชื้อแบคทีเรียสาร (Iscan et al. 2002) น้ำมันเปปเปอร์มินท์(10 lL) จัดแสดงโซนมากกว่าของยับยั้งกับ S. หมอเทศข้างลายS. pyogenes และโรคปอดบวมคุณกว่า gentamycin ควบคุมบวก(10 lL 10 lg/mL ความเข้มข้นของ) ดังแสดงในตารางที่ 3และรูป 3 อย่างไรก็ตาม เปปเปอร์มินท์ที่พบน้อยกว่าโซนของยับยั้ง (5.1 ± 0.4 mm) กับ E. coli กว่า gentamycin(19.7 ± 0.3)ความเข้มข้นของ inhibitory ขั้นต่ำสำหรับสายพันธุ์เชื้อแบคทีเรียตั้งแต่ 0.4% 0.7% และค่า MIC ต่ำที่สุดพบสำหรับสายพันธุ์ pneumoniae คุณทดสอบ MIC และค่า MBC ของน้ำมันหอมระเหยของ M. piperita ระบุว่าหมอเทศข้างลาย S. จะอ่อนแอมากขึ้นกว่าไลบ่งชี้ผลการต้านเชื้อแบคทีเรียสำหรับบางส่วน (4 รูป)ที่สัตว์เลี้ยง สารสกัดอีเทอร์ คลอโรฟอร์ม และเอทิลอะซิเตทพบว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเมื่อเทียบ กับเอทานอล และสารละลายแยกทาง ระหว่างสิ่งมีชีวิตที่ทดสอบ สัตว์เลี้ยง อีเทอร์และเอทิลสารสกัดจากอะซิเตทมีประสิทธิภาพกับ S. หมอเทศข้างลายและคุณpneumoniae เมื่อเปรียบเทียบกับ S. pyogenes และ E. coli คล้ายคลึงกันแนวโน้มจะตรวจสอบกรณีเอทิลอะซิเตทและสารสกัดจากน้ำบ่งชี้ผลการต้านเชื้อแบคทีเรียสำหรับบางส่วน (4 รูป)ที่สัตว์เลี้ยง สารสกัดอีเทอร์ คลอโรฟอร์ม และเอทิลอะซิเตทพบว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบ กับเอทานอล และสารละลายแยกทาง ระหว่างสิ่งมีชีวิตที่ทดสอบ สัตว์เลี้ยง อีเทอร์และเอทิลอะซิเตทสารสกัดมีประสิทธิภาพกับหมอเทศข้างลาย S. และ k. pneumoniaeเมื่อเทียบกับ S. pyogenes และ E. coli คล้ายกันแนวโน้มเป็นที่สังเกตในกรณี ของเอทิลอะซิเตท และน้ำแยกทางต้านเชื้อแบคทีเรีย (กับ E. coli และ S. หมอเทศข้างลาย) และสารต้านอนุมูลอิสระรายงานกิจกรรม (DPPH) เปปเปอร์มินท์น้ำมันโดยRasooli et al. (2008), ในขณะที่แบคทีเรียที่แตกต่างรายงานแยกกับสายพันธุ์แบคทีเรียเดียวกันโดยปริยา et al. (2007) ความแตกต่างในการต้านเชื้อแบคทีเรียและสารต้านอนุมูลอิสระอาจเป็นเพราะกิจกรรมด้วยการรายงานตามขั้นตอนที่แตกต่างกันหรือสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ทางการแตกต่างกันชนิดพันธุ์ ฤดูกาล อายุทางสรีรวิทยาของการโรงงาน และวิธีการแยกน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบคทีเรียช่วง 5.1-12.4 มม เชื้อ S. aureus พบว่า
มีความสำคัญมากที่สุดตามด้วยเอส pyogenes และ K. pneumoniae
ซึ่งพบว่ามีความไวต่อน้ำมันหอมระเหยเมื่อ
เทียบกับเชื้อ E. coli ดังนั้นมันจึงเป็นที่มีประสิทธิภาพต่อกรัม + ve
และแบคทีเรียแกรม -ve และมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับแกรม
+ ve ชีวิตเมื่อเทียบกับแกรม -ve lipopolysaccharides
อยู่ในเยื่อหุ้มชั้นนอกของแบคทีเรียแกรม -ve
อาจจะมีความรับผิดชอบในการต้านทานที่เพิ่มขึ้นของพวกเขาเพื่อต้านเชื้อแบคทีเรีย
สาร (Iscan et al., 2002) น้ำมันสะระแหน่
(10 LL) แสดงโซนมากขึ้นของการยับยั้งเชื้อ S. aureus,
เอส pyogenes และเคปอดบวมกว่า Gentamycin ควบคุมบวก
(10 LL 10 LG / ความเข้มข้นมิลลิลิตร) ดังแสดงในตารางที่ 3
และรูป 3 อย่างไรก็ตามสะระแหน่แสดงให้เห็นว่าโซนที่น้อยกว่าของ
การยับยั้ง (5.1 ± 0.4 มม) กับเชื้อ E. coli กว่า Gentamycin
(19.7 ± 0.3).
ความเข้มข้นของการยับยั้งขั้นต่ำสำหรับแบคทีเรียชนิด
ตั้งแต่ 0.4% ถึง 0.7% และค่าต่ำสุด MIC
เป็น พบสายพันธุ์ K. pneumoniae ทดสอบ MIC และ
MBC คุณค่าของน้ำมันหอมระเหยจากเอ็ม piperita ระบุว่า
เอส aureus จะอ่อนแอกว่า E. coli.
ผลการต้านเชื้อแบคทีเรียสำหรับสารสกัดที่แตกต่างกัน (รูปที่ 4.) ระบุ
ว่าสัตว์เลี้ยง สารสกัดจากอีเทอร์คลอโรฟอร์มและน้ำนม
ถูกพบที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเมื่อเทียบกับเอทานอลและน้ำ
สารสกัดจาก ระหว่างสิ่งมีชีวิตที่ผ่านการทดสอบสัตว์เลี้ยง อีเทอร์และเอทิล
สารสกัดจากอะซิเตทมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับเชื้อ S. aureus และ K.
pneumoniae เมื่อเทียบกับเอส pyogenes และ E. coli ที่คล้ายกัน
แนวโน้มเป็นที่สังเกตในกรณีของเอทิลอะซิเตทและสารสกัดด้วยน้ำ.
ผลการต้านเชื้อแบคทีเรียสำหรับสารสกัดที่แตกต่างกัน (รูปที่ 4.) ระบุ
ว่าสัตว์เลี้ยง สารสกัดจากอีเทอร์คลอโรฟอร์มและน้ำนม
ถูกพบมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับเอทานอลและน้ำ
สารสกัดจาก ระหว่างสิ่งมีชีวิตที่ผ่านการทดสอบสัตว์เลี้ยง อีเทอร์และเอทิลอะซิเตท
สารสกัดมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับเชื้อ S. aureus และ K. pneumoniae
เมื่อเทียบกับเอส pyogenes และ E. coli ที่คล้ายกัน
แนวโน้มเป็นที่สังเกตในกรณีของเอทิลอะซิเตทและในน้ำ
สารสกัดจาก.
ยับยั้งแบคทีเรีย (เทียบกับเชื้อ E. coli และ S. aureus) และสารต้านอนุมูลอิสระ
กิจกรรม (DPPH) ของน้ำมันสะระแหน่ได้รับรายงานจาก
Rasooli et al, (2008) ในขณะที่กิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียที่แตกต่างกันของ
สารสกัดต่อต้านแบคทีเรียเดียวกันมีรายงาน
โดย Priya et al, (2007) ความแตกต่างในการต้านเชื้อแบคทีเรียและสารต้านอนุมูลอิสระ
กิจกรรมกับหนึ่งในรายงานอาจจะประกอบกับ
วิธีการที่แตกต่างกันตามหรือสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันทางภูมิศาสตร์
ชนิดพันธุ์ตามฤดูกาลอายุสรีรวิทยาของ
พืชและวิธีการแยกน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบคทีเรียช่วงจาก 5.1 12.4 มิลลิเมตร S . aureus พบเป็นคัญมากที่สุด รองลงมา คือ สัตว์ . . . และ K . pneumoniaeซึ่งพบว่ามีความไวต่อน้ำมันที่จำเป็นเมื่อเทียบกับ E . coli ดังนั้นมันจึงมีผลกับกรัม + ได้และกรัม–ได้แบคทีเรียและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับกรัม+ ve สิ่งมีชีวิตเมื่อเทียบกับกรัม ) ได้ การ lipopolysaccharidesปัจจุบันในเนื้อเยื่อชั้นนอกของกรัม–ได้แบคทีเรียอาจจะรับผิดชอบเพิ่มความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะสาร ( iscan et al . , 2002 ) และน้ำมันสะระแหน่( จะ ) มีมากขึ้น โซนของการยับยั้งต่อ S . aureus ,ของสัตว์ และ K . โรคปอดบวมกว่าควบคุมบวกเจนตาไมซิน( 10 จะ 10 LG / ml ความเข้มข้น ) ดังแสดงในตารางที่ 3และ รูปที่ 3 อย่างไรก็ตาม พบน้อยกว่าโซนของสะระแหน่การยับยั้ง ( 5.1 ± 0.4 มม. ) กับเชื้ออีโคไล กว่าเจนตาไมซิน( 19.7 ± 0.3 )ยับยั้งแบคทีเรียชนิดความเข้มข้นต่ำสุดอยู่ระหว่าง 0.4 ร้อยละ 0.7 % และต่ำสุดที่ไมค์ค่าพบสำหรับ K . pneumoniae สายพันธุ์ทดสอบ ไมค์ และค่า MBC ของน้ำมันหอมระเหยของ piperita บ่งชี้ว่าS . aureus เป็นความเสี่ยงมากกว่า E . coliผลต้านเชื้อแบคทีเรียสารสกัดต่าง ๆ ( รูปที่ 4 ) บ่งชี้ว่าที่สัตว์เลี้ยง อีเธอร์ คลอโรฟอร์ม และสารสกัดเอธิลอะซิเตทพบว่ามีประสิทธิภาพมากกว่าเมื่อเทียบกับเอทานอลและน้ำสารสกัด ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตทดสอบ , สัตว์เลี้ยง เอทิลอีเทอร์และสารสกัดจากน้ำนมมีประสิทธิภาพมากขึ้นต่อ S . aureus และเคใช้เมื่อเทียบกับ S . สัตว์และ E . coli คล้ายแนวโน้มที่พบในกรณีของเอทิลอะซีเตท และสารสกัดน้ำ .ผลต้านเชื้อแบคทีเรียสารสกัดต่าง ๆ ( รูปที่ 4 ) บ่งชี้ว่าที่สัตว์เลี้ยง อีเธอร์ คลอโรฟอร์ม และสารสกัดเอธิลอะซิเตทพบว่า มีประสิทธิภาพมากขึ้น เทียบกับ เอทานอลและน้ำสารสกัด ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตทดสอบ , สัตว์เลี้ยง อีเธอร์ และเอทิลอะซิเตทสารสกัดมีประสิทธิภาพมากขึ้นต่อ S . aureus และ K . pneumoniaeเมื่อเทียบกับสัตว์ และ S . E . coli . ที่คล้ายกันแนวโน้มคือการตรวจสอบในกรณีของเอทิลอะซีเตท และน้ำสารสกัดการต้านเชื้อแบคทีเรีย ( กับเชื้ออีโคไลและ S . aureus ) และสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมต่างๆ ( dpph ) ของน้ำมันสะระแหน่ถูกรายงานโดยrasooli et al . ( 2008 ) และฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของต่าง ๆสารสกัดจากแบคทีเรียสายพันธุ์เดียวกันมีรายงานว่าโดยปรียา et al . ( 2007 ) ความแตกต่างในแบคทีเรียและสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมกับรายงานหนึ่งอาจจะเกิดจากวิธีการที่แตกต่างกันตามสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันประเภทพันธุ์ , ฤดูกาล , อายุทางสรีรวิทยาของพืชและวิธีแยกน้ำมัน