- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
zen habits : breatheWalled-in: Life
zen habits : breathe
Walled-in: Life Without Facebook
By Leo Babauta
I quit Facebook because I wanted to live deliberately.
Seventeen months ago, I deleted my Facebook account — not just deactivated it, but fully deleted it — and the relief was tremendous.
No longer did I have to check for updates, deal with friend requests (is this someone whose updates I want in my life? do I want them to see mine?), post whatever was happening in my life, be grossed out by inappropriate sharing, listen to those who wanted to promote their latest business or interests, care about what Farmville game someone else was playing, look at what other people are having for lunch or what parties they’re going to, see “funny” photos, worry about whether people “liked” my update or photo … and so on and so on.
This is not to belittle what others do, but to reflect on the noise that builds up when we participate neck-deep in a social network.
Economy
Living in a Facebook-less world is an interesting experience. I’m certainly not alone — others have quit too, and still others never joined.
I no longer am as in touch with what family members halfway around the world are doing on a daily basis — I hear about the most important stuff through email or phones, but the little interesting details are lost. But so are the other details I’m not as interested in, and in my experience, the noise of Facebook outweighs the signal about 10-to-1.
My day is quieter now. I focus on more introspective stuff. I still share on Twitter and Google+, but only occasionally and I don’t check them more than once daily. Instead, I write. I read longer-form journalism, or novels. I walk, and exercise. I play with my kids, and spend time with my wife. I learn things.
I’m still able to express myself, even without Facebook, Instagram, Pinterest, or Whatsapp (the latter three of which I’ve never joined). I express myself on this blog, and through occasional articles on a home-brewed site that I code and host myself. Hosting your own site isn’t hard, but for those not willing to learn a few technical basics, there are a lot of free, hosted blog platforms for expressing yourself.
I’m still able to collaborate with others: I have a handful of peers I email for advice, and who I work with on a regular basis (we tend to use collaborative tools like Google Docs). I meet with people one-on-one via Skype or G+ hangouts. I’m not all alone without the extensive use of a social network — I just use a variety of tools to collaborate or express myself.
Solitude
We are social creatures, and so it’s natural that we look to socialize online. But it’s a superficial socializing, with a comment here and there, a “like”, maybe a message or two to those we’re close with. It lacks the richness of a one-on-one tea session or workout or walk in the park.
We socialize, but do we fear being alone?
Is there something scary in an empty inbox? Are we bored to death without checking Facebook or Twitter or Instagram or Tumblr other social sites?
Can we disconnect and face the fear of being by ourselves, without distractions, with nothing but the thing we want to create?
Try it for a day: go a day without going to Facebook or any of the other social sites you might traverse on a regular basis. Go a day without email or text messages. Disconnect, and just create, reflect, journal, sketch, brainstorm, walk, sit alone and meditate, read a book.
This solitude can be scary, but in time we can learn to be our own companion, learn that there’s no better company. That’s a valuable lesson to learn.
Conclusion
We miss out on social connections, on news happening with our friends, family and peers, when we opt-out of Facebook. We are no longer in tune with the rest of the world. This means we are forced to march to the beat of our own drummer, to make it up as we go, to invent the rhythm and reason of our lives ourselves.
That’s a difficult task. It’s much easier for the antelope to fall in with the herd, to shift when the rest of its family is shifting, rather than having to stand on his own, to find his own path, to be afraid of being eaten by a lion. And yet, as an antelope, spend a little time in solitude and see what happens. The quiet tends to tell you things: that the noise was unnecessary. That the other antelope don’t know what they’re doing either. That we’re all running in a pack, headed mindlessly wherever the pack takes us, without deliberation or conscious direction.
It’s useful to learn to stand on your own. It’s powerful to learn that you can. What power in knowing that you can turn off your connection to others, even for a day or two, and find your own voice, make your own way, listen to your own ideas and your own counsel … and be OK.
As the theme song of Cheers told us, making your way in the world today takes everything you’ve got. Perhaps it takes too much, and we would rather fall to the familiar comfort of checking social networks. But it’s a worthy effort, giving all you’ve got, in order to make your own way. The path you walk on your own, it’s a path worth giving your soul for. Your feet on the barely-tread ground, the fresh air of wilderness around you, and your own voice for company. It’s worth everything you’ve got.
‘I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived.’ ~Henry David Thoreau
POSTED: TUESDAY, FEBRUARY 19, 2013
PREVIOUS POST: THE 7 HABITS OF CALMNESS
NEXT POST: CREATE THE HABITS OF BEING LEAN, IN 7 YEARS
JOIN A MILLION+ BREATH-TAKING READERS: RSS | EMAIL | TWITTER
Get Zen Habits in your inbox
SUBSCRIBE
about :: archives :: start :: books/courses :: uncopyright :: sea change program
Walled-in: Life Without Facebook
By Leo Babauta
I quit Facebook because I wanted to live deliberately.
Seventeen months ago, I deleted my Facebook account — not just deactivated it, but fully deleted it — and the relief was tremendous.
No longer did I have to check for updates, deal with friend requests (is this someone whose updates I want in my life? do I want them to see mine?), post whatever was happening in my life, be grossed out by inappropriate sharing, listen to those who wanted to promote their latest business or interests, care about what Farmville game someone else was playing, look at what other people are having for lunch or what parties they’re going to, see “funny” photos, worry about whether people “liked” my update or photo … and so on and so on.
This is not to belittle what others do, but to reflect on the noise that builds up when we participate neck-deep in a social network.
Economy
Living in a Facebook-less world is an interesting experience. I’m certainly not alone — others have quit too, and still others never joined.
I no longer am as in touch with what family members halfway around the world are doing on a daily basis — I hear about the most important stuff through email or phones, but the little interesting details are lost. But so are the other details I’m not as interested in, and in my experience, the noise of Facebook outweighs the signal about 10-to-1.
My day is quieter now. I focus on more introspective stuff. I still share on Twitter and Google+, but only occasionally and I don’t check them more than once daily. Instead, I write. I read longer-form journalism, or novels. I walk, and exercise. I play with my kids, and spend time with my wife. I learn things.
I’m still able to express myself, even without Facebook, Instagram, Pinterest, or Whatsapp (the latter three of which I’ve never joined). I express myself on this blog, and through occasional articles on a home-brewed site that I code and host myself. Hosting your own site isn’t hard, but for those not willing to learn a few technical basics, there are a lot of free, hosted blog platforms for expressing yourself.
I’m still able to collaborate with others: I have a handful of peers I email for advice, and who I work with on a regular basis (we tend to use collaborative tools like Google Docs). I meet with people one-on-one via Skype or G+ hangouts. I’m not all alone without the extensive use of a social network — I just use a variety of tools to collaborate or express myself.
Solitude
We are social creatures, and so it’s natural that we look to socialize online. But it’s a superficial socializing, with a comment here and there, a “like”, maybe a message or two to those we’re close with. It lacks the richness of a one-on-one tea session or workout or walk in the park.
We socialize, but do we fear being alone?
Is there something scary in an empty inbox? Are we bored to death without checking Facebook or Twitter or Instagram or Tumblr other social sites?
Can we disconnect and face the fear of being by ourselves, without distractions, with nothing but the thing we want to create?
Try it for a day: go a day without going to Facebook or any of the other social sites you might traverse on a regular basis. Go a day without email or text messages. Disconnect, and just create, reflect, journal, sketch, brainstorm, walk, sit alone and meditate, read a book.
This solitude can be scary, but in time we can learn to be our own companion, learn that there’s no better company. That’s a valuable lesson to learn.
Conclusion
We miss out on social connections, on news happening with our friends, family and peers, when we opt-out of Facebook. We are no longer in tune with the rest of the world. This means we are forced to march to the beat of our own drummer, to make it up as we go, to invent the rhythm and reason of our lives ourselves.
That’s a difficult task. It’s much easier for the antelope to fall in with the herd, to shift when the rest of its family is shifting, rather than having to stand on his own, to find his own path, to be afraid of being eaten by a lion. And yet, as an antelope, spend a little time in solitude and see what happens. The quiet tends to tell you things: that the noise was unnecessary. That the other antelope don’t know what they’re doing either. That we’re all running in a pack, headed mindlessly wherever the pack takes us, without deliberation or conscious direction.
It’s useful to learn to stand on your own. It’s powerful to learn that you can. What power in knowing that you can turn off your connection to others, even for a day or two, and find your own voice, make your own way, listen to your own ideas and your own counsel … and be OK.
As the theme song of Cheers told us, making your way in the world today takes everything you’ve got. Perhaps it takes too much, and we would rather fall to the familiar comfort of checking social networks. But it’s a worthy effort, giving all you’ve got, in order to make your own way. The path you walk on your own, it’s a path worth giving your soul for. Your feet on the barely-tread ground, the fresh air of wilderness around you, and your own voice for company. It’s worth everything you’ve got.
‘I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived.’ ~Henry David Thoreau
POSTED: TUESDAY, FEBRUARY 19, 2013
PREVIOUS POST: THE 7 HABITS OF CALMNESS
NEXT POST: CREATE THE HABITS OF BEING LEAN, IN 7 YEARS
JOIN A MILLION+ BREATH-TAKING READERS: RSS | EMAIL | TWITTER
Get Zen Habits in your inbox
SUBSCRIBE
about :: archives :: start :: books/courses :: uncopyright :: sea change program
0/5000
นิสัยเซน: หายใจกำแพงใน: ชีวิตไม่ มี Facebookโดยลีโอ Babautaฉันออกจาก Facebook เพราะฉันอยากมีชีวิตอยู่โดยเจตนา17 เดือนที่ผ่านมา ลบบัญชี Facebook ของฉัน — ไม่ใช่ปิดใช้งาน แต่ลบทั้งหมด — และบรรเทาทุกข์มหาศาลไม่มีการปรับปรุง จัดการกับคำขอของเพื่อน (เป็นคนปรับปรุงที่ฉันต้องการในชีวิตของฉัน? ฉันต้องการดูเหมือง?), โพสต์สิ่งเกิดขึ้นในชีวิตของฉัน grossed ออก โดยร่วมกันไม่เหมาะสม ฟังคนที่ต้องการส่งเสริมธุรกิจล่าสุดหรือผลประโยชน์ของพวกเขา ดูแลเกี่ยวกับเกม Farmville ใครได้เล่น ดูอะไรกันมีอาหารกลางวันหรืออะไรบุคคลที่พวกเขากำลังจะ ดูภาพถ่าย "ตลก" กังวลว่าคนที่ "ชอบ" ปรับปรุงของฉัน หรือถ่าย... และอื่น ๆ และการไม่ ดูถูกดูหมิ่นผู้อื่นทำ แต่ถึงบนเสียงที่สร้างขึ้นเมื่อเราร่วมคอลึกในสังคมอยู่เศรษฐกิจอาศัยอยู่ในโลกน้อยกว่า Facebook จะเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ ฉันแน่นอนไม่ได้เพียงอย่างเดียว — ผู้อื่นปิดเกินไป และยัง คนอื่นไม่เคยเข้าร่วมการไม่ฉันในสัมผัสใดสมาชิกในครอบครัวอยู่ตรงกลางโลกมีทำประจำวัน — ฟังเกี่ยวกับสิ่งสำคัญที่สุดผ่านทางอีเมล์หรือโทรศัพท์มือถือ แต่รายละเอียดที่น่าสนใจน้อยเสียหาย ดังนั้นรายละเอียดอื่น ๆ ที่ฉันไม่ได้สนใจใน และในประสบการณ์ของฉัน เสียงของ Facebook ก่อนสัญญาณประมาณ 10-ถึง-1 ไว้วันของฉันจะเงียบทันที ผมเน้นสิ่งเพิ่มเติม introspective ฉันยังคงใช้ร่วมกันบน Twitter และ Google + แต่บางครั้งเท่านั้น และฉันไม่ตรวจสอบพวกเขา มากกว่าหนึ่งครั้งทุกวัน เขียนแทน ฉันอ่านวารสารศาสตร์แบบฟอร์มอีกต่อไป หรือนวนิยาย ฉันเดิน และออกกำลังกาย ผมเล่นกับเด็ก ๆ และใช้เวลากับภรรยา ฉันเรียนรู้สิ่งฉันยังสามารถแสดงตัวเอง แม้ไม่ มี Facebook อินสตาแกรม Pinterest หรือวอทส์แอพพ์ (หลังสามที่ฉันได้เคยเข้าร่วม) ผมแสดงเอง ในบล็อกนี้ และบทความเป็นครั้งคราวบนไซต์สมูทตี้ที่ฉันรหัส และโฮสต์เอง โฮสต์เว็บไซต์ของคุณเองไม่ยาก แต่ที่ไม่เต็มใจที่จะเรียนรู้เทคนิคพื้นฐานกี่ มีจำนวนมากของแพลตฟอร์มบล็อกฟรี โฮสต์สำหรับกำลังตัวเองฉันยังสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่น: มีกำมือของเพื่อนฉันอีเมล์สำหรับคำแนะนำ และ ที่ผมใช้ประจำ (เรามักจะใช้เครื่องมือร่วมกันเช่น Google เอกสาร) ฉันกับแพ็คเกจผ่าน Skype หรือ G + hangouts คน ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวโดยไม่ต้องใช้เครือข่ายสังคม — เพียงแค่ใช้เครื่องมือต่าง ๆ เพื่อทำงานร่วมกัน หรือแสดงด้วยตัวเองความสันโดษเราเป็นสัตว์สังคม และดังนั้น มันเป็นธรรมชาติที่เรามองสังคมออนไลน์ แต่มันเป็นการผิวเผินสวย ๆ มีข้อคิดเห็นโน่น "เหมือน" อาจข้อความหรือสองที่เราปิดด้วย มันขาดความร่ำรวยของเซสชันชาแพ็คเกจ หรือออกกำลังกาย หรือเดินเล่นในสวนสาธารณะWe socialize, but do we fear being alone?Is there something scary in an empty inbox? Are we bored to death without checking Facebook or Twitter or Instagram or Tumblr other social sites?Can we disconnect and face the fear of being by ourselves, without distractions, with nothing but the thing we want to create?Try it for a day: go a day without going to Facebook or any of the other social sites you might traverse on a regular basis. Go a day without email or text messages. Disconnect, and just create, reflect, journal, sketch, brainstorm, walk, sit alone and meditate, read a book.This solitude can be scary, but in time we can learn to be our own companion, learn that there’s no better company. That’s a valuable lesson to learn.ConclusionWe miss out on social connections, on news happening with our friends, family and peers, when we opt-out of Facebook. We are no longer in tune with the rest of the world. This means we are forced to march to the beat of our own drummer, to make it up as we go, to invent the rhythm and reason of our lives ourselves.That’s a difficult task. It’s much easier for the antelope to fall in with the herd, to shift when the rest of its family is shifting, rather than having to stand on his own, to find his own path, to be afraid of being eaten by a lion. And yet, as an antelope, spend a little time in solitude and see what happens. The quiet tends to tell you things: that the noise was unnecessary. That the other antelope don’t know what they’re doing either. That we’re all running in a pack, headed mindlessly wherever the pack takes us, without deliberation or conscious direction.It’s useful to learn to stand on your own. It’s powerful to learn that you can. What power in knowing that you can turn off your connection to others, even for a day or two, and find your own voice, make your own way, listen to your own ideas and your own counsel … and be OK.As the theme song of Cheers told us, making your way in the world today takes everything you’ve got. Perhaps it takes too much, and we would rather fall to the familiar comfort of checking social networks. But it’s a worthy effort, giving all you’ve got, in order to make your own way. The path you walk on your own, it’s a path worth giving your soul for. Your feet on the barely-tread ground, the fresh air of wilderness around you, and your own voice for company. It’s worth everything you’ve got.‘I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived.’ ~Henry David ThoreauPOSTED: TUESDAY, FEBRUARY 19, 2013PREVIOUS POST: THE 7 HABITS OF CALMNESSNEXT POST: CREATE THE HABITS OF BEING LEAN, IN 7 YEARSJOIN A MILLION+ BREATH-TAKING READERS: RSS | EMAIL | TWITTERGet Zen Habits in your inboxSUBSCRIBEabout :: archives :: start :: books/courses :: uncopyright :: sea change program
การแปล กรุณารอสักครู่..
นิสัยเซน: หายใจ
Walled ๆ ในชีวิตโดยปราศจาก Facebook
โดยสิงห์ Babauta . ผมเลิก Facebook เพราะผมอยากที่จะมีชีวิตอยู่อย่างจงใจเจ็ดเดือนที่ผ่านมาฉันลบบัญชีผู้ใช้ Facebook ของฉัน - ปิดการใช้งานไม่เพียง แต่ลบอย่างเต็มที่มัน - และบรรเทาเป็นอย่างมากไม่มีอีกต่อไปผมจะต้องตรวจสอบการปรับปรุงการจัดการกับคำขอของเพื่อน (คนนี้มีการปรับปรุงที่ฉันต้องการในชีวิตของฉันฉันต้องการให้พวกเขาที่จะเห็นได้ไหม?) โพสต์สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันจะทำรายได้โดยการแบ่งปันที่ไม่เหมาะสม ฟังให้กับผู้ที่ต้องการที่จะส่งเสริมการประกอบธุรกิจล่าสุดของพวกเขาหรือสนใจเกี่ยวกับการดูแลสิ่งที่เกม Farmville คนอื่นเล่นให้ดูที่สิ่งที่คนอื่นจะมีสำหรับมื้อกลางวันหรือสิ่งที่บุคคลที่พวกเขากำลังจะดู "ตลก" ภาพถ่ายกังวลเกี่ยวกับ ไม่ว่าจะเป็นคนที่ "ชอบ" อัปเดตหรือภาพของฉัน ... และอื่น ๆ เป็นต้น. นี้ไม่ได้ดูถูกสิ่งที่คนอื่นทำ แต่เพื่อให้สอดคล้องกับเสียงที่สร้างขึ้นเมื่อเรามีส่วนร่วมคอลึกลงไปในเครือข่ายทางสังคม. เศรษฐกิจที่อาศัยอยู่ใน โลก Facebook น้อยเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ ฉันไม่แน่นอนคนเดียว -. คนอื่น ๆ ได้เลิกเกินไปและอื่น ๆ ยังคงไม่เคยเข้าร่วมฉันไม่รู้สึกเช่นเดียวกับในการติดต่อกับสิ่งที่สมาชิกในครอบครัวครึ่งหนึ่งทั่วโลกกำลังทำในชีวิตประจำวัน - ฉันได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญมากที่สุดผ่านทางอีเมลหรือ โทรศัพท์ แต่รายละเอียดที่น่าสนใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จะหายไป แต่เพื่อให้มีรายละเอียดอื่น ๆ ผมไม่เป็นที่สนใจและในประสบการณ์ของฉันเสียงของ Facebook เมื่อเทียบกับสัญญาณประมาณ 10 ต่อ 1. วันที่เงียบสงบของฉันคือตอนนี้ ผมเน้นในสิ่งที่ครุ่นคิดมากขึ้น ฉันยังคงร่วมกันบน Twitter และ Google+ แต่เพียงบางครั้งและฉันไม่ตรวจสอบพวกเขามากกว่าหนึ่งครั้งในชีวิตประจำวัน แต่ที่ผมเขียน ผมอ่านการเขียนข่าวอีกต่อไปรูปแบบหรือนวนิยาย ฉันเดินและการออกกำลังกาย ผมเล่นกับเด็ก ๆ ของฉันและใช้เวลาอยู่กับภรรยาของฉัน ฉันเรียนรู้สิ่ง. ฉันยังคงสามารถที่จะแสดงตัวเองได้โดยไม่ต้อง Facebook, Instagram, Pinterest หรือ Whatsapp (หลังสามซึ่งผมไม่เคยเข้าร่วม) ผมแสดงตัวเองในบล็อกนี้และเป็นครั้งคราวผ่านบทความในเว็บไซต์ที่่กลั่นในบ้านที่ฉันรหัสและโฮสต์ตัวเอง . โฮสติ้งเว็บไซต์ของคุณเองไม่ยาก แต่สำหรับผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะเรียนรู้พื้นฐานทางเทคนิคไม่กี่มีจำนวนมากของฟรีเป็นเจ้าภาพบล็อกแพลตฟอร์มสำหรับการแสดงตัวเองฉันยังคงสามารถที่จะทำงานร่วมกันกับผู้อื่น: ฉันมีไม่กี่คน เพื่อนผมส่งอีเมลเพื่อขอคำแนะนำและผู้ที่ผมทำงานกับเป็นประจำ (เรามีแนวโน้มที่จะใช้เครื่องมือการทำงานร่วมกันเช่น Google Docs) ผมได้พบกับคนหนึ่งในหนึ่งผ่านทาง Skype หรือ G + แฮงเอาท์ ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องใช้ที่กว้างขวางของเครือข่ายทางสังคม - ฉันเพียงแค่ใช้ความหลากหลายของเครื่องมือการทำงานร่วมกันหรือแสดงตัวเอง. Solitude เราเป็นสิ่งมีชีวิตทางสังคมและดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมชาติที่เรามองไปที่สังคมออนไลน์ แต่มันเป็นสังคมผิวเผินด้วยกับความคิดเห็นที่นี่และมี "ชอบ" อาจจะข้อความหรือสองคนที่เราอยู่ใกล้ชิดกับ มันขาดความมีชีวิตชีวาของเซสชั่นชาหนึ่งในหนึ่งหรือการออกกำลังกายหรือเดินในสวนสาธารณะ. สังคมเรา แต่เรากลัวการอยู่คนเดียว? มีบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวในกล่องจดหมายที่ว่างเปล่า? หรือไม่เราเบื่อที่จะตายโดยไม่ตรวจสอบ Facebook หรือ Twitter หรือ Instagram Tumblr หรือเว็บไซต์อื่น ๆ ในสังคม? เราสามารถตัดการเชื่อมต่อและการเผชิญกับความกลัวของการเป็นด้วยตัวเองโดยไม่ต้องรบกวนมีอะไร แต่สิ่งที่เราต้องการที่จะสร้างลองสำหรับวัน: ไป วันโดยไม่ต้องไปที่ Facebook หรือใด ๆ ของเว็บไซต์สังคมอื่น ๆ ที่คุณอาจจะเข้าไปอยู่เป็นประจำ ไปวันโดยไม่ต้องอีเมล์หรือข้อความ ตัดการเชื่อมต่อและเพียงแค่สร้างสะท้อนให้เห็นถึงวารสารร่างระดมสมองเดินนั่งอยู่คนเดียวและนั่งสมาธิอ่านหนังสือ. สันโดษนี้จะน่ากลัว แต่ในเวลาที่เราสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นสหายของเราเองได้เรียนรู้ว่าไม่มี บริษัท ที่ดีขึ้น นั่นเป็นบทเรียนที่มีคุณค่าในการเรียนรู้. สรุปเราพลาดในการเชื่อมต่อทางสังคมเกี่ยวกับข่าวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของเราครอบครัวและคนรอบข้างเมื่อเราเลือกที่จะไม่ Facebook เราไม่ได้อยู่ในการปรับแต่งกับส่วนที่เหลือของโลก ซึ่งหมายความว่าเราถูกบังคับให้เดินไปตามจังหวะของมือกลองของเราเองที่จะสร้างมันขึ้นมาในขณะที่เราไปจะคิดค้นจังหวะและเหตุผลของชีวิตของเราเอง. นั่นเป็นงานที่ยาก มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับละมั่งจะตกอยู่ในกับฝูงที่จะเปลี่ยนส่วนที่เหลือของครอบครัวจะขยับแทนที่จะต้องไปยืนบนของตัวเองเพื่อหาเส้นทางของตัวเองที่จะกลัวการถูกกินโดยสิงโต และยังเป็นละมั่ง, ใช้เวลาน้อยในความสันโดษและดูสิ่งที่เกิดขึ้น ที่เงียบสงบมีแนวโน้มที่จะบอกสิ่งที่คุณ: เสียงที่ไม่จำเป็น ว่าละมั่งอื่น ๆ ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เราทุกคนที่ทำงานอยู่ในแพ็คนำเหตุผลใดก็ตามแพ็คจะพาเราโดยไม่มีการพิจารณาหรือทิศทางที่ใส่ใจ. มันมีประโยชน์ในการเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวคุณเอง มันมีประสิทธิภาพในการเรียนรู้ที่คุณสามารถ สิ่งที่อำนาจในการรู้ว่าคุณสามารถปิดการเชื่อมต่อกับคนอื่น ๆ แม้กระทั่งสำหรับวันหรือสองวันและหาเสียงของคุณเองทำให้ทางของคุณเองฟังความคิดของคุณเองและที่ปรึกษาของคุณเอง ... และตกลง. ในฐานะที่เป็นเพลงธีม ของไชโยบอกเราทำให้ทางของคุณในโลกวันนี้ใช้เวลาทุกอย่างที่คุณมี บางทีมันอาจจะใช้เวลามากเกินไปและเราค่อนข้างจะตกอยู่กับความสะดวกสบายที่คุ้นเคยของการตรวจสอบเครือข่ายทางสังคม แต่มันก็เป็นความพยายามที่คุ้มค่าให้ทั้งหมดที่คุณได้ในการที่จะทำให้ทางของคุณเอง เส้นทางที่คุณเดินด้วยตัวคุณเองก็เป็นเส้นทางที่คุ้มค่าให้จิตวิญญาณของคุณสำหรับ เท้าของคุณบนพื้นดินแทบ-ดอกยางที่มีอากาศบริสุทธิ์ของป่ารอบ ๆ ตัวคุณและเสียงของคุณเองสำหรับ บริษัท มันคุ้มค่าทุกอย่างที่คุณมี. 'ฉันเดินเข้าไปในป่าเพราะผมอยากจะมีชีวิตอยู่ได้จงใจไปข้างหน้าเพียงข้อเท็จจริงที่สำคัญของชีวิตและดูว่าฉันไม่สามารถเรียนรู้สิ่งที่มันมีการสอนและไม่เมื่อฉันมาถึง ตายพบว่าผมไม่ได้มีชีวิตอยู่. ~ เฮนรีเดวิด ธ อโรโพสต์: อังคาร 19 กุมภาพันธ์, 2013 โพสต์ก่อนหน้านี้: 7 นิสัยสงบสต์ถัดไป: สร้างนิสัยของการเป็น LEAN, ในปีที่ 7 เข้าร่วมล้าน + ลมหายใจการอ่าน: RSS | อีเมล | TWITTER รับเซนนิสัยใน กล่องจดหมายของคุณสมัครเกี่ยวกับที่เก็บ :: :: :: หนังสือเริ่มต้น / หลักสูตร :: :: Uncopyright ทะเลโปรแกรมการเปลี่ยนแปลง
Walled ๆ ในชีวิตโดยปราศจาก Facebook
โดยสิงห์ Babauta . ผมเลิก Facebook เพราะผมอยากที่จะมีชีวิตอยู่อย่างจงใจเจ็ดเดือนที่ผ่านมาฉันลบบัญชีผู้ใช้ Facebook ของฉัน - ปิดการใช้งานไม่เพียง แต่ลบอย่างเต็มที่มัน - และบรรเทาเป็นอย่างมากไม่มีอีกต่อไปผมจะต้องตรวจสอบการปรับปรุงการจัดการกับคำขอของเพื่อน (คนนี้มีการปรับปรุงที่ฉันต้องการในชีวิตของฉันฉันต้องการให้พวกเขาที่จะเห็นได้ไหม?) โพสต์สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันจะทำรายได้โดยการแบ่งปันที่ไม่เหมาะสม ฟังให้กับผู้ที่ต้องการที่จะส่งเสริมการประกอบธุรกิจล่าสุดของพวกเขาหรือสนใจเกี่ยวกับการดูแลสิ่งที่เกม Farmville คนอื่นเล่นให้ดูที่สิ่งที่คนอื่นจะมีสำหรับมื้อกลางวันหรือสิ่งที่บุคคลที่พวกเขากำลังจะดู "ตลก" ภาพถ่ายกังวลเกี่ยวกับ ไม่ว่าจะเป็นคนที่ "ชอบ" อัปเดตหรือภาพของฉัน ... และอื่น ๆ เป็นต้น. นี้ไม่ได้ดูถูกสิ่งที่คนอื่นทำ แต่เพื่อให้สอดคล้องกับเสียงที่สร้างขึ้นเมื่อเรามีส่วนร่วมคอลึกลงไปในเครือข่ายทางสังคม. เศรษฐกิจที่อาศัยอยู่ใน โลก Facebook น้อยเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ ฉันไม่แน่นอนคนเดียว -. คนอื่น ๆ ได้เลิกเกินไปและอื่น ๆ ยังคงไม่เคยเข้าร่วมฉันไม่รู้สึกเช่นเดียวกับในการติดต่อกับสิ่งที่สมาชิกในครอบครัวครึ่งหนึ่งทั่วโลกกำลังทำในชีวิตประจำวัน - ฉันได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญมากที่สุดผ่านทางอีเมลหรือ โทรศัพท์ แต่รายละเอียดที่น่าสนใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จะหายไป แต่เพื่อให้มีรายละเอียดอื่น ๆ ผมไม่เป็นที่สนใจและในประสบการณ์ของฉันเสียงของ Facebook เมื่อเทียบกับสัญญาณประมาณ 10 ต่อ 1. วันที่เงียบสงบของฉันคือตอนนี้ ผมเน้นในสิ่งที่ครุ่นคิดมากขึ้น ฉันยังคงร่วมกันบน Twitter และ Google+ แต่เพียงบางครั้งและฉันไม่ตรวจสอบพวกเขามากกว่าหนึ่งครั้งในชีวิตประจำวัน แต่ที่ผมเขียน ผมอ่านการเขียนข่าวอีกต่อไปรูปแบบหรือนวนิยาย ฉันเดินและการออกกำลังกาย ผมเล่นกับเด็ก ๆ ของฉันและใช้เวลาอยู่กับภรรยาของฉัน ฉันเรียนรู้สิ่ง. ฉันยังคงสามารถที่จะแสดงตัวเองได้โดยไม่ต้อง Facebook, Instagram, Pinterest หรือ Whatsapp (หลังสามซึ่งผมไม่เคยเข้าร่วม) ผมแสดงตัวเองในบล็อกนี้และเป็นครั้งคราวผ่านบทความในเว็บไซต์ที่่กลั่นในบ้านที่ฉันรหัสและโฮสต์ตัวเอง . โฮสติ้งเว็บไซต์ของคุณเองไม่ยาก แต่สำหรับผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะเรียนรู้พื้นฐานทางเทคนิคไม่กี่มีจำนวนมากของฟรีเป็นเจ้าภาพบล็อกแพลตฟอร์มสำหรับการแสดงตัวเองฉันยังคงสามารถที่จะทำงานร่วมกันกับผู้อื่น: ฉันมีไม่กี่คน เพื่อนผมส่งอีเมลเพื่อขอคำแนะนำและผู้ที่ผมทำงานกับเป็นประจำ (เรามีแนวโน้มที่จะใช้เครื่องมือการทำงานร่วมกันเช่น Google Docs) ผมได้พบกับคนหนึ่งในหนึ่งผ่านทาง Skype หรือ G + แฮงเอาท์ ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องใช้ที่กว้างขวางของเครือข่ายทางสังคม - ฉันเพียงแค่ใช้ความหลากหลายของเครื่องมือการทำงานร่วมกันหรือแสดงตัวเอง. Solitude เราเป็นสิ่งมีชีวิตทางสังคมและดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมชาติที่เรามองไปที่สังคมออนไลน์ แต่มันเป็นสังคมผิวเผินด้วยกับความคิดเห็นที่นี่และมี "ชอบ" อาจจะข้อความหรือสองคนที่เราอยู่ใกล้ชิดกับ มันขาดความมีชีวิตชีวาของเซสชั่นชาหนึ่งในหนึ่งหรือการออกกำลังกายหรือเดินในสวนสาธารณะ. สังคมเรา แต่เรากลัวการอยู่คนเดียว? มีบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวในกล่องจดหมายที่ว่างเปล่า? หรือไม่เราเบื่อที่จะตายโดยไม่ตรวจสอบ Facebook หรือ Twitter หรือ Instagram Tumblr หรือเว็บไซต์อื่น ๆ ในสังคม? เราสามารถตัดการเชื่อมต่อและการเผชิญกับความกลัวของการเป็นด้วยตัวเองโดยไม่ต้องรบกวนมีอะไร แต่สิ่งที่เราต้องการที่จะสร้างลองสำหรับวัน: ไป วันโดยไม่ต้องไปที่ Facebook หรือใด ๆ ของเว็บไซต์สังคมอื่น ๆ ที่คุณอาจจะเข้าไปอยู่เป็นประจำ ไปวันโดยไม่ต้องอีเมล์หรือข้อความ ตัดการเชื่อมต่อและเพียงแค่สร้างสะท้อนให้เห็นถึงวารสารร่างระดมสมองเดินนั่งอยู่คนเดียวและนั่งสมาธิอ่านหนังสือ. สันโดษนี้จะน่ากลัว แต่ในเวลาที่เราสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นสหายของเราเองได้เรียนรู้ว่าไม่มี บริษัท ที่ดีขึ้น นั่นเป็นบทเรียนที่มีคุณค่าในการเรียนรู้. สรุปเราพลาดในการเชื่อมต่อทางสังคมเกี่ยวกับข่าวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของเราครอบครัวและคนรอบข้างเมื่อเราเลือกที่จะไม่ Facebook เราไม่ได้อยู่ในการปรับแต่งกับส่วนที่เหลือของโลก ซึ่งหมายความว่าเราถูกบังคับให้เดินไปตามจังหวะของมือกลองของเราเองที่จะสร้างมันขึ้นมาในขณะที่เราไปจะคิดค้นจังหวะและเหตุผลของชีวิตของเราเอง. นั่นเป็นงานที่ยาก มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับละมั่งจะตกอยู่ในกับฝูงที่จะเปลี่ยนส่วนที่เหลือของครอบครัวจะขยับแทนที่จะต้องไปยืนบนของตัวเองเพื่อหาเส้นทางของตัวเองที่จะกลัวการถูกกินโดยสิงโต และยังเป็นละมั่ง, ใช้เวลาน้อยในความสันโดษและดูสิ่งที่เกิดขึ้น ที่เงียบสงบมีแนวโน้มที่จะบอกสิ่งที่คุณ: เสียงที่ไม่จำเป็น ว่าละมั่งอื่น ๆ ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เราทุกคนที่ทำงานอยู่ในแพ็คนำเหตุผลใดก็ตามแพ็คจะพาเราโดยไม่มีการพิจารณาหรือทิศทางที่ใส่ใจ. มันมีประโยชน์ในการเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวคุณเอง มันมีประสิทธิภาพในการเรียนรู้ที่คุณสามารถ สิ่งที่อำนาจในการรู้ว่าคุณสามารถปิดการเชื่อมต่อกับคนอื่น ๆ แม้กระทั่งสำหรับวันหรือสองวันและหาเสียงของคุณเองทำให้ทางของคุณเองฟังความคิดของคุณเองและที่ปรึกษาของคุณเอง ... และตกลง. ในฐานะที่เป็นเพลงธีม ของไชโยบอกเราทำให้ทางของคุณในโลกวันนี้ใช้เวลาทุกอย่างที่คุณมี บางทีมันอาจจะใช้เวลามากเกินไปและเราค่อนข้างจะตกอยู่กับความสะดวกสบายที่คุ้นเคยของการตรวจสอบเครือข่ายทางสังคม แต่มันก็เป็นความพยายามที่คุ้มค่าให้ทั้งหมดที่คุณได้ในการที่จะทำให้ทางของคุณเอง เส้นทางที่คุณเดินด้วยตัวคุณเองก็เป็นเส้นทางที่คุ้มค่าให้จิตวิญญาณของคุณสำหรับ เท้าของคุณบนพื้นดินแทบ-ดอกยางที่มีอากาศบริสุทธิ์ของป่ารอบ ๆ ตัวคุณและเสียงของคุณเองสำหรับ บริษัท มันคุ้มค่าทุกอย่างที่คุณมี. 'ฉันเดินเข้าไปในป่าเพราะผมอยากจะมีชีวิตอยู่ได้จงใจไปข้างหน้าเพียงข้อเท็จจริงที่สำคัญของชีวิตและดูว่าฉันไม่สามารถเรียนรู้สิ่งที่มันมีการสอนและไม่เมื่อฉันมาถึง ตายพบว่าผมไม่ได้มีชีวิตอยู่. ~ เฮนรีเดวิด ธ อโรโพสต์: อังคาร 19 กุมภาพันธ์, 2013 โพสต์ก่อนหน้านี้: 7 นิสัยสงบสต์ถัดไป: สร้างนิสัยของการเป็น LEAN, ในปีที่ 7 เข้าร่วมล้าน + ลมหายใจการอ่าน: RSS | อีเมล | TWITTER รับเซนนิสัยใน กล่องจดหมายของคุณสมัครเกี่ยวกับที่เก็บ :: :: :: หนังสือเริ่มต้น / หลักสูตร :: :: Uncopyright ทะเลโปรแกรมการเปลี่ยนแปลง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- สวัสดี ฉันชื่อ................. และชื่อเ
- ทุกๆคน
- Hence
- Call me
- I agree with the Lakota better.To sit wi
- whoever said that diamonds are a girls b
- ความกตัญญูเป็นสมบัติของผู้ดี
- she gave guidance when I ask
- Must contain mixed upper and lowercase c
- The location is far from nava
- ไม่รู้ค่ะ
- It was a special way of saying HI
- ปิโตรเลียม คำว่า ปิโตรเลียม มีรากศัพท์มา
- จำนวนการคลอดทั้งหมด
- ฉันฝันที่อยากจะมีบ้านขนาดที่ใหญ่
- เราไม่เก่งภาษาอังกฤษ
- สวัสดี ฉันชื่อ................. และชื่อเ
- รวม 100 คำศัพท์ภาษาอังกฤษ ที่ยากระดับโคต
- ตุ๊กตาไม้สัก แคนตาลูป
- I'd like to learn how to surf
- 転勤はありますか？A： 転居を伴わない転勤（通勤時間2時間以内、定期代上限5万）
- เครื่องแต่งกายชายเริ่มจะเป็นปัจจุบันมากข
- Planning and controlling production: wor
- งานเสร็จเร็วกว่ากำหนด
