Plagiarism is the "wrongful appropr

Plagiarism is the "wrongful appropriation" and "stealing and publication" of another author's "language, thoughts, ideas, or expressions" and the representation of them as one's own original work.[1][2] The idea remains problematic with unclear definitions and unclear rules.[3][4][5] The modern concept of plagiarism as immoral and originality as an ideal emerged in Europe only in the 18th century, particularly with the Romantic movement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจรกรรมทางวรรณกรรมเป็น "คดีจัดสรร" และ "ขโมย และประกาศ" ผู้อื่น "ภาษา ความคิด ความคิด หรือนิพจน์" และการแสดงของพวกเขาเป็นหนึ่งของงานต้นฉบับ [1] [2] ความคิดยังคงมีปัญหากับคำนิยามที่ชัดเจนและกฎที่ชัดเจน [3] [4] [5] สมัยใหม่แนวคิดของโจรกรรมทางวรรณกรรมเป็น immoral และความคิดริเริ่มเป็นห้องเกิดในยุโรปในศตวรรษที่ 18 โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการเคลื่อนไหวโรแมนติกเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขโมยความคิดคือ "การจัดสรรโดยมิชอบ" และ "การขโมยและสิ่งพิมพ์" ของผู้เขียนอีก "ภาษาความคิดความคิดหรือการแสดงออก" และการเป็นตัวแทนของพวกเขาเป็นงานเดิมของตัวเอง. [1] [2] ความคิดที่ยังคงมีปัญหามีความหมายไม่ชัดเจน และกฎระเบียบที่ไม่ชัดเจน. [3] [4] [5] แนวคิดที่ทันสมัย​​ของการขโมยความคิดเป็นที่ผิดศีลธรรมและความคิดริเริ่มเป็นที่เหมาะโผล่ออกมาในยุโรปเพียง แต่ในศตวรรษที่ 18 โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการเคลื่อนไหวที่โรแมนติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจรกรรมทางวรรณกรรม " โดยมิชอบตามความเหมาะสม " และ " ขโมยและสิ่งพิมพ์อื่น " ของผู้เขียน " ภาษา ความคิด ความคิดหรือการแสดงออก " และการเป็นตัวแทนของพวกเขาเป็นหนึ่งของต้นฉบับ [ 1 ] [ 2 ] ความคิดยังคงมีปัญหากับคำนิยามไม่ชัดเจน ไม่ชัดเจนและกฎ[ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] แนวคิดสมัยใหม่ของการขโมยความคิดเป็นผิดศีลธรรมและความคิดริเริ่มเป็นอุดมคติเกิดขึ้นในยุโรปในศตวรรษที่ 18 โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับขบวนการโรแมนติก .